Niet gezien zeker ?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We horen het vrouwtje tegen het baasje zeggen “dat ziet niemand tenzij je het zegt.”

Dus gaat het baasje het vertellen opdat gans het www het weet dat die laatste foto in vorig bericht eigenlijk bestemd is om DE EIFFELTOREN te laten zien. Inderdaad als je het niet weet zie je enkel twee gebouwen met een opening tussen !

En dan moet je eens goed tussen die gebouwen in die opening kijken ! Daar staat ‘m, de Eiffeltoren. Het is het zicht dat je krijgt als je vanuit de richting Orléans, Parijs binnenkomt langs de westelijke route, via de Porte St Cloud.

Na een lange bergaf met 5% daling kom je dan op deze plaats en 300 meter verder na de bocht sta je plots voor de Seine. Als je daar dan op de brug naar rechts kijkt zie je daar het eiland Séguin, voor de Fansen het bekende Ile Séguin. Nu is het op dit moment een troosteloze kale vlakte maar het was decennia lang de thuishaven van de fabrieken van Renault. Toen was het eiland zo klein of de fabrieken zo groot geworden dat de gebouwen gewoon over de oevers over het water hingen. Bij het baasje deed het eiland destijds denken aan een vliegdekschip, da’s ook veel te breed van boven tegenover waar het in het water ligt.

Voorbij het rondpunt op de rechteroever van de Seine begint dan een lange rechte boulevard die naar de Porte St Cloud leidt . Gewoonlijk is deze laan een bron van ergernis wegens de dubbel geparkeerde auto’s en de verkeerslichten die steeds op rood springen als ’t baasje daar aankomt, (echt, ze doen ’t erom) Maar niks van dat alles, op een wip waren we de ergernis voorbij en konden we zelfs zonder stoppen de Boulevard Périférique Interieur oprijden (zo heet de Periferique aan de binnenkant officieel) Ook daar ging het als een fluitje van een cent zodat het baasje nog flink moest remmen omdat de Parijse Pollis een flitscamera heeft geplaatst op een plaats die het baasje nog niet kende. Al een geluk dat zo’n Mitsubishi beter remmen heeft dan de flitsapparatuur van de Polissen !

Aan de luchthaven Charles de Gaulle zei het baasje dat het vrouwtje moest gereed zitten met het “kodakse” want dat we weer gingen “overreden” worden door een Air France toestel dat kwam aangevlogen. Je gaat daar op de snelweg onder de start- en landingsbaan door en ’t baasje kent het ritme ongeveer al van de auto’s/vliegtuigen. Het vrouwtje heeft het juist gefotografeerd…als ’t vliegtuig justekes voorbij was… En ’t baasje maar zeggen “trekken, trekken allé trekken”, en toen was ’t weg…

Belle