|
Deze week tien jaar geleden
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zolang is het al geleden dat wij bij de notaris Royer in Villefagnan verwacht werden om de koopakte van ons Frans huis konden komen tekenen, en betalen uiteraard !
Daar waren een kleine drie maanden aan vooraf gegaan. Tussen het moment dat wij ons droomhuis in de Charente gevonden hadden en het moment dat alles in kannen en kruiken was gekomen.
Op dinsdag voor O.H.Hemelvaart (vandaag 10 jaar geleden) hadden wij een afspraak te elf uur bij de notaris maar vooraf dienden wij de eigendom te laten verzekeren (Franse wet). Dat was vrij eenvoudig omdat de kleinzoon van de eigenaars makelaar is en wij enkel de verzekering dienden over te nemen. Daarvoor hadden wij afspraak om tien uur in het verzekeringskantoor in Mansle.
Na de verzekering terug naar Villefagnan waar wij de eerste Belgen waren die bij de notaris te biechten kwamen. Omdat wij toen, en nu nog niet , perfect Franstalig waren vroeg de notaris of wij verkozen de akte voorgelezen te krijgen in het Duits !
Nu is die notaristaal zelfs in het Nederlands nog Latijn (?) en wij hebben die mens zijn taak dan maar laten doen in zijn moedertaal. Dan konden de kinderen van de eigenaars die gevolmachtigd waren ook volgen. Wanneer we om twaalf uur klaar waren en de sleutel in ons bezit hadden gekregen maakten we met de dochter van de eigenaars afspraak om twee uur om de nutsvoorzieningen van het huis te tonen. Aan een oude boerderij in Frankrijk zijn nu eenmaal andere eigenaardigheden dan aan een nieuwbouw in Vosselaar !
Patricia, de dame van het immokantoor in Ruffec regelde ondertussen afspraken met de watermaatschappij, met EDF den ellentrik en met France Telecom om de aansluitingen te komen in orde maken.
Tegen dat het vier uur in de namiddag was geweest, waren die allen langsgeweest en met uitzondering van de telefoon stond alles op onze naam. Voor de telefoon dienden we nog naar Angoulême omdat we een telefoon/fax wilden.
Nadien konden wij terug richting Vosselaar dat wij s nachts om twaalf uur verlaten hadden om zeker op tijd te komen
Klokslag twaalf uur middernacht, vierentwintig uur later stopten wij terug op onze Vosselaarse stek. Flink moe maar mét een eigendomsakte op zak en zonder flinke slodder frankskes die van eigenaar waren gewisseld. De enige die niet moe was heette Bas en die lag de ganse weg, heen en weer, op de achterbank van de auto te knorren
t Baasje
ps: Het was eigenlijk al vorige week 11 mei dat de 10° verjaardag kon gevierd worden maar toen waren we nog in 't Belgikske en was het geen dinsdag voor O.H.Hemelvaart.
J.F.
Wordt vervolgd...
|
Ik ben Jan
