Pillen pakken
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Soms hoort het gewoon, en moet ons
roedeltje aan de pil. Gisteren was het weer zo ver, bij Belle waren er wormpjes
gevonden in de sigaren. Paniek, want dat
was ruim voor de normale periodieke ontwormingskuur aangaf.
Het baasje is dan maar in de apotheek
in Villefagnan om een ontwormingsmiddel gegaan. Hij is dan eerst wel een te
rade moeten gaan in het woordenboek want ontwormen is nu niet een woord dat m
dagelijks gebruikt, en zeker niet in de taal van Molière. Deparasitage was
het woord dat hij nodig had.
De apothekeres is blijkbaar ook een
hondenliefhebster want ze vroeg het baasje honderduit over het ras waar de
pillen voor moesten dienen. Het baasje had dan al uitgelegd dat de honden een
gewicht hadden van rond de 30 kilo. Van Drentsche Patrijshonden had ze nog
nooooit gehoord, van een épagneul a perdrix de Drenthe al evenmin.
Een épagneul kende ze wel, zelfs meer
dan één, de épagneul breton en de épagneul Francais. Met Perdrix of franse
patrijzen had ze ook geen moeite. Het baasje heeft het allemaal fijn kunnen
uitleggen, jachthonden afkomstig uit de Nederlandse provincie Drenthe, gelegen
in het noord oosten van Nederland, tegen Duitsland aan, die je haast niet kan
vinden in Frankrijk. Het baasje heeft dan ook nog vertelt dat hij maar en fokker
van Drenten kent in Frankrijk en dat het ook van origine Nederlanders zijn die
daar af en toe een nestje Drentenpups hebben.
Ondertussen heeft ons drietal hun
pillen binnen, drie per hond, 1 pil voor 10 kg hond. Het pillen slikken is hier
geen probleem. Ze staan zelfs aan te schuiven voor hun pil. Met behulp van drie
spietjes smeerkaas van de lachende koe is het pillen pakken hetzelfde als
snoepjes uit delen.
Het pillen innemen was in elk geval
sneller gedaan dan het pillen kopen in de apotheek.
Belle & co
|