Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
02-09-2010
terug naar school
Vandaag de eerste schooldag. Dit schooljaar volg ik dynamische websites in PHP met dreamweaver is het CVO Leerstad in Lokeren. Waarschijnlijk allemaal nieuwe leerlingen want van de klassen van vorig jaar is er niemand.
Zoals beloofd zet ik hier nog de foto's van onze dorps- verkenning van Rupelmonde. Met de graventoren, de CNR scheepswerf, de nieuwe scheldewerven...
Op 11 & 12 september is het open monumentendag. Ben ondertussen al eens aan het rondneuzen waar we naartoe kunnen trekken. Waarschijnlijk de CNR werf en een paar molens in de buurt. Misschien de grote napoleon in Hamme of de Heibergmolen in Lokeren.
Blijkbaar zijn er in België nog tal van werkende windmolens. Dank zij vrijwillige molenaars zoals Marc die we vrijdag ontmoetten in Rupelmonde is dit een stukje patrimonium dat in stand gehouden wordt.
Windmolens, dan denken de meesten aan Nederland. Het is nochtans zo dat het in Vlaanderen is dat er voor het eerst sprake was van windmolens zoals wij ze kennen. Vele van de molens zijn echter gesneuveld in de eerste wereldoorlog. Dat verklaart ook waarom er in Nederland nog zoveel staan, deze deden namelijk niet mee in WO I.
Zondag zijn we dan naar de windmolen op Linkeroever gaan zien. Het was weerom Marc die ons om 10.00u verwelkomde. Hij was volop bezig de molen in de wind te draaien, geen eenvoudige job met de vele tonnen weegt. Na het opzeilen konden we dan in de molen onze camera's laten spreken.
De wisselvallige wind zorgde ervoor dat het moeilijk was de molen constant draaiende te houden. Soms viel hij volledig weg, dan kwam hij in vlagen opzetten en steeds een veranderende richting...niet eenvoudig om dan een wiek van 25 m te laten draaien.
Een drukke week achter de rug. Op vrijdag zijn we naar Ruppelmonde getrokken, G en ik, om foto's te nemen van de getijdenmolen die in werking was. We zijn dan ook nog eens ron gegaan in het dorpje met zijn graventoren en CNR werf waar oude schepen worden gerestaureerd.
's Avonds ben ik dan nog naar Temse gegaan waar ik de aankomst van de Bernisse, een op de Boelwerf gebouwde mijnenveger, kon fotograferen.
Zaterdag was het een en al voetbal. Onze jongens van de U17 trokken naar White-Boys in St Niklaas. Na een eerder aarzelende start kwamen z goed op gang en haalden een 4-4 uitslag. 'S avonds was er dan de eerste competitiematch van onze Bploeg tegen streekgenoot FC Bosdam. Ook al waren we voetballend beter lukte het niet om het verschil te maken..1-1 eindstand
Zondagmorgen naar Linkeroever. We hadden gehoord van de molenaar in Rupelmonde dat de windmolen daar in werking zal zijn. Om 10.00 u waren G en ik daar. Nadat de molen in de wind gedraaid was en de wieken op-gezeild konden we het inwendige van de molen bezichtigen, van kelder tot zolder.
Zondagnamiddag speelde dan onze Aploeg tegen Sombeke. Lang zat de overwinning er in nadat we 2-0 voor stonden. Doch enkele onoplettendheden in de achterlijn en we het werd 2-2.
Opvallend dit weekend is dat alle drie de matchen waar ik ging fotograferen op gelijkspel geëindigd zijn...'t zal toch niet aan mij liggen zeker? Als je de foto's van de voetbal wil bekijken ga dan naar de site van HRSHaasdonk
De andere foto's zal ik deze week opladen, alvast beginnend met de getijdenmolen uit Rupelmonde.
Kan je echter niet wachten om de foto's te zien ? je kan ze allemaal terugvinden op mijn picasa-ruimte.
Zondag zijn we er op uit getrokken ter gelegenheid van het ambachtenweekend in het Waasland.
Na een bezoekje aan een restaurateur van oude brommers, die een pracht van een radio bestuurd wagentje had, trokken we naar een atelier waar ons de diepdruktechniek werd gedemonstreerd. Hiervan echter geen foto's.
Na een korte verposing in Koewacht trokken we dan naar Nieuwkerken naar likeurfabriek Verhofstede. Veel van het productieproces was er niet te zien, de nadruk lag er vooral op proeven en consumeren. Het zag er zwart van het volk en zodoende hadden we het vlug bekeken.
Dan naar de Witte Molen in St Niklaas gegeen, waar we van de molenaar en zijn helpers een mooie uitleg en rondleiding kregen en waar we ons fototoestel lieten werken. Het resultaat zie je hieronder.
het komende weekend zal het druk worden op de voetbal. Zaterdag namiddag speelt mijn zoon in St Niklaas, zaterdagavond speelt onze B-ploeg en zondagnamiddag speelt de A-ploeg. Allemaal hun eerste competitiematch...dus fotokes pakken. Hierdoor valt wel het 'temse in de wolken' voor mij letterlijk in het water.
Deze morgen was het prachtig weer om nog eens een eindje te fietsen. Om 8.00 uur vertrokken richting Prosperpolder, auto aan de kerk geparkeerd en dan via de Petrusstraat naar de Scheldedijk. Deze gevolgt door Emmadorp tot in paal en dan ook terug. Een kleine 20 km op mijn 'fietsje' met op de terugweg een ferme tegenwind.
Heb er wel een paar fotokes kunnen nemen want daar doen we het voor.
Vanmorgen de veranderde kalender van onze voetbalploeg binnen gekregen. Volgend weekend had ik normaal een uitstapje gemaakt naar Temse in de wolken (29 aug), maar dat zal in 't water vallen. Op zaterdag spelen de U17 van mijn zoon in St Niklaas en s'avonds speelt de B-ploeg thuis de eerste competitiematch tegen FC Bosdam. Zondag namiddag is het dan de eerste thuismatcht in de competitie van de A ploeg, 't zal dus weer een druk weekend worden.
Daarnet las ik het artikel 'Krediet van de aarde voor dit jaar al opgebruik'in GVA. De ngo Global Footprint Network heeft berekend dat we vanaf morgen de reserves van de aarde aanspreken. We hebben dus al wat de natuur kan produceren voor een jaar reeds opgebruikt dit jaar. Hier lis waarschijnlijk onze levenswijze een deel de schuld van, we consumeren steeds meer, we werpen steeds vluggen onze producten weg en iets duurzaam is tegenwoordig ver te zoeken. Zo promoot de overheid het kopen van auto's die zogezegd milieuvriendelijk zijn. Ze zeggen er wel niet bij hoeveel energie (co2 uitstoot) er nodig is om een auto te recycleren en een nieuwe te bouwen. Dus met milieuzorg heeft dit weining te maken, enkel een economisch belang zit hier achter.
Nog meer minder nieuws van ons milieu zijn de abnormale regens die zich ovzeral op aarde voordoen. China, Pakistan en dichter bij in Europa. Overal worden we geconfronteerd met hevige regenval op korte tijd. Is dit nog toeval? een eenmalig fenomeen? of is er dan toch iets mis met de opwarming van onze aarde?
Oogsten in Rusland zijn mislukt door de aanhoudende droogte, De graanregio van Pakistan, punjab, staat helemaal blank. Je voelt het al aankomen, de prijzen van graanproducten zullen binnenkort weer omhooggaan.
De vraag is niet zozeer wat we er aan kunnen doen, maar of we er echt iets aan willen doen. In 1970 waarschuwden geleerden in het 'rapport van de club van Rome' reeds voor deze scenario's. Zij hadden er al een goed zicht op dat de overbevolking van onze aarde nefast zal worden. Als je weet dat we sind 1900 meer dan een verviervoudiging van de bevolking kenden, tot meer dan 6.5 miljard mensen vandaag. Als je met deze groeicijfers blijft verdergaan is het meer dan duidelijk dat onze aarde dit niet kan dragen. Maar ja, in 1970 deed dat rapport veel stof op waaien en ging men verschillende beleidsmaatregelen nemen om het niet zover te laten komen. 40 jaar later is er nog helemaal niets gebeurt en het wordt hoog tijd om het tij te keren...als het al niet te laat is.
Misschien klinkt dit allemaal wel pessimistisch, maar het feit is er dat we zo niet kunnen verder doen. Met zit te lullen over maatregelen om de CO2 uitstoot te verminderen, maatregelen die zo goed als niets uitmaken. Men verplaats sommige problemen alleen maar of schuift ze voor zich uit. Ook vele milieugroeperingen maken zich hieraan schuldig. Ook zij zeggen niet dat bvb zonnepanelen moeten geproduceerd worden en CO2 uitstoot geven bij productie. En wat binnen 10 à15 jaar als deze panelen versleten zijn? Een gigantische afvalberg of weer CO2 uitstoot om deze te recycleren. Je ziet het is niet zo simpel om een oplossing te vinden en zolang de wereldbevolking blijft groeien zal het moeilijker worden.Misschien was het 'een kind programma' van China nog niet zo'n slecht idee...maar daartegenover staat dan weer een gigantische vergrijzing.
't zal een knappe kop moeten zijn die hier een oplossing voor vindt.
zoals ik enige tijd geleden beloofde hier de overige foto's van de HWW happening in Wommelgem (1 augustus 2010).
morgen een drukke voetbaldag. Miguel speelt met zijn ploeg tegen FC Bosdam om 15.00u en daarvoor ga ik wat fotokes nemen van onze jongste ploegjes (u7, u8 en u9) om op de website te zetten.
Steeds vaker kom je fietsers tegen (en vooral senioren) die zich blijkbaar geen zorgen maken over verkeersregels.
Geregeld zie ik hier mensen voorbijfietsen op het voetpad, in de verkeerde rijrichting en dat terwijl er aan beide zijden van de straat een fietsstrook is.
Voorrang van rechts, daar gaan ze hun hersens niet mee belastten en als je als chauffeur de voorrang neemt heb je nog de kans dat ze van hun fiets vallen en dan zit ge weer met de gebakken peren.
Verwittigen door hun arm uit te steken om de baan over te rijden, allemaal niet nodig. Geregeld moet je alles dichtslaan omdat een fietser het nodig acht om plots de baan over te rijden op het moment dat je hem voorbij wil rijden.
Oversteken op een zebrapad voor voetgangers doe je normaal te voet en niet plots van het fietspad overrijden zonder te zien of er verkeer aankomt.
Als je dan toch te voet oversteekt ga dan te voet tot aan de overkant en stap daar op je fiets, hou aub het verkeer niet extra op door midden de baan op je fiets te klauteren.
Eigenlijk zouden ze bij de seniorenverengingen eens aandacht moeten besteden aan het veilig fietsen en het naleven van de verkeersregels. Desnoods verkeerlessen voor (oudere) fietsers.
Velen zullen zich nu misschien aangevallen voelen, maar de verkeersregels zijn er voor ieders veiligheid, en wanneer je domme dingen doet met je fiets en het komt tot een aanrijding, je bent altijd de verliesende partij, een auto is zowiezo sterker. Ook al wordt je financieel vergoed, met de meserie zit je toch. Dus let een beetje op, hou je aan de regels en het verkeer wordt er weer iets veiliger op.
Samen met de scheldewijding waren het ook de Doelse feesten. Van die gelegneheid hebben we nog eens gebruik gemaakt om even rond te wandelen in het dorpje. Ook de kerk was open.
Wanneer je even terugkijkt in de tijd en je het dorp Doel van een 15-tal jaar terug herinnerd dan kan je niet anders dan pijn voelen met zo'n vernieling en verloedering van wat eens een van de mooiste polderdorpjes van Vlaanderen was.
Ik hoop nog vele jaren naar het dorpje te kunnen trekken en dat er van de overheid uit eens een duidelijk beleid wordt gevoerd. Dat men uiteindelijk beseft dat het tweede getijdendok geen enkele noodzaak is. Nu al zit Antwerpen met meer dan een verkeersinfarct en als ze de natte droom van sommige machtsgeile politici en havenbonzen waar kunnen maken en de haven nog laten groeien is het helemaal om zeep. Stop met geld te steken in nutteloze projecten zoals het Saefthingedok, de Antwerpse draait nu slechts op een fractie van de capaciteit. Waarom dan nog geld uitgeven aan nog meer overcapaciteiet terwijl België de volgende jaren elke cent tweemaal moet omdraaien.
Stop de waanzin...maar die slogan hangt al tien jaar in Doel en de waanzinnigen (politiek-haven) doen lustig verder, met op kop marjonetten van de Maatschappij Linkeroever.
Gisteren naar het dorpje dat niet wil verdwijnen geweest. Doel, de 36ste scheldewijding was weer een voltreffer wat het publiek betreft. Ondanks dat de gemeente Beveren er voor koos om dit jaar niet te reageren op de subsidieaanvraag, blijft de scheldewijding in Doel een van de trekpleisters van de gemeente op toeristisch vlak. Spijtig dat de maatschappij linkeroever er alles aan doet om deze feesten te verbrodden, onbegrijpelijk als je weet dat een van de bestuurders tevens schepen van toerisme is. Maar ja, wat baten kaars en bril als de uil niet ziene wil?
Hierna enkele foto's van de wijding van de plezierboten. Volgens sommige de laatste scheldewijding, maar dat zei men vorig jaar ook en wat als ze er toch in slagen om alle mensen uit Doel te verjagen of weg te pesten? Een dok? ik denk het niet als je weet dat het deurganckdok er bijna werkeloos bij ligt. Waarschijnlijk zal het dan zijn zoals met vele hoeves die men jaren geleden onteigende in de streek. Jarenlange verloedering en braakliggende gronden. Als dat het Vlaamse beleid voor de toekomst is....
De meest bekende wagen uit de oorlogsperiode is ongetwijfled de Will's jeep. Van dit gekende type, MB, werden er maar liefst 359.851 voor militaire doeleinden. Een groot deel hiervan is achtergebleven in Europa na 1945, maar toch worden ze steeds moeilijker te vinden. Ook autobouwer Ford heeft in de tweede Wereld Oorlog een versie van de Willy's gebouwd. Een ander bekend werkpaard was de GMC 1,5 tonner. Hiervan werden meer dan 550.000 exemplaren gebouwd. Deze drieasser was door niets tegen te houden. Hiervan bleven er ook velen achter in Europa en ze werden dan ook na de oorlog voor vele doeleinden omgebouwd. Een nadeel is wel het benzineverbruik van deze vrachtwagen zodat hij stilaan door dieselvrachtwagens werd verdrongen. Op de HWW-happening waren beide voertuigen dan ook prominent aanwezig.
volgende keer de overige foto's van de happening van zondag 1augustus.
Komend weekend gaan we naar Doel. Hopelijk strooit de Maatschappij Linkeropever niet teveel roet in het eten. Deze week hebben ze al twee initiatieven in de kiem gesmoord door een deurwaarder te sturen. Als je weet dat een van de bestuurders de schepen van toerisme van Beveren is en als je dan ziet wat deze maatschappij presteert om een toeristische pool, wat Doel nog steeds is, volledig kapot te maken kun je je daarbij toch vragen gaan stellen... We zien zondag wel wat het wordt.
Zondag zijn we naar Wommelgem getrokken. In fort II was er een happening van oude legervoertuigen en matriaal. Georganiseerd door de club HWW (Historical War Wheels) uit Puurs.
Gans het buitenfort was omgetoverd tot een geallieerd militair kamp uit de tweede wereldoorlog. Vele prachtig gerestaureerde voertuigen, origineel uitgeruste tenten en de deelnemers allemaal in uniform van deze tijd.
We hebben onze fototoestellen weer duchtig laten werken. Om al deze foto's echter te sorteren heb ik nog geen tijd gehad, op een later tijdstip zal een selectie ervan hier wel verschijnen. Een wil ik u echter niet onthouden, die van een bezigheid die allen die hun legerdienst vervulden wel zullen kennen...het patatten schillen.
Als je je goed voelt is er steeds de neiging om meer te doen. Ik weet het wel dat het normaal niet mag en als ik er dan geen rekening mee hou, dan wreekt zich dat.
Zo heb ik sind zondag problemen met mijn nekspieren. Ze staan weer eens verkrampt en elke beweging van hoofd of linkerarm zorgen voor pijn. Vanmiddag mag ink naar de kinesist, de spier eens 'prikken' en een goede massage en 't zal dan al een stuk beter zijn. En vooral wat rustig aan doen.
Dit is weeral een lesje dat het probleem van de fibromyalgie/cvs een zaak is waar je blijvend rekening mee moet houden en dat uitspattingen op gebied van inspanning beter vermeden kunnen worden. Maar ja, als je aan iets bezig bent is het soms moeilijk om dat half afgewerkt te laten staan...en uiteindelijk blijft het dan nog voor langere tijd staan.
Als het tegen zondag maar beter is dat ik foto's kan gaan nemen van Historical War Wheels.
Door de start van het voetbalseizoen was het deze week redelijk druk. Aanpassingen aan de kalenders, een paar trainingen gaan zien een matchke meegenomen. Nu loopt alles op rolletjes en kunnen we van het seizoen op herleving red star haasdonk gaan genieten.
Dan ben ik deze week ook begonnen met het reinigen en herstellen van onze huisgevel. De resten van de klimop moesten verwijderd worden om hem terug te kunnen schilderen. Een immens werkje, maar met een vuilfrees op de hogedruk-reiniger viel het nog beter mee dan ik eerst dacht. Ik heb toch al het onderste deel volledig proper en klaar voor schilderen gekregen. Volgende week het bovendeel, maar dan zou het eerst eens goed moeten regenen want het peil van mijn regenwater is drastisch laag.
Volgend weekend trek ik naar Wommelgem. Daar stelt de club Historical War Wheels een origineel legerkamp uit WOII. Waarschijnlijk zulle er nog mensen zijn van onze fotoklas van vorig schooljaar.
Om af te sluiten dan nog een paar fotokes van onkruid die ik tijdens mijn fietstochtjes verzamelde.
Gisteren voormiddag zijn we afgezakt naar het fort van Breendonk. Ooit een deel van de beveiligingsgordel rond Antwerpen. In WOII was het bedoelt als toevluchtsoord voor onze vorst en zijn aanhang. Al snel werd het echter allemaal overrompeld door de Duitse bezetter en deze vormde Breendonk om tot een interneringskamp, waarin vooral politieke tegenstanders en vereztslui werden opgesloten, gemarteld en gedood.
Reeds van in het begin van de rondgang wordt je geconfronteerd met het slechte van de mens. Hier zijn mensen zwaar mishandeld voor een ideologie. Hier zijn zaken gebeurt welke geen enkele diersoort zijn medesoortgenoot aan zou doen. Hier is de mens verworden tot een psychopaat in de ergste zin.
De rondgang geeft een mooi beeld van hoe het leven in dit kamp was, de oude foto's getuigen van gruwel, de lokatie benadrukt dit nog allemaal. Dit museum laat een indruk achter, het herinnert ons aan de gruwel die oorlog is.
Deze plaats is meer dan een bezoek waard, ze zou voor elke jong volwassene een verplichte plaats moeten zijn, zodat ze zien dat mensen van hun leeftijd hun leven gaven voor hun vrijheid. Misschien beseffen velen dan dat we in een mooie tijd leven.
Stilaan wordt het Belgische voetbalseizoen op gang getrokken. Vele ploegen beginnen met testmatchen om hun ploeg voor te bereiden op de competitie.
Donderdag start ook onze ploeg, Herleving Red Star Haasdonk, met een oefenwedstrijd tegen de beloften van Sporting Lokeren. We zullen een eerste glimp kunnen opvangen van de ploeg die het dit seizoen moet waarmaken in 3de provinciale.
Dat voetbal mooi kan zijn weten we al, dat voetbal emoties opwekt weten we ook, maar dat voetbal door sommigen misbruikt wordt om baldadigheden en vechtpartijen uit te lokken, is spijtig genoeg ook een feit. Gisteren was het raak rond het Bosuilstadion in Antwerpen, na een 'vriendschappelijke' wedstrijd die door FC Antwerp werd gewonnen.Na de match waren er enkelen die uitwaren op een confrontatie en de rest van de dag met de politie in de clinch gingen. In de krant worden deze dan nog supporters genoemd. Op die manier geven ze echter een slechte naam aan het voetbal en schaden ze hun ploeg meer dan ze beseffen.
Vandaag trek ik naar Breendonk, samen met mijn dochter gaan we het fort daar eens bezoeken. Voor mij de eerste keer, voor haar de tweede. Als we er foto's mogen maken vind je deze hier binnenkort.
Hier zijn ze dan, mijn foto's die ik gisteren nam op linkeroever, toch een selectie want om 250 foto's te plaatsen dat leek me wat veel.
Wil je zeilschepen bekijken dan moet je hier zijn. Nu ga ik nog wat in den hof zitten, recupereren van de zware fotoshoot van gisteren (van 14.00u tot 20.00u). Hopelijk blijft het wat droog want ze voorspellen weer zwaar onweders.
Gisteren was het dan zover, de zeilschepen die gans het weekend in Antwerpen voor anker lagen vertrokken uit de haven.
Samen met enkele fotografie collega's waren we paraat om dit allemaal vast te leggen. Bleek echter dat de schepen pas rond 16.00u echt begonnen te vertrekken.
Na dus een lange wachttijd werd het geduld beloond met prachtige beelden van de schepen, wel soms spijtig dat er steeds gewone pleziervaartuigjes in de weg kawamen liggen, maar ja ... Het geheel duurde tot rond acht uur s'avonds, hoewel om rond zeven uur iedereen dacht dat alles voorbij was. Gelukkig was er iemand die me attent maakte dat er nog een Indonesisch schip en de 'spuitboten' langs gingen komen, en ja een dri kwartier na de anderen kwam de Indonesiër achter de bocht vandaan.
4t was wel de moeite van het wachten, de masten waren bezet met de bemanningsleden die stonden te dansen en zwaaien bovenop de ra's en de masten.
Alvast twee foto's van dit laatste schip, de foto's van de andere schepen moet ik nog selecteren; maar ze volgen zeker.
Het voorbije weekend werd Antwerpen ingenomen door zeilschepen. De deelnemers van de Tall Ships Race 2010 liggen allen aan de kade in Antwerpen. Door de berichten van de vele tienduizenden (zelf honderduizenden) bezoekers was ik eerst niet geneigd om daar tussen die massa te gaan flaneren.
Een college van de fotoklas vroeg me zondag om op maandagmorgen samen naar daar te trekken en zo ben ik er dan toch naartoe gegaan. Gelukkig was het nog heel stil vroeg in de morgen en konden we zonder veel 'in-de-weg-lopers' mooie foto's maken.
Vandaag gaan we net na de middag naar linkeroever 'op 't strand van sint-anneke' de vertrekkende schepen proberen vast te leggen op foto. Morgen hiervan de foto's.
Gisteren in alle vroegte even naar Doel gereden. Het dorpje laag er helemaal dood bij zo vroeg in de ochtend. Via de Oostlangeweg en Prosperpolder naar de dijk en terug. In Prosperpolder wou ik via de dijk verde rijden richting Nederland maar daar bleek over de ganse breedte van de dijk een hek te staan. Vorige keren kon je er nog naast omdat een stuk draad verwijderd was, maar nu hadden ze er ijzeren baren tegen gelast. De reden is dat het zogezegd een werfzone is die je niet mag betreden. Er is inderdaad enkele tijd geleden wat zand opgespoten, maar dat ligt momenteel allemaal stil en in de verste verte geen enkele werkzaamheid te bekennen. Ze sturen je als fietser wel rond via een onbereidbare kasseiweg en een smal kronkelend weggetje met het nodige verkeer. 't Is precies of je er niet welkom meer bent. Na deze versperring ben ik dan maar terug gereden, het werd trouwens toch al redelijk warm en plakkerig.
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
