Ontmoeting met de engel des doods!!

Dit is het verhaal van een gewone man, die handelt in strijd met Allah`s plan. Wanneer u uzelf hierin weerspiegelt ziet, heb dan berouw en zondig verder niet.

Het was eens midden in de nacht, toen de dood een bezoekje bracht.
De slapende riep: `wie klopt daar aan?`
`Ik ben Malak al-mawt, laat me binnengaan.`

De man kreeg het koud en weer heet, rilde, badende in het doodszweet.
Schreeuwende tegen zijn slapende vrouw, laat hem weggaan, alsjeblieft, gauw.

Engel des doods, neem mijn leven niet. Ik ben nog niet klaar, zoals je ziet. Mijn familie is afhankelijk van mij, geef me nog wat tijd erbij.

De engel klopte, weer en weer, `vriend, je leven nemen doet niet zeer. Het is je ziel, waar God om vraagt, het helpt niet als je nu nog klaagt.`

Hysterisch huilend riep de man, Ò engel, de dood, ik ben zo bang ervan. Ik geef je goud, ik word je slaaf, maar zend me toch niet naar het graf.`

`laat me erin vriend`, zei de engel toen, `kom uit je bed, ga de deur opendoen. Want, laat jij me nu niet zelf erin, dan kom ik door de deur als een djinn.`

De man pakte een pistool om zich te weren, alsof dat een engel zou kunnen deren. Ik schiet nog liever je hoofd eraf, dan ga jij wellicht naar je eigen graf.`

Maar de engel stond al naast zijn bed, `Vriend, je ondergang is al ingezet. Engelen sterven immers niet, dom mens, leg je pistool weg, `t is Gods wens.`

Waarom ben je zo bang, vertel eens man, om te sterven volgens Allah`s plan? Glimlach nu maar en laat geen traan, wees blij, dat je tot hem terug mag gaan.`

Ò engel, ik schaam me en buig mijn hoofd, vergetn was ik God, Zijn naam, zijn geloof. Werkend voor geld verdeed ik mijn tijd, zelfs niet denkend aan eigen gezondheid.

Allah`s geboden gehoorzaamde ik niet,vijf keer bidden? Dat deed ik niet. Ik zag Ramadan komen en gaan, maar hadgeen tijd vol berouw te staan.

De plicht van Haj heb ik uitgesteld, dat vond ik zonde van tijd en geld. Alle liefdadigheid heb ik genegeerd, wel heb ik steeds meer rente begeerd.

Ik zag geen kwaad in een slokje wijn, vond het gezellig met vrouwen te zijn. O engel, neem me alsjeblieft niet mee, spaar mijn leven nog een jaar of twee.

Dan gehoorzaam ik de regels van de Koran, vijf keer bidde, van nu af aan. Het vasten en de hadj zal ik volbrengen, en me niet in andermans zaken mengen.

Ik zal aan andren geen rente vragen, en liefdadigheid geven alle dagen. Ik zal me niet over het wijnglas buigen, maar van Allah`s eenheid getuigen.

`Wij engelen doen alles op Gods bevel, wij kunnen niets doen tegen Zijn wil. De DOOD is voorbeschikt voor iedereen, man, vrouw of kind; uitgezonderd geen.

Dit is je laatste moment, kom erbij, je verleden trekt aan je voorbij. Hoewel ik je angsten begrijpen kan, is het nu te laat voor tranen, man.

Jarenlang heb je op aarde kunnen leven, je hebt nooit geld aan armen gegeven. Je ouders heb je niet gerespecteerd, en nooit iets van je fouten geleerd.

je negeerde dagelijks de roep van de azaan, je las nooit eens een stuk uit de koran. Beloften brak jij altijd, je leven lang, voor jou waren zelfs je vrienden bang.

Goederen opgepot, gigantische winst, jouw personeel verdiende het minst. Geld verdienen was je grootste plezier, ontspannen deed je met gokken en bier.

Met vitaminepillen hield jij je gezond, terwijl je nooit aan iemands ziekbed stond. Ook heb je nooit een liter bloed gegeven, voor het redden van een andermans leven.

o mens, je hebt zoveel verkeerd gedaan, en met hulp-acties aan de kant gestaan. Jij hebt andere mensen nooit vergeven, kijk zelf maar eens terug op je leven.

Het paradijs voor jou? Geen idee, eerder de hel, een grote vlammenzee. Je kunt je zonden niet afbetalen, ik ben hier om je ziel te halen.

Er is een trieste eind aan dit verhaal, de man had tot dan geen enkele kwaal. Sprong schreeuwend uit zijn bed, kwam ten val, en viel plotseling dood. Hartaanval?

O lezer, wellicht heeft dit verhaal, voor u een boodschap, een moraal. als de dood komt, zijn we onvoorbereid, dus gebruik iedere minuut van uw tijd. Verander uw leven nu het nog kan,
zodat u het paradijs binnen kan.

Moeder, mag ik je wat vragen!

"Moeder, mag ik u een vraag stellen?"

"Natuurlijk, zeg het eens?" antwoordde de moeder.

"Moeder, hoeveel verdient u per uur?"

"Dat gaat jou helemaal niets aan! Waarom wil jij dat weten?" zei de moeder wat geïrriteerd.

"Ik wil het gewoon weten. Mag ik alstublieft weten hoeveel u verdient per uur?" vroeg Mohammed nogmaals.

"Als je het graag wilt weten, ik verdien 7 euro per uur."

"Oh, " zei Mohammed met een gebogen hoofd. Hij keek zijn moeder aan en vroeg "moeder, kan ik dan misschien alstublieft 4 euro lenen van u?"

De moeder begon boos te worden en zei: "als dit de reden is dat je me vroeg hoeveel ik verdien zodat je geld van me kan lenen voor een stom speeltje of iets stoms dan kun je nu meteen richting je kamer lopen om meteen naar bed te gaan en denk er goed over na hoe egoïstisch je wel niet bent. Ik werk lang en hard, elke dag opnieuw en heb geen tijd voor kinderachtige spelletjes."

De kleine Mohammed marcheerde stilletjes en teleurgesteld naar zijn kamer. Hij had zo hard die 4 euro nodig anders kon hij niet kopen wat hij al zo lang wilde hebben. De moeder moest denken aan haar zoon zijn vraag. Hoe durfde hij zoiets te vragen aan haar om geld te kunnen krijgen. Na een uur nadat de moeder wat kalmer was geworden bedacht de moeder zich of ze niet wat te hard is geweest tegen haar zoon. Misschien was er een reden dat hij dat geld nodig had want hij vraagt toch echter nooit om geld. Met een knagend geweten ging de moeder bij haar zoon kijken. "Slaap je?" vroeg ze.

"Nee moeder, Ik ben wakker" antwoordde Mohammed.

"Ik heb nagedacht en misschien ben ik toch wat hard geweest tegenover jou" zei de moeder. "Het was een lange zware vermoeide dag en dat heb ik op jou afgereageerd. Hier heb je die 4 euro waarom je vroeg."

Mohammed schoot rechtovereind en bedankte zijn moeder. "Oh,dank u wel moeder, dank u wel!" riep hij uit blijdschap. Hij friemelde wat onder zijn kussen en pakte wat kleingeld erbij die hij onder zijn kussen verstopt had. De moeder keek verbaasd en werd boos toen ze zag dat Mohammed al zelf geld had. Mohammed begon langzaam zijn geld te tellen, uit blijdschap schitterden zijn ogen toen hij het geld zag en moest meer en meer glimlachen. Wat was Mohammed blij. Nu kon hij eindelijk kopen wat hij wilde.

"Waarom wil je meer geld als je al geld hebt?" Vroeg de moeder.

"Omdat ik niet genoeg had, maar nu wel" zei Mohammed. "Moeder, ik heb nu 7 euro... Kan ik een uur kopen van uw tijd?"

Het wonder van "Bismillaah"

Een Sjaikh vertelde over de wonderen van "Bismillaah." Tijdens één van zijn vertellingen was er ook een joods meisje in het publiek aanwezig. Horende over de wonderen van "Bismillaah" werd haar hart geraakt en nam zij de Islam aan. Vanaf dat moment was "Bismillaah" constant op haar lippen, op elk moment van de dag en bij elke handeling gebruikte zij het woord "Bismillaah", b.v. tijdens zitten, staan, slapen, wakker worden, eten, drinken, lopen, wandelen, naar binnen /buiten gaan, iets pakken, iets weggeven, enz.

Vanwege het uitspreken van "Bismillaah" waren haar ouders woedend op haar en ze begonnen haar op allerlei manieren tegen te werken en druk op haar uit te oefenen om het af te leren. De ouders beraamden een plan, om het meisje van iets te beschuldigen zodat zij ter dood veroordeeld kon worden. De vader van het meisje was de adviseur van de Koning.

Op een dag gaf de vader, de ring van de Koning, die met diamanten was ingelegd in bewaring aan zijn dochter. Het meisje zei: "Bismillaah" en deed de ring in haar zak. 's Nachts toen het meisje sliep, sloop de vader naar de kamer van het meisje en stal de ring uit haar zak en gooide de ring dezelfde nacht in de rivier. Een vis slikte de ring in.

's Ochtends gooide een visser zijn net uit en door 'een wonder' kwam dezelfde vis in zijn net terecht. Op zijn beurt verkocht de visser de vis aan de adviseur en hij gaf de vis aan zijn dochter om het klaar te maken voor een feestmaal. Soebhaan-Allaaaah!!!

Het meisje zei: "Bismillaah" en nam de vis aan en "Bismillaah" zeggende sneed ze de vis open. Plotseling zag zij de ring in de buik van de vis, met "Bismillaah" haalde ze de ring uit de buik van de vis en "Bismillaah" zeggende deed ze de ring weer in haar zak. Daarna maakte ze de vis klaar en diende het eten op.

Na het eten vroeg de vader onschuldig in het openbaar, zijn dochter naar de diamanten ring van de Koning. Het meisje haalde de ring uit haar zak tijdens het reciteren van "Bismillah". De vader schrok zich te pletter. Vanwege dit wonder mislukte de plan van haar vader. Allah is de Beste Plannenmaker. Allah, de Machtige en Schone, had door de zegeningen van "Bismillaah" (In naam van Allah) het meisje gered van de doodstraf.
Soebhaan-Allaaaah!!!

Een glas melk

Er was eens een jongentje, die elke dag langs de deuren ging om spulletjes te verkopen, om zo zijn schoolgeld te kunnen betalen, aangezien zijn ouders arm waren. Op een dag had hij maar 10 cent in zijn zak en had erge trek gekregen in eten. Hij besloot om bij de volgende deur waar hij aanbelde, om iets te eten te vragen.

Maar toen hij daar aankwam had hij niet genoeg moed om erom te vragen. Dus in plaats van wat eten vroeg hij om een glas water. De aardige mevrouw die opendeed vond dat hij er een beetje hongerig uitzag, en besloot om hem een groot glas melk te geven. hij dronk heel langzaam en genoot van elke slok ervan. toen hij het ophad vroeg hij aan de vrouw: "Hoeveel geld ben ik u schuldig?" De vrouw zei: "Je bent mij niks verschuldigd hoor, ik heb altijd geleerd dat je geen geld mag vragen voor liefdadigheid"

De kleine jongen bedankte haar uit de grond van zijn hart.

Toen Faisel Ahmad het huis verliet, voelde hij zich veel sterker- niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, zijn geloof in Allah (swt) en mensen was weer gegroeid.

Vóórdat hij namelijk bij dat huis aankwam was hij van plan om alles op te geven. Maar nu niet meer, nu voelde hij zich sterker dan ooit te voren.

Jaren later.......

Deze zelfde vrouw werd erg ziek. Geen van de plaatselijke doctoren konden begrijpen wat er mis was met haar. Ze stuurden haar naar de grote stad waar het ziekenhuis meer gespecialiseerd was, en zij zouden kunnen uitzoeken wat haar mankeerde.

Dokter Faisel Achmed werd opgeroepen.

Toen hij had gehoord vanuit welk dorp zij kwam, vulden zijn ogen zich met een vreemd licht. Haastig ging hij naar beneden en ging naar haar kamer.

Gekleed in zijn dokterskleding ging hij naar binnen.

Hij herkende haar meteen....

Hij ging terug naar de behandelkamer en was vastbesloten om alles te doen om haar leven te redden. Hij gaf haar een speciale behandeling.

Maar Al-Hamdoelilah na een hele lange zware periode, was de strijd gestreden en was de vrouw weer beter geworden.

Dokter Achmed vroeg aan de financiële afdeling, of ze hem de rekening wilden sturen.

Hij keek erna, toen schreef hij iets onder aan de rekening en stuurde de rekening naar haar kamer.

Toen, de vrouw de rekening kreeg en opende, ze was er zeker van dat het de rest van haar leven zou kosten om het alles te betalen. Viel haar oog op iets wat op de rekening was geschreven.

Ze las de woorden : "Rekening volledig betaald met een glas melk"

Ondertekend,

Dr. Faisel Achmed

Tranen van vreugde kwamen uit haar ogen en ze besloot om te gaan bidden: "Dank U, Allah, dat Uw liefde is uitgespreid over menselijke harten en handen."

Brandend water

De gave van gehoorzaamheid.

Twee jongens gingen eens op weg om een leraar te zoeken. Zij reisden vele dagen en nachten. Een van hen was de zoon van een bedelaar. Hij heette Mahmud en wilde alles over zijn geloof leren. Hij was erg enthousiast om een Sjaikh te vinden die hem les zou geven. De ander was de zoon van een rijke zakenman. Zijn naam was Hakiem en zijn verlangen om te leren was niet van hemzelf, maar van zijn vader. Deze wilde dat hij een geleerde zou worden en had al zijn hele loopbaan voor hem uitgestippeld.

Op de twintigste dag van hun reis stonden ze voor de eenvoudige woning van de Sjaikh Ahmad. Hakiem klopte ongeduldig op de deur. Toen de Sjaikh de deur opende, kuste Mahmud met respect zijn hand, en zei: "O meester, we willen uw leerlingen worden. Aanvaard ons alstublieft." De Sjaikh bekeek hen van top tot teen en zei: "Voor jullie mijn huis binnen mogen komen, moeten jullie die berg beklimmen en mij het ei van een arend brengen."

De jongens gingen op weg en zochten naar het nest van de arend. Maar toen zij de voet van de berg bereikten, zei Hakiem: " Ik weiger deze berg te beklimmen voor één ei. Ik wacht hier wel op je tot je terugkomt." Mahmud keek naar zijn vriend en zei: "Wees gehoorzaam Hakiem, dan kunnen we allebei leerlingen worden van deze wijze Sjaikh." Maar Hakiem ging tegen een boomstam zitten en deed alsof hij meteen in slaap viel.

Mahmud klom en klom en op zijn tocht kwam hij zelfs wilde dieren tegen en kreeg steeds meer honger. Hij hield echter vol totdat hij werkelijk het nest van een arend zag. Er lag één ei in. Hij nam het onmiddellijk en begon aan de lange afdaling, terug naar het huis van de Sjaikh.

Toen hij uiteindelijk de boom bereikte waar Hakiem tegen zat te slapen, rende hij naar hem toe en riep: "Kijk, Hakiem, ik heb inderdaad een arendsei gevonden." Hakiem vroeg of hij het even mocht zien en Mahmud gaf het aan hem. "Mahmud", zei Hakiem, "Je zult wel erg moe zijn van die klim. Waarom ga je niet even wat rusten onder die boom?"

Daar had Mahmud eigenlijk wel zin in. "Heel even dan", zei hij en toen hij zich uitstrekte werd hij overmand door de vermoeienissen van de klim en viel in een diepe slaap.

Hakiem grijnsde en liet hem daar achter, waarna hij het ei naar de wijze Sjaikh bracht. Deze liet hem binnen en terwijl Hakiem het ei voor zich uit hield, liep hij naar de Sjaikh toe. Hij zei: "Ik heb gedaan wat u van ons vroeg, vertel me nu alstublieft de geheimen van alle dingen zodat mijn vader tevreden over mij kan zijn."

De Sjaikh vroeg zachtjes: "Hoeveel eieren waren er in de nest?" Hakiem werd nerveus, want hij had deze vraag niet verwacht. Hij loog snel dat er twee eieren hadden gelegen. Toen zei de Sjaikh tegen hem: "Dit is niet het ei dat ik wil hebben. Breng het terug naar het nest en breng me het andere ei." Hakiem werd kwaad en riep: "Ik ga die berg nooit van mijn leven voor jou beklimmen, oude man." En hij gooide het ei op de grond.

Op dat moment kwam Mahmud helemaal overstuur aan de deur. "Meester, ik heb gefaald mijn taak te volbrengen", zei hij. Maar de Sjaikh antwoordde: "Nee, je hebt het heel goed gedaan, want de schrammen op je benen en de scheuren in je kleren zijn voldoende bewijs dat jij je taak hebt volbracht. Mahmud werd door de Sjaikh naar zijn madrassa (school) gebracht, waar hij hem voorstelde aan de andere leerlingen.

Godsbewustzijn

Al gauw bleek hij de oogappel van de Sjaikh te worden. De andere leerlingen waren een beetje jaloers op hem. Maar omdat ze geleerd hadden dat afgunst een slechte eigenschap is, vroegen ze openlijk aan de Sjaikh waarom hij meer van Mahmud hield dan van zijn andere leerlingen. "Ik zal het jullie laten zien waarom", zei hij. De volgende morgen gaf hij al zijn leerlingen een kip en een scherp mesje. "Ieder van jullie moet zijn kip slachten op een plaats waar hij door niemand gezien kan worden", zei hij, en alle leerlingen vertrokken met hun kip.

Mahmud liep en liep, maar hij vond geen enkele geschikte plaats. Alle leerlingen waren al terug bij de Sjaikh en hadden hun geslachte kippen op de binnen plaats gelegd. Uiteindelijk kwam Mahmud aanlopen. Treurig hield hij zijn kip, die nog springlevend was, onder zijn arm en liep langzaam naar de Sjaikh. "Waar kom jij vandaan, Mahmud", zei de Sjaikh, "iedereen heeft zijn kip al geslacht en jij loopt nog te treuzelen?"

"Ik ben overal geweest", verzuchtte Mahmud, "maar ik kan géén plek vinden waar Allah Soebhanahoe wa Ta'aala mij niet kan zien..."

"Begrijpen jullie nu waarom ik van Mahmud hou?", vroeg de Sjaikh.

Beheers je tong

Mahmud was nu al jaren leerling van zijn Sjaikh, toen hij de Sjaikh hoorde vertellen over het misbruik van worden. Hij zei: "De zwaarste last die we van de ene naar de andere plaats kunnen dragen bestaat uit worden. Als we iets horen en we vertellen het door aan iemand anders, is dat een zware last. Waarom praten wij graag over anderen? Misschien denken wij dat het ons macht geeft iets te weten over iemand anders. Maar het is vals gevoel.

Waarom zeggen we met dezelfde tong waarmee we Allah Subhana wa ta'Ala herdenken, "ik haat je", tegen iemand? Is dat niet het domste wat we kunnen doen?"

Zoet en bitter

Toen de oudste dochter van de Sjaikh de huwbare leeftijd had bereikt waren er veel huwelijkskandidaten. De Sjaikh besloot hen op de proef te stellen. Hij vroeg hen: "Ik wil dat jullie mij het zoetste brengen dat er op deze wereld bestaat." Iedereen kwam met iets zoets.

De een bracht honing, de ander zoet geurende bloemen of gebak. La het zoete dat verkrijgbaar was, werd voor de Sjaikh neergezet. Natuurlijk had Mahmud weer iets bijzonders. Hij kwam met een tong binnen die hij bij een sl*gerij had gekocht.

"Wat is dat?", vroeg de Sjaikh, "Is dit een grap, wat bedoel je hier me?" Mahmud zei: "O Sjaikh de tong is het zoetste ding ter wereld. De woorden die van een tong komen kunnen een gebroken hart heel maken en een zieke kunnen ze genezen. Zij kunnen een ongelukkig mens blij maken en de waarde van het leven weer doen inzien. Werkelijk de tong is het zoetste dat bestaat." De Sjaikh knikte en zei: "Deze ronde heb jij gewonnen."

Hij richtte zich tot het hele gezelschap en zei: "Ik wil dat jullie mij morgen het bitterste ter wereld brengen."

De volgende morgen werd de kamer van de Sjaikh vol gezet met bittere dingen.

Bittere groenten, kruiden, planten, uien, zaden, etc. Uiteindelijk kwam Mahmud binnen met een doos. Toen hij die openmaakte haalde hij er dezelfde tong van de vorige dag uit.

Verbaasd vroeg de Sjaikh: "Hoe kan het ding dat je gisteren het zoetste van de wereld hebt genoemd vandaag het bitterste zijn?" Nederig sprak Mahmud: "Mijn Sjaikh, als de tong bittere worden spreekt kan het een gelukkig persoon verdrietig maken. Het kan een hart breken en giftig zijn als van een slang." Aarzelend sprak de Sjaikh: "Ik krijg de indruk dat je de tweede ronde ook hebt gewonnen. Kom jij mar met mij eens mee naar binnen."

Toen zij binnen waren, vroeg de Sjaikh hem koffie te maken. Nadat Mahmud koffie, suiker en water in een koffiekannetje had gedaan, begon het water te koken boven het houtskoolvuurtje. "Nu ga ik je de derde vraag stellen", zei de Sjaikh, "Wat heeft dit water te vertellen?" Voor het eerst zweeg Mahmud en stond perplex.

"Denk goed na en kom mij morgen het antwoord brengen", zei de Sjaikh.

Peinzend verliet Mahmud zijn Sjaikh.

Wat mij brandt is van mij...

Hier komt de romantiek om de hoek kijken, want het bleek dat de dochter van de Sjaikh al enige tijd een oogje op deze arme maar intelligente leerling van haar vader had.

Tijdens deze test bevond zij zich in de kamer ernaast en had het gesprek gevolgd.

"Vader", zei ze poeslief, toen ze voor hem een kopje koffie maakte, "Wat een interessant geluid maakt dat borrelende water toch, wat zou dat kunnen betekenen?"

Hij bekeek haar een paar seconden met opgetrokken wenkbrauwen en zei toen: "Goed, ik zal het je vertellen. Het water vertelt, "Ik was een druppel in een wolk, daarna viel ik op de aarde. In de aarde kwam ik bij een zaadje. Dat zaadje werd een plantje en dat groeide uit tot een boom. Een houthakker hakte de boom om en maakte er brandhout van.

Toen werd dat brandhout hier in dit houtskoolkomfoortje gedaan, het werd aangestoken en doet nu het water koken. En dat water zegt: "Dat wat mij verhit is van mij."

"Wat een prachtige verhaal", zei de dochter en trok zich terug in haar eigen kamer waar ze alles opschreef en via een dienstmeisje naar Mahmud stuurde.

De volgende morgen vond weer het koffieceremonieel plaats. Terwijl Mahmud het steelpannetje langzaam heen en weer bewoog boven de vlam, vroeg de Sjaikh: "En, Mahmud, kan je me nu vertellen wat het water vertelt?"

Mahmud deed alsof hij in diepzinnige gedachten verzonken was en vertelde toen langzaam het verhaal van de brief die hij ontvangen had.

"Dus", zei hij: "Het water zegt, dat wat mij brandt is van mij." Het gezicht van de Sjaikh had een lichte blos gekregen. "Ja", zei hij, "en dat wát mij brandt is van mij"

Asalaam Aleikum, Kwam dit mooie verhaal tegen en wilde die met jullie delen (alhoewel enkelen van jullie het wel zullen kennen).

Aboljazid Elbastami, een vrome moslim die na de Profeet (vzmh) en na de Sahaba leefde (Tabi’ien), droomde eens de Profeet (sallahu 3alayhi wassalam) die hem in zijn droom vroeg om op te staan en naar de kerk te gaan, Waar de christenen een feestdag zouden vieren, en je zal met behulp van Allah een wonder meemaken.

Aboljazid stond op en ging op weg en ging uiteindelijk in de kerk ergens tussen de christenen zitten. Daarna stond de pastoor op om zijn preek te houden. Maar nog voor hij maar een woord had uitgesproken, zei hij tegen de menigte dat hij niet eerder zal beginnen zolang een Mohammedaan in hun midden zat. Ze begonnen allemaal om zich heen te kijken tot zij iemand hadden ontdekt die zij nooit eerder tussen hen hadden gezien. Toen vroegen ze de pastoor hoe hij wist dat er tussen zoveel mensen een Mohammedaan zat. Hij zei dat de Mohammedanen te herkennen zijn aan hen wit plekje op hun voorhoofd van het vele knielen voor Allah. Hierna vroeg de pastoor Aboljazid om de kerk onmiddellijk te verlaten.

Aboljazid zwoor bij Allah dat hij pas zal weggaan als Allah het wil. Hierna zei de pastoor dat hij hem een vraag zal stellen en als hij die correct beantwoordt, zal hij in leven blijven en anders zal hij gedood worden. Aboljazid Elbastami vertrouwde op de droom en de Profeet (sallahu 3alayhi wassalam) en zei dat hij met behulp van Allah de vraag zal beantwoorden.

Goed, zei de pastoor, vertel me maar….
Waarvan is er één en geen twee?
Waarvan zijn er twee en geen drie?
Waarvan zijn er drie en geen vier?
Waarvan zijn er vier en geen vijf?
Waarvan zijn er vijf en geen zes?
Waarvan zijn er zes en geen zeven?
Waarvan zijn er zeven en geen acht?
Waarvan zijn er acht en geen negen?
Waarvan zijn er negen en geen tien?
Wat wordt altijd tien keer verdubbeld?
Wie zijn de elf broers?
Welk wonder bestaat uit 12 dingen?
Wat is dertien?
Wat ademt zonder dat het leeft?
Welk “graf” zocht zelf, degene die voor dat graf bestemd was, op?
Wie hebben gelogen en zijn naar het paradijs gegaan?
Wie hebben de waarheid gesproken en zijn naar de hel gegaan?
Wat is een boom met 12 takken, met aan elke tak 30bladeren en aan elk blad 5 vruchten waarvan er drie in de schaduw en twee in de zon zitten.
"Antwoord maar”, zei de pastoor tegen Aboljazid Elbastami.

Hetgeen waarvan een is en geen twee is Allah. “zeg, hij is Allah de enige”!
Hetgeen waarvan twee zijn en geen drie zijn de dag en de nacht !
Hetgeen waarvan drie zijn en geen vier zijn de drie gebeurtenissen: de gezonken boot, het doden van het jongetje, en afbreken van de muur. (gebeurtenissen tijdens de reis van Moesa met de man die hem niet wilde geloven) !
Hetgeen waarvan vier zijn en geen vijf zijn de heilige boeken (Koran, Indjiel, Zaboer, Tora) !
Hetgeen waarvan vijf zijn en geen zes zijn de vijf verplichte gebeden !
Hetgeen waarvan zes zijn en geen zeven zijn de zes dagen waarin Allah de aarde en de hemelen heeft gemaakt ! Hetgeen waarvan zeven zijn en geen acht zijn de zevenhemelen !
Hetgeen waarvan acht zijn en geen negen zijn de acht engelen die de troon (L’arch) van Allah dragen !
Hetgeen waarvan negen zijn en geen tien zijn de negen wonderen van Moesa met Firaun.!
Hetgeen wat met tien verdubbeld wordt zijn de Lhasanaat (goede daden). Voor elk verdiende lhasanaat wordt het tienvoudige genoteerd!
De elf broers zijn de elf broers van Joesoef !
Het wonder van twaalf dingen is het wonder van Moesa toen hij met zijn stok tegen een rots sloeg waaruit twaalf waterbronnen ontsprongen!
Wat zijn er dertien? Dat zijn de elf sterren, de zon en de maan waarvan Joesoef gedroomd had. Met de droom werd bedoeld zijn elf broers en zijn vader en moeder!
Wat ademt zonder dat het leeft, is de ochtend die door te “ademen” dauw veroorzaakt. (zie het koranvers)!
Het graf dat zelf degene opzocht waarvoor het bestemd was, is de walvis die Jounes heeft opgeslokt. Allah zegt: Als hij niet om vergeving had gevraagd, zou dat zijn eindbestemming geweest zijn!
Degenen die gelogen hebben en toch naar het paradijs zijn gegaan, zijn de broers van Joesoef . Zij hadden tegen hun vader gelogen over dat Joesoef door een wolf was opgegeten maar later heeft hun vader, Jakob , alsnog Allah gevraagd hun te vergeven!
Degenen die de waarheid gesproken hebben en toch naar de hel zijn gegaan, zijn de joden en de christenen. De joden zeiden dat de christenen in dwaling verkeerden en de christenen zeiden dat de joden in dwaling verkeerden en beiden hadden gelijk en beiden zijn naar de hel. Allah zegt, degenen die iets anders dan de Islam accepteren, dat zal niet van hen geaccepteerd worden!
Het wonder van een boom met 12 takken, met aan elke tak 30 bladeren en aan elk blad vijf vruchten waarvan er drie in de schaduw en twee in de zon. Dat is het jaar. Een jaar heeft 12 maanden, elke maand heeft 30 dagen en per dag dient vijf keer het gebed verricht worden. Drie maal in het donker (Almaghreb, Al3ichaa en het Fajr gebed) en twee maal overdag (Dohr en Elassr gebed)!

De priester en alle andere mensen stonden versteld en verbaasd te kijken.Dit hadden ze gewoon niet verwacht. En wat zij al helemaal niet hadden verwacht is dat de man, Aboljazid Elbastami, zelf ook een vraag had aan de priester. Hij vroeg de priester dat hij alleen maar van hem wilde weten wat de sleutel is tot het paradijs?

De priester kreeg het benauwd, begon een beetje om zich heen te kijken en er kwam maar geen antwoord uit zijn mond. Toen vroegen de mensen de priester hoe het mogelijk was dat de Mohammedaan zoveel ingewikkelde vragen achter elkaar heeft kunnen beantwoorden en hij moeite had met maar één vraag? De priester zei dat hij het antwoord wel wist maar het alleen niet durfde te zeggen waar al die mensen bij waren.

De mensen zeiden dat zij het geen enkel probleem vonden als hij het zou zeggen. Toen zei de priester: “Het antwoord op de vraag wat de sleutel is tot het paradijs is: LA ILAHA ILLALAH MOEHAMMADOEN RASOELOELAH! Daarna zeiden al die mensen hem na en waren ze uiteindelijk allemaal moslims geworden en werd de kerk omgebouwd tot een moskee waar voortaan Allah aanbeden werd.

De muis

Een muis keek door een gat in de muur en zag dat de boer en zijn vrouw een pakketje opende.

“Wat voor voedsel zit erin?”: dacht de muis die best wel trek had in eten… Maar hij schrok toen hij zag dat het een muizenval was!

De muis ging snel naar het weiland en de muis schreeuwde als waarschuwing en vroeg om hulp: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

De kip die kakelde ging rechtop staan en kwam met zijn hoofd omhoog en zei: “hé muis, ik kan je vertellen dat dit het einde van jouw leven is. Maar het heeft geen consequentie voor mij en het boeit me helemaal niet.”

De muis keerde zich om en ging naar het schaap en zei tegen het schaap: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

De schaap moest lachen en zei: “sorry maar dat is jouw probleem. Ik heb het te druk om me ook nog eens druk te maken om jouw problemen.”

De muis ging vervolgens snel naar de koe en zei tegen de koe: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

De koe zei: “zolang ik hier kan relaxen op het gras en ik mezelf kan onderhouden voel ik me goed en een muizenval doet me weinig.”

De muis ging verdrietig terug naar zijn huisje, met zijn hoofd omlaag en een traan die over zijn wang liep. De muis vond het jammer dat zijn vrienden geen medeleven toonde…

Dezelfde nacht was er een hard geluid dat door het huis heen klonk - het was het geluid van de muizenval die zijn prooi had gevangen.

De boer zijn vrouw vloog de trap af om te zien wat de muizenval had gevangen… Het was donker waardoor ze niet kon zien dat het een giftige slang was die vast zat met zijn staart in de muizenval!

Toen de vrouw dichterbij kwam beet de slang de vrouw van de boer. De boer schrok van haar kreet en nam haar
snel mee naar het ziekenhuis. De volgende dag kwamen ze terug en kregen het recept mee van de dokter. Het recept was “kippensoep” om de koorts te laten dalen dus de man slachtte de kip en deed het in de soep.

Maar de vrouw werd niet beter en haar gezondheid ging achteruit! Vrienden en buren kwamen vaak langs. En om de gasten eten te geven, slachtte de boer het schaap.

De vrouw van de boer werd maar niet beter en op laatst ging zij dood. Zo veel mensen kwamen langs, waardoor de boer genoodzaakt werd de koe te slachten om iedereen te voeden die langs kwam.

De muis zag dit allemaal gebeuren met groot verdriet…


Dus de volgende keer als je hoort dat iemand een probleem heeft zeg dan niet meteen dat het je niets aan gaat. We zijn met zijn allen op een reis dat “het leven” heet dus ieder moet zijn broeder/zuster helpen.

Hadith:
De Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd: Wie geen medelijden heeft met het
lot van anderen zal zien, dat hijzelf de goddelijke barmhartigheid moet ontberen. [hadith Muslim]

Abu Mousa, (moge Allah met hem tevreden zijn), heeft overgeleverd: “De Profeet (vzzmh) heeft gezegd: De gelovige vormt samen met een andere gelovige een soort bouwwerk. Het ene deel steunt op het andere. Hij maakte een gebaar door zijn vingers in elkaar te schuiven. [hadith Bukhari & Muslim]

Allah’s Boodschapper (vzzmh) heeft gezegd: “Op de Dag des Oordeels zal Allah, de Verhevene, verkondigen: "Waar zijn degenen die van elkaar houden omwille van Mijn Genoegen? Deze dag zal Ik hen beschermen
in de schaduw die Ik schenk. Vandaag is er geen andere schaduw dan de Mijne." [hadith Muslim]

De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) zei: “De gelovigen zijn in hun wederzijdse liefde net als de menselijke lichaam. Wanneer het oog pijn heeft, dan voelt het hele lichaam de pijn. Wanneer het hoofd pijn doet, zal het hele lichaam daaronder lijden." [hadith Moslim]





“Geen van jullie heeft geloofd totdat hij wenst voor zijn broeder datgene wat hij wenst voor zichzelf.” [hadith Muslim en Bukhari]


De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Als iemand van zijn broeder houdt, moet hij hem dat vertellen.” [hadith Aboe Dawoed en At-Tirmidhi]

De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd:
"Wees niet afgunstig op andere Moslims, bied bij een verkoop niet hoger dan een andere Moslim, voel geen wrok jegens een andere Moslim, wees niet tegen een andere Moslim en laat hem niet in de steek, doe geen bod terwijl een transactie al gaande is.
O, dienaren van Allah, wees als broeders (of zusters) voor elkaar. Een Moslim is de broeder (of zuster) van een andere Moslim, doe hem (of haar) geen kwaad, kijk niet neer op hem (of haar) of breng geen schande over hem (of haar). Vroomheid is een zaak van het hart (en de Profeet zei dit drie maal).
Het is slecht genoeg voor iemand om neer te kijken op zijn Moslimbroeder (of -zuster). Bloed, eigendom en eer van een Moslim zijn onschendbaar voor een Moslim." [hadith Muslim]


Toen de Profeet (vrede zij met hem) opdroeg: "Help je (Moslim)broeder (of zuster) wanneer hij onrecht begaat, en wanneer hem onrecht wordt aangedaan", vroeg iemand hem: "O Boodschapper van Allah, ik begrijp hoe ik hem kan helpen als hem onrecht wordt aangedaan, maar hoe kan ik hem helpen als hij zelf onrecht begaat?" Daarop antwoordde de Profeet : “Hem tegenhouden het slechte te doen, is hem helpen.” [hadith Bukhari]


Koran
« En de gelovige mannen en de gelovige vrouwen zijn elkaars helpers, zij roepen op tot het behoorlijke en verbieden het verwerpelijke en zij onderhouden het gebed en geven de zakaat en zij gehoorzamen Allah en Zijn Boodschapper. Zij zijn degenen die Allah zal begenadigen. Voorwaar, Allah is Almachtig, Alwijs.»
(Soerah At-Taubah 9:71)

« De gelovigen zijn voorzeker broeders. Bewaart daarom vrede onder uw broeders en weest godvruchtig opdat u barmhartigheid moge worden betoond. »
(Soerah Al-Hodjoraat 49:10)



“Als je de avond bereikt, wacht dan niet op de ochtend en als je de ochtend bereikt, wacht dan niet weer op de avond. En als je gezond bent maak dan gebruik van de situatie om kennis te zoeken voor dat je ziek wordt en gebruik je leven voor dat je sterft "

Het verhaal van Lut

Door Ibn Kathir, vertaald door AlMutaqqun.tk


De Profeet Ibrahim (aleihi salaam) verliet Egypte vergezeld door zijn neef Lut (Lot) die daarna naar de stad Sadum (sodom) ging die aan de westerse kust van de Dode Zee lag.

De stad was gevuld met kwaad. De inwoners beloerden, beroofden en vermoorden reizigers. Een ander gemeenschappelijk kwaad onder hen was dat de mannen seks hadden met mannen in plaats van met vrouwen. Deze onnatuurlijk daad werd later bekend als sodomie (naar de stad Sodom). Het werd openlijk en schaamteloos bedreven.

Op het toppunt van deze misdrijven en zonden openbaarde Allah aan Profeet Lut (aleihi salaam) dat hij de mensen moest aansporen om hun ongepast gedrag op te geven maar ze waren zo diep verzonken in hun immorele gewoontes dat ze doof waren voor Lut’s preken. Ondergedompeld in hun onnatuurlijke begeertes weigerden ze te luisteren,

zelfs toen Lut hen waarschuwde voor Allah’s bestraffing. Ze dreigden hem uit de stad te verdrijven als hij zou blijven prediken.

Allah openbaarde:

« Ook het volk van Lut verloochende de boodschappers. Toen hun broeder Lot tot hen zeide: "Wilt gij niet rechtvaardig worden? Waarlijk, ik ben u een getrouwe boodschapper. Vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij. En ik vraag u er geen beloning voor. Mijn beloning is slechts bij de Heer der Werelden. Nadert gij van alle schepselen de mannen? En verlaat gij uw vrouwen, die uw Heer voor u heeft geschapen? Neen, gij zijt een volk dat de perken te buiten gaat."

Zij zeiden: "Als gij niet ophoudt, o Lut, zult gij zeker worden verbannen."

Hij zeide: "Waarlijk, ik veracht uw handelwijze. Mijn Heer, red mij en mijn familie van hetgeen zij doen."

Daarom redden Wij hem en zijn hele gezin. Behalve een oude vrouw die achterbleef. » {26:160-171}


Het gedrag van Lut’s mensen bedroefde zijn hart. Hun
ongezonde reputatie verspreidde zich door het land terwijl hij er tegen vocht. De jaren gingen voorbij en hij bleef aanhoudend in zijn missie maar het mocht niet baten. Niemand reageerde op zijn oproep en geloofde behalve zijn familieleden en zelfs in zijn huishouden geloofden niet alle leden. Lut’s vrouw was, net als Nuh’s vrouw, een ongelovige.

Allah verklaarde: « Allah vergelijkt de ongelovigen met de vrouw van Nuh en met die van Lut. Zij behoorden aan twee Onzer rechtvaardige dienaren maar zij waren hun ontrouw. Daarom baatten haar echtgenoten haar niet tegen Allah, en er werd tot hen gezegd: "Gaat het Vuur in tezamen met degenen die er binnengaan." » {66:10}

Als thuis de plek voor gemak en rust is, dan had Lut er geen gevonden, hij werd zowel binnen als buiten zijn eigen huis gekweld. Zijn leven was een aanhoudende kwelling en hij leed zwaar maar hij bleef geduldig en standvastig met zijn mensen. De jaren gingen voorbij en nog steeds geloofde er niet eentje

in hem. In plaats daarvan kleineerden ze zijn boodschap en daagden hem bespottend uit: « "Breng de straf van Allah over ons als gij de waarheid spreekt." » {29:29}

Verpletterd door wanhoop bad Lut tot Allah om hem de overwinning te schenken en de verdorven te vernietigen. Daarom verlieten de engelen Ibrahim (aleihi salaam) en gingen naar Sadum, de stad van Lut (aleihi salaam). Ze bereikten de muren van de stad in de namiddag. De eerste persoon die ze zag was Lut’s dochter die bij de rivier zat en haar kruik met water vulde. Toen ze haar gezicht omhoog wendde en hen zag, was ze verbijsterd dat er mannen van zulke uitzonderlijke schoonheid waren op aarde.

Eén van de drie mannen (engelen) vroeg haar: "O jongedame, is er een plaats om te rusten?"

Zich het karakter van haar mensen herinnerend, antwoordde ze: "Blijf hier en ga niet naar binnen totdat ik mijn vader in heb gelicht en terug ben." Haar kruik bij de rivier achterlatend rende ze naar huis.

"O,vader!" schreeuwde ze. "Je wordt verwacht door jongemannen bij de stadspoort en ik heb nog nooit gezichten als die van hen gezien!"

Lut voelde zich gekweld en rende zo snel mogelijk naar zijn gasten. Hij vroeg ze waar ze vandaan kwamen en waar ze naartoe gingen.

Ze beantwoordden zijn vragen niet maar vroegen of hij hungastheer kon zijn. Hij begon met ze te praten en benadrukte het de aard van zijn mensen. Lut was gevuld met tumult; hij wilde zijn gasten overtuigen, zonder hen te beledigen, om daar niet de nacht door te brengen, maar aan de andere kant wilde hij hen tegemoet komen in de verwachte gastvrijheid die normaal aan gasten werd geschonken. Tevergeefd probeerde hij hen het gevaar van de situatie in te laten zien. Uiteindelijk vroeg hij hen te wachten tot de nacht viel zodat niemand hen zou zien.

Toen de duisternis over de stad viel escorteerde Lut zijn gasten naar zijn huis. Niemand was zich bewust van hun aanwezigheid. Maar toen Lut’s vrouw hen zag,
sloop ze stil het huis uit zodat niemand haar opmerkte. Snel rende ze naar haar mensen met het nieuws en het verspreidde zich over alle inwoners als een vuurtje. De mensen haastten zich opgewonden naar Lut. Lut was verrast door hun ontdekking van zijn gasten en vroeg zich af wie hen geïnformeerd kon hebben. De zaak werd duidelijk maar hij kon zijn vrouw nergens vinden wat hem nog meer verdriet bezorgde.

Toen Lut de meute zijn huis zag naderen, sloot hij de deur maar ze bleven erop bonzen. Hij zei hen de bezoekers met rust te laten en Allah’s bestraffing te vrezen. Hij drong er op aan dat ze seksuele bevrediging bij hun vrouwen zouden zoeken opdat Allah datgene wettig had gemaakt.

Lut’s mensen wachtten totdat hij zijn korte preek beëindigd had en barstten toen in lachen uit. Verblind door passie ramden ze de deur in. Lut werd erg kwaad maar hij stond machteloos tegenover deze gewelddadige mensen. Hij was niet in staat het misbruik van zijn gasten te voorkomen maar
bleef stevig staan en bleef op de meute inpraten.

Op dat verschrikkelijke moment wenste hij dat hij de kracht had om ze allemaal weg te duwen van zijn gasten. Zijn gasten zagen hem in staat van hulpeloosheid en verdriet en zeiden: "Wees niet bezorgd of bang Lut want wij zijn engelen en deze mensen zullen jou niet schaden."

Toen ze dit hoorden was de meute doodsbang en vluchtte van Lut’s huis en ze riepen hem dreigementen toe terwijl ze weggingen. De engelen waarschuwden de Profeet Lut (aleihi salaam) dat hij zijn huis moest verlaten voor zonsopgang en zijn familie mee moest nemen behalve zijn vrouw.

Allah had bepaald dat de stad Sadum verwoest zou worden. Een aardbeving deed de stad hevig schudden. Het was alsof een machtige kracht de hele stad opgetild had en in één schok had neergeworpen. Een storm van stenen beregende de stad. Iederen en alles was vernietigd, inclusief Lut’s vrouw.

Allah vertelt over dit verhaal: « En vertel hun van Ibrahims
gasten. Toen zij bij hem binnentraden zeiden zij "Vrede", hij antwoordde: "Voorwaar, wij vrezen u."

Zij zeiden: "Vreest niet, wij geven u blijde tijding over een zoon, die met kennis zal zijn begiftigd."

Hij zeide: "Geeft gij mij blijde tijding hoewel de ouderdom mij heeft achterhaald? Wat is het dan, waarover gij mij blijde tijding geeft?"

Zij zeiden: "Wij hebben u inderdaad in waarheid blijde tijding gegeven, behoor dus niet tot hen die wanhopen."

Hij zeide: "Wie kunnen aan de genade van hun Heer wanhopen, dan de dwalenden?" Hij zeide: "Wat is uw taak, o gij boodschappers?"

Zij zeiden: "Wij zijn naar een schuldig volk gezonden. Doch wat de familie van Lot betreft, hen zullen Wij allen redden. Behalve zijn vrouw. Wij hebben besloten, dat zij tot degenen zal behoren die achterblijven."

Toen de boodschappers tot de familie van Lut kwamen, zeide hij: "Voorwaar, gij zijt een groep vreemdelingen."

Zij zeiden: "Neen, wij zijn met
hetgeen waarover zij (de ongelovigen) twijfelden tot u gekomen. En wij zijn met de waarheid tot u gekomen en wij spreken zeker de waarheid. Ga daarom gedurende de nacht met uw familie weg en volg achter hen. En laat niemand uwer omkijken en gaat waarheen u is bevolen."

En Wij deelden hem dit gebod mede dat hun levenswortel tegen de morgen zou worden afgesneden. En de mensen der stad kwamen verheugd.

Hij zeide: "Dit zijn mijn gasten maakt mij daarom niet te schande. En vreest Allah en onteert mij niet."

Zij zeiden; "Hebben wij u niet verboden de mensen (te ontvangen)?"

Hij zeide: "Dit zijn mijn dochters als gij iets wilt doen."

Bij uw leven, dezen zwerven in hun bedwelming blindelings rond. Dus overviel de straf hen bij zonsopgang. En Wij keerden de stad ondersteboven en Wij deden brokken klei over hen regenen. Hierin zijn voorzeker tekenen voor hen die onderzoeken. En zij ligt aan een bestaande weg. Hierin is voorzeker een teken voor hen die
(willen) geloven. » {15:51-77}


Ook verklaard Allah: « Daarom redden Wij hem en zijn hele gezin. Behalve een oude vrouw die achterbleef. Daarna vernietigden Wij de anderen. En Wij deden een regen op hen regenen, en vreselijk was de regen voor hen, die waren gewaarschuwd. Daarin is waarlijk een teken maar de meesten hunner willen niet geloven. En voorwaar, uw Heer is de Machtige, de Genadevolle » {26:170-175}


Het boek was gesloten voor de mensen van Lut (aleihi salaam). Hun steden en namen werden gewist van het aardoppervlak. Ze zijn uit het geheugen verwijderd. Eén van de verdorven boeken was gesloten.

Lut (aleihi salaam) ging richting Ibrahim (aleihi salaam). Hij bezocht hem en toen hij het verhaal van zijn mensen vertelde, verbaasde het hem dat Ibrahim (aleihi salaam) dit al wist. En dus ging Lut (aleihi salaam) door met mensen uit te nodigen tot Allah net als Ibrahim (aleihi salaam) de geduldige die zich berouwvol tot Allah wendde, en de
twee hielden stevig vast aan hun missie.