Kracht van het Paard xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Sterk als een Paard. Ik… een mens met een doel, een werk. Allen van aarde en aardewerk is geen paardenwerk. Strijden als een krijger op een paard tegen mijzelf. Komend van aarde, hard en veel werk. Weet… Alle lof aan God! Zijn Schepping, Zijn Wil zijn onbeperkt. Weet… Ik en mijzelf? Ik en een broeder? Een netwerk, sceptisch en sterk. Gedane zaken maken geen keer, ik ben gebrandmerkt. Voor rust, samen de Moskee in plaats van de Kerk. Heb je interesse? Een anderhalve man en een paardekop. Wist het al… Weinig aanwezigen, weinig belangstelling, maar ga door non-stop. Offensief AF philosophies, geen flop. Stap, draf, galop en rengalop… Rot op. Want, beter een blind paard dan een leeg halster. Beter iets dan niets, zeg het anders. Maar ben geen paard van een daalder. Zoals ik zei: van de zelfde bron, allen komen wij van aarde. Misschien een ander pad wat wij vaarden. Alleen of in groep als paarden. Napoleons Marengo, een witte arabisch paard. Of als Bucephalus, Alexander de Grotes paard. Als we konden leven als paarden, dan hadden we het beter op aarde. Edel, vrij, onstuimig, braaf en af en toe eens bokken. Trouw, gehoorzaam, wonend in een stal of tochtvrije hokken. Ben nooit alleen, vaar altijd eenzaam. Niet afbrekend, ook niet om op te fleuren. Kom van en onder de mensen, alle geuren en kleuren. Een open en veel meer gesloten deuren. Probeer me niet mee te laten sleuren. Ze zeggen pessimistisch, ik noem het realistisch. Je ziet… ironisch, triestig en toch zo komisch. Bewegend als een paard, schaken doe je strategisch. Zogezegd… De beste paarden staan op stal. Een wereld in chaos, woede, haat, jaloezie en overal in verval. De een mag een paard stelen, de ander mag niet over het hek kijken. Verschil tussen blanken en zwarten, westen en oosten, armen en rijken? Radeloos en Genadeloos. Slapen in een doos. Sloppenwijken. Miljarden mensen die bezwijken. Want… De paarden die de haver verdienen krijgen ze niet. Dat zei jij… Ik zeg: Hij is De Rechtvaardige. Hij laat diegene zien, die niet ziet. Ik weet, is soms nog moeilijk om te hopen en in te zien. Geloof mij, je krijgt wat jij verdient. Voor het zwaard deinst dit paard niet. Onze dien, je zal wel zien, niet af te zien. Het paard zet je schaak, je zal wel zien. Dit paard…. Bij het stijgen, sla mij niet. Bij het dalen, jaag mij niet. Wat zal gebeuren zal gebeuren, maar wat je geeft zal je moeten nemen. Gedroogde pen, je kan niet wegrennen. Ik zou er maar aan wennen, er valt niets meer te ontkennen. Waarheid boven valsheid, goedheid boven slechtheid. Een paard en zijn reinheid, zijn schoonheid door Zijn grootheid. Een paard ruikt reeds van verre de strijd. Het lot is met mij mee… Lof aan De Tijd. Als een paard met wind in het gezicht. Pure en ongetemde vrijheid. Geloof mij… Alsof ik één ben met de wind leef. De waarheid heeft geduld terwijl de leugen haastig leeft. Het bloed dat aan jou, misschien ook mijn handen kleeft. Een zwakke dienaar, en Hij geeft. Ik adem, ik voel, ik geloof dus ik leef. Was al reeds dood, Hij die mij leven deed. De verkeerden willen de teugels in handen hebben en zelfs de teugels laten vieren. Niet als De Profeet Soelayman vrede zij met hem en de mieren. Mensen leven als dieren en vrouwen die zich ontsieren. Maar dan zeggen ze weer geoorloofd: Denken moet je aan een paard overlaten, dat heeft een groter hoofd. Alleen Allah zij geloofd en beloofd, het is Hem veroorloofd. Door Hem… Zo sterk als een paard… Kennis, Moed, Visie, Perspectief door Geloof. Soms zware tijden en tegenslagen, praat nu over regendagen. Zaken die ik en wij meemaken, eigenlijk wel gekke zaken. Altijd dezelfde vragen, over jihaad en aanslagen. Altijd uitkijken en ondervragen. Maar dan op een zonnige dag, ik ren, als een paard zonder ruiter. Dus kijk uit met wie ik omga, jij omgaat. Doe nog steeds nikies aan, van… maar niet meer op de straat. Zorg dat je jezelf niet verraadt. Dit paard laat je direct schaakmat staan. Berouw is nooit te laat, voor jou uitvaart. Ik onder Islaam op het pad, niet van de baan. Wij willen blijven gaan, net als een paard wordt mij steeds een hoofdstel en zadel aangedaan. Een gegeven paard mag men niet in de bek kijken. Zo ben en blijf ik, kritisch zijn en blijven. Een goed paard is zo goed als zijn hoeven. Kennis en geduld zijn je troeven. De Levenswijze van De laatste Profeet is de Quraan. Dus luister en gehoorzaam. Gedaan? Niet te leven naar een oud paard van stal te halen. Tijd is moeilijk, maar heb een paardenmiddel. Islaam: de oorzaak, het doel en het middel. Maar stil aan zie ik het gebeuren, een schurftig paard vreest de roskam. Wat dacht je dan? Wij moslims zijn als leeuwen en we worden wakker. Met de wil van Allah, onze landen, olie, bronnen en elke akker. Wij blijven komen als een Stalker. Geen maes, geen maten, een makker, ook een overstapper. En nu? Een ziekte komt te paard en gaat te voet. Oogsten wat wij zaaiden, niet vervloekt, maar beboet. Kijk naar volk van Profeten vrede zij met hem als Loeth. Wraak lijkt nu zoet en nu ineens moet en moed. Kille blikken, geen gegroet. Een paard met kracht trekt de strijd tegemoet. Niet alleen zij. Maar ik, hij, zij. Ja… Wij. Dus ga nu niet gauw op het paard zitten. Tijdens zware ritten, door de hitte. Geduld, wijsheid of soms wat chillen. Maar ga nooit het beste paard van stal vergeten. Nooit Allah Zijn genade en gunsten vergeten. Die dag non-stop zweten, wij moesten eens weten. Hopend, huilend en vragend naar Zijn vergeven. Tracht naar Mohamed vrede zij met hem te leven. Bekeerd of noem het terugkeren en nu strijden en lijden, leven en streven. Allah heeft mij zoveel gegeven. Kan jij het paard sterkte geven, zijn nek met manen bekleden. Soms is het moeilijk, ik begrijp je en hoop dat je erachter komt. Wij leven in een wereld waar het hinkende paard achteraan komt. Wees niet snel tevreden, weet dat er goed nieuws komt. Leef voor altijd voor deze wereld en voor de dood alsof je morgen sterft, je weet niet wanneer je tijd komt. Maar misschien is het trekken aan een dood paard of het paard achter de wagen te spannen. Probeer mij in deze laatste tijden door rijmen te ontspannen. Dagdromend over mijzelf, mijn gemeenschap en onze landen. Netwerken en banden. Ren als paard uit de donkere gevangenis naar de grote weilanden. Droom of een nachtmerrie? In slechte tijden is er hoop, wakker uit die nachtmerrie. Voor ik het even zou vergeten, bij deze ook dank aan de ene merrie. Een man zonder vrouw is zoals een paard zonder teugels. Die vrouw… Vliegend als een paard met vleugels. Door mijn gedachten, doet de pijn verzachten. Laat mij na vele tranen ook lachen. Maar ga nu nie dwalen in gedachten. Dus is het tijd om te stoppen met het binnenhalen van het Paard van Troje. Geen paard met vlooien, mezelf ontplooien. Want het oog van de meester maakt het paard vet. Met opzet berecht, zonder respect en onterecht. Ik ben niet van mijn paard gevallen, maar natuurlijk zoek ik soms mijn paard. Zoekend en over het hoofd zien wat bijna voor mijn neus staat. Simpel, vrolijk, enkelvoud, bescheiden en intentie is waar het omgaat. De pracht van een paardenstaart in galop in volle vaart, perfect op de maat. Geen woorden, maar daden. Geschreven en geen gepraat. Dus niet hoog te paard zitten, leef niet trots, ijdel of arrogant. Dat was riskant. Je hebt nog steeds kans. Wil niet de teugels uit handen nemen, leiding afnemen. Geloof bevindt zich niet in de genen. Het is iets dat je dagelijks als een paard moet trainen. Wil iemand de vrije teugel laten, zijn eigen gang gaan laten. Laat de haters maar praten, het zal hen, niet mij schaden. Ik blijf rennen als een paard zo ver als mijn benen me kunnen dragen. Het gevoel om mezelf ver heen te jagen. Dus voor het te laat is… Je moet een paard niet doodknuppelen voordat je thuis gaat zijn. Waar blijf je? Wie weet waar je morgen zal zijn? Je blijft niet gaan als Hidalgo door de woestijn. Met Islaam levend in de oase in de dorre woestijn. Oud of jong? Misschien… Jong te paard, oud te voet. Maakt niet uit. Weet… Je komt van en gaat naar De Rechter toe. Rijmen en schrijven, daarom dat ik dit doe. Voor die tijd daar is, ga ik niet stoppen met zwijgen. Ik ga mij ook houden aan een man en paard te noemen, niets te verzwijgen. Zal nu het echte paard bestijgen. Zeker nu tegen het einde der tijden. Zie mensen lachen, maar veel meer lijden. Door Die leiding, doet dit mij lijden, rijmen en schrijven. Blijven strijden, voor een tijd waarin wij het beter krijgen. Men kan geen paard al lopende beslaan, men moet de ploeg niet voor de paarden spannen. Men moet een paard de rug niet stuk rijden, geduld en haast verbannen. Waar zijn nu die mannen? Maar jah… ook het beste paard struikelt wel eens. Ook de deugdzaamste en bekwaamste faalt wel eens. Naleven van Islaam, tracht niet op het verkeerde paard te wedden. Zit altijd op een stokpaardje, naar Islaam luisteren en vertellen. Klaar voor de revolutie zonder rellen. Vechten voor wat ons toekomt, dat zal ik even zeggen. Zie geen liefde en respect, oude paarden jaagt men aan de dijk, wereld waar een dienst vergeten wordt. Pas op dat je niet over het paard getild zal zijn, geprezen zijn zodat men verwaand wordt. Je bent een mens en droom niet dat je morgen een engel wordt. Paarden vallen ook, ook al is het dat zij vier benen hebben. Iedereen maakt wel eens een fout of kan pech hebben. Maar toon berouw in deze wereld die jou toch vergeet. Het is soms heet, maar weet je hoe ik dat deed. Streef en vergeef, neem en geef. Leef, Vrees God en beef, Hij vergeeft. Zorg dat je vast in het zadel gaat zitten. Er komen zware ritten. Weet… Voor mensen met paarden is het een hemel op aarde. Komen zij te sterven, dan valt er niets te erven. Waar het paard aangebonden is moet het eten. Ik ben wie ik ben en allen zullen wij sterven. Een eenzaam, sterk en getraind paard, niemand zal zich over mij ontfermen. Ga ook geen dood paard aan een boom binden. Zonder groep, binnen de gemeenschap zwerven. Bij deze probeer ik iemand te paard te helpen. Ik als Darco, Belgisch springpaard, een hengst. Een hengst als een prins op het witte paard. Een paradepaard met aan de zij stilletjes het zwaarste zwaard.

Abou Faisal