Islamitische verhalen
Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Maak een pictogram op het bureaublad, elke dag een nieuw verhaal.
Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren.
  • Is vrijheid alles?
  • Ja Allah, U bent mijn Gids
  • INTERVIEW MET DE TELEVISIE
  • Hij boog zich huilend neer en toonde berouw
  • Het verhaal van de vier vogels
  • Het Paradijs
  • Het meisje met haar engelen!
  • Het berouw van een jongeman in de moskee
  • Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie
  • Het verhaal van Lut
  • Hebben jullie ooit zo'n vriend gehad?
  • Een vreemde vrouw
  • De Profeet NOEH ( Noach )
  • Dit is een heel mooi verhaal...moeite waard om ff te lezen
  • Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie
  • Een man die onschendbaar was voor het vuur
  • Paradijs zo mooi! Er zijn bijna geen woorden voor
  • DOOR MIJN DOCHTER! - Een aangrijpend verhaal
  • De liefde van Allah
  • Ondankbaar
  • De Profeet berispt Aboe Dharr
  • De nachtelijke hemelvaart
  • Twee buren
  • Zij was vreemd verleidelijk
  • Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald.
  • Gesprek over de hijaab
  • Een willekeurige dienaar van Allah zei
  • Verlies de moed niet
  • Een aangrijpend verhaal
  • De tijd vliegt
  • De zegeningen van Bismillah
  • Oog om oog, tand om tand!
  • Eerlijkheid duurt het langst
  • De engel des dood
  • De wijze vrouw
  • De Slangenvanger
  • De rots
  • De vrouwen in het paradijs
  • Allah ziet alles
  • Beteugel die tong
  • Ali wordt moslim ...
  • Als Allah dat wilt
  • Aboe Dhahdah kiest voor een dadelpalm in het Paradijs
  • De profeet Nooh, vrede zij met hem
  • In mijn graf...
  • Zonder titel
  • Het is voorbij
  • BRIEF AAN DEGENE DIE HET GEBED NIET VERRICHT.
  • Bel jouw Heer
  • Een klein waargebeurd verhaal
  • deze is goed!!!!!...inshallah
  • De heilige en de zondaar
  • Aanmoediging van een broer door Iftikhar
  • Straf & Beloning in het hiernamaals
  • Assalaamu'alaykum
  • De oude sok
  • Kracht van het Paard
  • Een les van een arme visser
  • Eén van de vele prachtige voorbeelden
  • De oven
  • Dit kwaad heeft mijn familie vernietigd!
  • Paradijs zo mooi!
  • De oude man
  • Een jongeman die een sportauto wou
  • Er was eens een oude man met drie zonen.
  • Ik ben een reizigster
  • De Fakir En De Ryke Man
  • De parelketting
  • Het verhaal van de profeet Salih
  • Brief aan Allah (s.w.t.)
  • Een doe’aa die het hart raakt.
  • Wanhoop nooit
  • De visser en de vis
  • Salem
  • Je bent verstandelijk en religieus beperkt
  • De kleermaker
  • Het berouw van de roversleider
  • Op een dag
  • Geduld
  • Een verhaal waar het hart van moet huilen
  • De visser en het diamant
  • Een meisje dat brieven schrijft aan Allah
  • Na drieëndertig jaar studie
  • De spin met de wind
  • In de Naam van Allaah de Barmhartige de Genadevolle
  • Een lange reis - Het licht van de leiding
  • Dit verhaal is echt gebeurd zo zielig Soebhana Allah
  • Verhaal van het berouw van een zondaar..
  • Wordt wakker ayoeha naas!!!
  • Er was eens een oude man met drie zonen.
  • Malik Al Mauwt en Ik
  • Het is voorbij.
  • SoebhaanAllah
  • Waar gaat het met jullie heen
  • Een jongedame in de woestijn
  • Zij is mijn zuster
  • Ze liet haar geliefde gaan vanwege Islam....
  • De dode die nog even terug mocht
  • 10 adviezen van een moeder aan haar bruidje
  • Broeder Younes!
  • Dit is een verhaal van een jongeman
  • De twee jongens
  • ELL HAMDOULILLAH zeggen of
  • Echte liefde
  • De vier vragen die Allah swt ons stelt...
  • Ahmed en zijn Opa (ontzettend wijs Verhaal)
  • Wanhopige zoektocht..
  • Masha' Allah verhaal
  • Door mijn dochter !
  • Moeder, mag ik u een vraag stellen?"
  • Een Waargebeurd verhaal!!
  • De liefde voor Allah subhan wata'ala
  • De dove jongen als uitnodiger tot de Islam
  • Haar tong was de Quran
  • De Parelketting
  • Het verhaal van Ajoeb
  • De zak snoep
  • Kruipend naar de moskee
  • VERHALEN - Profeet Ibrahiem(as) en Isma'iel(as)
  • Het verhaal van 'Alqamah en zijn moeder
  • Youness
  • Het Paradijs
  • Abou-jazid en zijn droom
  • Dit kwaad heeft mijn familie vernietigd!
  • Dat waren pas tijden waarin de levens van Moslim waarde hadden!
  • Achtenswaardig was zij!
  • VERHALEN - Aboe Bakr As-siddieq Deel 1
  • VERHALEN - Aboe Bakr As-siddieq Deel 2
  • EEN WAARGEBEURD VERHAAL!!
  • Verricht je gebeden op tijd
  • Van Sander naar Zubayr.
  • De nachtelijke hemelvaart
  • Een voorbeeld van Imam-i Azam.
  • Aboe-d Dardaa
  • Alqamah en zijn moeder
  • Fazeela
  • Lieve broeder en zuster word wakker!!!!!!!!!!
  • In mijn graf...
  • Masha Allah !!!! LEES EN DENK NA WAAR MEE je NU bezig bent!!
  • vele jongeren dwalen
  • Mijn dochter is de reden..
  • Drie reizigers in een grot
  • Allah ow Akbar......!!
  • Een verhaal waar ik kippenvel van kreeg
  • Het was maar een droom
  • Het verhaal van Yunus
  • Ondankbaar
  • Al-Baraa-e ibn Maalik Al-Ansaari
  • De dood van een geleerde
  • Het verhaal van de jongeman (Al-Gholaam)
  • Hassan & Zijn Manier Van Praten
  • Mutma-ina
  • Het meisje met haar engelen!
  • Oh Ummah, wordt wakker!
  • De drie vrouwen uit het leven van Moussa
  • Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen
  • Ongehoorzaamheid aan de ouders
  • Geheimen
  • Het leven van onze Profeet Mohammed
  • Omar ibn al-Khattab en het melkmeisje
  • De vriendschap van Aboe Bakr
  • De waarde van een moeder
  • Een huis voor Allah
  • Ghaith Abdul-Ahad in Falluja,
  • Waarom huil je Mama ?
  • Oog om oog...
  • Het wonder van "Bismillaah"
  • Ontmoeting met de engel des doods!!
  • Ik heb acht dingen geleerd
  • Een glas melk
  • De bedrieger bedrogen
  • Het verhaal van Lut
  • De engel des dood
  • Het geheim van een liefdevol en gelukkig huwelijk
  • Moeder, mag ik je wat vragen!
  • Time files
  • Jouw moeder
  • Kwam dit mooie verhaal tegen
  • Aboe Dhahdah kiest voor een dadelpalm in het Paradijs
  • Mijn hart lijdt pijn
  • The Imam and The Donkey.
  • Sjaitaan werkt stap voor stap
  • De dag dat de Profeet huilde
  • Safwaan ibnoe Soelaym en zijn minachting voor geld
  • Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren
  • Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe
  • De Slangenvanger
  • Het berouw van een jongeman in de moskee
  • Verdriet
  • Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie
  • Mounir is een student aan de universiteit
  • De muis
  • Het verhaal van de zuster die getuige was van een wonder
  • Mijn zondigende broeder
  • Satans bijeenkomst:
  • De Profeet berispt Aboe Dharr
  • Zonder titel
  • De rots
  • Een vreemde vrouw
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    02-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De muis

    De muis

    Een muis keek door een gat in de muur en zag dat de boer en zijn vrouw een pakketje opende.

    “Wat voor voedsel zit erin?”: dacht de muis die best wel trek had in eten… Maar hij schrok toen hij zag dat het een muizenval was!

    De muis ging snel naar het weiland en de muis schreeuwde als waarschuwing en vroeg om hulp: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

    De kip die kakelde ging rechtop staan en kwam met zijn hoofd omhoog en zei: “hé muis, ik kan je vertellen dat dit het einde van jouw leven is. Maar het heeft geen consequentie voor mij en het boeit me helemaal niet.”

    De muis keerde zich om en ging naar het schaap en zei tegen het schaap: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

    De schaap moest lachen en zei: “sorry maar dat is jouw probleem. Ik heb het te druk om me ook nog eens druk te maken om jouw problemen.”

    De muis ging vervolgens snel naar de koe en zei tegen de koe: “er is een muizenval in het huis!! Er is een muizenval in het huis!!”

    De koe zei: “zolang ik hier kan relaxen op het gras en ik mezelf kan onderhouden voel ik me goed en een muizenval doet me weinig.”

    De muis ging verdrietig terug naar zijn huisje, met zijn hoofd omlaag en een traan die over zijn wang liep. De muis vond het jammer dat zijn vrienden geen medeleven toonde…

    Dezelfde nacht was er een hard geluid dat door het huis heen klonk - het was het geluid van de muizenval die zijn prooi had gevangen.

    De boer zijn vrouw vloog de trap af om te zien wat de muizenval had gevangen… Het was donker waardoor ze niet kon zien dat het een giftige slang was die vast zat met zijn staart in de muizenval!

    Toen de vrouw dichterbij kwam beet de slang de vrouw van de boer. De boer schrok van haar kreet en nam haar
    snel mee naar het ziekenhuis. De volgende dag kwamen ze terug en kregen het recept mee van de dokter. Het recept was “kippensoep” om de koorts te laten dalen dus de man slachtte de kip en deed het in de soep.

    Maar de vrouw werd niet beter en haar gezondheid ging achteruit! Vrienden en buren kwamen vaak langs. En om de gasten eten te geven, slachtte de boer het schaap.

    De vrouw van de boer werd maar niet beter en op laatst ging zij dood. Zo veel mensen kwamen langs, waardoor de boer genoodzaakt werd de koe te slachten om iedereen te voeden die langs kwam.

    De muis zag dit allemaal gebeuren met groot verdriet…


    Dus de volgende keer als je hoort dat iemand een probleem heeft zeg dan niet meteen dat het je niets aan gaat. We zijn met zijn allen op een reis dat “het leven” heet dus ieder moet zijn broeder/zuster helpen.

    Hadith:
    De Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd: Wie geen medelijden heeft met het
    lot van anderen zal zien, dat hijzelf de goddelijke barmhartigheid moet ontberen. [hadith Muslim]

    Abu Mousa, (moge Allah met hem tevreden zijn), heeft overgeleverd: “De Profeet (vzzmh) heeft gezegd: De gelovige vormt samen met een andere gelovige een soort bouwwerk. Het ene deel steunt op het andere. Hij maakte een gebaar door zijn vingers in elkaar te schuiven. [hadith Bukhari & Muslim]

    Allah’s Boodschapper (vzzmh) heeft gezegd: “Op de Dag des Oordeels zal Allah, de Verhevene, verkondigen: "Waar zijn degenen die van elkaar houden omwille van Mijn Genoegen? Deze dag zal Ik hen beschermen
    in de schaduw die Ik schenk. Vandaag is er geen andere schaduw dan de Mijne." [hadith Muslim]

    De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) zei: “De gelovigen zijn in hun wederzijdse liefde net als de menselijke lichaam. Wanneer het oog pijn heeft, dan voelt het hele lichaam de pijn. Wanneer het hoofd pijn doet, zal het hele lichaam daaronder lijden." [hadith Moslim]





    “Geen van jullie heeft geloofd totdat hij wenst voor zijn broeder datgene wat hij wenst voor zichzelf.” [hadith Muslim en Bukhari]


    De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Als iemand van zijn broeder houdt, moet hij hem dat vertellen.” [hadith Aboe Dawoed en At-Tirmidhi]

    De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd:
    "Wees niet afgunstig op andere Moslims, bied bij een verkoop niet hoger dan een andere Moslim, voel geen wrok jegens een andere Moslim, wees niet tegen een andere Moslim en laat hem niet in de steek, doe geen bod terwijl een transactie al gaande is.
    O, dienaren van Allah, wees als broeders (of zusters) voor elkaar. Een Moslim is de broeder (of zuster) van een andere Moslim, doe hem (of haar) geen kwaad, kijk niet neer op hem (of haar) of breng geen schande over hem (of haar). Vroomheid is een zaak van het hart (en de Profeet zei dit drie maal).
    Het is slecht genoeg voor iemand om neer te kijken op zijn Moslimbroeder (of -zuster). Bloed, eigendom en eer van een Moslim zijn onschendbaar voor een Moslim." [hadith Muslim]


    Toen de Profeet (vrede zij met hem) opdroeg: "Help je (Moslim)broeder (of zuster) wanneer hij onrecht begaat, en wanneer hem onrecht wordt aangedaan", vroeg iemand hem: "O Boodschapper van Allah, ik begrijp hoe ik hem kan helpen als hem onrecht wordt aangedaan, maar hoe kan ik hem helpen als hij zelf onrecht begaat?" Daarop antwoordde de Profeet
    : “Hem tegenhouden het slechte te doen, is hem helpen.” [hadith Bukhari]


    Koran
    « En de gelovige mannen en de gelovige vrouwen zijn elkaars helpers, zij roepen op tot het behoorlijke en verbieden het verwerpelijke en zij onderhouden het gebed en geven de zakaat en zij gehoorzamen Allah en Zijn Boodschapper. Zij zijn degenen die Allah zal begenadigen. Voorwaar, Allah is Almachtig, Alwijs.»
    (Soerah At-Taubah 9:71)

    « De gelovigen zijn voorzeker broeders. Bewaart daarom vrede onder uw broeders en weest godvruchtig opdat u barmhartigheid moge worden betoond. »
    (Soerah Al-Hodjoraat 49:10)



    “Als je de avond bereikt, wacht dan niet op de ochtend en als je de ochtend bereikt, wacht dan niet weer op de avond. En als je gezond bent maak dan gebruik van de situatie om kennis te zoeken voor dat je ziek wordt en gebruik je leven voor dat je sterft "


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    02-01-2010, 08:15 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    01-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het verhaal van Lut

    Het verhaal van Lut

    Door Ibn Kathir, vertaald door AlMutaqqun.tk


    De Profeet Ibrahim (aleihi salaam) verliet Egypte vergezeld door zijn neef Lut (Lot) die daarna naar de stad Sadum (sodom) ging die aan de westerse kust van de Dode Zee lag.

    De stad was gevuld met kwaad. De inwoners beloerden, beroofden en vermoorden reizigers. Een ander gemeenschappelijk kwaad onder hen was dat de mannen seks hadden met mannen in plaats van met vrouwen. Deze onnatuurlijk daad werd later bekend als sodomie (naar de stad Sodom). Het werd openlijk en schaamteloos bedreven.

    Op het toppunt van deze misdrijven en zonden openbaarde Allah aan Profeet Lut (aleihi salaam) dat hij de mensen moest aansporen om hun ongepast gedrag op te geven maar ze waren zo diep verzonken in hun immorele gewoontes dat ze doof waren voor Lut’s preken. Ondergedompeld in hun onnatuurlijke begeertes weigerden ze te luisteren,

    zelfs toen Lut hen waarschuwde voor Allah’s bestraffing. Ze dreigden hem uit de stad te verdrijven als hij zou blijven prediken.

    Allah openbaarde:

    « Ook het volk van Lut verloochende de boodschappers. Toen hun broeder Lot tot hen zeide: "Wilt gij niet rechtvaardig worden? Waarlijk, ik ben u een getrouwe boodschapper. Vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij. En ik vraag u er geen beloning voor. Mijn beloning is slechts bij de Heer der Werelden. Nadert gij van alle schepselen de mannen? En verlaat gij uw vrouwen, die uw Heer voor u heeft geschapen? Neen, gij zijt een volk dat de perken te buiten gaat."

    Zij zeiden: "Als gij niet ophoudt, o Lut, zult gij zeker worden verbannen."

    Hij zeide: "Waarlijk, ik veracht uw handelwijze. Mijn Heer, red mij en mijn familie van hetgeen zij doen."

    Daarom redden Wij hem en zijn hele gezin. Behalve een oude vrouw die achterbleef. » {26:160-171}


    Het gedrag van Lut’s mensen bedroefde zijn hart. Hun
    ongezonde reputatie verspreidde zich door het land terwijl hij er tegen vocht. De jaren gingen voorbij en hij bleef aanhoudend in zijn missie maar het mocht niet baten. Niemand reageerde op zijn oproep en geloofde behalve zijn familieleden en zelfs in zijn huishouden geloofden niet alle leden. Lut’s vrouw was, net als Nuh’s vrouw, een ongelovige.

    Allah verklaarde: « Allah vergelijkt de ongelovigen met de vrouw van Nuh en met die van Lut. Zij behoorden aan twee Onzer rechtvaardige dienaren maar zij waren hun ontrouw. Daarom baatten haar echtgenoten haar niet tegen Allah, en er werd tot hen gezegd: "Gaat het Vuur in tezamen met degenen die er binnengaan." » {66:10}

    Als thuis de plek voor gemak en rust is, dan had Lut er geen gevonden, hij werd zowel binnen als buiten zijn eigen huis gekweld. Zijn leven was een aanhoudende kwelling en hij leed zwaar maar hij bleef geduldig en standvastig met zijn mensen. De jaren gingen voorbij en nog steeds geloofde er niet eentje

    in hem. In plaats daarvan kleineerden ze zijn boodschap en daagden hem bespottend uit: « "Breng de straf van Allah over ons als gij de waarheid spreekt." » {29:29}

    Verpletterd door wanhoop bad Lut tot Allah om hem de overwinning te schenken en de verdorven te vernietigen. Daarom verlieten de engelen Ibrahim (aleihi salaam) en gingen naar Sadum, de stad van Lut (aleihi salaam). Ze bereikten de muren van de stad in de namiddag. De eerste persoon die ze zag was Lut’s dochter die bij de rivier zat en haar kruik met water vulde. Toen ze haar gezicht omhoog wendde en hen zag, was ze verbijsterd dat er mannen van zulke uitzonderlijke schoonheid waren op aarde.

    Eén van de drie mannen (engelen) vroeg haar: "O jongedame, is er een plaats om te rusten?"

    Zich het karakter van haar mensen herinnerend, antwoordde ze: "Blijf hier en ga niet naar binnen totdat ik mijn vader in heb gelicht en terug ben." Haar kruik bij de rivier achterlatend rende ze naar huis.

    "O,vader!" schreeuwde ze. "Je wordt verwacht door jongemannen bij de stadspoort en ik heb nog nooit gezichten als die van hen gezien!"

    Lut voelde zich gekweld en rende zo snel mogelijk naar zijn gasten. Hij vroeg ze waar ze vandaan kwamen en waar ze naartoe gingen.

    Ze beantwoordden zijn vragen niet maar vroegen of hij hungastheer kon zijn. Hij begon met ze te praten en benadrukte het de aard van zijn mensen. Lut was gevuld met tumult; hij wilde zijn gasten overtuigen, zonder hen te beledigen, om daar niet de nacht door te brengen, maar aan de andere kant wilde hij hen tegemoet komen in de verwachte gastvrijheid die normaal aan gasten werd geschonken. Tevergeefd probeerde hij hen het gevaar van de situatie in te laten zien. Uiteindelijk vroeg hij hen te wachten tot de nacht viel zodat niemand hen zou zien.

    Toen de duisternis over de stad viel escorteerde Lut zijn gasten naar zijn huis. Niemand was zich bewust van hun aanwezigheid. Maar toen Lut’s vrouw hen zag,
    sloop ze stil het huis uit zodat niemand haar opmerkte. Snel rende ze naar haar mensen met het nieuws en het verspreidde zich over alle inwoners als een vuurtje. De mensen haastten zich opgewonden naar Lut. Lut was verrast door hun ontdekking van zijn gasten en vroeg zich af wie hen geïnformeerd kon hebben. De zaak werd duidelijk maar hij kon zijn vrouw nergens vinden wat hem nog meer verdriet bezorgde.

    Toen Lut de meute zijn huis zag naderen, sloot hij de deur maar ze bleven erop bonzen. Hij zei hen de bezoekers met rust te laten en Allah’s bestraffing te vrezen. Hij drong er op aan dat ze seksuele bevrediging bij hun vrouwen zouden zoeken opdat Allah datgene wettig had gemaakt.

    Lut’s mensen wachtten totdat hij zijn korte preek beëindigd had en barstten toen in lachen uit. Verblind door passie ramden ze de deur in. Lut werd erg kwaad maar hij stond machteloos tegenover deze gewelddadige mensen. Hij was niet in staat het misbruik van zijn gasten te voorkomen maar
    bleef stevig staan en bleef op de meute inpraten.

    Op dat verschrikkelijke moment wenste hij dat hij de kracht had om ze allemaal weg te duwen van zijn gasten. Zijn gasten zagen hem in staat van hulpeloosheid en verdriet en zeiden: "Wees niet bezorgd of bang Lut want wij zijn engelen en deze mensen zullen jou niet schaden."

    Toen ze dit hoorden was de meute doodsbang en vluchtte van Lut’s huis en ze riepen hem dreigementen toe terwijl ze weggingen. De engelen waarschuwden de Profeet Lut (aleihi salaam) dat hij zijn huis moest verlaten voor zonsopgang en zijn familie mee moest nemen behalve zijn vrouw.

    Allah had bepaald dat de stad Sadum verwoest zou worden. Een aardbeving deed de stad hevig schudden. Het was alsof een machtige kracht de hele stad opgetild had en in één schok had neergeworpen. Een storm van stenen beregende de stad. Iederen en alles was vernietigd, inclusief Lut’s vrouw.

    Allah vertelt over dit verhaal: « En vertel hun van Ibrahims
    gasten. Toen zij bij hem binnentraden zeiden zij "Vrede", hij antwoordde: "Voorwaar, wij vrezen u."

    Zij zeiden: "Vreest niet, wij geven u blijde tijding over een zoon, die met kennis zal zijn begiftigd."

    Hij zeide: "Geeft gij mij blijde tijding hoewel de ouderdom mij heeft achterhaald? Wat is het dan, waarover gij mij blijde tijding geeft?"

    Zij zeiden: "Wij hebben u inderdaad in waarheid blijde tijding gegeven, behoor dus niet tot hen die wanhopen."

    Hij zeide: "Wie kunnen aan de genade van hun Heer wanhopen, dan de dwalenden?" Hij zeide: "Wat is uw taak, o gij boodschappers?"

    Zij zeiden: "Wij zijn naar een schuldig volk gezonden. Doch wat de familie van Lot betreft, hen zullen Wij allen redden. Behalve zijn vrouw. Wij hebben besloten, dat zij tot degenen zal behoren die achterblijven."

    Toen de boodschappers tot de familie van Lut kwamen, zeide hij: "Voorwaar, gij zijt een groep vreemdelingen."

    Zij zeiden: "Neen, wij zijn met
    hetgeen waarover zij (de ongelovigen) twijfelden tot u gekomen. En wij zijn met de waarheid tot u gekomen en wij spreken zeker de waarheid. Ga daarom gedurende de nacht met uw familie weg en volg achter hen. En laat niemand uwer omkijken en gaat waarheen u is bevolen."

    En Wij deelden hem dit gebod mede dat hun levenswortel tegen de morgen zou worden afgesneden. En de mensen der stad kwamen verheugd.

    Hij zeide: "Dit zijn mijn gasten maakt mij daarom niet te schande. En vreest Allah en onteert mij niet."

    Zij zeiden; "Hebben wij u niet verboden de mensen (te ontvangen)?"

    Hij zeide: "Dit zijn mijn dochters als gij iets wilt doen."

    Bij uw leven, dezen zwerven in hun bedwelming blindelings rond. Dus overviel de straf hen bij zonsopgang. En Wij keerden de stad ondersteboven en Wij deden brokken klei over hen regenen. Hierin zijn voorzeker tekenen voor hen die onderzoeken. En zij ligt aan een bestaande weg. Hierin is voorzeker een teken voor hen die
    (willen) geloven. » {15:51-77}


    Ook verklaard Allah: « Daarom redden Wij hem en zijn hele gezin. Behalve een oude vrouw die achterbleef. Daarna vernietigden Wij de anderen. En Wij deden een regen op hen regenen, en vreselijk was de regen voor hen, die waren gewaarschuwd. Daarin is waarlijk een teken maar de meesten hunner willen niet geloven. En voorwaar, uw Heer is de Machtige, de Genadevolle » {26:170-175}


    Het boek was gesloten voor de mensen van Lut (aleihi salaam). Hun steden en namen werden gewist van het aardoppervlak. Ze zijn uit het geheugen verwijderd. Eén van de verdorven boeken was gesloten.

    Lut (aleihi salaam) ging richting Ibrahim (aleihi salaam). Hij bezocht hem en toen hij het verhaal van zijn mensen vertelde, verbaasde het hem dat Ibrahim (aleihi salaam) dit al wist. En dus ging Lut (aleihi salaam) door met mensen uit te nodigen tot Allah net als Ibrahim (aleihi salaam) de geduldige die zich berouwvol tot Allah wendde, en de
    twee hielden stevig vast aan hun missie.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    01-01-2010, 08:19 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    31-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Je zit tot aan je oren in de zonden.

    Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,



    In de naam van Allah Barmhartige, de Meest Genadevolle
    Mijn zondigende broeder,



    Je zit tot aan je oren in de zonden. Je bent de speelbal van de shaytaan
    geworden en je drijft de spot met jouw Schepper. Met jouw daden stel je
    alleen de shaytaan tevreden en verwijder je jezelf van de Barmhartige.
    Verward breng je de tijd door, terwijl je jezelf steeds afvraagt: “Wat is
    het ware Pad naar geluk?”


    Bij Allah, mijn beste broeder, geluk is slechts te vinden in het navolgen
    van de voorschriften van Allah. En in het zich eigen maken van de
    profetische levenswijze. Weet dat het wereldse leven vergankelijk is en
    naarmate de tijd verstrijkt, nadert de dood en zullen wij allen ophouden te
    bestaan. Niets zal dan nog baten, behalve de goede daden.


    Hoelang denk je nog te zullen leven? Hoeveel van je geliefden zijn reeds
    heengegaan? Hoeveel mensen liggen niet onder de groene zoden? Hoor je niet
    dagelijks dat die en die persoon het leven hebben gelaten? Dit in je
    achterhoofd hebbende, durf je nog steeds achteloos te zijn tegenover jouw
    Heer?


    Keer terug naar Allah en toon berouw nu het nog kan. Tref voorbereidingen
    voor de dag van vertrek en weet, O broeder dat de dood in aantocht is en het
    graf je opwacht.

    Bereid je hierop voor. Dit is mijn advies aan jou, mijn zondigende broeder.

    Iblies, de vervloekte, heeft zes manieren om je hart binnen te vallen dat
    zich alleen aan Allah hoort vast te klampen. Ken deze manieren, opdat je
    attent zult blijven en je kunt achterhalen hoever Iblies jou in zijn macht
    heeft.

    Wijze één:


    Allereerst zal hij jou trachten jou ongeloof te laten begaan. Wanneer je dit
    doet, neemt hij de rust en maakt zich geen zorgen meer over jou.

    Wijze twee:


    Als jij je weet vrij te maken van het eerste, maakt hij voor jou
    de religieuze innovatie schoonschijnend, hetzij een religieuze innovatie
    in de vorm van een daad of een uitspraak. Hij zal jou doen geloven
    je op de waarheid zit en je vergeet dat elke innovatie een dwaling is
    en elke dwaling tot het Hellevuur leidt.


    Wijze drie:


    Weet jij niet te vallen voor de eerste twee zaken, dan stapt hij over naar
    de derde kwestie en dat is; jou een grote zonde laten begaan. Berouw tonen
    en het smeken om vergeving zullen er echter voor zorgen dat Allah je zal
    vergeven, zoals de mensen van kennis zeiden: “Er is geen sprake van een
    kleine zonde wanneer men dit voortdurend verricht en niet van een grote
    zonde wanneer men om vergeving vraagt.”


    Wijze vier:


    Weet jij je vrij te waren van de voorgaande zaken, dan komt hij met een
    kleine zonde die constant bij jou is, zodat die jouw goede daden en de
    hoogte van jouw positie in het Paradijs met de waarachtigen en de martelaren
    vermindert. Maar met de Wil van Allah zullen deze kleine zonden vergeven
    worden.

    Wijze vijf:


    Als je berouw hebt getoond voor al het voorgaande, dan bevind jij je in een
    hoge positie die Iblies jou niet gunt. Waarna hij op de vijfde wijze tot jou
    komt; hij laat jou bezig houden met daden met de geringste beloning in
    plaats van de daden met de meeste beloning. Zo zal hij jou bijvoorbeeld
    bezig houden met het verwijderen van iets schadelijks van de straat. Ondanks
    het feit dat dit een onderdeel van het geloof is, is het weliswaar niet het
    hoogste onderdeel van het geloof, enzovoort.


    Wijze zes en tevens de laatste:


    Weet jij jou te hoeden voor dit alles, dan gebruikt hij de moeilijkste en
    krachtigste manier, waarvoor zelfs de profeten (vrede zij met hen) zich niet
    konden hoeden; het aansporen van de familieleden, naasten en de mensen om je
    heen tot het uitschelden, beledigen en het berokkenen van schade aan jou.

    Weet jij nu wat jouw positie is bij Iblies, de vervloekte?


    ‘Genezing van de harten’ (verkort) door Ibn Qayyim al-Djawziyyah

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    31-12-2009, 06:39 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    30-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jouw moeder

    In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

    Jouw moeder



    Na je een aantal maanden in haar buik te hebben gedragen, met alle
    pijn die
    erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen. Toen er
    voor het
    eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil. Je moeder keek uit
    alle
    blijdschap en huilend naar jou, haar pas geboren kind. Je moeder
    gaf je een
    intensieve verzorging je eerste twee jaren. Je moeder beleefde
    slapeloze
    nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele
    periode.
    Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek voor
    haar kind.
    Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar tweede functie in
    deze wereld
    erbij komen: MOEDER!



    Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je
    recht
    kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon staan, de
    eerste
    keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer brabbelde maar
    iets kon
    zeggen. Je groeide op en de band tussen jouw en je moeder werd als
    maar
    sterker en sterker. Je kwam thuis van school, het eerst wat ze
    vroeg of je
    een leuke dag hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je
    kleren,
    ruimde de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou.
    Ruimde je
    kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
    gelukkig
    allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder toen je nog
    klein
    was. Je groeit, van basisschool, naar het voortgezet onderwijs. Je
    eerste
    baan, de eerste keer dat je zelf wat kocht. Je was trots en liet
    het gauw
    aan je moeder zien. Ze was blij om haar kind te zien. Je groeide
    door en
    door tot je uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of Drs. voor je
    naam
    mocht zetten. Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je
    toekomst. Je realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan
    naar een
    echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou
    ermee. Je
    trouwdag! De speciale dag voor jullie beide. Je kijkt naast je en
    ziet weer
    je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk je dan. Alhamdoelilah
    dat jij
    (mijn moeder) deze dag mag en kan meemaken. En zo ook je eerste
    kind. Je
    bent blij dat je die krijgt en feliciteert je moeder dat ze oma is.
    Soebhana
    Lah, hoe mooi kan het leven zijn.



    Realiseer je je dit wel? Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor
    jou was,
    hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor jou heeft
    gedaan
    of gemaakt. Realiseer je je hoe vaak jouw moeder jou beschermd
    heeft tegen
    al het kwade/erge? Realiseer je je dat jouw moeder jou 9 maanden
    heeft
    gedragen in haar buik, en totdat je volwassen werd ze zich elke dag
    druk om
    jouw maakte en nog steeds doet? Realiseer je je dat op het moment
    dat jij
    buiten bent en het laat maakt, dat zij zich met de minuut meer
    zorgen gaat
    maken? Realiseer je je welke rechten je moeder allemaal heeft?



    Nou stel…….. stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel
    dat je
    geen enkele herinnering hebt aan jouw moeder. Stel dat je toen je
    groot werd
    te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden is en dat de vrouw
    van je
    vader je stiefmoeder is. Stel dat je samen met je buurjongen
    schoenen gaat
    kopen. Je buurjongen rent naar zijn moeder om zijn nieuwe schoenen
    aan haar
    te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan
    wie zou
    jij je schoen, diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?



    Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou
    je niet
    hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het maar
    voor 1
    seconde. Al was het maar alleen om te zeggen: bedankt, mama,
    bedankt voor
    alle liefde die je me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding!
    Bedankt, dat
    jij de reden bent dat ik nu hier sta!



    Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun
    moeder speelt
    in hun leven tót hun moeder overlijdt. La 7awla wa la qoewata illa
    bilah!
    Vraag je moeder altijd om jouw te vergeven voor alles wat je haar
    (onbewust)
    hebt aangedaan! Vraag haar om altijd dou3aa voor jou te doen. Vraag
    haar om
    tevreden met jou te zijn en te zeggen : Lahie rda3liek!



    Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is
    zeker: de
    dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je toch hebben
    gehoopt
    dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker je moeders voorhoofd
    en handen
    kuste. Dat je vaker je moeder vroeg om dou3aa voor je te doen.
    Opdat moment
    zou je alles doen om je moeder terug te laten komen, maar helaas.



    Laten we Allah swt vragen om genadig te zijn met onze moeders en om
    hun al
    hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dou3aa doet,
    vergeet dan
    zeker niet om dou3aa voor jouw moeder te doen.



    Moge Allah ons leiden.Allahoema Amien



    Afz: jullie broeder, een persoon die zich niets van zijn moeder kan
    herinneren en weet en voelt wat hij mist!

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    30-12-2009, 07:46 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    29-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het berouw van een jongeman in de moskee

    Het berouw van een jongeman in de moskee

    Mijn terug keer naar Allah

    Het berouw van een jongeman in de moskee

    In deze serie van indrukwekkende verhalen zullen wij enkele ontroerende gebeurtenissen vastleggen met de hoop dat mensen er leringen van trekken en om de Imaan te versterken.

    Werkelijk, hoe zielig is een man wiens gewoontes en begeertes hem tot hun slaaf maken en hij gaat met hen mee zover als het kan. De zonde maakt Mohammed tot zijn slaaf en hij stond de zonde toe om hem te besturen. Hij had zichzelf niet meer onder controle en hij kon zich er niet van bevrijden. Dit leidde hem naar de vernietiging. Hij beging vele zonden en hij deed ze snel. Hij bereikte op een gegeven moment het toppunt van paniek en bezorgdheid. En dat was duidelijk te zien aan zijn gezicht.

    Hij verrichte lange tijd niet één Rak'ah voor Allah en hij kon de weg naar de moskee niet vinden. Hoeveel jaren gingen voorbij waarin hij niet bad? Telkens als hij Moskee ****** (de moskee in zijn buurt) passeerde, voelde hij zich beschaamd, alsof de minaret hem verweet en zei: "Wanneer kom je ons bezoeken? Wanneer ga je berouw tonen?" Maar Mohammed kon niets anders doen dan zijn hoofd buigen uit verlegenheid.

    In de maand Ramadhaan, wanneer de duivels vastgeketend zijn en het geluid van de Waarheid oneindig te horen is, en het universum gevuld is met vrees en nederigheid, kwam er een geluid van de minaret van Moskee ******, een emotioneel geluid wat de aayat van de Qor-aan reciteerde. Het was het gevoel van comfort, het was het gebed, het was Salaat at- Taraawieh'

    En zoals gewoonlijk passeerde Mohammed de moskee met de intentie om niet naar binnen te gaan. Een vriendelijke jongeman sprak hem echter aan en vroeg hem hoe hij erover dacht om deel te nemen aan het gebed in de moskee: "Kom, kom, laten we gaan."

    Mohammed wilde zich verontschuldigen, maar de vriendelijke jongenman hield vol en overtuigde hem om mee te gaan. De ziel van Mohammed ging als een klein vogeltje in de ochtend, zeer onschuldig, en wilde zich een weg banen richting het licht nadat het moe was geworden van het vliegen in het donker.

    Mohammed zei: "Ik ken de Doe'aa-e van de openingssmeekbede niet en ook de Tah'iyyat (Tashahhoed) niet. Gedurende een lange periode heb ik niet gebeden, ik ben het vergeten." "Nee Mohammed," zei de vriendelijke jongeman, "jij bent het niet vergeten, maar dat is het werk van Shaytaan en zijn groep, de verliezers. Zij hebben het jou laten vergeten. "Door het volhouden van die ene vriendelijke jongeman, ging Mohammed na een lang vaarwel eindelijk weer eens de moskee binnen.

    En wat vond Mohammed.....: ogen gewassen door tranen, verwelkt door de Ibaadah (aanbidding) , gezichten verlicht door Taqwah (godvrees), aanbidders die leken op fladderende vogels in de sfeer van Imaan (geloof), en de recitatie van de Imaam was heel emotioneel, in zijn stem was een trilling die het hart raakte.... En voor de eerste keer na zijn afscheid van zeven jaar, fladderde Mohammed ook zozeer in deze sfeer, dat hij zijn gebed niet afmaakte. Zijn hart was vol ontzag, hij trok zich terug naar achter in de moskee en leunde tegen een muur, hij zuchtte jammerlijk en zei tegen zichzelf: "Bij Allah, hoe kon ik deze grote beloning missen?! Wat heeft mij hier vandaan geleid?" Vervolgens begon hij aan een langdurige huilbui... hier is hij, huilend... hij huilde met heel zijn hart... hij huilde over zijn verloren tijd.. hij huilde over zijn dagen in het verleden... hij huilde over zijn strijd tegen Allah met zijn zonden...!

    Zijn hart brandde.. alsof er een stukje gloeiend houtskool rustte tussen zijn ribben. Telkens als het afkoelde begon het weer opnieuw, totdat het vlam vatte en het hem brandde... het is het brandende gevoel van zonden.
    Moge Allah met jou zijn, jij terugkerende zondaar. Hoe vaak ben jij omgedraaid in het vuur van de zonden, terwijl jouw ziel verlangde naar de weg van geloof....!

    Hij huilde - volgens de Imaam - zoals het gehuil van een dronkaard. Een golf van pijn en spijt sleurde hem mee en schudde zijn gedachten en liet hem denken dat Allah hem nooit zou vergeven.

    De mensen kwamen en gingen om hem heen staan.... zij vroegen wat er mis was met hem.. hij wilde hen niet beantwoorden.. hij leefde slechts enkele momenten met zijn verdrietige en vermoeide zelf, dat moe werd door het botsen in de donkere tunnel van vernietiging.

    In hem was een vulkaan van spijt en pijn, die niemand van de aanwezigen kon doven. Aldus gingen zij weer terug naar hun plaats van gebed. Op dat moment kwam 'Abdoellaah. Nadat hij probeerde om Mohammed te kalmeren, zei Mohammed stotterend: "Allah zal me niet vergeven, Allah zal me niet vergeven," en hij begon weer te huilen...

    'Abdoellaah bleef hem troosten en zei tegen hem: "Broeder, Allah is Barmhartig, Genadevol. Allah strekt Zijn Hand uit in de nacht zodat de zondaar die zonden heeft begaan overdag, berouw kan tonen, en Hij strekt Zijn Hand uit overdag, zodat de persoon die 's nachts zonden heeft begaan, berouw kan tonen."

    Mohammed hief zijn hoofd op, met ogen vol tranen, en hij zei met een wanhopige stem: "Nee, Allah gaat mij niet vergeven, Allah gaat mij niet vergeven."

    Vervolgens was hij even stil om op adem te komen, hij dacht aan de vele zonden die hij begaan had en stelde enkele vragen hoe hij uit deze situatie kon ontsnappen. Hij zei: "Je weet niet hoe groot mijn zonden zijn. Allah zal mij niet vergeven. Ik heb gedurende 7 jaar niet gebeden."

    'Abdoellaah hield vol en bleef hem overtuigen dat de Barmhartigheid van Allah zeer groot is en zei tegen hem: "Broeder, dank Allah dat je niet gestorven bent in deze toestand. Broeder Allah swt zegt: 'O zoon van Aadam, als je Mij zonder deelgenoten aan Mij toe te kennen, dan kom Ik naar jou toe met Vergeving zo omvangrijk als de aarde. * En wanhoop aan de Barmharigheid van Allah is nog erger dan jouw ongehoorzaamheid tegenover Hem." Vervolgens bleef hij de aayaat betreffende de Barmhartigheid en hoop reciteren en de ah adieth over berouw en de gulheid van Allah betreft het accepteren van de berouwvolle. Op deze manier ontwaakte hij in Mohammed een vonk van hoop en Mohammed voelde dat de deur van het berouw op een kier stond en dat hij door deze kleine opening kon gaan.

    En hier braken Mohammed's sterke golven van wanhoop op de stranden van de waardevolle adviezen van 'Abdoellaah. Vervolgens voelde hij de zware last die op zijn schouders ziel kon fladderen. Het wilde fladderen in de nieuw wereld van berouw...!

    En hier is zijn borst nu, als een jong land dat de eerste beplanting van vruchten voorbrengende adviezen ontving, de adviezen die veiligheid, comfort en hoop brachten voor de ziel van Mohammed, zoals de regen met de wil van Allah groen op het gezicht van de dode aarde brengt...!

    'Abdoellah stelde vervolgens voor: "Wat denk jij mijn dierbare broeder, om Ghoesl te gaan verrichtte zodat je rust in jezelf krijgt en aan een nieuw leven begint?"

    Mohammed ging akkoord en ging Ghoesl verrichten met als doel om rust te verkrijgen. Hij waste zichzelf en verwijderde alle viezigheid van de zonden die aan hem kleefden.
    Vervolgens waste hij zijn hart en vulde het met licht.
    Mohammed ging (samen met 'Abdoellaah) weer richting de moskee waar de Imaam nog steeds de aayaat van Allah aan het reciteren was.. Zijn lippen bewogen met deze aayaat en de harten van de aanwezigen neigden naar de aayaat.

    En zij bleven met elkaar praten... en de wijze woorden kwamen van de lippen van 'Abdoellah met de geur van oprechtheid, waarheid en hoop, vrij van enige valsheid.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    29-12-2009, 05:49 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    28-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie

    Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie

    Er werd verhaald dat 'de leider van de gelovigen' (Amier ul-Moe'minien) Hichaam bin cAbdul-Malik arriveerde in het Heilige Huis van Allah als een pelgrim. Toen hij eenmaal in al-Haram (de moskee in Mekka, met daarin de welbekende Kacbah) was, gaf hij het bevel om een man van de Sahaabah (de metgezellen van de Profeet -vrede zij met hem) bij hem te laten komen. Er werd hem echter verteld dat alle Sahaabah reeds gestorven waren. Hierop zei hij: "Eén van de Tabicien (de leerlingen van de Sahaabah) dan." De Tabici Taawoes al-Yamaanie werd toen bij hem gebracht. Hij kwam bij 'de leider van de gelovigen' binnen, deed zijn schoenen uit en legde die aan de zijkant van zijn vloerkleed. Taawoes groette niet met de benaming 'Amier ul-Moe-eminien', noch sprak hij hem aan met zijn edele roepnaam, maar ging tegenover hem zitten zonder daarvoor toestemming voor te hebben gekregen en zei: "Hoe is het met jou, O Hichaam?" Hichaam bin cAbdul-Malik werd zeer woedend op Taawoes, zo erg zelfs dat hij eraan dacht hem te doden. Er werd hem echter verteld dat hij zich in al-Haram bevond en het dus voor hem onmogelijk was om iemand te vermoorden.

    Hichaam bin cAbdul-Malik zei tegen Taawoes al-Yamaanie: "O Taawoes, wat heeft jou er naartoe geleid om te doen wat je gedaan hebt?" Taawoes antwoordde: "Wat heb ik dan gedaan?" Hij werd hierdoor nog bozer en kwader en zei: "Je hebt jouw schoenen uit gedaan, legde die vervolgens aan de zijkant van mijn vloerkleed en je groette me niet met 'Amier ul-Moe'minien'. Daarnaast sprak je me niet eens aan met mijn edele roepnaam, je ging tegenover mij zitten zonder toestemming en voegde eraan toe: "O Hichaam, hoe is het met jou?"

    Taawoes zei: "Wat betreft het feit dat ik mijn schoenen uitdeed en die naast je vloerkleed legde, dit doe ik voor mijn Heer vijf keer per dag en Hij verwijt mij dit niet, noch wordt Hij woedend op mij. Dat ik je niet met 'Amier ul-Moe'minien' groette was vanwege het feit dat niet alle gelovigen tevreden zijn over jouw leiderschap en ik vreesde dat ik daarover zou liegen als ik je 'Amier ul-Moe-minien' noemde. Over wat je zei, dat ik je niet met een edele roepnaam aansprak, dit is omdat Allah, de Verhevene, Zijn profeten bij naam noemde, Hij zei: "O Dawoed, O Yahya, O cIesaa," terwijl Hij Zijn vijanden wel bij hun roepnamen noemde, Hij zei: "Vernietigd zijn de handen van Aboe Lahab en vernietigd is hij." De reden waarom ik tegenover je ging zitten is dat ik de Amier ul-Moe'minien cAli ibn Abi Taalib (moge Allah met hem tevreden zijn) hoorde zeggen: "Als je wilt kijken naar een man die in de Hel zal terechtkomen, kijk dan naar een zittende man met om zich heen staande mensen." Toen droeg Hichaam bin cAbdul-Malik Taawoes al-Yamanie op: "Geef mij advies!" Hij zei: "Ik hoorde Amier ul-Moe'minien cAli ibn Abi Taalib (moge Allah tevreden zijn met hem) zeggen: "In de Hel zijn er slangen zo groot als kruiken en schorpioenen zo groot als muilezels. Zij bijten iedere leider die niet rechtvaardig regeert over zijn burgers." Vervolgens stond Taawoes op en ging weg.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    28-12-2009, 08:35 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    27-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerlijkheid duurt het langst

    Eerlijkheid duurt het langst

    Er kwamen eens twee jongemannen bij cOmar ibn al-Khattaab terwijl hij in een bijeenkomst zat. De jongemannen hadden een man van het platteland bij zich en wilden hem overdragen aan cOmar. Waarop hij vroeg: "Wat is er aan de hand?"

    De jongemannen antwoordden: "O leider der gelovigen, deze man heeft onze vader gedood."

    cOmar vroeg aan de man: "Heb jij werkelijk hun vader gedood?"

    De man antwoordde: "Ja, ik heb hem gedood."

    Daarna vroeg cOmar: "Hoe heb je hem gedood?"

    De man antwoordde: "Hij betrad met zijn kameel mijn stuk grond. Waarna ik hem waarschuwde, maar hij wilde niet luisteren. Toen gooide ik een steen naar hem toe. De steen kwam tegen zijn hoofd aan waarna hij stierf."

    cOmar zei vervolgens: "Er rest niets anders dan vergelding... de doodstraf. Dit is een duidelijke zaak. cOmar vroeg niet naar de komaf van deze man, of hij bijvoorbeeld behoorde tot een elite stam, of dat hij een vooraanstaande positie innam in de maatschappij. Al deze zaken interesseerden cOmar niet. Dit omdat hij onpartijdig was en niemand zou voortrekken ten koste van de Voorschriften van Allah. Ook al zou het zijn zoon zijn die voor hem stond. Meerdere malen had hij reeds zijn zoon een aantal zweepslagen verkocht in verband met bepaalde zaken.

    De man zei: "Ik vraag je bij Degene Die de hemelen en de aarde heeft geschapen om mij voor slechts een nacht naar mijn vrouw en kinderen op het platteland te laten gaan om hen te vertellen dat ik de doodstraf heb gekregen. Daarna zal ik terugkomen. Bij Allah, zij hebben geen kostwinner waarop zij kunnen rekenen, behalve Allah en vervolgens ik."

    cOmar vroeg hem: "Wie van de aanwezigen kan mij garanderen dat jij terugkomt."

    Alle aanwezigen bleven stil, want niemand kende deze man, zijn woonplaats of stam. Hoe zou iemand zich garant kunnen stellen voor zo een persoon en om zo een gewichtige zaak. Het ging hier namelijk niet om een luttele tien dinar, een stuk grond of een kameel. Het betrof hier een garantstelling voor iemand die de doodstraf had verdiend en wiens leven door middel van het zwaard ten einde zou komen. En wie was in staat om cOmar van het toepassen van de Voorschriften van Allah af te houden? En wie zou durven bemiddelen bij cOmar?

    Alle metgezellen bleven zwijgen en cOmar bevond zich in een lastige positie. Zou hij nu de beslissing nemen de man te doden, terwijl zijn kinderen op het platteland van de honger zouden omkomen, of zou hij hem zonder garantstelling laten gaan wat er wellicht toe zou leiden dat de nabestaanden van de gedode man hun vergelding verloren zouden zien gaan? Nog steeds heerste er een doodse stilte en cOmar sloeg zijn hoofd neer, keek naar de twee jongemannen en vroeg hen: "Kunnen jullie hem vergeven?" Waarop zij antwoordden: "Nee! Wie onze vader heeft gedood dient ook gedood te worden, O leider der gelovigen!"

    Vervolgens riep cOmar: "Is er dan niemand die garant kan staan voor deze man?"


    Aboe Dharr al-Ghifaariy, de oude waarachtige asceet, stond toen op en zei: "O leider der gelovigen, ik zal voor hem garant staan!"

    cOmar maakte nog eens duidelijk: "Je begrijpt dat het hier de doodstraf betreft!"

    "Ik weet dat het om de doodstraf gaat," reageerde Aboe Dharr al-Ghifaariy.

    cOmar vroeg: "Ken je de man?"

    Hij antwoordde: "Nee, ik ken hem niet."

    Waarna cOmar zei: "Hoe kun je dan garant staan voor hem."

    "Ik zie in hem de kenmerken van een gelovige. Hierdoor weet ik dat hij niet zou liegen. Als Allah het wil zal hij dan ook terugkomen."

    cOmar zei: "O Aboe Dharr, denk je dat je aan mij ontkomt als hij na drie dagen niet terugkomt?" Hierop zei Aboe Dharr: "Allaah ul-moestacaan (Allah is Degene Die om hulp wordt gevraagd), O leider der gelovigen!"

    De man mocht vertrekken en kreeg te horen dat hij binnen drie dagen terug moest zijn. Deze tijd kreeg hij om zich klaar te maken, afscheid te nemen van zijn vrouw en kinderen en hun zorg aan iemand over te dragen.

    Na drie nachten liet cOmar iemand 's middag de mensen in de stad verzamelen, zeggende: "As-Salaatoe Djaamicah!" De mensen waaronder de twee jongemannen en Aboe Dharr kwamen allen bij een. cOmar zei toen tegen Aboe Dharr: "Waar is de man gebleven?"

    Aboe Dharr antwoordde: "Ik weet het niet, O leider der gelovigen!" Vervolgens keek Aboe Dharr naar de zon die sneller dan gewoonlijk leek onder te gaan. Alle metgezellen waren doodstil en alleen Allah weet werkelijk in wat voor een gespannen toestand zij op dat moment verkeerden.

    Ondanks dat Aboe Dharr zeer geliefd was bij cOmar en deze zelfs bereid zou zijn zijn leven voor hem op te offeren, betrof het hier de Islamitische Wetgeving en de Goddelijke Voorschriften waar men niet mee speelt en dolt. Hierover treedt men niet in discussie noch wordt deze wetgeving op een bepaalde tijd en plaats wel uitgevoerd en op een andere niet. Noch wordt dit slechts toegepast op een aantal met uitsluiting van anderen.

    Vlak voor zonsondergang verscheen de man, waarna cOmar samen met de anderen 'Allaahoe Akbar' riepen. Vervolgens vroeg cOmar aan de man: "Weet jij dan niet dat als je op het platteland was gebleven wij jou niet hadden kunnen achterhalen."

    De man reageerde: "O leider der gelovigen, bij Allah, het is niet u met wie ik te maken heb, maar ik heb te maken met Degene Die op de hoogte is van het openlijke en het verborgene. Hier ben ik, O leider der gelovigen! Ik liet mijn kinderen achter als kuikentjes op het platteland waar geen water noch bomen te vinden zijn en ik ben gekomen om mijn straf te ondergaan."

    cOmar stond op en vroeg de twee jongemannen: "Wat willen jullie?"

    Zij antwoordden huilend: "Wij vergeven hem vanwege zijn oprechtheid, O leider der gelovigen." cOmar riep daarna: "Allaahoe Akbar!", terwijl de tranen over zijn baard rolden. "O jongemannen, moge Allah jullie belonen voor jullie vergiffenis en moge Allah jou ook belonen, O Aboe Dharr dat jij deze man in de gelegenheid hebt gesteld om zijn gezin te bezoeken."

     

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    27-12-2009, 07:29 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    26-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tijd om je geld weg te gooien?!!

    Tijd om je geld weg te gooien?!!

    Wat heb jij over voor Allah SWT!!

    Younnes is blij, over 2 dagen is het Oud en nieuw en morgen gaat hij met zijn vrienden vuurwerk kopen. Ze hebben samen afgesproken dat ze het geld bij elkaar doen, zodat ze lekker veel vuurwerk kunnen kopen. ''Younnes kom eten'' roept zijn moeder, hij loopt de trap af en ziet zijn moeder verdrietig naar een documentaire over Palestina kijken. ''Kijk, kijk je broeders hebben niks, geen eten geen schoon drinkwater alles word ze afgepakt. Zijn moeder loopt naar de eettafel, terwijl Younnes verbaasd blijft kijken naar een palestijnse moeder wiens baby net gestorven is in haar armen. ''gestorven door hongersnood'' staat er onder in het beeld. Er volgen nog meer gruwelijke beelden, die hij maar niet uit zijn hoofd kan zetten. hij krijgt geen hap door zijn keel en blijft maardenken aan Palestina. Hoe kan dat nou, denkt hij. Hoe kunnen mijn broeders en zusters hongerlijden terwijl er zoveel moslims zijn, moslims helpen elkaar toch allemaal? Hij verricht de kleine wassing en bid Salaat Al isha, haalt een islamitisch boek van de plank over het hiernamaals en gaat in zijn bed liggen lezen. Hij leest, dat ieder mens in het hiernamaals zich tenminste moet verantwoorden voor 4 zaken waaronder, ook de zaak; Wat heb je met je geld gedaan? Heb je het verspild of heb je aan de behoeftigen gedacht? Hij schrok en dacht direct aan het vuurwerk dat ze met z'n allen zouden gaan kopen morgen, zou Allah SWT het goed vinden dat hij vuurwerk zou gaan kopen? Hij bleef maar denken en denken over het geld dat hij zou gaan besteden aan Haram en viel in een diepe slaap.

    Hij ziet zichzelf in een graf liggen en word ondervraagd door Engelen, Hij komt dichterbij zichzelf en ziet hoe de Engelen aan hem vragen,''Wat heb je met je geld gedaan? Heb je het verspild of heb je aan de behoeftigen gedacht? Heb je je geld aan de zaak van Allah SWT gegeven? Hij word bang en denkt na, heb ik mijn geld op de juiste manier besteed? Heb ik geld gegeven aan de armen, of de moskee een handje geholpen? of mijn broeders in Palestina, Irak etc? Het antwoord durft hij niet uit te spreken. Hij ruikt een slechte geur en ziet hoe mensen gestraft worden, hij smeekt Allah om een tweede kans, hij huilt en huilt maar en heeft zo'n enorme spijt. Een hand reikt naar hem toe, ''Younnes, Younnes wakker worden je hebt een nachtmerrie gehad''. Hij kijkt zijn moeder verbaasd aan en omhelst haar zonder wat te zeggen. Hij kijkt naar de klok en ziet dat het 04:53 is, hij staat op, doet de kleine wassing en verricht het gebed. Hij smeekt Allah huilend en vol berouw om genade en belooft Allah SWT dat al het geld dat hij uit zal geven, uitgegeven zal worden op de weg van Allah SWT. En jij?

    Broeders & zusters denk goed na over hoe je je geld besteed, Inshallah zullen wij behoren bij de mensen die hun geld goed besteden op de weg van Allah SWT.

     

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    26-12-2009, 05:24 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    25-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit zijn de tekenen van Allah

    In Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle,

    Dit zijn de tekenen van Allah. Wij dragen ze u voor naar waarheid.

    In een grote stad waren de filosoof Badra en imam Mahdoeb niet alleen naaste buren maar ook elkaars beste vrienden. Op een dag zaten ze beide in de achtertuin en zoals gewoonlijk bespraken ze elkaars gebeurtenissen.
    Op een gegeven moment zei Badra: “Imam zoals je weet, twijfel ik aan het bestaande en ik koester twijfels over hun ontstaan. Mogelijk kun jij enig licht werpen in deze duisternis”.
    ”Laat maar horen, dan kan ik zien of ik een antwoord weet”.
    Daarop stelde Badra de volgende drie vragen:
    1_ Als God onzichtbaar is, hoe weet je dan dat Hij bestaat?
    Als God regeert en voor alles verantwoordelijk is, waarom zou de mens dan gestraft kunnen worden?
    3_ Satan is uit vuur geschapen, hoe kan het vuur hem dan pijnigen?
    ”Wat wil je: abstracte of concrete antwoorden?”
    ”Liefst concrete”; zei Badra
    Mahdoeb zei niets, bukte, raapte een stevige aardkluit van de grond en sloeg er zijn vriend mee op het hoofd. De wond bloedde en er groeide een bult op zijn hoofd. Hij was zo kwaad dat hij besloot om naar de rechter te stappen om een klacht in te dienen wegens mishandeling.
    De rechter vroeg aan de Imam: “heb jij Badra geslagen met een aardkluit?”.
    ”Ja, dat heb ik gedaan”.
    ”En waarom?”, vroeg de rechter.
    ”Hij wilde antwoord hebben op zijn drie vragen, en die heb ik hem gegeven. En wel op zijn verzoek, want hij wilde concrete antwoorden!”.
    De rechter vroeg aan Badra; “heb jij drie vragen gesteld en een concreet antwoord verlangd?”.
    ”Ja, dat heb ik maar ik heb hem niet gevraagd om mij te mishandelen!”.

    De rechter vroeg aan de Imam, “U zegt dat u met een slag al zijn antwoorden hebt beantwoord, terwijl niemand U om slaag heeftgevraagd!”
    “Dan wil ik nu graag weten welke vragen je hebt beantwoord met die harde kluit”.
    Hierop antwoordde de Imam, “Deze manier was de enige juiste reactie op zijn stomme vragen”. “Hij zegt, dat ik hem pijn heb gedaan. Ziet hij die pijn, of heeft hij hem gezien?”.
    De rechter vroeg Badra of hij de pijn heeft gezien?
    “Nee, maar ik heb hem gevoeld !”, antwoordde Badra.
    “Dat is het antwoord op de eerste vraag. We hoeven onze God niet te zien, want wij voelen zijn aanwezigheid”.
    En de tweede vraag: “als Allah voor alles verantwoordelijk is, waarom beschuldigt Hij dan mij?”. “En omgekeerd: waarom Allah verantwoordelijk stellen voor de ellende die we zelf aanrichten.
    Het is juist Zijn wens dat wij ons van de ellende bevrijden. Met andere woorden: wij zijn niet geschapen om te lijden maar om in vrij– en blijheid te leven en wij moeten geen ongewenste problemen over ons heen halen”.
    En nu de derde vraag. “Uit aarde is de mens geschapen en met een aardkluit sloeg ik hem. Hoe kan hij dan pijn voelen als aarde, aarde slaat. Zo zal Satan de pijn voelen van het hellevuur”.
    ”Alles is mij duidelijk geworden”; antwoordde Badra. “Ik trek mijn klacht in”.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    25-12-2009, 05:37 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    24-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The Imam and The Donkey.

    The Imam and The Donkey.

    Op een dag koopt een man van een imam een ezel. Een ezel met gebruiksaanwijzing, want het was niet voor niets het eigendom geweest van een imam, niet waar? Met een luid en breed uitgesponnen “Alhamdulillah!” zet je het beest in gang. Met een luid en kortaf “Amien!” laat je het stoppen. De man is maar wat blij met zijn aankoop en bestijgt onmiddellijk het beest om de gebruiksaanwijzing uit te proberen.




    “Alhamdulillah!” schreeuwt de man. De ezel begint te lopen.
    “Amien!” Direct houdt de ezel halt.
    “Da’s kicken!” schreeuwt de man van blijdschap en met een “Alhamdulillah!” gaat de man huiswaarts, trots als een pauw op zijn nieuwe aankoop.
    De weg terug gaat door berggebied. Dan nadert de man een ravijn en hij probeert zich te herinneren waarmee hij ook al weer de ezel kan stoppen.



    “Stop!” zegt hij.
    “Halt!” schreeuwt hij. Maar de ezel loopt stug door.
    “Oh nee…” Dan gooit de man het over een andere boeg.
    “Koran! Moskee! Alsjeblieft! Stop!!!” Maar de ezel gaat stug door, nu in galop.
    De man nadert de ravijn met rasse schreden. In zijn wanhoop doet hij een smeekgebed.



    “Yaa Allah. Roep deze ezel een halt toe voor hij mij in de diepte doet storten. Amien.” Één stap verwijderd van het ravijn stopt de ezel.
    De man slaakt een zucht van verlichting, veegt dan het zweet van zijn voorhoofd en prijst vervolgens vol overtuiging
    zijn Heer en zegt: “Alhamdulillah!”

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    24-12-2009, 08:03 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    23-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De bedrieger bedrogen

    De bedrieger bedrogen

    De Joodse David, de Christelijke Johannes en de Moslim Rahiem waren niet alleen buren, maar ook hechte vrienden. Zij kenden en respecteerden elkaars godsdienstige gewoonten en plichten. Afkomst, godsdienst en financiën hadden zij verbannen naar de huiskamers en de gebedshuizen. Hun onderlinge vriendschap en ook hun betrokkenheid bij de buurtgemeenschap kon door hun verschillende achtergronden niet worden verstoord.

    Op een dag besloten zij een voettocht te gaan maken. Zij pakten hun spullen en vertrokken. Weliswaar was het Ramadan, maar Rahiem kon ook onderweg wel de regels van het vasten nakomen, dacht hij.

    De reis voerde langs verschillende steden en dorpen. In een van de dorpen werden zij extra hartelijk ontvangen.

    Toen de dorpelingen hoorden, dat zich onder hen een vastende Moslim bevond, maakten zij meteen een avondmaal voor hen klaar, met als dessert gebak van bladerdeeg. Ze besloten het gebak te bewaren voor het ontbijt, zodat ze daarna meteen weer hun weg konden vervolgen. "Dat is dan voor ons tweeën," dachten David en Johannes elk afzonderlijk, "Rahiem moet 's ochtends natuurlijk vasten."

    Maar Rahiem had ook zo zijn ideeën over het gebak. Omdat ze elkaar niet al te zeer vertrouwden - dat wil zeggen, wat het gebak betrof - maakten ze een afspraak: wie die avond de mooiste droom had, mocht het hele gebak hebben.

    Ze legden zich te ruste en al snel waren ze in het dromenland.

    Om half vier stond Rahiem op om zijn plicht van die dag te vervullen. Zijn vrienden waren in diepe slaap verzonken en hij had honger. Er was alleen dat gebak. Hij nam er wat van, nog een beetje en toen at hij het helemaal op, in zijn eentje. Voor hij insliep, nam hij zich voor die dag te vasten. Toen de dag aanbrak stonden David en Johannes op. Ze wekten Rahiem, die na zij ochtendgebed weer was gaan slapen.

    Nadat de drie zich hadden opgefrist, begonnen ze hun dromen te vertellen, zoals afgesproken, om daaruit de mooiste te kiezen.

    David begon: "Ik denk dat mijn droom alle andere dromen overtreft. Vannacht kreeg ik bezoek van mijn profeet Mozes ( Gods vrede zij met hem). Hij nam me mee op zijn tocht door de Sinaï-woestijn , die wij in alle richtingen doorkruisten. Tenslotte kwamen wij bij de berg Sinaï, daar waar Mozes - Gods vrede zij met hem - met Allah heeft gesproken. Ik zag er onbeschrijfelijke wonderen, die ik voor onmogelijk zou houden, als ik ze niet zelf had gezien. Dus vrienden, ik verzeker jullie, dat mijn droom niet te overtreffen is - en dat het gebak mij toekomt."

    Vervolgens was Johannes aan de beurt: " Wat vertel je me daar! Ben je op aarde gebleven? Wel, ik kreeg ook bezoek en wel van mijn verlosser Jezus - Gods vrede zij met hem -, die mij opdroeg hem naar de hemel te volgen. Daar kreeg ik de kans om te proeven van alle geneugten van de Hemelen. Jij hebt alleen maar de Sinaï doorkruist, terwijl ik alle hemelen mocht bezoeken. Denk je, dat jouw droom de mijne overtreft? Dat denk je toch niet in ernst!" aldus Johannes.

    Nu wilden beiden de droom van Rahiem horen.

    Die begon aldus: "Beste vrienden, wat moet ik zeggen? Ook ik heb bezoek gehad en wel: van mijn pleiter, Mohammed - moge Allah's welgevallen zijn deel zijn. Die zei tegen me: "Rahiem, sta op het tijd. Nu kun je nog iets eten! Snel want de tijd is haast verstreken!" Hij drong zozeer aan, dat ik geen keus had. Behalve het gebak was er niets te eten, dus at ik dat maar op. Dat is alles wat ik heb gedroomd!"

    De twee anderen sprongen overeind en riepen: "Wat! Heb je in je eentje alles opgegeten? Had je ons er niet bij kunnen roepen?"

    Rahiem antwoorde: "Roepen, vragen jullie! Jongens, ik heb nog nooit in mijn leven zo hard geschreeuwd. En wie hoorde mij? Niemand, want jullie zaten op de Sinaï en in de hemel! Nu is mij duidelijk geworden, waarom jullie niet op mijn geschreeuw af kwamen."

    Zijn vrienden keken elkaar aan en schoten in de lach.

    "We waren hetzelfde met jou van plan, maar je bent ons voor geweest. Zoiets heet: de bedrieger bedrogen!"

    En alle drie zeiden tegen elkaar: "Satan verschijnt in verschillende gedaanten om je geloof en je vrienden af te pakken, maar bij ons was zijn poging vruchteloos. Want met een schaal gebak heeft hij ons niet uit elkaar kunnen drijven.

    Daarom zeggen we:

    "Laat je niet verleiden door de lagen en listen van Satan en: vergeet nooit hoe kostbaar ware vriendschap is."

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    23-12-2009, 07:45 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    22-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Slangenvanger

    De Slangenvanger

    Vertaald door AlMutaqqun.tk


    Er was eens een slangenvanger die naar de bergen ging. Door de winterkou en hevige sneeuw lagen vele grote slangen er onbeweeglijk bij, alsof ze dood waren.

    De slangen-vanger pakte een van die levenloos ogende slangen op en nam hem mee naar Baghdad met als doel hem te gebruiken voor een show. Terwijl hij de slang aan de toeschouwers showde, maakte hij allerlei beweringen over hoe hij de slang op een briljante manier had gevangen.

    Toen de zon begon te schijnen en de warmte de slang ommantelde, verdween de kou uit zijn lichaam. De tekenen van leven werden al snel duidelijk en toen de slang begon te bewegen, vluchtte de slangen-vanger en iedereen om hem heen.


    Onze Nafs (zelf) is net als die slang. Met Tazkiya (zuivering) en Mushaqqat (inzet) bevriest onze nafs. Het lijkt dood te zijn maar als het een beetje warmte krijgt van het vuur van de
    zonde, zal het weer bijten. Een beetje blootstelling aan vroegere zonden en de nafs komt weer tot leven.

    We moeten niet denken dat we onze nafs vermoord hebben en vervolgens onbedachtzaam worden. Met wat mujahadah (streven), suhbat (gezelschap) van de Sheikh, tilawat (recitatie) van de Qur'an, Dhikrullah (gedenken van Allah), het volgen van de Deen (het geloof) en het opbouwen van liefde voor Allah Ta'ala en Rasoelilah (salAllahu alayhi wasalam), kan de nafs bevroren worden. Maar slechts een sprankje zonde kan de kwade nafs weer doen herleven

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    22-12-2009, 06:05 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    21-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Profeet Ibrahim

    Profeet Ibrahim deel 1


    In een stad, heel lang geleden, leefde eens een beroemde man die Azar heette. Hij was beroemd, omdat hij beelden van afgoden verkocht.
    Azar had een zoon die Ibrahiem heette, die heel intelligent was. Ibrahiem zag dat de mensen altijd voor de afgoden bogen. Hij wist dat deze beelden van steen gemaakt waren en niet konden spreken of horen.
    Ibrahiem zei altijd; Vader waarom aanbidt U deze afgoden?Waarom buigt U voor hen?
    Azar werd boos en begreep niet, wat al deze vragen betekenen. Ibrahiem probeerde de mensen dezelfde raad te geven, maar ze werden boos en begrepen niet wat hij bedoelde.
    Ibrahiem zei; Ik zal de afgodsbeelden kapot slaan als de mensen weg zijn.
    Dan zullen ze mij wel begrijpen.
    Toen de dag van de feest kwam en Ibrahiem´s vader klaar was om te vertrekken, vroeg hij aan zijn zoon; Waarom ga je niet met ons mee?
    Ibrahiem antwoordde; ik voel me niet goed. Toen ging hij naar het enorme gebouw, waar de afgoden stonden en sprak tegen hen; hoe komt het dat jullie niet spreken? Hoe komt het dat jullie niet horen? Er is voedsel en drinken hier waarom drinken en eten jullie niet?
    De afgoden bleven stil, omdat ze van steen waren. Toen de beelden bleven zwijgen werd Ibrahiem kwaad en hij pakte een bijl.
    Hij viel de afgodsbeelden aan en sloeg ze allemaal kapot behalve 1. De grootste afgod liet hij staan en hing de bijl om zijn nek.
    De mensen kwamen terug en gingen naar het gebouw, waar de afgodsbeelden stonden.
    Ze wilde vooral deze dag voor hen buigen omdat het feest was.
    Ze stonden versteld toen ze al die kapotte beelden zagen. Ze begonnen luid
    te schreeuwen; Wie heeft dit gedaan? Ze hoorde een jonge man over hen
    spreken, hij heet Ibrahiem.
    Toen Ibrahiem voor hen gebracht werd zeiden ze; heb jij dit soms gedaan?
    Hij antwoordde kalm; Nee deze grootste van hen heeft het gedaan. Vraagt het maar aan hen als zij kunnen spreken.
    De mensen wisten dat de afgoden van steen waren gemaakt en dus niet konden praten of horen.
    Ze zeiden tegen Ibrahiem; je weet dat ze niet kunnen spreken of horen.
    Daarop vroeg hij hen; hou kunnen jullie die dan aanbidden als jullie weten
    dat ze niet kunnen horen en praten?
    De mensen bleven even stil als de afgoden en keken beschaamd.
    De mensen kwamen bij elkaar en zeiden; wat zullen wij doen? Ibrahiem heeft onze beelden gebroken en de goden vernederd. Hoe zullen wij hem straffen?
    Zij besloten om hem te verbranden en staken het vuur aan, daarna gooiden ze hem erin.
    Maar Allah hielp Ibrahiem.
    Het vuur werd koel en onschadelijk voor Ibrahiem.
    Zo zagen de mensen Ibrahiem zonder ook maar een schrammetje. Ze waren
    versteld en verbaasd.
    Die nacht zag Ibrahiem en ster en zei; Dit is mijn Heer. Toen de ster onderging, riep Ibrahiem uit: Nee, dat is niet mijn Heer. Ibrahiem zag de maan en zei: Dit is mijn Heer. Toen de maan onderging, riep Ibrahiem uit;
    Nee dat is niet mijn Heer. Toen de zon opkwam zei Hij; dit is mijn Heer,
    want dit is de grootste.
    Toen de zon onderging, riep Ibrahiem uit: Nee dat is niet mijn Heer. Allah is mijn Heer, Hij leeft altijd en gaat niet dood. Het licht van Allah
    schijnt altijd en wordt nooit zwakker of gaat onder. Allah is de Almachtige, niets kan hem overwinnen.
    Het licht van de sterren is zwak, de morgen overwint haar. Het licht van de maan is zwak, de zon overwint haar. Het licht van de zon is zwak, de nacht
    overwint haar en de wolken. Niemand kan mij helpen omdat deze zwak zijn.
    Alleen Allah kan mij helpen.
    Zo leidde Allah Ibrahiem en maakte hem tot profeet en Zijn Beste Vriend.
    Allah gebood hem zijn mensen aan te spreken en hen te vertellen, dat ze geen afgoden mochten aanbidden.
    Een grote koning heerste over die stad, als een wrede tiran. De mensen moesten voor hem buigen en toen hij hoorde dat Ibrahiem alleen voor Allah boog en voor niemand anders wilde buigen werd hij kwaad en liet hem halen.
    De koning vroeg: wie is jouw Heer? Ibrahiem antwoordde; Mijn heer is Allah.
    De koning vroeg; Wie is Allah, Ibrahiem? Ibrahiem zei; Mijn heer is Allah,
    Hij geeft leven en doet sterven.
    De koning zei; ik geef leven en doe sterven. Toen werd er een man voor de koning gebracht en deze liet hem doden. Toen werd er een andere man gebracht
    en deze liet hij leven.
    Hij zei tegen de koning; Allah laat de zon opgaan vanuit het oosten. Doet u haar van het westen opgaan. De koning was in de war en zweeg. Hij voelde zich beschaamd.
    Ibrahiems volk was boos geworden. De koning en zelfs zijn vader was boos geworden.

     

     

    Profeet Ibrahim deel 2

    Ibrahiem besloot om naar een ander land te gaan, waar hij in vrede Allah kon aanbidden. Hij ging naar Mekka met zijn vrouw Hadjar. Er waren geen planten,
    dieren of bronnen met water.
    Ibrahiem bereikte Mekka en bleef er een tijdje. Daarna verliet hij zijn vrouw en zijn zoon Isma´il. Toen zijn vrouw vroeg of Allah het hem soms had opgedragen zei Ibrahiem Ja.
    Daarop antwoordde zijn vrouw; dan zal Allah ons niet laten sterven.
    Isma´il kreeg dorst maar er was nergens water in Mekka. Allah hielp hen,
    Hij maakte water voor hen. Uit de grond welde water voor hen op, het water bleef er en werd bekend als de Zamzam bron. Dit is de bron waar mensen van drinken tijdens de hadji.
    Toen Ibrahiem terugkeerde was hij blij zijn zoontje terug te zien en speelde vaak met hem.
    Op een dag droomde Ibrahiem dat hij zijn zoon op moest offeren, hij besloot te doen wat Allah hem had bevolen, maar hij vroeg Isma´il eerst wat hij er
    van vond. Zijn zoon antwoordde: Als Allah dat bevolen heeft dan moet U dat doen.
    Ibrahiem nam Isma´il mee en ook een mes.
    Toen Ibrahiem Mina bereikte, trof hij de voorbereidingen om Isma´il te offeren. Isma´il lag op de grond en Ibrahiem stond op het punt om hem te
    offeren. Allah wilde zien van wie Ibrahiem meer hield. Toen Ibrahiem voor de test slaagde, ( Ibrahiem hield dus meer van Allah) stuurde Allah Djibril met
    een schaap uit de Tuin. Hij zei; Offer dit schaap en laat Isma´il leven.
    Daarom beval Allah de moslims op de ied al-adha een offer te brengen, als herdenking.
    Moge Allah Ibrahiem zegenen, de beste vriend van Allah, en hem vrede schenken.
    Ibrahiem verliet Mekka voor de 2de keer en toen hij weer terugkeerde besloot hij om voor Allah een huis te bouwen. Isma´il hielp mee. Ibrahiem dacht
    altijd aan Allah en riep hem altijd aan. Allah aanvaarde het van Ibrahiem en Isma´il en zegende de Ka´aba. Wij moslims richten ons tijdens elk gebed richting de Ka´aba. En tijdens de Hadji gaan wij eromheen in tawaf en bidden
    er. Ibrahiem had een andere vrouw, die Sara heette. Daar had hij een zoon die Ishaq heette. Ze leefde in Palestina. Ishaq bouwde een huis voor Allah in Palestina.
    Deze moskee, staat in Jeruzalem. Het is de Al-Aqsa moskee en Allah zegende het land eromheen.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    21-12-2009, 07:42 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    20-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren.

    Assalamu alaikum warahmatullahi wabarakatuh broeders en zusters

    Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren. Waarom? Omdat ik eindelijk een keertje niet aan mezelf dacht, maar aan een ander. Vanaf vandaag ga ik anders door het leven. Zowel innerlijk als toch ook uiterlijk. Wat je van binnen bent, straal je van buiten uit. Het leven zal voortaan voor mij anders zijn dan normaal. Ik eet nu anders, denk anders en praat ook anders. Zo langzamerhand zul je je wel afvragen wat mij is overkomen.

    Ik wilde een dag voor Allah vrijmaken. Een dagje business. Business zonder geld, maar met daden alleen. Inde ochtend was ik bij een begrafenisgebed van een broeder in Cairo. Erna ging ik naar de begraafplaats en hielp mee met het dragen van de kist. Daarna werd het lichaam onder de grond gestopt. Ik wilde aan het eind van de dag nog op ziekenbezoek gaan bij een broeder. Dus ging ik op zoek naar een kleinigheid om hem op te vrolijken.Daarna ging ik naar het ziekenhuis om bloed te doneren. Dit lag ook in de planning van de dag. Als eerste vroeg ik wie er het dringends bloed nodig had op dat moment. Voor de meeste van ons is bloed krijgen iets waar we ons niet echt druk over hoeven te maken. Zo duur zal het niet zijn. Maar voor velen is bloeddonatie van levensbelang. Ik kreeg een naam door van een patient en ging de trap af op zoek naar zijn kamer. Ik wilde zeker weten of de persoon wel bestaat, voordat ik mijn bloed gaf. Op de afdeling bleek dat hij die dag al gestorven was. Ik kreeg een nieuwe naam van een andere patient. Toen ik die ging opzoeken, bleek dat het een ideale patient voor mij was. Een man die door een auto was aangereden nadat hij klaar was met de salaat en uit de moskee wilde lopen. Ik maakte kennis met hem en vertelde dat ik hem wat bloed zal doneren. Weer boven op de afdeling bloeddonatie kreeg ik de slang in mijn arm geprikt en begon mijn bloed in een zak te stromen. Door de hitte in Cairo ,die ik niet gewend ben, en doordat ik die morgen niet gegeten had en waarschijnlijk ook die middag in de velle zon op de begraafplaats stond, voelde ik mij niet al te best. Na 4-5 minuten verloor ik het bewustzijn. Het enige wat ik kon zeggen was: La ilaha ila Allah Muhammad rasulollah , en ik stak mijn vinger naar boven... Toen ik bijkwam zag ik een man met een mooie grote baard over me heen gebogen staan. De kamer was ineens druk met allemaal mensen, waarschijnlijk artsen en mijn vriend. Al gauw was ik weer bijgekomen van alles. Nog een beetje slap van daarnet ging op weg naar mijn laatste doel. Een zieke broeder die al drie maanden op bed lag. Hij was vroeger een hoge officier in het Egyptische leger. Alhamdolillah is hij ermee gestopt. Baard mocht hij toen niet hebben en naar de Koran luisteren is als militair streng verboden. Hij lag nog wel in het militair hospitaal, dat nog wel. Ik in mijn jalaba had wel enige moeite om binnen te komen in het hospitaal. Het leger is hier heel erg bang voor baarden en jalaba's. Toen ik mijn buitenlands paspoort liet zien, kon ik meteen doorlopen. (Een buitenlander durft men niet moeilijk te maken, stel je voor dat er een raket vanuit het Witte Huis wordt afgeschoten). De zieke broeder was ontzettend blij met mijn kleine kadootje voor hem. Zijn zus liet ons even alleen in de kamer. Vrouw had hij niet. Hij was verloofd, maar had pas geleden de verloving ingetrokken. De doktoren hebben geconstateerd dat hij een zeldzame ziekte heeft en niet genezen kan worden. Zo jong en nu al doodziek. Op een gegeven moment moest hij hulp krijgen van de zuster. Lopen kon hij niet meer, dus voor bepaalde zaken moest de zuster hem helpen. Ik liep eventjes de kamer uit en wachtte tot ik weer binnen kon. Samen deden we salaat en ik maakte me klaar om weer naar huis te gaan.

    Deze dag heb ik de dood gezien, het graf en ziekte. Dit heeft mij laten nadenken. Ben ik Allah wel dankbaar voor alle gunsten die Hij mij heeft gegeven? Ben ik voorbereid op de dood? Het leven zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    20-12-2009, 07:40 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    19-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verdriet


    In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

    Verdriet

    Er was eens een oud vrouwtje wat langs een veldweg kwam. Ze was tamelijk oud, maar haar loop was licht en haar lachen had de frisse glans van een jong meisje. Bij een ineengekrompen gedaante bleef ze staan.

    Ze kon niet veel herkennen, het wezen leek bijna figuurloos. Ze bukte zich en vroeg "wie ben jij".

    Twee bijna levenloze ogen keken haar moe aan. "Ik"? Ik ben het Verdriet, fluisterde de stem. Och, riep het oude vrouwtje blij alsof ze een oude bekende groeten. "Je kent mij"? vroeg het verdriet. Maar natuurlijk ken ik jou, zei het oude vrouwtje. Maar waarom ga je niet weg van mij vroeg het verdriet. Waarom zou ik vluchtte voor jou mijn liefje. Je weet toch maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik wilde vragen waarom zie je er zo moedeloos uit?

    Ik ben verdrietig antwoordde verdriet met een grauwe stem. De oude vrouw ging naast haar zitten en zei vertel mij nu maar eens wat jouw zo verdrietig maakt. Het verdriet zuchtte eens diep. Zou er dit keer nu eens iemand naar haar luisteren. Ze had het al dikwijls gehoopt.

    Ach begon ze, weet je niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven, Maar als ik kom dan schrikken ze terug. Ze zijn bang van mij en willen me dan vermijden.

    Het verdriet begon heel hard te snikken en zei : Er zijn zelfs spreekwoorden uitgevonden waarmee ze me willen verbannen". Ze zeggen dan"Ach, het leven is een groot feest'. En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen alleen zwakkelingen huilen, en hun opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol en drugs zodat ze mij niet hoefden te voelen.

    O Ja, bevestigde het oude vrouwtje, zulke mensen ben ik ook al vaak tegen gekomen.

    Het verdriet zakte nog verder in elkaar. En terwijl ik de mensen alleen maar wil helpen. Als ik heel dicht bij hun ben kunnen ze zichzelf ontmoeten. Ik help hun een nest te bouwen waarin ze hun wonden kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een hele dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen geloven me niet en willen niet dat ik hen help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of leggen een dik pantser over hun bitterheid heen. Het verdriet zweeg...

    Haar huilen was eerst zwak, toen sterker en tenslotte vertwijfeld. Het oude vrouwtje nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelde ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zacht het bevende hoopje. Huil maar verdriet, huil maar fluisterde ze liefdevol. Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt, vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal bij je blijven zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is.

    Het verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe vriendin verbaasd aan. maar....maar.....wie ben jij eigenlijk?

    Ik? vroeg het oude vrouwtje. Ik...Ik ben, DE HOOP.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    19-12-2009, 07:07 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    18-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn beste vriend Mohammed

    Mijn beste vriend Mohammed

    Sallamou 3allaikoum,

    Ik heb dit verhaaltje echt in een keer gelezen het was zoooo mooi he masha Allah. Hoop dat jullie het ook mooi vinden.

    Veel leesplezier insha Allah en kijk je ogen maar uit

    Mijn beste vriend.

    Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te nemen.

    "Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder.
    Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende woorden: "Ik getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet is". Dan loopt hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten. Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar beneden .

    Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten. Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar lekker pesten".
    Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met jou mee om iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand, want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en zegt. "Jouw beste vriend? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt helemaal geen beste vriend".
    Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker doen op een dag.."

    Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien een andere beste vriend heeft.
    Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld ze over wat Amien heeft gezegd.
    Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen. Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit. Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee". Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op een dag zullen ook jullie hem ontmoeten".
    Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan mijn beste vriend wordt".

    Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug. En dan stelt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer mee hebt gespeeld wil je niks anders meer doen. Wat zou je er van vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen".
    Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed* ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste vriend geen computer spelletjes".
    Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste vriend".
    Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".

    Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is afgewezen door Amien. Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali en Omar willen hem graag ontmoeten.
    Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.

    Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal.
    De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende reacties gegeven.
    Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te lachen, moet hij zich maar normaal kleden".

    Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen te lachen.
    Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden. Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden".
    Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze horen, ze schamen zich een beetje.

    De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze. "Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?"
    Amien glimlacht en zegt dan; "Dit heb ik van mijn beste vriend Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een hele wijze vriend je mag trots op hem zijn".
    De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.

    De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.

    Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je hem aan ons willen voorstellen?".

    En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn beste vriend is al een hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."

    De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat over hem alsof hij nog leeft?"
    Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten leeft hij nog elke dag"
    Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.

    En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze om goed te zijn voor anderen".

    Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die goede dingen kon leren".

    En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".

    "Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan, dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een beetje teleurgesteld.

    "Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal jullie de belangrijkste dingen vertellen.
    Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed, dacht heel veel aan Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".

    De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden. Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah, blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op keer over hun beste vriend Mohammed

    Wa3allaikoum Salaam

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    18-12-2009, 07:24 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    17-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

    Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

     

    Daar aangekomen zien ze veel bezoekers in de wacht ruimte. Ze lachen zich een breuk om de mensen hun verzoeken. Beide shaytans vertellen leugens in de oren van de waarzegger, en die laat de mensen nog meer dwalen.
    De shaytan met het kroontje vraagt opeens aan de ander “Wanneer is de laatste keer dat je werd achtervolgt door een vuur vlam?” De ander antwoord “Oh laatst nog, ik wilde afluisteren wat er gezegd werd tussen hemel en aarde en toen zag ik een onwijs grote engel die een vuurbal naar me toe schoot. Ik ben nog nooit zo bang geweest! Grappig hé, dat de mensen op aarde denken dat het een vallende ster is en dat sommigen dan nog wensen doen ook! Hahaha!”
    De shaytan met kroontje krijgt honger en ze gaan samen de wachtkamer in. Daar zit iemand met zijn linkerhand te eten. De shaytans eten met diegene mee en vullen er lekker hun buikje mee.

    Ze praten een poosje over hun projecten. De shaytan kent een jongen die drugs handelt en erover denkt om te stoppen. De andere shaytan zegt “Je moet ze pakken met armoede. Zeg dat hij arm word als hij stopt, dat doe ik altijd. Laatst ook weer, een jongen werkte in een club aan de bar. Hij hoorde van iemand dat het niet goed was en wilde er mee stoppen, maar ik maakte hem zo gek met armoede, en dat het werk was en dat werken goed was en zo, tot hij besloot er te blijven werken. Oh alcohol is zo gruwelijk slecht. Als iemand drinkt is het echt feest, dan treed zijn imaan uit zijn lichaam en dan weet hij niet meer wat goed of slecht is!”

    Ze nemen afscheid van elkaar. De shaytan met het kroontje gaat proberen mensen van het avondgebed af te houden door ze zo moe te maken dat ze het over willen slaan. De shaytan met het kroontje denkt opeens na over een jongen die geld wil geven aan een goed doel. Shaytan wil de tip van zijn vriend nu in de praktijk brengen. Hij sprint naar die jongen die nog een beetje twijfelt over het bedrag wat hij op de acceptgiro van islamic relief wil schrijven en fluistert hem in “Je bent nog een student, je hebt niet zo veel geld, en je hebt al een hele tijd geen nieuwe schoenen meer gekocht. Als je gaat werken laten kan je wel geld geven maar nu niet!” De jongen verscheurt de acceptgiro en de shaytan is helemaal blij! Hij sprint naar de andere shaytan en bedankt hem voor de tip! Hij zegt ook “Als hij wel de acceptgiro had ingevuld dan zou hij dat geld teruggekregen hebben op een andere manier, of in hasanaat, maar wij moeten ze laten dwalen. Stel je voor dat hij wel geld had gegeven dan was een zonde uitgewist of had hij een extra punt erbij, en dan was hij dichterbij het paradijs en verder van de hel!” De shaytan met het kroontje bedacht opeens dat hij nog iemand van het avondgebed moest weerhouden. Hij trok een sprintje maar zag dat hij al te laat was, het gebed was al voltooid. Hij baalde als een stekker. Toen de man de Qur'an op wilde pakken fluisterde de shaytan hem in “Je moet slapen joh, je kan de Qur'an ook morgen nog lezen” maar de man zei voor het reciteren “a'oedzoe billahi mina shaytan irajiem” en de shaytan kreeg echt overal pijn. Hij ging gauw een eindje verderop staan. Shaytan kon het niet uitstaan dat de man Qur'an reciteerde, hij kon niet meer dichtbij komen wat hij ook probeerde. Toen kwam de man bij een aya waarin je sudjud moet doen, de shaytan hoopte dat hij het niet zou doen maar toen de man meteen na de sudjud aya ging knielen werd de shaytan helemaal gek. Hij ging huilen en zei “Dan, toen Allah mij vroeg om te knielen voor Adam weigerde ik en deze man moet knielen voor Allah en weigert niet!” Huilend ging hij weg!

    Op zoek naar slachtoffers loopt hij door de straat en gaat een kamer binnen. Hij ziet een jongen in bed liggen die voor het slapen gaan geen woedoe heeft gedaan en geen dou’a heeft gezegd en geen surah heeft gereciteerd. Shaytan denkt 'Ik ga zijn ziel pakken en laat hem dwalen in een nachtmerrie!' De jongen zijn ziel is in angst, zijn ademhaling is onregelmatig van zijn droom, en de shaytan ligt dubbel van het lachen. De jongen heeft de gehele nacht last van nachtmerries, de ene na de andere. Hij word niet wakker voor het Fajr gebed en de shaytan begint in zijn oor te plassen. De shaytan lacht keihard en zegt “Ik ben manneke pis, en ik pis in de oren van degenen die niet opstaan voor het ochtendgebed. Ik ben manneke pis en ik gebruik de oren als toilet, blijf maar lekker in je bed.” De jongen staat vermoeid en kapot op en begint te gapen zonder zijn hand voor zijn mond te doen en maakt daar geluid bij. De shaytan moet keihard lachen om het geluid. Shaytan heeft wel zin om bij hem te blijven. De jongen loopt naar de keuken en begint te eten zonder Bismillah te zeggen. Shaytan eet lekker mee. De jongen denkt na over het sollicitatie gesprek wat hij straks heeft. De shaytan fluistert hem in “Nee joh, deze baan is veel te min voor je, blijf lekker chillen. Werken kan altijd nog.” De jongen besluit niet naar het sollicitatiegesprek te gaan en gaat in plaats daarvan met een vriend de stad in. De shaytan is blij dat hij vrienden heeft van dat soort, want die helpen elkaar in het dwalen.

    Shaytan kwam een mede shaytan tegen die net terugkwam van Iblies, die zijn troon boven het water heeft. Die shaytan zei “Iblies heeft gezegd dat er iemand is die over ons schrijft, en die dit doorstuurt via de mail. Hij zei dat we diegene moeten stoppen en dat we hem moeten toefluisteren dat het niet goed is!” En eerlijk waar, ik hoorde zo'n stemmetje dat zei “Wat je nu doet is niet goed, je praat over een onzichtbare wereld waar je geen weet van hebt” Maar die verhaal is gebaseerd op vele overleveringen, hadith en Qur'an verzen.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    17-12-2009, 06:51 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    16-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een vreemde vrouw

    Een vreemde vrouw

     

    Een man was aan het lopen door de marktplaats op een namiddag, en op dat ogenblik was een muezzin bezig met het oproep tot het gebed, zijn ogen staarde naar een vrouw der achterkant.
    Ze was vreemd aantrekkelijk, alhoewel ze helemaal zwart was gekleed, en geheel bedekt was, inclusief gezichtsluier, ze draaide zich om net alsof ze wist dat ze bekeken werd, en ze gaf hem een ja knik net voordat ze de hoek om ging.

    Alsof hij werd geraakt door de bliksem, werd zijn aandacht aan haar nog sterker, zijn hart werd een gevangene van haar teken die zij gaf, hij had nog even last van een stemmetje die zei `is het niet tijd om te bidden? Maar het gebed was al voorbij dacht hij, dus er zat niets op dan haar te
    achtervolgen.

    Hij haastte zich om haar bij te houden, ze was snel en hij zag er van ver vele straten verder kwam hij dichterbij en zag er, ze liep een stukje terug, en de man dacht dat hij haar glimlach zag onder haar sluier of was dat zijn fantasie? De man ging met zichzelf praten.

    De arme man zei tegen zichzelf `wie is zij? Is ze de dochter van een rijke familie? Wat wilt ze van me?' Ze ging weer een hoek van een straat om en toen de man snel de hoek om ging, zag hij haar niet meer, na een tijdje zoeken zag hij haar weer maar nu was ze nog sneller dus de man dacht misschien is ze bang of boos. De man bleef haar volgen en eindigde opeens buiten de stad.

    De zon ging onder en ze liep wat langzamer, en daar bleef ze even stil staan en keek naar de man, ze was aangekomen op een begraaf plaats, al zou deze man normaal denken zou hij bang zijn maar zijn gedachtes waren ergens anders. Dit vond hij een echte liefdes plek waar de liefdesparen in het geheim komen dacht hij bij zichzelf.

    Ze waren drie meter van elkaar vandaan en ze keek nog naar hem, en liep daarna verder, ze liep een kelder in en liep de trap af naar beneden waar een oude bronzen deur was die ze opende, de man achtervolgde haar.

    Hij stapte naar binnen en zag dat het een grote kamer was. Van buiten was dit niet te zien er waren zelf kaarsen aan de muren die de ruimte verlichten. En daar zat de vrouw op een aantal oude kussens nog steeds helemaal bedekt

    De vrouw zei met een fluisterende stem `doe de deur op slot en breng de sleutel`

    Hij deed de deur op slot en wilde de sleutel brengen maar ze zei gooi de sleutel maar

    De man gooide de sleutel maar die viel in een put.

    Toen begon de man bang te worden en zag de wolken boven zich hangen en hij hoorde haar lachend zeggen `ga door want je vond het ook niet erg om je gebed te missen toch?`

    De man was nu stil en zei niets.

    "De tijd voor het avond gebed is ook al voorbij," zei ze met een valse lach "Waarom ben je zo stil? kom hier bij me en neem mij ! dat is toch hetgeen waarvoor je achter me aan kwam?"

    Hij werd bang en zijn buik draaide rond van de zenuwen.

    `Het is tijd om me te laten zien `zei ze en ze deed haar gezichtsluier af en het was geen gezicht van een jonge dame, maar een oud en griezelig wezen, dat de man nog nooit heeft gezien

    Ze zei `Kijk goed naar me! Mijn naam is dunya, (deze wereld). Ik ben je geliefde, jij spendeert je tijd aan het achtervolgen van mij, en nu heb je me bereikt, in je graf . Welkom Welkom!`

    ze begon te lachen en te lachen, totdat ze uitspatte in stof en verging in schaduw en de kaarsen aan de muur gingen één voor één uit......

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    16-12-2009, 07:34 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    15-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Satans bijeenkomst:

    Satans bijeenkomst:


    (Lees als je het druk hebt)


    Satan organiseerde een wereldwijde bijeenkomst van demonen.
    In zijn openingswoord zei hij:
    "We kunnen moslims er niet van weerhouden naar de moskee te gaan."
    "We kunnen hen niet weerhouden van het lezen van de Qoraan
    en de waarheid kennen."
    "We kunnen hen zelfs niet weerhouden van het vormen van een
    intieme relatie met hun Allah en Zijn boodschapper Mohammed."

    "Zodra ze die relatie met Allah vinden, wordt onze macht
    over hen verbroken."

    "Dus laat hen naar hun moskeeën gaan; laat hen hun fijne
    diners hebben MAAR steel hun tijd zodat ze geen tijd hebben een
    relatie met Allah en Zijn boodschapper te vormen."

    "Dit is wat ik van jullie wil,"zei de duivel:

    Leid hen af van de band met Allah en die vitale verbinding
    Te
    onderhouden gedurende de hele dag!"
    "Hoe moeten we dit doen?" riepen zijn demonen.
    "Houd ze bezig met de onbelangrijke zaken van het
    leven en bedenk allerlei listen om hun gedachten bezig
    te houden,"
    antwoordde hij.
    "Verleid hen om uit te geven, uit te geven, uit te geven en
    te lenen, lenen, lenen."
    "Haal de vrouwen over om lange uren te werken en de mannen
    om 6-7 dagen elke week te werken, 10-12 uur per dag, zodat ze
    hun lege levensstijl kunnen bekostigen."
    "Weerhoud hen van tijd besteden aan hun kinderen."

    " Terwijl hun familie uiteen valt, zal hun huis gauw geen
    toevluchtsoord meer zijn van de werkdruk."

    "Houd hun geest meer dan bezig zodat ze dat kleine stemmetje
    niet horen."
    "Verlok hen tot het luisteren naar de radio of
    cassetterecorder telkens wanneer ze auto rijden."

    "Zorg dat hun tv's, video's, cd's en hun pc's de
    hele dag
    aan staan in hun huis en zorg ervoor dat elke winkel en elk
    restaurant op de wereld constant muziek draait."
    "Dit zal hun hoofden vol maken en die band met Allah en Zijn
    boodschapper Mohammed verbreken."
    "Vul de koffietafels met magazines en kranten."

    "Stop hun hoofden vol met nieuws, 24 uur per dag."
    "Vul hun rijdmomenten met reclameborden."
    "Overspoel hun mailboxen met junkmail, post en catalogi en
    allerhande brieven en promotiemateriaal voor gratis
    producten, diensten en valse hoop."
    "Houd magere, mooie modellen in de magazines en op tv zodat
    hun mannen gaan geloven dat uiterlijke schoonheid belangrijk is
    en ze ontevreden worden met hun vrouwen."
    "Zorg dat de vrouwen te moe zijn om hun mannen 's
    nachts lief te hebben."
    "Geef hen ook hoofdpijnen!"
    "Als zij hun mannen de liefde niet geven die ze nodig
    hebben,dan zullen
    ze het elders zoeken."
    "Dat zal hun families snel opbreken."
    "Geef hen verhalenboeken om hen af te leiden van het leren
    van de echte betekenis van de Salaat aan hun kinderen."
    "Maak dat ze te druk zijn om de natuur in te gaan en na te
    denken over Allahs schepping.
    "Stuur hen naar amusementsparken, sportevenementen, theater,
    concerten en films. Houd hen bezig, bezig, bezig."
    "En als ze samenkomen voor spirituele broederschap, laat hen
    zich dan bezig houden met roddelen en geklets zodat ze
    weggaan met verontruste gewetens."
    "Vul hun levens met zoveel goede dingen dat ze geen tijd
    hebben macht bij Allah te zoeken."
    "Weldra zullen ze op eigen kracht werken; hun gezondheid en
    familie opofferend voor het goede doel."
    "Het zal lukken, het zal lukken!"
    Het was nogal een plan!
    De demonen gingen enthousiast aan de slag met hun opdrachten
    En
    maakten de moslims over de hele wereld drukker bezig en meer
    gehaast, hier en daar heengaand.
    Terwijl ze weinig tijd hebben voor hun Allah of hun
    families.
    Terwijl ze geen tijd hebben om anderen over de kracht van
    Allah te vertellen en dat Zijn boodschapper Mohammed levens kan
    veranderen.
    Ik denk dat de vraag is; is de duivel succesvol
    geweest in zijn listen?
    Jij mag het zeggen!

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    15-12-2009, 07:26 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    14-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De rots

    De rots


    Een man sliep op een nacht rustig in zijn huis toen Plotseling zijn hele kamer werd verlicht. God verscheen.
    God zei tegen hem: je moet iets voor me doen" en Hij liet de man een grote rots zien die voor zijn huisje lag.

    God zei tegen de man dat hij met al zijn kracht tegen de rots moest duwen.
    En dit deed de man, elke dag opnieuw.

    Jaren achter elkaar duwde hij van zonsopgang tot zonsondergang tegen de rots, zijn schouders tegen het koude,massieve oppervlak van de onbewogen steen.

    Elke nacht keerde de man totaal uitgeput terug naar zijn huis met het gevoel dat zijn hele dag zinloos was.

    Toen de man de moed grijpen. Hij zette gedachtes in het vermoeide hoofd van de man:Je hebt nu jaren tegen de rots geduwd,maar hij ligt nog steeds op dezelfde plek."

    Satan gaf de man de indruk dat de
    opdracht van God onmogelijk was en dat hij had gefaald.
    Door de gedachtes van Satan gaf de man de moed op. Satan zei: "Waarom zou je
    zoveel moeite doen? Steek er gewoon niet zoveel energie in, dan is het goed genoeg."

    De man besloot te doen wat Satan gezegd had maar hij ging eerst met zijn gedachten naar God. "God", zei hij, "ik heb lang en hard gewerkt in Uw dienst en ik heb al mijn kracht gebruikt om te doen wat U mij vroeg, maar na al die tijd heb ik de rots niet eens met een halve millimeter kunnen verplaatsen.

    Wat doe ik fout? Waarom faal ik?" God antwoordde:"Mijn vriend, toen Ik jou vroeg om iets voor mij te doen en jij wilde dat, zij Ik tegen jou dat je met al je kracht tegen de rots moest duwen en dat heb je gedaan."

    Ik heb nooit gezegd dat ik verwachtte dat je de rots zou verplaatsen. Je taak was duwen. En nu kom je uitgeput naar me toe en denk je dat je hebt gefaald.

    Maar is dat echt zo? Kijk naar jezelf. Je armen en je rug zijn sterk en gespierd, je hebt eelt op je handen, je benen zijn sterk.
    Ondanks de tegenslagen ben je wijzer geworden. En je kunt nu meer dan ooit. Het is waar dat je de rots niet hebt verplaatst.

    Maar je roeping was om gehoorzaam te zijn en tegen de rots te duwen en je geloof te bewaren en te vertrouwen op Mijn wijsheid. En dat heb je gedaan." Nu zal ik, mijn vriend, de rots verplaatsen."

    Op sommige tijden, wanneer God iets van ons vraagt, gebruiken wij onze eigen kennis om uit te vinden wat God van ons wil. Dit terwijl God eigenlijk alleen maar graag wil dat wij gehoorzamen en in Hem geloven.

    Wordt sterker in je geloof
    dat bergen kan verzetten,maar weet dat het nog steeds God is die de bergen echt verzet.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    14-12-2009, 04:19 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    Maak een pictogram op het bureaublad, elke dag een nieuw verhaal.
    We zijn de 13de week van 2024
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Archief per maand
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Heb je ook een leuk verhaal , mail ze mij.
    Foto
    Salaam alaikoem broeders en zusters , Ik ben Said Mondria  en ik zal inshallah elke dag een nieuw verhaal plaaten en ik hoop dat jullie ze leuk vinden . Jullie mogen reageren dat kan onderaan elk verhaal ik kijk er naar uit.
    Salaam alaikoem, Said.
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!