Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Een kafir die niet in Allah geloofde viel heel veel Moslims lastig met de opmerking: 'Als Allah er is, bewijs het dan maar eens.'
De Moslims konden niet de juiste antwoord geven aan deze kafir. Daarom brengen ze hem naar Imam-i Azam. Ze zeggen tegen Imam-i Azam:
'Imam, deze man gelooft niet in Allah. Hij stopt vraagtekens in sommige hoofden van de Moslims door te zeggen dat ze Allah moet bewijzen als Allah er is'.
Imam-i Azam (Numan bin Sabit) draait naar de kafir en vraagt:
'Waarom geloof je niet in Allah?' Waarop de man zegt: 'Alles gebeurt vanzelf, daarom geloof ik niet in Allah'.
Waarop Imam-i Azam zegt: 'Ok, het antwoord op deze vraag geef ik jou morgen inshallah. Kom om zo en zo laat op die en die plaats'.
Deze afspraak wordt overal door het hele volk gehoord. Iedereen wacht vol spanning de volgende dag af. De volgende dag komt het hele volk op de afgesproken plaats bijeen. De kafirs stonden aan 1 kant en de Moslims aan de andere kant. Op een gegeven moment komt de man die iedereen met zijn vragen lastig viel, dus het hoofd van de kafirs. Omdat Imam-i Azam er nog niet was beginnen de kafirs alle Moslims belachelijk te maken en zegt die man:
'Kijk, hebben jullie het allemaal gezien? Hij is bang geworden en daarom komt hij niet.'
Omdat de Moslims nog vol spanning aan het wachten waren zeiden ze: 'Hij zal wel even ergens mee bezig zijn, hij kan ieder moment komen.' Uiteindelijk, na een lange tijd, komt Imam-i Azam op de afgesproken plek. Het hoofd van de kafirs zegt:
'Waar ben je gebleven ya Imam-i Azam?' Imam-i Azam begint met zijn wijze woorden te vertellen:
'Ik stond aan de andere kant van de Nil rivier. Ik kon geen 'rivier' bootje vinden. Daar stond een boom. Ik heb de boom bevelen om zich in stukjes te snijden, dat deed ie ook. Ik heb gezegd dat ie in een klein bootje moest veranderen, dat deed ie ook. Ik heb gezegd dat ie mij naar de overkant moest brengen en dat deed ie natuurlijk ook. Daarom ben ik zo laat.'
Het hoofd van de kafirs die dit hoorde begint in lachen uit te barsten. Imam-i Azam vroeg hem:
'Waarom lach je?' Waarop de kafir antwoordt: 'Ik lach om jou woorden ey verwarde man. Hoe kan het zijn, dat een boom vanzelf in een bootje verandert en naar de overkant gaat?'
Imam-i Azam: Degene die verward is ben jij............De sterren die je ziet zijn voortdurend aan het draaien. En ook nog eens zonder dat ze elkaar maar ooit aanraken en altijd met dezelfde discipline. Terwijl er wel miljoenen sterren zijn die je met je oog kan zien. Als deze sterren tegen elkaar botsen kan de hele wereld vergaan. De zon geeft ons al sinds de wereld er is warmte en nog meer dingen. Als de zon een klein beetje verder zou staan dan zou de wereld bevriezen en iedereen zou doodbevriezen. Als de zon ietsjes dichterbij zou zijn, zou heel de wereld verbranden. Kijk naar de tanden in je mond, in wat voor prachtige volgorde ze staan. Je ogen en je wenkbrauwen, kijk hoe mooi ze bijelkaar passen, alles is precies op zijn plek. Je gelooft dat dit alles vanzelf is ontstaan. Waarom geloof je dan niet dat een simpel bootje vanzelf is ontstaan? Is dit bootje dan een prachtig kunstwerk of de hele wereld met alles om zich heen en alles erop? En alle kunstwerken hebben een kunstenaar. Hoe dit bootje een kunstenaar/maker heeft zo heeft deze wereld en alles eromheen ook een Maker.'
De kafir luisterde vol bewondering naar dit antwoord en zei:
'Ash-hadu an la ilaha illa Allah wa ash-hadu anna muhammadan 3abduhu wa Rasuluh.'
Bismillahi Arrahmani Arraheem, elhamdoulilah wa salatoe wa salam 3ala rasoeloellah,
Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi Wabarakatoehoe,
Ghaith Abdul-Ahad in Falluja,
In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Vanuit een kamer in één van Falluja's veilige huizen kwam een mooie stem reciterend verzen uit de Qur'an, schokkend met tranen. "Indien uw vaders en uw zonen en uw broeders en uw vrouwen en uw verwanten en de rijkdommen die gij verkregen hebt en de handel waarvan gij slapte vreest en de woningen waarvan gij houdt, u liever zijn, dan Allaah en Zijn boodschapper en het streven en Jihad voor Zijn zaak, wacht dan, tot Allaah met Zijn oordeel komt. Allaah leidt het ongehoorzame volk niet.'' (At-Tawbah 9:24)
De kamer was half aangestoken, de muren waren kaal behalve één foto van Mekka. Het enige stuk van meubilair was een gebedsmat in het midden van de kamer die bij een hoek wordt verdraaid om het zuiden onder ogen te zien. Een Kalashnikov geweer en een munitiezak werden tegen de muur gelegd. Een paar oude trainers bevonden zich bij de rand. Op de matras zit een man met een kleine Qur'an in één hand het gebed te verrichten. Soms verdrinkt zijn stem door de geluiden van explosie's die de stad raken.
Na het beëindigen van het gebed staat hij op en heft zijn handen hoog en begint een smeekbede te verrichten: "Oh God, U die de Profeet zegevierend maakte in zijn oorlogen tegen de ongelovigen, maakt ons zegevierend in onze oorlog tegen Amerika. Oh God, vernietig Amerika en zijn bondgenoten overal. Oh God, maak ons waardig van Uw religie."
De lang, dunne man met een donkere tint, zwarte ogen en een dunne baard kwam in Falluja zes weken geleden aan. Hij bracht een paar dagen delend een kamer met andere vechters door tot zij onder de Mujahideen eenheden in de stad werden verdeeld. Hij was met een groep van Tawheed en Jihad ten westen van Falluja gestationeerd in het district Jolan waar zware gevechten de laatste twee dagen woedend zijn geweest. Levend met andere Arabische en Iraakse vechters, werd hem de eer gegeven om het gebed te leiden vanwege zijn mooie stem.
Verlangend wachtend op de Amerikanen buiten een bunker, verteld hij zijn verhaal. Hij zei dat hij hier niet was omdat hij van de dood als dood hield maar omdat hij het Martelaarschap als de zuiverste manier ziet om God te aanbidden. Hij was, zei hij, een Yemeni Godsdienstige student van de hoofdstad San'a, die Sharia wet zes jaar bestudeerde, werkend als minibus bestuurder om zijn zwangere vrouw en vijf kinderen te onderhouden.
Hij probeerde eerst naar Irak te komen om de Amerikanen tijdens de oorlog 18 maanden terug te bestrijden. "Ik wilde voor de Islam komen vechten.'' Ik ontmoette een Jordaan handelaar die me van kaartjes naar Syrië en $100 voorzag. Hij bracht me zelfs naar de luchthaven.
Terug verzonden.
Maar eenmaal daar, werd hij verhinderd door te gaan door de luchthavenpolitie.
"Ik droeg mijn Jalabiya en een kleine turban, de politie vroeg mij waarom ik naar Damascus ging, ik zei, om te werken. Zij vroegen me welk soort werk. Ik zei, voor de redding van mijn ziel. En zij stuurden me terug."
Hij wees naar zijn goedkope katoenen broek en zei: "Dit keer leerde ik de les en kocht deze."
Voor een jaar ging hij terug naar zijn familie en zijn studie en vergeet Irak en Jihad. Maar het schandaal van de gevangenis misbruik in Abu Ghraib wekte hem.
Zijn vrouw, een Godsdienstig student die aan haar meester stelling werkt, spoorde hem aan om alles te verlaten en voor Jihad naar Irak te gaan. ''Zij vertelde me dat ze dit de mannen aandoen, verbeeld je wat ze de vrouwen aandoen. Verbeeld je zussen en ik die door de ongelovige Amerikaanse varkens worden verkracht."
Hij realiseerde zich plotseling zijn fout, zei hij, en bracht het nacht huilend door. De volgende dag leende hij geld voor een andere reis - die hij als zijn laatste beschreef. Er werd hem een contactnaam in Aleppo gegeven, een stad in het noorden van Syrië, dat voor hem zou schikken om over de grens te worden gesmokkeld.
"Ik vertelde dit niet aan iedereen, vertelde het enkel aan mijn vrouw. Ik leende een auto van een vriend en wij gingen uit om te winkelen. Zij kocht voor me twee broeken en een overhemd. Wij gingen toen naar het huis van mijn vader. Ik vertelde mijn moeder, vergeef me als ik iets verkeerd heb gedaan. Zij zei, waarom ? Ik vertelde haar niets, ik wil enkel vergiffenis van u en papa. "Zij vroeg me of ik naar Bagdad ga. Ik zei nee. Zij omhelsde me en huilde."
De vechter vertelde hoe hij naar huis terugging en met zijn vrouw en kinderen zat, die geen idee hadden dat dit hun laatste etentje met hun vader was. "Mijn favoriete dochter kwam en zat op mijn schoot en sliep daar. Zij opende haar ogen en zei, 'Papa, ik hou van u '. Huilend zei hij: "U weet dat dit geheugen het werk van de duivel is en die mijn hart probeert te verzachten om naar huis te keren. De enige plaats waar ik vanaf hier naartoe ga is de Hemel''.
Toen hij in Damascus aankwam, leerde hij van andere Jihad netwerken dat de Syriërs veiligheid op de grens hadden aangebracht. Andere zogenaamde Mujahideen wachtte in kleine flats in Damascus, Aleppo en Hammen.
Na een maand realiseerde hij dat de geestelijke die het smokkelende netwerk in werking stelde met Syrische Mukhabarat werkte (een geheime dienst die de Mujahideen overhandigen aan de politie). Hij vluchte, maar in een kleine moskee in Aleppo, hij ontmoette een jonge geestelijke die beloofde hem te helpen Irak te bereiken.
Yemeni werd overhandigd aan een andere groep die hem in een klein huis met andere Jihadi's voor twee weken plaatste.
Één nacht werd hij aangenomen in een dorp aan de Syrische kant van de grens in het noorden. "Zij kwamen en zeiden, we komen vandaag bij de kruispunt. Het was een zeer enge reis. Wij moesten nog in de woestijn liggen als wij Amerikaanse helikopters hoorden.''
Wij brachten twee nachten aan de grens in een dorp door, dan werden we naar een dorp genomen om militaire opleiding ons eigen te maken. De meeste broeders met mij hebben nooit een wapen in hun leven gebruikt.
Ik wist hoe je een AK-47 behoort te gebruiken. Na een paar dagen kwamen zij en zeiden, wij hebben vechters nodig om een stad noordwesten van Bagdad te raken. Daar sloot hij zich aan bij een minibus die met Arabische vechters werd gevuld, rijdend door de nacht. Zij werden begeleid door twee auto's, zei hij, inbegrepen een politie auto.
Hij haalde de Qur'an uit zijn zak tevoorschijn. ''Toen ik in Syrië was, kocht ik zeven exemplaren van dit, schreef de naam van mijn vrouw en mijn vijf kinderen op elk en liet de zevende leeg . Ik legde geen naam voor aan mijn vrouw voor de pasgeborene. Zij belde me later toen ik me aan het voorbereiden was om over te steken. Zij zei, ik heb erop geschreven 'Shaheed ' (Martelaar).''
In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle
Geheimen
De boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: mijn gehele volk (ummah) is veilig, behalve al Mujahirin (degene die zijn zondes uitsloverig bekend maakt) onder de Mujaharah is een man die een slechte daad begaat, en hij wordt wakker in de ochtend terwijl Allah zijn zonde geheim hield, zegt deze: "O Fulan! afgelopen nacht heb ik dit en dat gedaan." degene gaat slapen terwijl Allah zijn zonde heeft geheim gehouden maar deze persoon staat op en maakt kenbaar wat Allah heeft geheim gehouden. [Saheeh al-Bukhari]
Geheimen zijn een soort vertrouwen en zijn dus een soort contract of overeenkomst waar men zich aan moet houden.
Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
En komt de belofte na. Voorwaar, over de belofte worden jullie (op de Dag der Opstanding) ondervraagd. [al-Isra' 17:34]
Voorwaar, Allah gebiedt u het u toevertrouwde over te geven aan hen die er recht op hebben. [al-Nisa' 4:58]
In de Sunnah vinden we een waarschuwing voor het uitzoeken van de geheimen van anderen en het verspreiden van geheimen die niet verspreid zouden moeten worden. Het wordt bijvoorbeeld sterk afgeraden om de fouten van anderen te zoeken.
Volgens een hadith overgeleverd van Abu Hurayrah, heeft de Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) gezegd: "Als een man in jouw persoonlijke zaken zou kijken zonder jouw toestemming en jij zou een steentje naar hem gooien en zijn oog (daarmee) uitsteken, dan zou er geen zonde op jou rusten." (Al-Bukhari, 6902; Muslim, 2158)
Zo is er ook een waarschuwing voor degene die de geheimen van anderen afluistert. Het is overgeleverd van Ibn 'Abbas dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Degene die het gesprek van andere mensen afluistert wanneer zij niet willen dat hij luistert, of wanneer zij van hem weggaan, gesmolten lood zal in zijn oren gegoten worden op de Dag der Opstanding." (Overgeleverd door al-Bukhari, 7042)
De waarschuwing voor het verspreiden van dingen die niet verspreid mogen worden, omvat de veroordeling van degene die huwelijksgeheimen verspreidt. Hij wordt beschouwd als één van de slechtste mensen voor Allah.
Het is overgeleverd dat Abu Sa'eed (radiAllahu anhu) heeft gezegd: De Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Onder de slechtste mensen voor Allah op de Dag der Opstanding, zal een man zijn die intiem is met een vrouw en zij met hem, die vervolgens haar geheim verspreidt." (Overgeleverd door Muslim, 1437)
Volgens een andere overlevering door Muslim, 1437: "Één van de grootste vertrouwelijkheden voor Allah op de Dag der Opstanding zal een man zijn die intiem was met zijn vrouw en zij met hem, die vervolgens haar geheim verspreidde." Wat bedoeld wordt met "één van de grootste vertrouwelijkheden" is één van de grootste schendingen van vertrouwen.
Onder het advies dat door de Arabieren aan de nieuwe bruiden gegeven werd, is: "Onthul zijn geheim niet want als je zijn geheim onthult, zorg je ervoor dat hij je gaat haten."
De huiselijke geheimen zouden niet onthuld mogen worden en wijze mensen en degenen die religieus toegewijd zijn, adviseren degene die een geheim kent om het niet te onthullen.
Het is overgeleverd van Thaabit dat Anas zei: De Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) kwam naar me toe terwijl ik aan het spelen was met een paar andere jongens en hij groette ons met salaam. Toen stuurde hij me weg om een boodschap te doen. Ik ging laat naar huis naar mijn moeder toe en toen ik thuiskwam vroeg ze: 'Waar bleef je?' Ik zei: 'De Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) stuurde me weg om een boodschap te doen.' Ze vroeg: 'Wat had hij nodig?' Ik zei: 'Het is een geheim.' Ze zei: 'Onthul nooit het geheim van de Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) aan iemand.' Anas zei: 'Bij Allah, als ik het aan iemand zou onthullen, zou ik het aan jou onthuld hebben, O Thaabit.' (Overgeleverd door Muslim, 2482)
Het onthullen van geheimen is één van de tekenen van hypocrisie want het valt onder de categorie van het schenden van vertrouwen.
Het is overgeleverd van 'Abs-Allah ibn 'Amr dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Er zijn vier eigenschappen, wie ze alle vier bezit is een pure hypocriet en wie er een paar van bezit, bezit een eigenschap van hypocrisie totdat hij het opgeeft: wanneer hem iets toevertrouwd wordt, schendt hij dat vertrouwen; wanneer hij spreekt, liegt hij; wanneer hij een belofte maakt, breekt hij deze; en wanneer hij twist, neemt hij zijn toevlucht tot leugens en valsheid." (Overgeleverd door al-Bukhari, 34; Muslim, 58)
Het is geen voorwaarde voor iets vertrouwelijks dat degene die deze woorden spreekt aan zijn luisteraar moet vertellen dat het een geheim is dat hij aan niemand mag vertellen. Het is voldoende om dit met zijn gedrag aan te geven, zoals wanneer hij hem apart te neemt om hem iets te vertellen of wanneer hij om zich heen kijkt terwijl hij het hem vertelt om te zien of iemand meeluistert enz.
Al-Tirmidhi (1959) heeft overgeleverd van Jaabir ibn 'Abd-Allah dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Als iemand je iets vertelt en dan rondkijkt, is het iets vertrouwelijks." (Geclassificeerd als hasan door al-Albaani in Sahih al-Tirmidhi)
En in Tuhfat al-Ahwadhi staat: "Dan rondkijkt" betekent naar rechts en naar links kijken uit voorzichtigheid. "...is het iets vertrouwelijks" betekent dat het toevertrouwd is aan degene tegen wie hij sprak, dus moet hij het verbergen. Ibn Raslaan heeft gezegd: Want het rondkijken is het signaal aan degene tegen wie hij spreekt dat hij bang is dat iemand hem kan horen en dat hij hem gekozen heeft om zijn geheim aan te vertellen. Het rondkijken neemt de plaats in van het zeggen: 'Luister hiernaar en zwijg erover want het is iets vertrouwelijks (of een geheim).'"
" Zij die graag willen dat onbetamelijkheid zich onder de gelovigen moge verspreiden, zullen in deze wereld en in het Hiernamaals een pijnlijke straf ondergaan. Allah weet, en gij weet niet." (24:19)
Het is 's ochtends vroeg en Fazeela staat op voor het fajr gebed ze begint met de wassing en gaat bidden de rest van de familie staat ook op Fazeela der vader moet werken en der moeder is al bezig met het ontbijt ze hoort haar broertjes ook de moeder des huizes zet de melk pak op tafel en Fazeela der broertje AbdelKarim van 6 jaar zegt tegen zijn moeder "mama melk komt uit een pak toch?" AbdelKarim zijn moeder moet lachen en dan komt de iets oudere broer Sofian die zit al in groep 8 van de basisschool en lacht ook om AbdelKarim en zegt "nee joh melk komt van de winkel " de iets oudere broer van Sofian doet de koelkast open en lacht en zegt "jullie zijn echt dom, melk komt van de koe joh" vader zit al aan tafel en werkt bij een bedrijf die onderzoeken doet met een microscoop en moet lachen om zijn kinderen en zegt "nee jongens melk komt van de gras die de koe eet en die gras nemen fotonlichtjes op en die eet de koe en in de maag is er een procedure (die legt ie helemaal uit) na een kwartier verder zegt ie uiteindelijk daar komt de melk vandaan...
vanaf Abdelkarim die denkt dat melk van uit een pak komt is bijna hetzelfde als Sofian die zegt melk komt van de winkel en bijna hetzelfde als melk komt van de koe en hetzelfde als de vader zegt melk komt van de gras die de koe eet