|
Deze week tien jaar geleden (3)
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Donderdag morgen O.H.Hemelvaartdag 4 uur in de morgen
Kameraad Fred uit Grobbendonk heeft al gebeld dat hij en Viv om 6 uur vertrekken. Zij komen helpen in La Magdeleine met het installeren van de huisraad. Schoonbroer Luc en zijn schoonzoon Davy zitten al klaar om te vertrekken. Ik , Simonne en Bas volgen de eerste vier uur , ongeveer tot in Compiégne, met de Mitsubishi.
Het is nog rustig op de snelweg, geen verkeer op dit onmogelijk uur op een feestdag. De gemiddelde snelheid ligt dan ook op 90 km/h, de maximum toegelaten snelheid voor de vrachtwagen. Tussen Compiégne en Parijs houden we halt om in de vrachtwagen van chauffeur te wisselen, Lucs rijuren zitten er dan op. Wij hadden afgesproken dat ik dan de Mercedes door Parijs zou rijden en de volgende 4 uren zou volmaken. Luc volgt dan met de Mitsubishi, daar tellen geen rijuren voor !
Rond twee uur komen we aan in La Magdeleine, Fred is ons tussen Chatellerault en Poitiers voorbijgestoken, een Ford Mondeo gaat ook een pak sneller dan een vrachtwagen, en staat ons al op te wachten.
Met vereende krachten beginnen we de vrachtwagen te lossen en kasten en bedden in elkaar te schroeven. Er dient ook geslapen te worden deze nacht, dus
schroeven jongens !
De dames poetsen ondertussen en geven richtlijnen waar wat moet komen (?) Bij het boren blijkt er een elektriciteitsdraad geoxydeerd te zijn en die gaat zich zo opwarmen dat de geleiding in de fik gaat. De eerste verrassing is een feit ! Maar het blijft bij deze ene verrassing en om zes uur staan er zes gevulde champagne fluiten op tafel waarvan ik in de verste verte niet kan herinneren dat die mee verhuisd is !
De vrachtwagen en het huis worden afgesloten en we trekken naar een restaurant in de buurt dat we hebben leren kennen bij een vorig bezoek aan de streek. We eten voor het eerst in ons leven geit ! Nadien hebben we nog zaken voor de eerste keer gegeten maar geen geit niet meer, niet dat het niet lekker was, maar het staat gewoon nergens op de kaart in de restaurants. Waarschijnlijk heeft de kok in de dagen daarvoor een geit geschept onderweg met de auto en zo hebben wij die dag geit geserveerd gekregen !
Rond middernacht en na weeral 20 uur in het getouw te zijn gewest kruipen we onder de wol voor onze eerste nacht in ons Frans optrekje
Jan
Wordt vervolgd
|
Ik ben Jan
