Assalamu alaikum warahmatullahi wabarakatuh broeders en zusters

Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren. Waarom? Omdat ik eindelijk een keertje niet aan mezelf dacht, maar aan een ander. Vanaf vandaag ga ik anders door het leven. Zowel innerlijk als toch ook uiterlijk. Wat je van binnen bent, straal je van buiten uit. Het leven zal voortaan voor mij anders zijn dan normaal. Ik eet nu anders, denk anders en praat ook anders. Zo langzamerhand zul je je wel afvragen wat mij is overkomen.

Ik wilde een dag voor Allah vrijmaken. Een dagje business. Business zonder geld, maar met daden alleen. Inde ochtend was ik bij een begrafenisgebed van een broeder in Cairo. Erna ging ik naar de begraafplaats en hielp mee met het dragen van de kist. Daarna werd het lichaam onder de grond gestopt. Ik wilde aan het eind van de dag nog op ziekenbezoek gaan bij een broeder. Dus ging ik op zoek naar een kleinigheid om hem op te vrolijken.Daarna ging ik naar het ziekenhuis om bloed te doneren. Dit lag ook in de planning van de dag. Als eerste vroeg ik wie er het dringends bloed nodig had op dat moment. Voor de meeste van ons is bloed krijgen iets waar we ons niet echt druk over hoeven te maken. Zo duur zal het niet zijn. Maar voor velen is bloeddonatie van levensbelang. Ik kreeg een naam door van een patient en ging de trap af op zoek naar zijn kamer. Ik wilde zeker weten of de persoon wel bestaat, voordat ik mijn bloed gaf. Op de afdeling bleek dat hij die dag al gestorven was. Ik kreeg een nieuwe naam van een andere patient. Toen ik die ging opzoeken, bleek dat het een ideale patient voor mij was. Een man die door een auto was aangereden nadat hij klaar was met de salaat en uit de moskee wilde lopen. Ik maakte kennis met hem en vertelde dat ik hem wat bloed zal doneren. Weer boven op de afdeling bloeddonatie kreeg ik de slang in mijn arm geprikt en begon mijn bloed in een zak te stromen. Door de hitte in Cairo ,die ik niet gewend ben, en doordat ik die morgen niet gegeten had en waarschijnlijk ook die middag in de velle zon op de begraafplaats stond, voelde ik mij niet al te best. Na 4-5 minuten verloor ik het bewustzijn. Het enige wat ik kon zeggen was: La ilaha ila Allah Muhammad rasulollah , en ik stak mijn vinger naar boven... Toen ik bijkwam zag ik een man met een mooie grote baard over me heen gebogen staan. De kamer was ineens druk met allemaal mensen, waarschijnlijk artsen en mijn vriend. Al gauw was ik weer bijgekomen van alles. Nog een beetje slap van daarnet ging op weg naar mijn laatste doel. Een zieke broeder die al drie maanden op bed lag. Hij was vroeger een hoge officier in het Egyptische leger. Alhamdolillah is hij ermee gestopt. Baard mocht hij toen niet hebben en naar de Koran luisteren is als militair streng verboden. Hij lag nog wel in het militair hospitaal, dat nog wel. Ik in mijn jalaba had wel enige moeite om binnen te komen in het hospitaal. Het leger is hier heel erg bang voor baarden en jalaba's. Toen ik mijn buitenlands paspoort liet zien, kon ik meteen doorlopen. (Een buitenlander durft men niet moeilijk te maken, stel je voor dat er een raket vanuit het Witte Huis wordt afgeschoten). De zieke broeder was ontzettend blij met mijn kleine kadootje voor hem. Zijn zus liet ons even alleen in de kamer. Vrouw had hij niet. Hij was verloofd, maar had pas geleden de verloving ingetrokken. De doktoren hebben geconstateerd dat hij een zeldzame ziekte heeft en niet genezen kan worden. Zo jong en nu al doodziek. Op een gegeven moment moest hij hulp krijgen van de zuster. Lopen kon hij niet meer, dus voor bepaalde zaken moest de zuster hem helpen. Ik liep eventjes de kamer uit en wachtte tot ik weer binnen kon. Samen deden we salaat en ik maakte me klaar om weer naar huis te gaan.

Deze dag heb ik de dood gezien, het graf en ziekte. Dit heeft mij laten nadenken. Ben ik Allah wel dankbaar voor alle gunsten die Hij mij heeft gegeven? Ben ik voorbereid op de dood? Het leven zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.

In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

Verdriet

Er was eens een oud vrouwtje wat langs een veldweg kwam. Ze was tamelijk oud, maar haar loop was licht en haar lachen had de frisse glans van een jong meisje. Bij een ineengekrompen gedaante bleef ze staan.

Ze kon niet veel herkennen, het wezen leek bijna figuurloos. Ze bukte zich en vroeg "wie ben jij".

Twee bijna levenloze ogen keken haar moe aan. "Ik"? Ik ben het Verdriet, fluisterde de stem. Och, riep het oude vrouwtje blij alsof ze een oude bekende groeten. "Je kent mij"? vroeg het verdriet. Maar natuurlijk ken ik jou, zei het oude vrouwtje. Maar waarom ga je niet weg van mij vroeg het verdriet. Waarom zou ik vluchtte voor jou mijn liefje. Je weet toch maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik wilde vragen waarom zie je er zo moedeloos uit?

Ik ben verdrietig antwoordde verdriet met een grauwe stem. De oude vrouw ging naast haar zitten en zei vertel mij nu maar eens wat jouw zo verdrietig maakt. Het verdriet zuchtte eens diep. Zou er dit keer nu eens iemand naar haar luisteren. Ze had het al dikwijls gehoopt.

Ach begon ze, weet je niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven, Maar als ik kom dan schrikken ze terug. Ze zijn bang van mij en willen me dan vermijden.

Het verdriet begon heel hard te snikken en zei : Er zijn zelfs spreekwoorden uitgevonden waarmee ze me willen verbannen". Ze zeggen dan"Ach, het leven is een groot feest'. En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen alleen zwakkelingen huilen, en hun opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol en drugs zodat ze mij niet hoefden te voelen.

O Ja, bevestigde het oude vrouwtje, zulke mensen ben ik ook al vaak tegen gekomen.

Het verdriet zakte nog verder in elkaar. En terwijl ik de mensen alleen maar wil helpen. Als ik heel dicht bij hun ben kunnen ze zichzelf ontmoeten. Ik help hun een nest te bouwen waarin ze hun wonden kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een hele dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen geloven me niet en willen niet dat ik hen help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of leggen een dik pantser over hun bitterheid heen. Het verdriet zweeg...

Haar huilen was eerst zwak, toen sterker en tenslotte vertwijfeld. Het oude vrouwtje nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelde ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zacht het bevende hoopje. Huil maar verdriet, huil maar fluisterde ze liefdevol. Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt, vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal bij je blijven zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is.

Het verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe vriendin verbaasd aan. maar....maar.....wie ben jij eigenlijk?

Ik? vroeg het oude vrouwtje. Ik...Ik ben, DE HOOP.

Mijn beste vriend Mohammed

Sallamou 3allaikoum,

Ik heb dit verhaaltje echt in een keer gelezen het was zoooo mooi he masha Allah. Hoop dat jullie het ook mooi vinden.

Veel leesplezier insha Allah en kijk je ogen maar uit

Mijn beste vriend.

Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te nemen.

"Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder.
Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende woorden: "Ik getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet is". Dan loopt hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten. Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar beneden .

Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten. Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar lekker pesten".
Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met jou mee om iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand, want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en zegt. "Jouw beste vriend? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt helemaal geen beste vriend".
Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker doen op een dag.."

Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien een andere beste vriend heeft.
Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld ze over wat Amien heeft gezegd.
Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen. Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit. Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee". Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op een dag zullen ook jullie hem ontmoeten".
Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan mijn beste vriend wordt".

Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug. En dan stelt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer mee hebt gespeeld wil je niks anders meer doen. Wat zou je er van vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen".
Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed* ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste vriend geen computer spelletjes".
Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste vriend".
Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".

Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is afgewezen door Amien. Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali en Omar willen hem graag ontmoeten.
Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.

Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal.
De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende reacties gegeven.
Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te lachen, moet hij zich maar normaal kleden".

Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen te lachen.
Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden. Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden".
Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze horen, ze schamen zich een beetje.

De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze. "Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?"
Amien glimlacht en zegt dan; "Dit heb ik van mijn beste vriend Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een hele wijze vriend je mag trots op hem zijn".
De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.

De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.

Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je hem aan ons willen voorstellen?".

En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn beste vriend is al een hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."

De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat over hem alsof hij nog leeft?"
Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten leeft hij nog elke dag"
Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.

En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze om goed te zijn voor anderen".

Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die goede dingen kon leren".

En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".

"Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan, dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een beetje teleurgesteld.

"Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal jullie de belangrijkste dingen vertellen.
Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed, dacht heel veel aan Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".

De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden. Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah, blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op keer over hun beste vriend Mohammed

Wa3allaikoum Salaam

Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

Daar aangekomen zien ze veel bezoekers in de wacht ruimte. Ze lachen zich een breuk om de mensen hun verzoeken. Beide shaytans vertellen leugens in de oren van de waarzegger, en die laat de mensen nog meer dwalen.
De shaytan met het kroontje vraagt opeens aan de ander “Wanneer is de laatste keer dat je werd achtervolgt door een vuur vlam?” De ander antwoord “Oh laatst nog, ik wilde afluisteren wat er gezegd werd tussen hemel en aarde en toen zag ik een onwijs grote engel die een vuurbal naar me toe schoot. Ik ben nog nooit zo bang geweest! Grappig hé, dat de mensen op aarde denken dat het een vallende ster is en dat sommigen dan nog wensen doen ook! Hahaha!”
De shaytan met kroontje krijgt honger en ze gaan samen de wachtkamer in. Daar zit iemand met zijn linkerhand te eten. De shaytans eten met diegene mee en vullen er lekker hun buikje mee.

Ze praten een poosje over hun projecten. De shaytan kent een jongen die drugs handelt en erover denkt om te stoppen. De andere shaytan zegt “Je moet ze pakken met armoede. Zeg dat hij arm word als hij stopt, dat doe ik altijd. Laatst ook weer, een jongen werkte in een club aan de bar. Hij hoorde van iemand dat het niet goed was en wilde er mee stoppen, maar ik maakte hem zo gek met armoede, en dat het werk was en dat werken goed was en zo, tot hij besloot er te blijven werken. Oh alcohol is zo gruwelijk slecht. Als iemand drinkt is het echt feest, dan treed zijn imaan uit zijn lichaam en dan weet hij niet meer wat goed of slecht is!”

Ze nemen afscheid van elkaar. De shaytan met het kroontje gaat proberen mensen van het avondgebed af te houden door ze zo moe te maken dat ze het over willen slaan. De shaytan met het kroontje denkt opeens na over een jongen die geld wil geven aan een goed doel. Shaytan wil de tip van zijn vriend nu in de praktijk brengen. Hij sprint naar die jongen die nog een beetje twijfelt over het bedrag wat hij op de acceptgiro van islamic relief wil schrijven en fluistert hem in “Je bent nog een student, je hebt niet zo veel geld, en je hebt al een hele tijd geen nieuwe schoenen meer gekocht. Als je gaat werken laten kan je wel geld geven maar nu niet!” De jongen verscheurt de acceptgiro en de shaytan is helemaal blij! Hij sprint naar de andere shaytan en bedankt hem voor de tip! Hij zegt ook “Als hij wel de acceptgiro had ingevuld dan zou hij dat geld teruggekregen hebben op een andere manier, of in hasanaat, maar wij moeten ze laten dwalen. Stel je voor dat hij wel geld had gegeven dan was een zonde uitgewist of had hij een extra punt erbij, en dan was hij dichterbij het paradijs en verder van de hel!” De shaytan met het kroontje bedacht opeens dat hij nog iemand van het avondgebed moest weerhouden. Hij trok een sprintje maar zag dat hij al te laat was, het gebed was al voltooid. Hij baalde als een stekker. Toen de man de Qur'an op wilde pakken fluisterde de shaytan hem in “Je moet slapen joh, je kan de Qur'an ook morgen nog lezen” maar de man zei voor het reciteren “a'oedzoe billahi mina shaytan irajiem” en de shaytan kreeg echt overal pijn. Hij ging gauw een eindje verderop staan. Shaytan kon het niet uitstaan dat de man Qur'an reciteerde, hij kon niet meer dichtbij komen wat hij ook probeerde. Toen kwam de man bij een aya waarin je sudjud moet doen, de shaytan hoopte dat hij het niet zou doen maar toen de man meteen na de sudjud aya ging knielen werd de shaytan helemaal gek. Hij ging huilen en zei “Dan, toen Allah mij vroeg om te knielen voor Adam weigerde ik en deze man moet knielen voor Allah en weigert niet!” Huilend ging hij weg!

Op zoek naar slachtoffers loopt hij door de straat en gaat een kamer binnen. Hij ziet een jongen in bed liggen die voor het slapen gaan geen woedoe heeft gedaan en geen dou’a heeft gezegd en geen surah heeft gereciteerd. Shaytan denkt 'Ik ga zijn ziel pakken en laat hem dwalen in een nachtmerrie!' De jongen zijn ziel is in angst, zijn ademhaling is onregelmatig van zijn droom, en de shaytan ligt dubbel van het lachen. De jongen heeft de gehele nacht last van nachtmerries, de ene na de andere. Hij word niet wakker voor het Fajr gebed en de shaytan begint in zijn oor te plassen. De shaytan lacht keihard en zegt “Ik ben manneke pis, en ik pis in de oren van degenen die niet opstaan voor het ochtendgebed. Ik ben manneke pis en ik gebruik de oren als toilet, blijf maar lekker in je bed.” De jongen staat vermoeid en kapot op en begint te gapen zonder zijn hand voor zijn mond te doen en maakt daar geluid bij. De shaytan moet keihard lachen om het geluid. Shaytan heeft wel zin om bij hem te blijven. De jongen loopt naar de keuken en begint te eten zonder Bismillah te zeggen. Shaytan eet lekker mee. De jongen denkt na over het sollicitatie gesprek wat hij straks heeft. De shaytan fluistert hem in “Nee joh, deze baan is veel te min voor je, blijf lekker chillen. Werken kan altijd nog.” De jongen besluit niet naar het sollicitatiegesprek te gaan en gaat in plaats daarvan met een vriend de stad in. De shaytan is blij dat hij vrienden heeft van dat soort, want die helpen elkaar in het dwalen.

Shaytan kwam een mede shaytan tegen die net terugkwam van Iblies, die zijn troon boven het water heeft. Die shaytan zei “Iblies heeft gezegd dat er iemand is die over ons schrijft, en die dit doorstuurt via de mail. Hij zei dat we diegene moeten stoppen en dat we hem moeten toefluisteren dat het niet goed is!” En eerlijk waar, ik hoorde zo'n stemmetje dat zei “Wat je nu doet is niet goed, je praat over een onzichtbare wereld waar je geen weet van hebt” Maar die verhaal is gebaseerd op vele overleveringen, hadith en Qur'an verzen.

Een vreemde vrouw

Een man was aan het lopen door de marktplaats op een namiddag, en op dat ogenblik was een muezzin bezig met het oproep tot het gebed, zijn ogen staarde naar een vrouw der achterkant.
Ze was vreemd aantrekkelijk, alhoewel ze helemaal zwart was gekleed, en geheel bedekt was, inclusief gezichtsluier, ze draaide zich om net alsof ze wist dat ze bekeken werd, en ze gaf hem een ja knik net voordat ze de hoek om ging.

Alsof hij werd geraakt door de bliksem, werd zijn aandacht aan haar nog sterker, zijn hart werd een gevangene van haar teken die zij gaf, hij had nog even last van een stemmetje die zei `is het niet tijd om te bidden? Maar het gebed was al voorbij dacht hij, dus er zat niets op dan haar te
achtervolgen.

Hij haastte zich om haar bij te houden, ze was snel en hij zag er van ver vele straten verder kwam hij dichterbij en zag er, ze liep een stukje terug, en de man dacht dat hij haar glimlach zag onder haar sluier of was dat zijn fantasie? De man ging met zichzelf praten.

De arme man zei tegen zichzelf `wie is zij? Is ze de dochter van een rijke familie? Wat wilt ze van me?' Ze ging weer een hoek van een straat om en toen de man snel de hoek om ging, zag hij haar niet meer, na een tijdje zoeken zag hij haar weer maar nu was ze nog sneller dus de man dacht misschien is ze bang of boos. De man bleef haar volgen en eindigde opeens buiten de stad.

De zon ging onder en ze liep wat langzamer, en daar bleef ze even stil staan en keek naar de man, ze was aangekomen op een begraaf plaats, al zou deze man normaal denken zou hij bang zijn maar zijn gedachtes waren ergens anders. Dit vond hij een echte liefdes plek waar de liefdesparen in het geheim komen dacht hij bij zichzelf.

Ze waren drie meter van elkaar vandaan en ze keek nog naar hem, en liep daarna verder, ze liep een kelder in en liep de trap af naar beneden waar een oude bronzen deur was die ze opende, de man achtervolgde haar.

Hij stapte naar binnen en zag dat het een grote kamer was. Van buiten was dit niet te zien er waren zelf kaarsen aan de muren die de ruimte verlichten. En daar zat de vrouw op een aantal oude kussens nog steeds helemaal bedekt

De vrouw zei met een fluisterende stem `doe de deur op slot en breng de sleutel`

Hij deed de deur op slot en wilde de sleutel brengen maar ze zei gooi de sleutel maar

De man gooide de sleutel maar die viel in een put.

Toen begon de man bang te worden en zag de wolken boven zich hangen en hij hoorde haar lachend zeggen `ga door want je vond het ook niet erg om je gebed te missen toch?`

De man was nu stil en zei niets.

"De tijd voor het avond gebed is ook al voorbij," zei ze met een valse lach "Waarom ben je zo stil? kom hier bij me en neem mij ! dat is toch hetgeen waarvoor je achter me aan kwam?"

Hij werd bang en zijn buik draaide rond van de zenuwen.

`Het is tijd om me te laten zien `zei ze en ze deed haar gezichtsluier af en het was geen gezicht van een jonge dame, maar een oud en griezelig wezen, dat de man nog nooit heeft gezien

Ze zei `Kijk goed naar me! Mijn naam is dunya, (deze wereld). Ik ben je geliefde, jij spendeert je tijd aan het achtervolgen van mij, en nu heb je me bereikt, in je graf . Welkom Welkom!`

ze begon te lachen en te lachen, totdat ze uitspatte in stof en verging in schaduw en de kaarsen aan de muur gingen één voor één uit......

Satans bijeenkomst:

(Lees als je het druk hebt)

Satan organiseerde een wereldwijde bijeenkomst van demonen.
In zijn openingswoord zei hij:
"We kunnen moslims er niet van weerhouden naar de moskee te gaan."
"We kunnen hen niet weerhouden van het lezen van de Qoraan
en de waarheid kennen."
"We kunnen hen zelfs niet weerhouden van het vormen van een
intieme relatie met hun Allah en Zijn boodschapper Mohammed."

"Zodra ze die relatie met Allah vinden, wordt onze macht
over hen verbroken."

"Dus laat hen naar hun moskeeën gaan; laat hen hun fijne
diners hebben MAAR steel hun tijd zodat ze geen tijd hebben een
relatie met Allah en Zijn boodschapper te vormen."

"Dit is wat ik van jullie wil,"zei de duivel:

Leid hen af van de band met Allah en die vitale verbinding
Te
onderhouden gedurende de hele dag!"
"Hoe moeten we dit doen?" riepen zijn demonen.
"Houd ze bezig met de onbelangrijke zaken van het
leven en bedenk allerlei listen om hun gedachten bezig
te houden,"
antwoordde hij.
"Verleid hen om uit te geven, uit te geven, uit te geven en
te lenen, lenen, lenen."
"Haal de vrouwen over om lange uren te werken en de mannen
om 6-7 dagen elke week te werken, 10-12 uur per dag, zodat ze
hun lege levensstijl kunnen bekostigen."
"Weerhoud hen van tijd besteden aan hun kinderen."

" Terwijl hun familie uiteen valt, zal hun huis gauw geen
toevluchtsoord meer zijn van de werkdruk."

"Houd hun geest meer dan bezig zodat ze dat kleine stemmetje
niet horen."
"Verlok hen tot het luisteren naar de radio of
cassetterecorder telkens wanneer ze auto rijden."

"Zorg dat hun tv's, video's, cd's en hun pc's de
hele dag
aan staan in hun huis en zorg ervoor dat elke winkel en elk
restaurant op de wereld constant muziek draait."
"Dit zal hun hoofden vol maken en die band met Allah en Zijn
boodschapper Mohammed verbreken."
"Vul de koffietafels met magazines en kranten."

"Stop hun hoofden vol met nieuws, 24 uur per dag."
"Vul hun rijdmomenten met reclameborden."
"Overspoel hun mailboxen met junkmail, post en catalogi en
allerhande brieven en promotiemateriaal voor gratis
producten, diensten en valse hoop."
"Houd magere, mooie modellen in de magazines en op tv zodat
hun mannen gaan geloven dat uiterlijke schoonheid belangrijk is
en ze ontevreden worden met hun vrouwen."
"Zorg dat de vrouwen te moe zijn om hun mannen 's
nachts lief te hebben."
"Geef hen ook hoofdpijnen!"
"Als zij hun mannen de liefde niet geven die ze nodig
hebben,dan zullen
ze het elders zoeken."
"Dat zal hun families snel opbreken."
"Geef hen verhalenboeken om hen af te leiden van het leren
van de echte betekenis van de Salaat aan hun kinderen."
"Maak dat ze te druk zijn om de natuur in te gaan en na te
denken over Allahs schepping.
"Stuur hen naar amusementsparken, sportevenementen, theater,
concerten en films. Houd hen bezig, bezig, bezig."
"En als ze samenkomen voor spirituele broederschap, laat hen
zich dan bezig houden met roddelen en geklets zodat ze
weggaan met verontruste gewetens."
"Vul hun levens met zoveel goede dingen dat ze geen tijd
hebben macht bij Allah te zoeken."
"Weldra zullen ze op eigen kracht werken; hun gezondheid en
familie opofferend voor het goede doel."
"Het zal lukken, het zal lukken!"
Het was nogal een plan!
De demonen gingen enthousiast aan de slag met hun opdrachten
En
maakten de moslims over de hele wereld drukker bezig en meer
gehaast, hier en daar heengaand.
Terwijl ze weinig tijd hebben voor hun Allah of hun
families.
Terwijl ze geen tijd hebben om anderen over de kracht van
Allah te vertellen en dat Zijn boodschapper Mohammed levens kan
veranderen.
Ik denk dat de vraag is; is de duivel succesvol
geweest in zijn listen?
Jij mag het zeggen!

De rots


Een man sliep op een nacht rustig in zijn huis toen Plotseling zijn hele kamer werd verlicht. God verscheen.
God zei tegen hem: je moet iets voor me doen" en Hij liet de man een grote rots zien die voor zijn huisje lag.

God zei tegen de man dat hij met al zijn kracht tegen de rots moest duwen.
En dit deed de man, elke dag opnieuw.

Jaren achter elkaar duwde hij van zonsopgang tot zonsondergang tegen de rots, zijn schouders tegen het koude,massieve oppervlak van de onbewogen steen.

Elke nacht keerde de man totaal uitgeput terug naar zijn huis met het gevoel dat zijn hele dag zinloos was.

Toen de man de moed grijpen. Hij zette gedachtes in het vermoeide hoofd van de man:Je hebt nu jaren tegen de rots geduwd,maar hij ligt nog steeds op dezelfde plek."

Satan gaf de man de indruk dat de
opdracht van God onmogelijk was en dat hij had gefaald.
Door de gedachtes van Satan gaf de man de moed op. Satan zei: "Waarom zou je
zoveel moeite doen? Steek er gewoon niet zoveel energie in, dan is het goed genoeg."

De man besloot te doen wat Satan gezegd had maar hij ging eerst met zijn gedachten naar God. "God", zei hij, "ik heb lang en hard gewerkt in Uw dienst en ik heb al mijn kracht gebruikt om te doen wat U mij vroeg, maar na al die tijd heb ik de rots niet eens met een halve millimeter kunnen verplaatsen.

Wat doe ik fout? Waarom faal ik?" God antwoordde:"Mijn vriend, toen Ik jou vroeg om iets voor mij te doen en jij wilde dat, zij Ik tegen jou dat je met al je kracht tegen de rots moest duwen en dat heb je gedaan."

Ik heb nooit gezegd dat ik verwachtte dat je de rots zou verplaatsen. Je taak was duwen. En nu kom je uitgeput naar me toe en denk je dat je hebt gefaald.

Maar is dat echt zo? Kijk naar jezelf. Je armen en je rug zijn sterk en gespierd, je hebt eelt op je handen, je benen zijn sterk.
Ondanks de tegenslagen ben je wijzer geworden. En je kunt nu meer dan ooit. Het is waar dat je de rots niet hebt verplaatst.

Maar je roeping was om gehoorzaam te zijn en tegen de rots te duwen en je geloof te bewaren en te vertrouwen op Mijn wijsheid. En dat heb je gedaan." Nu zal ik, mijn vriend, de rots verplaatsen."

Op sommige tijden, wanneer God iets van ons vraagt, gebruiken wij onze eigen kennis om uit te vinden wat God van ons wil. Dit terwijl God eigenlijk alleen maar graag wil dat wij gehoorzamen en in Hem geloven.

Wordt sterker in je geloof
dat bergen kan verzetten,maar weet dat het nog steeds God is die de bergen echt verzet.

Ja Allah, U bent mijn Gids

Duisternis omringd me
Een vlaag van schaduw overschaduwt me
Welke pad zal ik kiezen, dat mij uit de schaduw uit de duisternis zal leidden
Zal ik het rechterpad kiezen, of het linkerpad zal ik rechtdoor gaan of stilstaan.
100 twijfels in elke richting, welke is nou het juiste pad. Verward en hopeloos blijf ik achter.
Totdat ik een zeer felle mooie en hartverwarmende licht zie die mij de weg wijst.
Het licht zo mooi dat ik er naar blijf staren, leidt mij richting het juiste pad het rechterpad.
Een stap richting het rechterpad aangekomen, verlicht het alles om mij heen, de zon die schijnt alles om me heen is kleurrijk en mooi.
Weg is de duisternis en weg is de schaduw.
Die licht is mijn Gids mijn Helper mijn Bevrijder mijn Verlosser mijn Beschermer. Genaamd Kerim Allah, Jabbar Allah hij is Nourhayate. Licht in mijn leven. Hij is alles in mijn leven. Alleen ben ik soms zo stom, arrogant, hoogmoedig en niet te vergeten koppig om niet naar hem te luisteren en denk het zogenaamd beter te weten. Wat er weer voor zorgt dat ik in de .... beland. Het spijt mij mijn Heer voor het feit dat ik zo arrogant, hoogmoedig en koppig ben.
Toen ik de draad kwijt was wist ik het gewoon effe niet meer. Ik was zo verdwaald. Ik smeekte U Wijze en Alwetende Heer om U hulp en om Uw genade. Ik smeekte U oh Allah die Groot, Sterk en Machtig is; Help me alstublieft. Pak Alstublieft mijn hand vast en leid mij de duisternis uit het licht in, hou mijn hand vast en leid mij op het juiste pad. Zonder U ben ik niets en blijf ik niets. Oh God ik geloof in U met heel mijn hart en ziel en bezit geen enkele twijfel over U.

En Godzijdank heeft U mijn gebeden gehoord en verhoort en leid U mij op het juiste pad. Dank U Godallemachtig voor alles wat U voor mij heeft gedaan en voor alles wat U voor mij heeft betekent. Ik dank U voor alles wat U mij in Uw barmhartigheid en in Uw genade geschonken heeft. Ik dank U voor Uw Goedgunstigheid jegens mij. Ik dank U voor Uw liefde en mijn goede Gezondheid.

GEEF NOOIT DE HOOP OP. GODS HULP IS NABIJ
NEEMT JULLIE TOEVLUCHT TOT GEDULD EN DE SALAAT, DAT IS VEEL, MAAR NIET VOOR DE DEEMOEDIGEN, DIE MENEN DAT ZIJ HUN HEER ONTMOETEN EN DAT ZIJ TOT HEM TERUGKEREN

Le illehe ilAllah, Allah hu ekbar

Ik heb acht dingen geleerd

Een geleerde vroeg eens aan één van zijn studenten: "Je hebt een lange tijd met me doorgebracht, wat heb je geleerd?"

Hij zei: "Ik heb acht dingen geleerd:

1. Ik keek naar de schepping. Iedereen heeft een geliefde. Wanneer hij het graf in gaat, laat hij zijn geliefde achter. Daarom heb ik mijn goede daden tot mijn geliefde gemaakt; op die manier zullen ze bij me zijn in het graf.

2. Ik keek naar het vers 'Doch voor hem die vreesde voor zijn Heer te staan, en die zijn ziel van begeerten onthield,' (79:40) en worstelde daarom tegen mijn verlangens zodat ik Allah kon blijven gehoorzamen.

3. Ik zag dat als iemand iets waardevols bij zich heeft, hij het zal beschermen. Toen dacht ik aan het vers 'Hetgeen gij hebt, zal voorbijgaan maar hetgeen bij Allah is, is blijvend.' (16:96) Daarom wijdde ik alles wat me iets waard was toe aan Hem zodat het bij Hem zou zijn voor mij.

4. Ik zag de mensen zoeken naar rijkdom, eer en posities en het was me niets waard. Toen dacht ik aan Allah's woorden 'Voorwaar, de meest edele van jullie is bij Allah degene die het meest (Allah) vreest' (49:13) dus deed ik mijn best om bewust te worden van Allah om edel te zijn in Zijn ogen.

5. Ik zag de mensen jaloers zijn op elkaar en ik keek naar het vers 'Wij zijn het, Die in het tegenwoordige leven middelen van bestaan onder hen uitdelen,' (43:32) dus verliet ik jaloezie.

6. Ik zag de mensen vijandigheid hebben en ik dacht aan het vers 'Voorwaar, Satan is een vijand van u, behandelt hem daarom als vijand' (35:6) dus verliet ik vijandigheid en nam de Satan als mijn enige vijand.

7. Ik zag dat ze zichzelf verlaagden op zoek naar voorzieningen en ik dacht aan het vers 'En er is geen schepsel dat op aarde kruipt, of zijn voorziening berust bij Allah,' (11:6) dus hield ik mezelf bezig met mijn verantwoordelijkheden tegenover Hem en ik liet mijn eigendom bij Hem.

8. Ik zag dat ze vertrouwden op hun zaken, gebouwen en gezondheid en ik dacht aan het vers 'En voor hem, die zijn vertrouwen in Allah stelt, is Allah toereikend,' (65:3) en daarom plaats ik mijn vertrouwen alleen in Allah."

De Profeet NOEH ( Noach )

Allah zegende de nakomelingen van Adam, zijn kinderen en kleinkinderen, en
zij verspreidden zich en vermenigvuldigde zich. Adams nakomelingen hebben
vele dorpen gesticht. Ze ploegden het land, plantten de gewassen en leefden
in gemak en tevredenheid. Ze volgden de weg van hun voorvader Adam. Ze
aanbaden alleen Allah en vereerden niets buiten hem.
Satan had niet voor Adam gebogen, toen Allah hem dat opgedragen had. Daarom
werd hij buitengesloten en voor eeuwig verdoemd. Maar hoe konden Satan en
zijn nakomelingen zich hier tevreden mee stellen? Aanbaden de mensen niet
nog steeds Allah? Dat mocht niet zo zijn! Zouden Adams nakomelingen naar de
Tuin gaan, terwijl Iblies en zijn nakomelingen naar het Vuur zouden gaan?
Satans plan:
Hij besloot om de mensen op te roepen om afgoden te aanbidden, opdat ze naar
het Vuur zouden gaan.
Hij wist dat Allah alle zonden van mensen vergeeft, als Hij dat wenst,
behalve 1.
Allah vergeeft nooit, dat mensen andere dingen naast Hem of in zijn plaats
aanbidden.
Als hij naar de mensen toe zou gaan en tegen hen zou zeggen: Vereer de
afgoden dan zouden ze hem vervloeken en wegjagen.
Dus moest hij iets anders bedenken, een slimmere manier, om de mensen te
laten doen wat hij wilde.
Er hadden mensen geleefd die Allah vreesden en hem dag en nacht aanbaden en
die vaak aan hem dachten. Ze hadden van Hem gehouden en daarom had Allah van
hen gehouden en hun gebeden verhoord. De mensen hielden van hen en spraken
met respect over hen, nog lang nadat ze gestorven waren en naar Allahs
genade gegaan waren.
Satan was hiervan bewust. Daarom ging hij naar de mensen en noemde deze
mannen. Hij zei; wat denk je van Die- en die en Die- en die?
Zij zeiden; Geprezen zij Allah! Dat waren mensen van Allah en Zijn vrienden.
Satan vroeg; hoe groot is je verdriet over hen?
Ze antwoorden; Werkelijk erg groot.
Hij vroeg; hoe groot is je verlangen naar hen?
Ze antwoorden; Werkelijk erg groot.
Hij vroeg; waarom kijken jullie dan niet elke dag naar hen?
Zij zeiden; hoe kunnen wij dat nu doen als ze dood zijn? Satan zei; maak
tekeningen van hun en kijk elke dag naar hen. De mensen vonden het een goed
idee van Satan en deden wat hij zei. Dus telkens wanneer ze die afbeeldingen
zagen dachten ze aan hen.
Na verloop van tijd begonnen de mensen beelden te maken. Ze maakten veel
beelden van de heilige mannen en zetten ze in hun huizen en moskeeën neer.
En zo gingen de mensen verder…..
Zonen zagen dat hun vaders de beelden kusten en aankleden en ze zagen, dat
ze hun hoofden bogen en neerknielde in hun aanwezigheid.
Toen de vaders doodgingen deden hun zonen er een schepje bovenop. Ze gingen
de beelden dingen vragen en begonnen dieren te offeren.
Allah werd erg boos op de mensen. Hij vervloekte hen. Ze liepen op Allah's
aarde maar wezen Hem af.
Allah was zo boos op de mensen dat Hij de regen terughield en Hij maakte de
dingen moeilijk voor hen. De mensen begrepen het niet, dus besloot Allah hen
goede raad te geven.
Allah wilde dat deze boodschapper een man zou zijn, iemand van hun eigen
mensen. Zo zouden ze hem begrijpen. Allah besloot om Noeh naar de mensen te
sturen.
Noeh deed zijn best om de mensen hun afgoden in de steek te doen laten, maar
slechts een paar mensen geloofde in hem. Noeh bleef 950 jaar bij zijn volk
hen oproepend tot Allah. Maar zijn volk wilde niet geloven. Noeh werd boos
ter wille van Allah en gaf de hoop voor zijn volk op. Hij zei; O Allah, laat
zelfs niet 1 van de ongelovigen op aarde.
Allah verhoorde zijn gebed en besloot wat het lot van de ongelovigen zou
zijn.
Allah wilde de gelovigen en Noeh sparen. Hij gaf de Noeh de opdracht om een
groot schip te bouwen.
De ongelovigen zagen waar Noeh mee bezig was en bespotte hem. Maar hij was
geduldig.
De belofte van Allah kwam. Het regende en het regende tot de hemel als een
zeef was, die het water niet kon vasthouden.
Allah openbaarde aan Noeh: neem degene van je volk en familie die geloven
mee. En neem van elk diersoort een paar.
Noeh had een zoon die tot de ongelovigen behoorde en toen Noeh zijn zoon in
zondvloed zag zei hij; O, mijn zoon, kom bij ons aan boord en wees niet met
de ongelovigen.
Zijn zoon zei; ik zal mijn toevlucht op een berg zoeken, die mij tegen het
water zal beschermen.
Noeh zei; er is deze dag geen bescherming tegen het gebod van Allah, behalve
voor de mensen aan wie hij Barmhartigheid toont.
En de golven kwamen tussen hen beiden, hij behoorde tot de verdronkenen
(11:42-43)
Na de zondvloed
Toen er gebeurd was wat Allah wilde, en de ongelovigen verdronken waren,
hield het op met regenen en zonk het water weg. Noeh en de mensen uit de ark
daalden af en wandelden in vrede over de aarde. Allah zegende de
nakomelingen van Noeh en ze verspreidden zich in het land en vulden de
aarde.

Bron:

qisas al anbiyaa Sayid al Nadwie

De oude man

Er was eens een man in AlMadina (de stad waar de profeet vrede zij met hem woonde) deze man was bij iedereen bekend, hij was heel arm, hij was ook lelijk en had geen aanzien. Met andere woorden een zielige man. Maar hij was wel een oprechte moslim.
Op een dag kwam de profeet Mohamed vrede zij met hem hem tegen en vroeg hem of hij nog niet gaat trouwen, de arme man beantwoorde “O profeet van Allah hoe moet ik touwen en ik ben lelijk, arm, geen aanzien en iedereen kent me als de zieligste man van AlMadina. Wie wil met mijn nou trouwen ik heb hellemaal niets te bieden” de profeet vrede zij met hem zei tegen hem ga naar die en die man (ik kom niet op zijn naam, hij was een van de rijkste mannen, had veel aanzien en hij had een heel mooi dochter een van de mooiste van Almadina) en vraag de hand van zijn dochter. De arm man zegt verbaast “O profeet van Allah, ik ben heel arm en lelijk en deze man is een van de rijkste en heeft een van de mooiste dochters, hij zal me zeker uitlachend” de profeet vrede zij met hem zei ga nou maar en zeg dat ik je heb gestuurd.
De arme man klopt bij de deur van de rijke vader. De vader doet open en zegt hé jij wat moet je, wat wil je, waarom klop je aan (zonder respect). De arm man zegt met een bekrompen stem de profeet vrede zij met hem heeft mij gestuurd en ik kom de hand van je dochter vragen. (hij stotterde). De vader zegt wat zeg je me nou, jij met mijn dochter trouwen, maak je soms grappen. De moeder hoort het gesprek en komt dichterbij, “wie is daar, wat moet die zielige, wat wil hij” de vader beantwoordt “hij wil met je dochter trouwen en hij zegt dat de profeet hem heeft gestuurd” de moeder “hij de armste man van Almadina hij die lelijkerd met mijn dochter trouwen nou nou” de dochter hoort het gesprek en komt naar benenden en zegt als de profeet hem heeft gestuurd dan wil ik met hem trouwen, de profeet van Allah zal zeker geen slechte man sturen” het meisje wil dus trouwen, de vader en de moeder gaan ermee akkoord.
De arme man gaat heel blij terug naar de profeet vrede zij met hem “O profeet van Allah ze hebben hun dochter aan me gehuwd” de profeet vrede zij met hem zegt gefeliciteerd.
De arme man “maar profeet van Allah ik heb geen cent hoe moet ik nou trouwen” de profeet vraagt en aan de metgezellen en de aanwezigen om geld voor hem te verzamelen.
De arme man ging met het geld naar de markt om de bruidsschat te kopen en boodschappen te doen voor het trouwfeest. Hij was heeeeeeeeeeeeeel erg verheugd. Blijer dan ooit, hij kon het niet geloven. Zoveel vreugde had hij nog nooit gekend.
Plotseling hoorde hij een oproep “O moslims, O bewoners van Almadina de vijanden zijn in opkomst, ze willen Almadina bestormen. O moslims kom de islam verdediging, kom naar aljihaad, kom voor de heilige oorlog”
De arme man werd stil en vroeg zich af “wat zal ik doen, naar Aljihaad gaan of mijn kans die ik nu krijg benutten en met het mooiste meisje van Almadina gaan trouwen. Deze kans zal uit mijn handen glippen. De man kiest toch voor Aljihaad. Hij koopt met het geld dat de mensen voor hem hadden verzameld een paard, een zwaard en andere wapens en gaat fi sabili Allah.
Op weg naar de veldslag reed hij op zijn paard naast de profeet Mohamed vrede zij met hem. Onze profeet Mohamed vrede zij met hem glimlachte de hele tijd naar hem en was heel erg trots op hem.
Na dat de strijd voorbij was. Vroeg de profeet Mohamed vrede zij met hem naar die man waar die was. De arme man stond ook niet op de lijst van martelaars. De profeet vrede zij met hem ging zelf naar hem opzoek. Na zoeken en zoeken vond de profeet Mohamed vrede zij met hem de arme man. Hij had 7 van de ongelovige vijanden gedood en werd zelf ook gedood. De profeet Mohamed vrede zij met hem keek naar hem en draaide om en begon te huilen. De metgezellen vroegen de profeet vrede zij met hem waarom hij huilt. De profeet Mohamed vrede zij met hem zei ik zag twee 7oeryiaat ( dit zijn edele vrouwen uit het paradijs ze zijn wonderlijk mooi) om die arme man stoeien. Elke van hen wilde hem voor zich hebben.
De arme man koos de weg van Allah en werd beloond. Allah is de Barmhartige, De genadevolle.

De engel des dood

Er was ooit geleden een machtige koning, hij was rijk een regeerde over een groot deel van de wereld. Op een dag kwam hij op het idee zijn rijk te gaan inventariseren. Hij gaf opdracht aan zijn leger om zich klaar te maken voor een tocht door zijn rijk. Hij wilde het mooiste kleding dragen dus hij liet het mooiste kledingstuk voor hem laten zoeken uit de klerenkasten. Al zijn onderdanen gaan als de bliksem voor hem zoeken en komen terug met een heel mooie kledingstuk. Maar nee hoor hij accepteert niet dat zij het zo snel hebben gevonden en hij laat ze nogmaals zoeken tot ze met een heel mooi kledingstuk komen. Hetzelfde verhaal doet hij bij het zoeken naar een mooie paard.
Zo gaat de koning met zijn grote leger op pad. De weg die ze nemen gaat door een bos. De bos wordt dichter en de weg wordt steeds smaller. Het pad wordt zo smal dat alleen de koning voorop kan rijden. Plotseling verschijnt in het verste een oud man. Ze komen steeds dicht bij elkaar. Tot hij oog in oog met de koning staat. De koning spreekt de oude man aan” uit de weg jij” maar nee hoor de oude man kwam steeds dichterbij. De koning zegt tegen de oude man”of je gaat uit de weg of ik laat een van mijn soldaten op je afkomen”. De oude man gaat naast de koning staan die op zijn paard zit en maakt zich groot en fluistert in de oren van de koning ik ben de engel des doods (malik al maout) ik kom je leven ontnemen. De koning wordt bang en hij smeekt de engel des dood om zijn leven te sparen. Hij zegt: nee ik kan niet dood gaan ik ben de koning ik heb nog zoveel te doen. Ik ben nu met een heel grote klus bezig ik ga mijn rijk inventariseren en ik heb nog niet besloten wie van mijn zonen mij gaat opvolgen. spaar me alstublieft roept hij. de engel des dood pakt de koning bij zijn kraag en sleurt hem naar de grond en pakt zijn leven af. De machtige koning maakt een verschrikkelijke en pijnlijke dood.
De engel des dood volgt zijn pad verder in de bos. Hij komt een man tegen en die man groet hem “asalamoe 3alaikom” de engel des doods maakt zijn identiteit bekend en geeft aan dat hij zijn leven komt ontnemen. De man zegt nogmaals “Asalamoe 3alaikom, welkom welkom” de engels des dood verbaast zeg. “Die man is niet bang van mijn” de engel des dood zegt tegen de man ik heb opdracht gekregen van Allah om jou te laten kiezen hoe en waar je sterft” de man zegt: “ik wil graag twee rak3aat bidden en in de laatste rak3a als ik soejoed doe en met mijn voorhoof de grond raak mag je me leven ontnemen” de engel des dood verbaast zich weer en zegt moet je niet naar familie, moet je geen testament achter laten en moet je je kinderen nog een laats raad geven nee hoor beantwoord de man ik heb al mijn bezittingen als giften aan de armen gegeven en mijn kinderen vertrouw ik aan mijn oprechte vrouw, zij zal hun het rechte pad van Allah wijzen. Ik ben klaar om naar mijn lieve heer te gaan”
De oprechte man maakt een heel fijne dood mee en gaat naar de hemel. De rijke koning maakt een verschrikkelijke dood mee en gaat naar de hel.

Time files

Niet lang geleden, kwamen drie vrienden naar New York City. Ze besloten om in een hotel te verblijven gedurende hun bezoek. Zo gebeurde het dat ze een kamer kregen op de 60ste verdieping. Het beleid van het hotel was dat iedere nacht na 12 uur 's nachts de liften gesloten werden vanwege de veiligheidsredenen. Dus de volgende dag, huurden de drie vrienden een auto en gingen uit om de stad te verkennen. Ze genoten van films, concerten en andere dingen de hele dag door. Op een gegeven moment, herinnerden zij dat ze terug moesten gaan naar het hotel voor middernacht. Toen ze aankwamen, was het al over twaalven. De liften waren gesloten. Er was geen andere weg om terug naar hun kamer te gaan behalve de trap op helemaal tot de 60ste verdieping. Plotseling kreeg een vriend een idee. Hij zei, "De eerste 20 verdiepingen, zal ik grapjes vertellen om ons bezig te houden. Dan kan een ander verhalen met wijsheid vertellen de volgende 20 verdiepingen. Uiteindelijk kan de laatste persoon 20 verdiepingen met droevige verhalen vullen." Dus, één van de vrienden begon met de grappen. Met gelach en plezier, bereikten zij de 20ste verdieping. daarna begon een andere vriend verhalen te vertellen vol met wijsheid. Dus leerden zij heel wat, terwijl zij de 40ste verdieping bereikten. Nu was het tijd voor de droevige verhalen. Dus de derde vriend begon, "Mijn eerste droevig verhaaltje is dat ik de kamersleutel in de auto heb achtergelaten."

wat is het moraal van dit verhaal? Dit verhaal lijkt op ons levenscyclus. De eerste twintig jaren van ons leven spenderen wij de tijd met grappen en genieten van wat dan ook. Dan nadat we 20 zijn geworden, gaan wij werken, trouwen, krijgen kinderen en dit is de tijd dat wij onze wijsheid gebruiken. en als we 40 zijn geworden, zien we uiteindelijk de witte haren en beginnen we te denken dat ons leven aan een eind is gekomen en de droefheid/spijt begint.

Het is beter dat we het begin van ons leven starten met de dood te herinneren dan dat we op het eind van ons leven ons erop voorbereiden wanneer weinigen van ons nog de energie hebben om Allah volledig te gehoorzamen

De Profeet berispt Aboe Dharr

Enkele sahaabah (metgezellen) zaten bijeen in de afwezigheid van de Profeet (vrede zij met hem) onder hen waren Khalied ibnoe al-Walied, cAbd ar-Rahman ibnoe cAuwf, Bilaal en Aboe Dharr, terwijl deze laatste in een driftige bui was. Zij waren een bepaald onderwerp aan het bespreken. Aboe Dharr deed een voorstel met betrekking tot een strategische kwestie, hij zei: "Ik stel voor dat het leger zo en zo wordt opgesteld.", waarop Bilaal zei: "Nee, dit is een slecht voorstel. Hierop zei Aboe Dharr: "Zelfs jij, o zoon van een zwarte (vrouw) komt mij verbeteren. Er is geen god dan Allah. Wie ben jij?"

Bilaal stond vervolgens verbaasd, geschrokken en in een staat van grote woede op en zei: "Bij Allah, ik zal de Profeet (vrede zij met hem) hierover informeren!" en hij vertrok vervolgens. Toen hij bij de Profeet (vrede zij met hem) aankwam, zei hij: "Heb jij niet gehoord wat Aboe Dharr over mij heeft gezegd?" Hij (de Profeet, vrede zij met hem) vroeg: "Wat zij hij dan?" Hij (Bilaal) zei: "Hij heeft zus en zo gezegd." Het gezicht van de Boodschapper (vrede zij met hem) veranderde hierop van kleur en Aboe Dharr die reeds op de hoogte was gebracht van het beklag van Bilaal kwam de moskee binnenstormen en zei: "O Boodschapper van Allah, as-salaamoe caleikoem wa rahmatoellahi wa barakaatoeh."

De Profeet (vrede zij met hem) was erg boos, zo erg dat zelfs werd gezegd: "Wij wisten niet of hij (de Profeet, vrede zij met hem) hem terug groette, of niet." Hij zei: "O Aboe Dharr, heb jij hem uitgescholden vanwege het feit dat zijn moeder zwart is. Waarlijk jij bent een persoon die nog iets van Djaahiliyah (onwetendheid) in zich heeft! Hierop begon Aboe Dharr te huilen en kwam naar de Profeet (vrede zij met hem), hij ging zitten en zei: "O Boodschapper van Allah, vraag vergeving voor mij, vraag Allah om mij te vergeven." Daarna verliet Aboe Dharr huilend de moskee.

Hij vertrok en plaatste zijn hoofd op de grond voor Bilaal die kwam aanlopen. Bilaal die in de tijd van de Djaahiliyah niets voorstelde (in de ogen van de mensen) vanwege de heersende discriminatie. Deze discriminatie werd overigens compleet weggevaagd met de komst van de Islam. cOmar zei zelfs: "Aboe Bakr is onze heer en hij heeft onze heer (Bilaal) vrijgekocht."

Toen Aboe Dharr zijn hoofd op de grond had, zei hij: "Bij Allah! O Bilaal, ik zal mijn hoofd niet van de grond optillen, totdat jij erop stampt met je voet. Jij bent eervol en ik ben laag." Bilaal begon te huilen van dit aanblik. Hij boog zich vervolgens voorover en kuste de wang van Aboe Dharr en zei: "Deze wang verdient het niet om met de voet gestampt te worden, maar verdient het om gekust te worden." Hierop stonden zij beiden op, omhelzden elkaar en huilden.

Dit was de omgang van de metgezellen onderling sinds zij de Islam omarmden.

De nachtelijke hemelvaart

"Al'isra'e" is het nachtelijk vertrek van de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, van Mekka naar de Alaqsa-moskee in Jeruzalem en
"almi'raadj" is het stijgen naar de bovenaardse wereld (d.i. de hemel).
Dit heeft zowel lichamelijk als ook geestelijk echt plaatsgevonden.
,,Heilig is Degene die 's nachts Zijn dienaar (Mohammed) van de Masdjid
al Haram (de Gewijde Moskee te Mekkah) naar de Masdjid al Aqsah heeft
gebracht, waarvan Wij de omgeving hebben gezegend, opdat Wij hem van
Onze Tekenen lieten zien. Voorwaar, Hij is de Alhorende, de Alziende."
[Alisra': 1].

"Almi'raadj" zou in soerat An-nadjm genoemd zijn, in de verzen zeven tot
achttien. Een andere stelling is dat in de desbetreffende verzen uit de
Koran iets anders bedoeld wordt.
Toen dit plaats heeft gevonden ontstonden er verschillende meningen. Er
is overgeleverd dat deze gebeurtenis plaats heeft gevonden in hetzelfde
jaar dat de profeet gezonden werd; volgens andere overleveringen was het
in het jaar vijf na het gezantschap; ook wordt genoemd de 27ste van de
maand Radjab in het jaar tien na het gezantschap of anders 17 Ramadan in
het jaar 12 na het gezantschap. Volgens een nog andere overlevering vond
het plaats op 17 Raibi'e I van het jaar 13 na het gezantschap.

Volgens de meest betrouwbare overleveringen is het verhaal samengevat
als volgt: De engel Jibriel, vrede zij met hem, bracht de "buraaq" (een
dier groter dan een ezel en kleiner dan een muilezel). De profeet,
Allah's zegen en vrede zij met hem, besteeg de "buraaq" vanuit de
gewijde moskee in Mekka tot de Aqsa-moskee vergezeld door Jibriel. Hij
knoopte het vast op de plek waar alle profeten dat deden en liep de
moskee binnen en verrichte een gebed bestaande uit twee "rak'ah" waarbij
hij de andere profeten voorging tijdens het gebed (als imam).

Jibriel heeft hem twee kommen aangeboden met in de ene drank en in de
andere melk waarbij de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, voor
de kom met melk koos. Jibriel zei: ,,U maakte een keus die is
aangeboren. U bent naar het rechte pad geleid en heeft uw volk daar naar
toe geleid. Als u voor de kom met drank had gekozen dan had u uw volk
naar het verkeerde pad geleid."
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, steeg daarna vanuit de
aqsa-moskee naar de wereldlijke hemel. Jibriel vroeg om toestemming voor
hem waarna hij door mocht. Daar heeft de profeet, Allah's zegen en vrede
zij met hem, Adam, vader van de mensheid, ontmoet en heeft hem begroet.
Adam groette hem terug, verwelkomde hem en erkende zijn gezantschap. Aan
de rechterkant van Adam bevond zich een mistige wolk. Elke keer als hij
ernaar keek begon hij te lachen, het waren de zielen van degenen die de
voorspoed reeds hadden bereikt maar als hij naar zijn linkerkant keek
huilde hij want daar bevonden zich de zielen van degenen die alleen
tegenspoed vonden.
Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
tweede hemel waar Jibriel weer toestemming voor hem vroeg en die opnieuw
kreeg. Daar ontmoette hij Yahiah, de zoon van Zakariah en Iesa, de zoon
van Maryam, vrede zij met hen. Hij begroette hen waarna zij hem hebben
geantwoord, verwelkomd en zijn gezantschap erkend.
Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
derde hemel. Daar ontmoette hij Yoesoef, vrede zij met hem. Hij was een
beeldschone jongeman. De profeet en hij begroetten elkaar waarna hij de
profeet verwelkomde en zijn gezantschap erkende.
Vervolgens steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
vierde hemel waar hij Idries ontmoette, vrede zij met hem. De profeet
begroette ook hem waarna deze teruggroette, de profeet verwelkomde en
zijn gezantschap erkende.
In de vijfde hemel ontmoette hij Haroen Ibn Imraan, vrede zij met hem,
en in de zesde hemel ontmoette hij Moesa Ibn Imraan, vrede zij met hem.

Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, Moesa passeerde
heeft hij gehuild. Er werd aan hem gevraagd: ,,Waarom huil je?" Hij
antwoordde: ,,Ik huil om een jongeman die later dan mij is gezonden,
waardoor meermensen van zijn volk het paradijs binnenkomen dan er van
mijn volk binnen komen".
Hierna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
zevende hemel waar hij Ibrahim, vrede zij met hem, ontmoette en hem
begroette. Ibrahiem, vrede zij met hem, leunde met zijn rug tegen de
"albayt alma'moer", een huis dat dagelijks door zeventig duizend engelen
wordt bezocht die daarvan nooit meer terugkeren.
Na zijn bezoek aan de hemelen is de profeet, Allah's zegen en vrede zij
met hem, gestegen naar "sidratil-muntaha" d.w.z. "de lotusboom van de
eindbestemming"; een boom waarvan de bladeren op de oren van olifanten
lijken en de vruchten op kannen. Deze boom werd plotseling bedekt met
een gouden laag. Allah, de Verhevene, verhulde de boom zodat geen mens
meer de schoonheid ervan zou kunnen beschrijven.

Hierna is de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, gestegen naar
Allah, de Verhevene en kwam dichtbij Hem. Op een gegeven moment stond
hij op twee booglengten afstand of nog dichterbij. Allah gaf zijn
dienaar de volgende openbaring; hierin werd de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, en zijn volk het gebod opgelegd om vijftig gebeden
per dag en nacht uit te voeren.

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde daarop terug en
kwam onderweg langs Moesa, die hem vroeg: ,,Wat heeft jouw Heer
opgedragen?". Hij antwoordde: ,,Vijftig gebeden". Moesa zei: ,,Je volk
kan dit niet aan, ga terug naar je Heer en vraag Hem om vermindering. De
profeet draaide om naar Jibriel en kreeg van hem een teken dat hij het
wel kon doen als hij het wilde. Toen de profeet, Allah's zegen en vrede
zij met hem, was teruggekeerd, kreeg hij een vermindering van tien
gebeden waarna hij weer langs Moesa kwam die hem adviseerde om nogmaals
om vermindering te vragen. Zodoende bleef hij heen en weer gaan tussen
Allah, de Verhevene, en Moesa totdat het aantal slechts vijf gebeden was
geworden. Daarna verwees Moesa hem weer om vermindering te vragen en
Moesa, vrede zij met hem, voegde eraan: ,,Bij Allah, ik heb de mensen
van Israël minder dan dit gevraagd, toch zijn zij verzwakt en hebben het nagelaten". De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: ,,Ik
durf uit verlegenheid mijn Heer het niet nog een keer te vragen. Ik geef
hieraan toe en ik ben zo tevreden". Toen de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, op een verre afstand was werd er geroepen: ,,Ik heb
mijn verplichting opgelegd en heb haar verlicht voor mijn dienaren. Het
is vijf maar in feite vijftig. Mijn uitspraak is niet aan verdere
veranderingen onderhevig".
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde na deze nacht
terug naar het gewijde Mekka, alwaar hij de volgende ochtend zijn
verhaal aan de mensen van Quraish deed. Hij stelde hen op de hoogte van
wat Allah, de Verhevene, hem had laten zien van Zijn wonderlijke
tekenen. Zij scholden hem voor leugenaar uit en begonnen hem weer lastig
te vallen. Sommigen begonnen met spot in hun handen te klappen. Anderen
zetten hun armen boven hun hoofd. Iemand vertrok naar Abu Bakr en
vertelde hem het verhaal van de profeet. Abu Bakr zei: ,,Als hij dat
heeft verteld, dan heeft hij ook de waarheid verteld". De mensen vroegen
toen: ,,Geloof jij hem hierin?". Hij antwoordde: ,,Ik geloof hem in meer
dan alleen dit. Ik geloof hem in alle berichten die van de hemel heen en
weer gaan". Vandaar dat hij "as-siddieq" d.w.z. "de vertrouweling" werd
genoemd.
De ongelovigen wilden de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem,
toetsen en vroegen hem de Alaqsa-moskee te beschrijven. Hij had deze
moskee immers niet eerder gezien. Allah, de Verhevene, maakte de moskee
voor hem zichtbaar,waarna hij alle hoeken en deuren van de moskee aan
hen kon beschrijven. Zij konden hem niet tegenspreken en zeiden: ,,Hij
heeft een juiste omschrijving gegeven". Zij vroegen hem naar een
karavaan van hen die vanuit het shaam gebied onderweg was. Hij
informeerde hen over het aantal kamelen en de omstandigheden waarin deze
karavaan zich bevond. Ook wist hij te vertellen wanneer deze zou
aankomen en welke kameel voor de karavaan zou lopen. Het vond allemaal
precies plaats zoals hij had gezegd. Zij hielden echter vast aan hun
ongelovigheid.
De volgende ochtend na de isra'e-nacht kwam Jibriel en leerde de
profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, de wijze waarop de vijf
gebeden verricht werden en de tijdstippen ervoor. Daarvoor was het gebed
altijd twee "rak'ah" geweest, tweemaal in de ochtend en tweemaal 's
avonds.

Aboe Dhahdah kiest voor een dadelpalm in het Paradijs

Anas ibnoe Maalik overlevert dat een jonge man naar de Profeet (vrede zij met hem) kwam en vroeg: "O Boodschapper van Allah, ik ben een muur aan het bouwen rondom mijn tuin en mijn buurman heeft een dadelpalm die in de weg staat. Vraag hem die dadelpalm aan mij te schenken als liefdadigheid."

De profeet (vrede zij met hem) sprak tot de buurman en zei: "Geef hem die dadelpalm en jij zult een dadelpalm in Paradijs krijgen." Maar hij weigerde.

De metgezel Aboe Dahdah (moge Allah met hem tevreden zijn) die aanwezig was ging naar de buurman en zei: "Geef mij die dadelpalm in ruil voor mijn tuin met vijfhonderd dadelpalmen." Verbaasd ging de buurman akkoord met de ruil. Aboe Dahdah (moge Allah met hem tevreden zijn) ging naar de Profeet (vrede zij met hem) en zei dat hij die dadelpalm als liefdadigheid aan de jonge man schonk die een muur aan het bouwen was.

De Profeet (vrede zij met hem) was erg verheugd en herhaalde telkens: "Er is zoveel moois voor Aboe Dahdah in het Paradijs."

Later rende Aboe Dahdah (moge Allah met hem tevreden zijn) naar zijn vrouw die in zijn tuin was met haar kinderen. Hij ging niet naar binnen, maar riep daarentegen van buiten: "O Oem Dahdah, de tuin is geruild voor een dadelpalm in het Paradijs."

Hierop reageerde zij: "Wat een gezegende ruil, wat een gezegende ruil" en stuurde haar kinderen weg uit de tuin terwijl ze zei: "Dit is niet meer onze tuin." Voor de poort van de tuin keek ze aandachtig naar haar kinderen en zag dat één van hen dadels in zijn hand had waarna ze op hem af stapte, deze uit zijn hand nam en teruglegde.

Mounir is een student aan de universiteit.

Wanneer hij thuis terugkomt brengt hij zijn vrije tijd door achter het beeldscherm van zijn computer om de wereld van het internet te doorspitten. Echter, hij kent enkel het duistere gedeelte ervan. Wanneer hij in aanwezigheid van andere mensen en zijn familieleden is, is hij iemand die oprecht en serieus is. Hij is een de prins waarvan elke vrouw droomt. Maar op het moment dat hij zijn kamer binnentreedt, verandert hij in een slaaf van zijn lusten.
'Abdoerrahman is zijn beste vriend maar hij is een dienaar van Allah die graag uitnodigt tot de weg van Allah (Verhevene is Hij).

'Abdoerrahman reed in de auto van Mounir mee. Onderweg naar hun bestemming kwamen ze een controlepost tegen. 'Abdoerrahman deed de la van het dashboard open om de autopapieren uit te halen en hij zag dat daar een foto van een naakte vrouw lag!!

Een lange stilte overmeesterde de auto die gevolgd werd door een diepe zucht van Mounir, die van de schaamte gloeiend rood werd en begon te zweten. De politieman wees hem aan om door te rijden. Hij keek naar 'Abdoerrahman terwijl deze laatste Allah vroeg om vergeving en de lofprijzing over Hem sprak waarna de volgende discussie plaatsvond.

'Abdoerrahman zei: Mounir; wat doet deze foto hier?
Mounir zei: Een student vroeg hierom en ik ben onderweg naar hem om het aan hem te geven.

'Abdoerrahman zei: Weet je dan niet dat je bezig bent met het begaan van een zonde? Weet je niet dat degene die naar een zonde uitnodigt, de zonde zal delen met een ieder die het zal volgen? Heb je geen vrees voor Allah? Hoe kun je vrees voor de politie hebben en geen vrees voor de Schepper?

Mounir antwoordde schreeuwend: genoeg!! Houd je preken voor mensen in de moskee, ik ben nog jong en waar ik mee bezig ben is niet erger dan het begaan van overspel/ontucht en ik zal berouw tonen wanneer Allah mij zal leiden. IK WIL JE PREKEN NIET MEER AANHOREN!!!

'Abdoerrahman zei: Laat mij hier uitstappen alsjeblieft ik wil de zonde niet met je delen!

Mounir keert terug naar huis en doet de deur van zijn kamer dicht. En zet de computer aan. Hij gaat weer door met zijn hobby, het bekijken van pornografische websites. Pornografische websites te bekijken, onzedelijke foto's en films; dit is wat ik nodig heb om te ontspannen en mezelf op te vrolijken na het aanhoren van de woorden van die achterlijke. O wat zijn deze foto's opwindend...hij staat op en doet de deur op slot..ja, ik ga me uitkleden, blijf naakt en fantaseer dat ik met hen ben. Het is een opwindend gevoel. Ik ga mezelf masturberen en ik zal dan het echte genot ondervinden. Het is het genot dat elke mens zal opvrolijken, denkt hij.
En het zijn slechts enkele moment en hij is klaar met zijn satanische lusten maar hij voelt plotseling een zware pijn in zijn hart. Hij schreeuwt, aaaaaaaaaaaaah terwijl zijn hand bevuild is. O mijn Rabb. Mijn Rabb.Aaaaaaaaaaaah pijn!!! En de pijn werd steeds erger.

Zijn ouders hoorden het geschreeuw en hij deed de deur van de kamer open terwijl het pijn hem overmeestert had waardoor hij niet aan het aantrekken van zijn kleren kon denken. Het is "een genot" dat hij meemaakte EN HET IS NU een schandaal geworden. Hij probeert op dat moment zijn toestand uit te leggen, maar de Engel Des doods was sneller dan hij en hij sterft in deze toestand.

Dit is slechts een fictief verhaal, beste broeders en zusters, maar kunnen degenen die verslaafd zijn aan pornografische websites ons verzekeren dat het verhaal van Mounir niet plaats zal/kan vinden? En wie wenst er eigenlijk in deze toestand te sterven?

Niemand zal hier tevreden mee zijn, of wel?

Toon daarom berouw beste broeder voordat je je leven slecht beëindigt en weet dat Allah blij zal zijn met het berouw van de dienaar ook al zou hij een moordenaar zijn: "Zeg: " O mijn dienaren die buitensporig zijn tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah. Voorwaar, Allah vergeeft alle zonden."

Een willekeurige dienaar van Allah zei: “In een donkere nacht ben ik eens in discussie geraakt met de vervloekte shaytaan zei, toen ik opeens de oproep tot het Fadjr-gebed hoorde en ik mij naar de moskee wilde begeven. Hij zei tegen mij: “Je hebt een lange nacht achter de rug, ga nog even liggen.”

Ik antwoordde: “Ik ben bang dat ik het verplichte gebed mis.”

De shaytaan zei: “Je hebt tijd zat.”

Ik antwoordde: “Maar ik ben bang dat ik het gezamenlijke gebed mis.”

De shaytaan zei: “Wees niet te hard voor jezelf als het gaat om het gehoorzamen van Allah.”

Daarna werd ik pas na zonsopgang wakker en hij fluisterde in mijn oor: “Heb geen spijt van wat reeds voorbij is. De dag is nog lang.”

Ik ging zitten om de lofuitingen van de ochtend te verrichten, waarna hij mij op allerlei gedachten begon te brengen. Ik zei: “Je leidt mij af van het verrichten van mijn lofuitingen.”

De shaytaan zei: “Stel dit uit tot een later tijdstip.”

Toen ik besloot berouw te tonen zei de shaytaan: “Geniet toch van je jeugd.”

Ik antwoordde: “Ik ben bang voor de dood.”

De shaytaan zei: “Je hebt nog een heel leven voor je.”

Toen ik de Koran wilde leren zei hij: “Ontspan je door wat muziek te luisteren.”

Waarop ik antwoordde: “Maar dat is haraam.”

De shaytaan zei: “Er zijn geleerden die daar anders over denken.”

Ik antwoordde: “Maar ik heb alle overleveringen die duiden erop dat muziek Haram is genoteerd.”

De shaytaan zei: “Dit zijn allemaal zwakke overleveringen.”

Later kwam een mooie vrouw langs waarna ik mijn blik neersloeg. Hierop zei hij: “Wat is er nu weer mis met het werpen van een blik?”

Ik antwoordde: “Dat is gevaarlijk.”

De shaytaan zei: “Er is niets mis met het bewonderen van schoonheid.”

Toen ik mij begaf naar het Oude Huis in Mekka kwam ik hem tegen op mijn weg, waarna hij mij vroeg: “Waar ben je van plan naar toe te gaan?

Ik antwoordde: “Ik wil de cOemrah verrichten.”

De shaytaan zei: “Je stelt jezelf daardoor bloot aan gevaren terwijl er zoveel verschillende manieren zijn om het goede te verrichten en waarmee vele beloningen te verdienen valt.”

Ik antwoordde: “Het is noodzakelijk dat wij aan onszelf werken.”

De shaytaan zei: “Het paradijs betreedt je niet door je daden.”

Toen ik op het punt stond iemand advies te geven, zei hij: “Doe jezelf geen schande aan.”

Ik antwoordde: “Maar de dienaren van Allah hebben hier baat bij.”

De shaytaan zei: “Ik vrees dat je hierdoor bekendheid zult verkrijgen wat tevens de hoofdoorzaak is van hoogmoed.”

Ik vroeg hem daarna: “Wat vind je van een aantal personen?”

De shaytaan antwoordde: “Ik kan je over iedereen wat vertellen.

Ik vroeg: “Ahmad ibn Hanbal?”

De shaytaan antwoordde: “Hij heeft mij kapot gemaakt met zijn volgende uitspraak: ,,Houdt jullie vast aan de Soennah en de Koran die geopenbaard is.”

Ik zei: “En vertel eens over Ibn Taymiyyah.”

De shaytaan antwoordde: “Zijn slagen voel ik nog dagelijks op mijn hoofd.”

Ik vroeg: “En al-Boechari?”

De shaytaan antwoordde: Met zijn boek heeft hij mijn huis afgebrand.”

Ik vroeg: “En Fircauwn?”

De shaytaan antwoordde: “Hem komt al onze hulp en steun toe.”

Ik vroeg: “En Salaah ud-Dien, de held van de slag van Hittien?”

De shaytaan antwoordde: “Begin niet over hem. Hij heeft met ons de grond aangeveegd.”

Ik vroeg: “En Mohammed Ibnoe cAbd ul-Wahhaab?”

De shaytaan antwoordde: “Hij heeft mij met zijn dacwah door vuur verteerd laten worden.”

Ik vroeg: “En Aboe Djahl?”

De shaytaan antwoordde: “Voor hem zijn wij broeders en familie.”

Ik vroeg: “En Aboe Lahab?”

De shaytaan antwoordde: “Wij zijn met hem waar hij ook gaat.”

Ik vroeg: “En wat kun je vertellen over zedenloze tijdschriften?”

De shaytaan antwoordde: “Die zijn voor ons als wetsvoorschriften.”

Ik vroeg: “En tv-schotels?”

De shaytaan antwoordde: “Daarmee maken wij van mensen monsters.”

Ik vroeg: “En koffieshops?”

De shaytaan antwoordde: “Daar verwelkomen wij iedere ijdele tijdsverdrijver.”

Ik vroeg: “Wat zijn jullie lofuitingen?”

De shaytaan antwoordde: “Muziek.”

Ik vroeg: “En jullie daden?”

De shaytaan antwoordde: “Het geven van valse hoop.”

Ik vroeg: “En wat vind je van marktplaatsen?”

De shaytaan antwoordde: “Onze vaandel triomfeert daar en op deze plaatsen komen onze vrienden bijeen.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je eigenlijk de mensen?”

De shaytaan antwoordde: “Door middel van wellusten, het zaaien van twijfels over de Islam, amusement, het geven van valse hoop en muziek.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de vrouwen?”

De shaytaan antwoordde: “Door hen hun aantrekkelijkheden te laten tonen, en hen aan te sporen de geboden van Allah te verlaten en zonden te plegen.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de geleerden?”

De shaytaan antwoordde: “Door pronkzucht, zelfbewondering, hoogmoed en afgunst die de harten vult.”

Ik vroeg: “hoe misleid je het gepeupel?”

De shaytaan antwoordde: “Door roddels, lasterpraat, ijdele gesprekken en alles wat waardeloos is.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de koopliederen?”

De shaytaan antwoordde: “Door hen met rente te laten handelen, gierig te maken en buitensporig te laten zijn in hun uitgaven.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de jongeren?”

De shaytaan antwoordde: “Door flirten, verliefdheid, het opwekken van lustgevoelens, het minachten van de voorschriften van Allah en het plegen van zonden.”

Ik vroeg: “Wat vind je van de doecaat (verkondigers tot de Islam)?”

De shaytaan antwoordde: “Zij hebben mij kapot, moe en ziek gemaakt. Zij slopen wat ik heb gebouwd. Zij reciteren de Koran als ik zing en zoeken hun toevlucht tot Allah als ik verschijn.”

Ik vroeg: “En wat zeg je tegen de dronkaards?”

De shaytaan antwoordde: “Ik zeg tegen hen: ,,Drink maar lekker door, en spoel jouw zorgen en verdriet weg. Je kunt nog altijd berouw tonen.”

Ik vroeg: “Wat vernietigt jou?”

De shaytaan antwoordde: “Aayat ul-Koersiy, die bezorgt me ellende en berooft mij van vrijheid waardoor ik in ergernis beland.”

Ik vroeg: “Van wie hou je het meest?”

De shaytaan antwoordde: “Van zangers, afgedwaalde dichters, zondaars en een iedere onrustzaaiende verdorvene.

Ik vroeg: “Wie haat je het meest?”

De shaytaan antwoordde: “De bezoekers van de moskeeën en iedere aanbidder van Allah, asceet en strijder.

Toen zei ik: “Ik zoek toevlucht tot Allah tegen jou.” Waarna hij verdween alsof hij door de grond wegzakte. Dat is het lot wat de leugenaar verdient.

Uit het boek ‘Maqaamat al-Qarniy’

Salaamoe Alaikoem broeders en zusters,

Ik wil jullie een waar gebeurd (Allahoe a3laam) verhaal vertellen, waardoor insha Allah iedereen bewuster wordt van keuzes die die maakt.

Er was eens een oude Man die in zichzelf dacht ik ga nu eens een goede moslim worden, dus hoe hij dacht, ging hij hoog in een berg helemaal alleen wonen om alleen Allah swt te aanbidden.
De duivels (shitaans) die probeerden alles en nog wat om hem af te leiden, maar het lukt gewoon niet want die man had een sterke Imaan. De duivels die kregen hem niet van zijn plaats. De duivels die gingen naar de grootse 'duivelkoning' (Ibliss) en zeiden over die man. Ibliss zei ik zal jullie laten zien hoe het echt moet. De Ibliss die vermomde zich ook in een oude man en die kwam bij de man langs. Hij klopte aan en zei: Mag ik aub bij jou komen logeren want ik ben op reis en weet niet waar ik kan slapen? De man met een open hart die zei Marhaba je bent welkom kom binnen mijn vriend. Ze dronken samen thee en baden samen. De volgende dag vroeg de man (Ibliss) weer: zou ik aub nog een dag bij jou kunnen slapen, want ik vind het echt gezellig bij jou. De man die was blij en zei: ik heb zo lang geen bezoek gehad blijf maar tot jij weg wilt gaan. De man (Ibliss) die zei jij bent echt een goede man ik denk doordat jij zo gelovig bent dat jij mensen beter kunt maken met de hulp van Allah er is hier een dochter van de koning die bezeten is door de duivel misschien kun je haar helpen, je zult dan veel worden beloond door de koning. Ondertussen had de Ibliss tegen de andere duivels gezegd: jullie moeten in de dochter gaan en 'bezet' haar lichaam. De Ibliss is naar de koning gegaan en zei: Oh koning, ik ken een hele goede man die goed gelovig is misschien kan hij jou dochter genezen. Die dag ging Ibliss met de koning, dochter, en zijn leger naar de berg om de dochter te laten genezen, maar de Ibliss had de andere duivels gewaarschuwd als de man een Doe'a zegt moeten jullie gelijk uit de lichaam van de dochter van de koning gaan.
De koning klopte aan bij de man en zei: ik heb gehoord dat jij mensen weer beter kunt maken.
De man zei: ik kan het proberen Allah (swt) zou mij misschien helpen. Ibliss zei: De man heeft dagen nodig ga terug Koning met je leger en de volgende dag zal de man jouw dochter brengen. De koning vertrouwde de man en ging terug met zijn leger. Toen de man Doe'a en wat Soera zei gingen de duivels uit haar lichaam. De Ibliss die zei tegen de man: Oh gelovige je bent hier nu jaren in de berg, Allah aan te bidden. Kun je niet 1 keer met de dochter van de koning gaan? Na een tijdje is het Ibliss toch gelukt om de gelovige man over te halen. Dus de man deed het met de dochter van de koning. Na afloop had hij spijt, heel veel spijt. Hij vroeg om raad aan de man (Ibliss) en vroeg wat hij moest doen. De man zei: De koning zal er achter komen en jou vermoorden, vermoord de dochter en begraaf haar hier en zeg tegen de koning dat zij naar huis is gelopen, misschien dat zij is verdwaald. Zo gezegd zo gedaan. Na 2 dagen kwam de koning met zijn leger naar de gelovige man toe en vroeg waar zijn dochter was. De man loog en zei: jouw dochter is gisteren naar huis gelopen. De Ibliss zei: NEEE hij liegt, hij heeft haar vermoord en daar begraven! De koning graafde op de plek die aangewezen werd en daar zag hij zijn dochter liggen. Hij heeft de gelovige man gekruist en zei: dit is je verdiende loon je zult doodgaan en naar de Hel gaan. De koning ging weer weg met zijn leger. De man die daar hing vroeg aan de man (Ibliss) om hem te helpen. De man (Ibliss): zei ik help je alleen als je in plaats van Allahoe Akbar (Allah is de grootste) zegt, zeg je Ibliss Akbar ( Ibliss is de grootste) de man dacht, Ik zeg het ff en dan kan ik Allah swt vergeving vragen en verder gaan met Hem te aanbidden. Zo gezegd zo gedaan, de man zei 'Ibliss Akbar' en de man (Ibliss) heeft hem daar vermoord. De man is direct naar de Hel gegaan, met veel zondes.
1) hij heeft de dochter verkracht
2) hij heeft de dochter vermoord
3) hij heeft tegen de koning gelogen
4) en het ergste, hij zei 'Ibliss Akbar'

4 grote zonden, zoveel jaren Allah aanbidden, heeft ook geen nut aan gehad. Hierbij wil ik zeggen, denk goed na wat je wilt (doen) en houd altijd deze voorbeeld in je hoofd, want de man heeft wel die zondes gepleegd met (denk ik) de gedachten: insha Allah als dit voorbij is ga ik Allah (swth) vergevenis vragen en Hem extra aanbidden, (maar ondertussen ging hij gewoon nog door met de zonden om zo gauw van de problemen af te zijn), maar daar kan het dan te laat voor zijn, want je weet nooit wanneer jij dood gaat.

Dus denk goed na wat je wilt doen en je moet niet denken van oh later word ik een goede moslim, want misschien leef je niet meer en dan heb je ook een grote probleem. Realiseer je dat de Dag Des Oordeels bijna zover is.

Ya moqaliboel qoloeb tabiet qoloebena 3alaa dienek,

Wa alaikoem Salaam wa rahmatoelahie wa barakatoeh

Hij staat op….hij kijkt in de spiegel en bewonderd zichzelf

Hij staat op….hij kijkt in de spiegel en bewonderd zichzelf voordat hij de douche binnen stapt. In zichzelf heeft hij al plannen gemaakt over hoe hij zijn dag gaat invullen vandaag. Zijn daginvulling scheelt niet veel van dat van gister, maar dat maakt niet uit....hij vind het zo oké. Levenloos, inhoudsloos...maar toch oké. Hij heeft de nieuwste mobiele telefoon met bijbehorende prulletjes die het apparaatjes mooier doen maken...en zijn sms geheugen is altijd volop in gebruik..en telefoons heeft hij meer als beltegoed...hij draagt de welgewilde prada’s, de ‘echte’ welteverstaan....want hij houd niet van nepheid....zijn broeken lijken wel voor hem op de markt gebracht, ze passen altijd als gegoten....en zijn gezicht....ja, dat is toch zij handelsmerk....zijn alles....hij is perfect. Na uitgebreid te hebben gedoucht, loopt hij naar beneden...langs zijn krijsende zusje...langs zijn gillende broertje....en langs zijn (in zijn ogen) zeurende moeder....weet hij veel dat ze alleen het beste voor hem wenst, en dat ze elke dag tot Allah swt buigt en hem smeekt om haar zoon ooit het rechte pad te wijzen.....zijn moeder kan alleen hem met net haar ogen volgen, terwijl hij zijn weg vervolgd....hij loopt naar buiten....traditiegetrouw loopt hij eerst langs de spiegel in de gang....hij kijkt naar zichzelf....wat is hij toch mooi! Hij kijkt naar de grond, zijn vaders schoenen liggen er nog....zijn werkschoenen zijn wel weg, tja...het doet hem niets dat zijn vader elke dag voordat de zon op is gegaan opstaat om zich voor te bereiden op zijn werk....en dan te weten dat zijn vader dit allemaal doet voor een hongerloontje...het doet hem niets....nee, zijn leven is geweldig, het doet hem allemaal niets....hij is jong en zit vol leven.....hij is gezond....hij heeft praktisch in elke hoek van de straat vrienden...die lijken alles voor hem te doen....ze lijken van hem te houden....De laatste dagen heeft hij last van zijn rug.....laag, achterin zijn rug.....maar ach...het kan toch niets zijn, hij is gezond......

Hij wordt steeds moeilijker wakker in de ochtend, en die pijn! Zijn moeder klopt op zijn deur...wat wil zij nou weer denkt hij, jeetje dat gezeur!....ze kijkt haar zoon aan....weet hij veel wat er door haar heen gaat....ze weet gewoon dat het niet goed met hem gaat....hij oogt erg ziek en dit zegt ze hem ook....hoe kan ze! Hij is gezond! Hij is jong! Hij is perfect....waar bemoeit ze zich toch mee!?....Ga toch naar de dokter mijn zoon....waarom ben je toch zo koppig?...hij schud zijn hoofd en wenkt dat ze weg moet gaan.....hij voelt zich warm worden, waar komt die warmte vandaan..hij wil plassen...maar t lukt niet...al een tijdje niet, maar hij durfde het aan niemand te vertellen....maar ik ben niet ziek...ik kan niet ziek zijn, ik heb een afspraak...misschien kan een vriend van mij het wel voor mij regelen...hij belt op...hij krijgt zijn vriend aan de lijn....hij doet het niet!? Die vriend zei gewoon dat hij daar geen tijd voor had...en nu? Hij heeft al zijn vrienden gebeld, iedereen gevraagd...niemand die het doet voor hem, maar het zijn toch ZIJN vrienden? Wat is er? Twee ongeruste donkere ogen kijken hem....zijn vader is pas van zijn werk gekomen....hij ziet dat zijn vader er bezweet uit ziet....het lijkt wel alsof hij zich heeft gesneld....voor mij?...zijn moeder staat naast zijn vader....ze kijken ongerust...en die pijn! Hij houdt het niet meer....hij kan nog net zien dat zijn ouders snellen naar beneden....zijn ze werkelijk ongerust om mij?

Hij doet zijn ogen open....wat een felle licht! Alles wit....mensen om zich heen...witte lange jassen....hij vangt iets op van “tumor in zijn nieren” “niet meer te redden” ...hebben ze het over hem? Hij draait zich om....hij gilt het uit van de pijn...hoe lang lig ik hier?? ...hij voelt een hand over zijn hoofd glijden....heel teder raakt het zijn voorhoofd, in de hoop zijn pijn over te nemen.....het is een vrouwen hand....zijn moeder....van al die vrienden die hij dacht te hebben...niemand van hen is geweest om hem op te zoeken...niemand die om hem geeft...alleen diegene zijn gekomen waar hij het minste van had verwacht....van zijn moeder die hij altijd heeft ontweken...van zijn vader die hij nooit begreep....van hen kreeg hij nu alle warmte.....alle liefde die hij nodig heeft.....hij dacht gezond te zijn, terwijl al heel lang ziek was....niet lichamelijk, maar meer gevoelsmatig....iets ontbrak wat hij nu heeft gevonden.....lieve moeder, vergeef mij alle tijden dat ik u niet ‘zag’....vergeef mij elke seconde dat ik niet aan u dacht...ik wens u het hoogste paradijs en al het moois u het leven maar kan schenken inscha Allah....Vader...vergeef mij de tijden dat ik u niet begreep...vergeef mij de tijden die ik langs u heb geleefd.....moge Allah swt u alle geluk en liefde schenken...en inscha’ Allah het hoogste paradijs...met zijn moeders hand op zijn voorhoofd, glijdt hij weg...... “dokter...kom snel!....wat is er met mijn zoon” hoorde hij zijn moeder nog schreeuwen....hij hoorde een schelle piepgeluid dat aan bleef houden.....een traan als afscheid.........esch-hadoe ena la illaha illa Allah wa esch-hadoe enna Moehamaden rasoeloe Allah