Koukleumen
?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Je snapt niet dat ze er kunnen gaan liggen en blijven liggen, die twee jongen, echte koukleumen zijn het.
Al van het moment dat het baasje met aanmaakblokjes en houtblokken aan de slag gaat liggen ze in de weg om op een fatsoenlijke wijze de kachel aan te steken.
Als de kachel dan goed op gang is en je wilt de kachel wat temperen dan dien je eerst zon 60 kilo hond te verplaatsen want opzij gaan is er niet bij. Ik lig en blijf liggen is het motto.
Nu denk je wellicht dat is een archieffoto van vorige winter toen het -12°C was, maar niets is minder waar. De foto dateert van gisteren in de late namiddag, zo rond zes uur, zonsondergang zeg maar.
Nu hebben ze dat van geen vreemden zegt ons baasje. De eerste blikken die ons baasje van mij had is soortgelijk. Toen de baasjes en Bas mij kwamen kopen bij de familie Bockstal lagen wij, ons moe Freya, mijn zus Ella en ik, gerekt en gestrekt voor de roodgloeiende kachel. Maar toen was het wel flink koud in Affligem
t Baasje vraagt zich af of we niet toe zijn aan een ander model van houtkachel, zo eentje met een oventje dat groot genoeg is om twee jonge Drenten te herbergen. Ik blijf dan wel voor de kachel de wacht houden.
Belle

|