|
Niet te geloven
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nu mag de meest geloofwaardige mens ter wereld, k zou niet weten wie het is, nu het volgende beweren, ik zou het nooit vanzeleve geloven zonder het zelf te hebben gezien !
Gisteren hebben we in een hoek van de werpkist een krant gelegd. Gewoon omdat er een drolletje gelegd was dat door Belle netjes was opgeruimd maar wel een klein plekje had achtergelaten.
De krant lag nog maar amper of daar komt geeltje, die met zijn geel lintje, die zet zich boven op de krant en plaatst daar een mooi worstje op die krant ! Geen vijf minuten later, het vorige worstje was amper opgeruimd of onze dikke reu doet net hetzelfde ! !
Nu rekenden we dat onder zuiver toeval en puur geluk en zeggen tegen elkaar dat is toch niet mogelijk, niemand heeft daar iets van gezegd of aan gedaan, en toch kennen die pups dat Dat gaat nu eens niemand geloven ! ! !
Nu was deze morgen de werpkist nog proper op enkele plasjes na. Echter de krant in de hoek was kleddernat ! Als we in de buurt blijven nadat we een zuivere krant hebben gelegd, lijkt het net of een drietal heeft gewacht op die droge krant om hun kleine boodschap te komen doen. Het is dus GEEN TOEVAL wat hier gebeurt.
Volgende week gaat de werpkist hoogstwaarschijnlijk het huis uit, ze klauteren nu toch al over de rand. Dan komt er een extra bench, die van Belle staat al al binnen de puppyren, speciaal voor de pupjes om hen benchtraining te geven. Ook zijn er dan twee manden met zachte warme bekleding, speciaal voor de kleintjes.
Als ze dan al uit zichzelf de manden en de bench gaan netjes houden is dat een gave die de baasjes uitermate gaan appreciëren. Als je nu bij jezelf zegt Jan je wil iets op onze mouw spelden dan kan ik daar goed in komen. k Zou niet anders reageren, maar als Jean-Pierre en Ute en Jos en Dymphna het ook niet hadden gezien zou ik het hier niet durven schrijven dit lijkt op zaken zien die je wil zien maar die er niet zijn
Jan.
|
Ik ben Jan
