|
Druk in t bos
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Fietsers, meer bepaald mountain bikers hebben ons bos ook ontdekt, op zich geen probleem, maar er zitten van die onbeschofte tussen die van zichzelf zouden schrikken als ze zich zelf bezig hoorden. We gaan hier geen bloemlezing geven van wat een hondeneigenaar naar zijn hoofd geslingerd krijgt door die rood aangelopen, een bloedaandrang nabije, wielerterroristen.
Het baasje zegt dat sommige mensen totaal veranderen als ze zo een apenpakje met reclame op borst, rug en billen aantrekken en dan op een fiets kruipen. Elke elementaire vorm van beleefdheid valt dan weg en waar ze de woordenschat hebben gehaald
Joost mag het weten zeggen ze hier iets verder in het Noorden, over de grens.
Al een geluk dat, op enkele uitzonderingen na, in een circus, honden niet kunnen fietsen. De lijst van de gevaarlijke rassen zou dadelijk kunnen aangevuld worden met alvast één soort, indien het anders was.
Wie wel vriendelijk is zijn de honden die we dagelijks tegen komen en die altijd goed zijn voor een lik en een snuffel. Van al die jaren (ik) of maanden (Hera en Heros) hebben wij nog nooit enige agressie gemerkt met andere honden of hun eigenaars. Zijn wij nu zo sociaal of zijn die andere honden zulke voorbeelden ?
Het was in elk geval fijn deze namiddag dat we Chendor de Labrador en Tibo de Golden nog eens ontmoetten. Die twee, en ook Hera en Heros waren weer danig jaloers dat ik vandaag mijn tweede konijn in twee dagen heb gevonden in het bos. Aan het baasje geef ik dat konijn af maar die andere honden moeten zelf hun kostje maar bijeen zoeken is mijn gedacht.
Belle
|
Ik ben Jan
