Klein, groter, groot
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dat kwam daarstraks bij mij op als ik Heros gisteren in de zetel zag liggen. Het is een deja vu gevoel want ook moeder Belle deed hetzelfde destijds en brave Bas ging dan maar op een ander liggen onder het slaken van luide zucht.
Ook nu ligt de rest van de roedel ergens te velde. Is het dan bij de honden hetzelfde wat ze zeggen van mannen, de mannen liggen in de zetel te slapen en scheten te laten terwijl de vrouwen aan de slag zijn ?
Zeven maanden geleden is hier een hondje geboren dat destijds zo groot was als zeg maar pakweg de grootte van Heros snuit nu, al de rest is er bij aangegroeid. Als je er zo een tussenstap bijzet van toen de andere puppys het nest verlaten hebben dan krijg je zo ongeveer een gedacht van hoe snel alles gaat.
Heros is op dit moment de grootste van de drie Drenten. Hij is dan ook duchtig aan het puberen en daar vormt zich weer datzelfde probleem als met mij en Bas tijdens Bas zijn laatste jaar toen m zo goed als doof was.
Ik ben een heel gevoelig karaktertje, tegen lawaai of een hondje naar zijn voeten geven kan ik niet tegen, dan kruipt ik weg. Als ik zelf berispt wordt is er geen probleem, dan kijkt ik je vrank aan, maar Bas destijds en nu mijn pups mogen niet te hard verbaal aangepakt worden .
Mijn zoon(tje) moet regelmatig naar zijn voeten (poten) krijgen, dat is ook mijn mening want regelmatig neem ik hem ook nog onder handen, hoewel het steeds moeilijker is. Al een geluk dat het zon brave is die Heros en niet zon zenuwenlijder als Hera want dan was het kot de ganse dag te klein voor zon grote geweldenaar
Belle



|