Dat komt er van…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Er was weer heel wat te beleven in het bos deze namiddag. Om onze Heros wat beter te laten wennen aan de auto om dat kwijlen “af te leren/ van af te helpen” gaan we nu al een hele tijd met de auto naar het bos.

Dat wil natuurlijk zeggen dat we een kwartier energie op een andere manier dienen kwijt te raken. Dat lukt ons door het tapijt in de koffer als startblok te gebruiken. Van ’t moment dat die achterklep opengaat stormen er drie furies het bos in. Twee dames uit de wijk die juist naast de auto langs kwamen stonden stokstijf van het schrikken van zoveel energie.

Toen we Chendor, de labrador tegenkwamen,  waren we helemaal ontketend. Belle, jarig of niet spurtte weer achter een konijn aan en we konden dus terug wachten tot het dametje uit zichzelf naar ons toe kwam. Wel met een fabrieksafsluiting tussen haar en ons.

Ze was weer eens onder de afsluitdraad van Janssen Pharmaceutica geglipt en dan weet ze de draad wel terug te vinden maar niet die opening waar ze onderdoor is gegaan. Dan komt ze na een tijdje aangesloft en moet het baasje de draad opheffen om haar terug in de veilige wereld te helpen .

Het joggende dametje die zich een hoedje geschrokken heeft toen drie Drenten en een Labrador haar weg op het bospad kruisten, en op topsnelheid aan de andere kant van de weg terug het bos indoken. Dat dametje, “een poper madameke” zegt het baasje, gaat dat voorval nog lang herinneren aan haar reactie te zien. Komt ervan als je jezelf van de wereld afsluit met een walkman in je oren. Ergens klopt het niet als je Tina Turner hoort en plots vier honden voor je ziet opduiken !

Het mevrouwtje was wel danig geschrokken, maar nam het sportief op, zo zag ze er in elk geval ook uit, “knap sportief” volgens je weet wel wie…

Belle & co