Eindelijk te samenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maria, een Italiaanse vrouw, was buitengewoon devoot. Nadat ze trouwde, weigerde ze elke vorm van voorbehoedsmiddel, trouw aan haar geloof. Ze kreeg 17 kinderen. Haar man werd echter ziek en overleed.
De tijd verstreek en Maria huwde een andere man. En weer weigerde ze elke vorm van voorbehoedsmiddel.
Zij kregen 15 nakomelingen. Haar tweede man werd eveneens getroffen door een ziekte en overleed. Kort na zijn heengaan werd ook Maria erg ziek en stierf. Op het kerkhof tijdens de begrafenisplechtigheid keek de priester neer op de kist, wierp daarna zijn blik op de hemel en sprak met uitgestrekte geheven armen:
'Eindelijk zijn ze te samen!' Dit bracht een mannelijk familielid duidelijk in verwarring en na de dienst vroeg hij de priester om uitleg.
'Mijnheer pastoor,' zei hij 'tijdens de plechtigheid zei u: 'Eindelijk zijn ze te samen!' Bedoelde u Maria en haar eerste echtgenoot of Maria en haar tweede echtgenoot?' De priester keek geruime tijd stomverbaasd naar de man en sprak:
'Nee beste man, ik bedoelde haar benen!'
|