Koers…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een namiddag voor de buis, Ronde van Frankrijk op het scherm, een etappe van centraal naar oostelijk België, dan maak je het je makkelijk…

Wanneer er acht renners aan de haal gaan uit het peloton na acht kilometer is de eerste reactie, “die mannen komen nooit op die manier aan de streep” Als er dan toch eentje, nog wel één die onze baas graag ziet winnen wegens een grote dosis chauvinisme, met de bloemen gaat lopen is dat dubbel fijn. Sylvain Chavanel, een renner uit de Belgische Quick Step ploeg, een man uit Châtellerault uit onze regio Poitou Charente, die een etappe wint in België… daar zijn we blij voor dat hij uit de greep van het peloton blijft.

Met dat peloton is er ook iet grondig mis ! Vallende ziekte, waar we het vorige week al over hadden bij de Nederlandse voetbalploeg, treed nu ook op in het wielerpeloton…. In zoverre dat Cancelara het peloton oproept om de koers en de achtervolging lam te leggen!

Je kan het met gemengde gevoelens bekijken maar er schort iets met die renners. Ook gisteren toen Cavendish in een rotvaart in een bocht alle favorieten onderuit haalt. (“pummel” Cavendish noemt het baasje die) Dat moet dan doorgaan als een echte sprinter, een professional. Maar zoals die er tegenaan gaat doet toch anders vermoeden, bij het voetbal krijg je voor zulke onvoorzichtigheden een rode kaart.

Ook vandaag, (zonder Cavendish, die niet kon volgen bergop)  ging het in de afdaling grondig mis. Bij momenten zag je het asfalt niet meer door de hopen renners die ertegen gesmakt waren. En dan komen morgen de kasseien zeggen ze, Mini Parijs-Roubaix.

’t Baasje weet niet of hij morgen nog een dag miserie gaat aanzien… Hoewel, Chavanel in het geel, en groen en Pineau (des charentes ?) in de bolletjes trui, de triomf van Quick Step, daar zullen we ons toch nog maar eens voor in de zetel “placeren”. De baas in het midden met rondom hem drie Drenten die snurken om ter luidst…

Belle & co