Het verworpen Wetsvoorstel Verroken

Verwijten , miserie , schurkerijen .

A):Ik zou drie mede goedgekeurde akkoorden geschonden hebben ?

1)Verwijten

 Hertoginnedal .De waarheid is dat ik Hertoginnedal van het eerste ogenblik heb verworpen ,meer nog :het probleem Leuven werd niet eens in Hertoginnedal behandeld (zie vroeger bericht:”Leuven Vlaams/mijn Verhaal ”).

Waar het verhaal van Ridder de Stexhe ,die ik steeds (en nog ) als een loyaal en fair man heb gezien weet ik niet ? Wij spraken echt over dezelfde vergadering van zes met Le Hodey ,Harmel versus Mgr Philips en Fernand Lefère(Ieper), de vroegere voorzitter van de gemeenschappelijke Fraktie CVP/PSC .

Bij een vorig bericht (waarnaar wij hierboven al verwezen),moet gij terzake “L’Affaire de Louvain “ van Christian Laporte lezen om uit de pen van een Francofoon onderzoeksjournalist te vernemen ,hoe Le Hodey door sommige ook Vlaamse Vooraanstaanden zwaar werd aangepakt ,omdat hij sinds 1962 de inplanting van Leuven-Frans in het eigen taalgewest verdedigde .En hij deed dit niet alleen ; in de Francofone professorenvereniging Acapsul kon men op een bepaald ogenblik niet besluiten .

 De Francofone wetenschappelijke onderzoekers waren voor  een inplanting in het eigen taalgebied enz

Is het onder druk van die interne discutie, dat Ridder de Stexhe onbewust tot zijn onmogelijke interpretatie is gekomen van art. 7 en 40 van de taalwet ?

Dat kwam voor sommigen  goed uit ?

2)Tegen de ,op het congres van Luik goedgekeurde statuten nl dat elk initiatief waarbij de andere Vleugel rechtstreeks of onrechtstreeks betrokken werd, moest voorgelegd aan de gemeenschappelijke Groep en wanneer dit niet gebeurt ,zal het Nationaal Comité of de  gemeenschappelijke parlementaire Groep de zaak tot zich trekken.

 En wat moet men doen als de andere Fraktie zegt :wij hebben niets te bespreken ;het is een probleem van het Episcopaat ?

Mogen wij dan ons niet,binnen ons terrein, tot het Episcopaat richten?

En wat als ook het Nationaal Comité en de rest ook bewegingsloos blijft toekijken ?

 Wat moeten wij , verkozen volksvertegenwoordigers ,dan doen ? Ons gedragen als een bende politieke schapen ?

Hoeveel is de wol van politieke schapen dan nog waard ?

Alsof de voormelde statuten alleen voor ons en niet voor hen bestonden ? Nadat we meer dan eens gevraagd hadden om een gezamenlijk overleg ?

 Zij konden toch weten  dat wij in de gegeven politieke omstandigheden niet werkeloos konden blijven toezien ?

3) Er was ook het tweejarig taalbestand dat werd goedgekeurd bij het tot stand komen van de regering VDB.

Het taalbestand van VDB gold van 1966 tot 1968 ?

Ons wetsvoorstel  van 1966 vroeg toepassing in 1968 ?

Indien men het  het Voorstel in overweging had genomen (wat duizend op duizend keren in zulk geval de regel was ) ,dan had meniet in een of andere commissie Meiers of Vanderpoorten  kunnen neerleggen en er was niets gebeurd ?

 Behalve het laten rinkelen van een alarmbel voor die staatslieden ,die het al vergeten  waren dat wij nog maar pas ,(sinds meer dan 130 jaar België, en even veel jaren Vlaamse Dekolonisatiebeweging) van de Walen bekomen hadden ,dat zij voortaan het Vlaams karakter van het Vlaamse landsgedeelte zouden respecteren lijk wij al die tijd het Francofoon karakter van Wallonië hadden gerespecteerd .

 Wij wilden meteen duidelijk maken dat wij niet langer de regel van twee maten en twee gewichten zouden  aanvaarden en dat wij elk verwijt van fanatisme zouden verwerpen door Francofonen die zelfs geen Vlaams peuterschooltje konden dulden in de steek van Charleroi ,waar naar hun eigen zeggen meer dan 30.000 Vlamingen woonden of van die Francofonen die reactieloos

de meest vernederende hetze hadden toegestaan tegen een Vlaams transmutatieklasje in Komen?

Mogen wij dan echt niet op wat meer begrip

 van die Francofonen die het doodnormaal vonden dat er  te Moeskroen met zijn bevolking van 80%Vlaamse inwijkelingen  geen Vlaams onderwijs mocht bestaan ,noch Lager noch Middelbaar Onderwijs en die hetzelfde eisten in de historisch Vlaamse stad Edingen ,

Zwijge van het feit dat dit alles op verre na niets te maken had met het impact van een anderstalige universiteit ?

En wanneer gaan sommige Vlamingen er eens mee ophouden hun eigen mensen voor extremisten te verslijten nl die Vlamingen voor hun eigen gebied niets meer vragen dan de meest normale Waal voor Wallonië ???

Zakelijk gezien  gaf het verwerpen aan mijn Voorstel een onschatbare historische meerwaarde ?

B)Miserie

Het Parlement is één zaak ,maar daarbuiten heerst een andere wereld .

Een van de eerste gevolgen was dat ik voor een lange periode niet langer met de trein naar mijn werk kon gaan .

Op hetzelfde spoor vertrokken in het centraal station niet alleen de trein naar Oudenaarde Kortrijk Roeselare Poperinge ,maar ook treinen naar Waalse eind- bestemmingen;

Niet alleen Kardinaal Seunens en anderen kregen het te verduren omwille van dit historisch misverstand , maar ik kreeg minstens mijn part ,soms zelfs op mijn weg naar het station .,als ik het mag zeggen ,veel minder beschermd dan de andere politieke verantwoordelijken

;Op mijn weg naar het perron heb ik veel franse woordjes bijgeleerd .

 Dat ik aan de Vlaamse kant als een soort held werd begroet, veranderde niet veel aan de rotte situatie. 

Ook in mijn eigen kiesgebied was de receptie ,niet eenduidig .Ik hield als voor en na mijn zogeheten antenne vergaderingen ,waar ik ook inlichtingen bekwam over reacties van buiten de Partij en dat viel nog al mee,het was immers nog voor de De Croo periode .

 Maar binnen de partij waren er twee nuances .

De ene tendens ,de grootste stond 100% achter mijn inzet en was zeer nieuwsgierig naar meer uitleg ,de andere tendens vond dat ik maar beter wat minder aan het woord kwam in het parlement , en waarom moet gij altijd de koren uit het vuur halen enz  Op die manier zult gij nooit minister worden .Maar aan het eind van de rekening is dat alles maar tijdelijk en behoord tot de politieke folklore .

Politici hebben ook een familie en kinderen en ook die dreigden in die conflict wereld te belanden .

En in mijn geval waren er niet alleen de Franskiljons ,die in Oudenaarde zeer braaf waren,  maar er waren vooral de VU die het moeilijk konden aarden dat ik in de Kieskring Oudenaarde lelijk in de weg liep En dat soms wortels tot in de school . Al bij al viel dat nog mee ,maar ik had toch een zoon , die terecht of onterecht het gevoel had ,dat  men het hem kwalijk nam dat hij de zoon was van zijn vader , en van uit dit gevoel vond hij die VU-leraar maar een zeveraar was en derhalve ook zijn stof ,  met al de gevolgen vandien.

En dat is al geen folklore meer .

C)Schurkerijen

Terwijl de polemiek in de bladen verder gaat ,moet er aan weerskanten van het conflict een schietschijf gevonden worden . Ik weet niet goed hoe het bij de Vlamingen verloopt maar ik weet des te beter .hoe het aan de andere kant gaat .

Toen was een van de meest gebruikte wapens de telefoon ,die dag en nacht rinkelde ?

Nemen we hem op of nemen wij hem niet op ? En in ons geval was “wij” gelijk aan twee mensen ,mijn vrouw en ik .

De eerste afspraak was :vraag het nr en zeg dat ik zal terug bellen . Zonder succes behalve die ene keer ; toen de oproeper zei :te bellen vanwege Mgr De Smedt uit Brugge . Ik had nauwelijks de telefoon in mijn handen of de tirade begon ? Wat hij precies zei? Ik weet het niet ,want zogauw ik het doorhad begon ik zelf luid genoeg om hem niet meer te horen ,tot ik hem op het einde hoorde roepen ,in het Frans ,wie gaat dat betalen ,

? En  hij haakte af .

Meestal werd de telefoon onmiddellijk  direct toegelegd zogauw wij wisten welke vis wij aan de lijn hadden,maar het gebeurde wel eens dat mijn vrouw geloofde dat ze met haar zachte stem wel iemand tot een gesprekstoon kon overhalen .tot ik haar moest vragen leg die telefoon toch direct neer of haar al eens van de telefoon moest bevrijden .

 Wij zouden samen een heel boek kunnen schrijven over die tijd ,maar daar zijn natuurlijk veel plezantere onderwerpen ;

Alleen deze nog :i k zag haar bleek worden ,nam gauw de hoorn over om alleen nog te horen:”Denk aan Lumumba, we krijgen u wel te pakken en geheel uwen nest gaat er aan  ?

En die telefoon was in het Vlaams .

En elders in het land riep men Seunens weg .

Per auto naar Brussel

De sfeer bleef nog een tijd van dien aard ,dat ik al lang niet meer met de gebruikelijke trein naar Brussel trok.

Ik reed gewoonlijk via Ninove en  in het terugkeren had ik vaak een stop in de Kalvaar ,( in de volksmond “de vuile veurschoot” genoemd ) vooral als er Kortrijkse Collegas ook per auto onderweg waren ;maar dat is voor een andere keer .

Tot op zekeren dag iemand vaststelde :daar is een gat in de voordeur van uw auto .

Na een grondig onderzoek was het besluit :iemand heeft met een scherp voorwerp een gaatje in uw deur  gestoken . . Eventjes aan een kogel gedacht ,maar dat kan niet want dan zoudt ge hier niet meer lopen en als ge niet in uw wagen zat, zou hij ook door de andere deur gegaan zijn , of daar zijn blijven hangen ,waarvan geen spoor.

Geen verdere problemen tot ik in de achterkoffer van mijn auto, rustig liggend in het staal van mijn reservewiel een plaatgedrukte kogel zie liggen ;

Geeft een vies gevoel ,want ik heb niets gehoord ?

Zou hij afgevuurd zijn op mijn stilstaande wagen voorde deur ? Dan staat aan de andere kant van de Straat maar één huis ,dat perfect zou kunnen kloppen ,en daar woont de braafste mens van uren in het ronde .voor de rest stond ik alleen stil aan de Kalvaar en aan het parlement

 Dan moet dit gebeurd zijn terwijl ik aan het rijden was en dan heb ik toch niets gehoord of gezien .

Voor de tijd die daarop volgde ben ik dan maar over Aalst via Koekelberg naar mijn werk gereden ,mijzelf wijs makend :hou uw mond anders zoudt gij nog verdere inspiratie kunnen geven in dit democratisch Landje .

En mijn vrouw was doodgelukkig wanneer ik weer met het openbaar vervoer naar mijn werk trok .

Het enige wat ik politiek met die ervaring gedaan heb is een pleidooi , te Luxemburg ,in de Benelux-raad ,waar ik lid was, dat deze er zou voor zorgen dat die Landen het vrij  bezit Long Rifles eens serieus zouden onder handen nemen . Als ik samen met mijn vrouw ik al bijna,aan die pijnlijke periode terug denk ,krijgen wij er al lang geen kiekenvlees meer . Maar aangename herinneringen zien er toch anders uit .

Leg dan eens een wetsvoorstel neer ?

------------------------------------------------------

Een volgende keer ,mijn verdere verhoudingen met VDB en zekere positieve gevolgen van het neer leggen van mijn  wetgevend initiatief

21-02-2007 om 00:00 geschreven door jan verroken  

Het Voorstel Verroken verworpen

Door Kamer en Senaat

Het wetsvoorstel werd ingediend op 17mei en pas op 28 juni 1966 weggestemd . Gedurende die lange tussentijk werd heel wat literatuur geproduceerd en gissingen gemaakt o.a. over het waarom van dit, lange dralen .

Wij zelf zullen het de pers ook niet gemakkelijk gemaakt hebben ,daar wij in die periode de juiste uitleg wel schuldig moesten blijven .

De juiste uitleg had moeten klinken als volgt : Ik ben bezig met een poging om  parlementairen uit andere partijen te zoeken om mijn voorstel mede te ondertekenen om het zo onmiddellijk te de(partij)politiseren . .
Zoiets onmiddelijk aan het groot klokzeel hangen , ware natuurlijk het beste middel geweest om te mislukken .

Toen ik dit aan de Fraktie voorstelde,keek iedereen eventjes in het rond ,het was eventjes knipperen, en ik kreeg dan onmiddelijk groen licht .

Ik was er bijna zeker van dat Fayat (SOC) onmiddellijk zou meetekenen ; het zou wel zeer moeilijk liggen aan Liberale zijde . Maar dat zouden dan wel samen zien.

Waarom Fayat ? Zoals ik vroeger al verteld heb,ik kende hem persoonlijk al lang ,sinds (1948_1949?)
 onze ontmoetingen ten huize van  Craeybeckx .
Tijdens de regering Van Acker 51954/58 was hij mij ongevraagd bijgesprongen om samen met Grootjans mee te interpelleren en  te protesteren tegen de publicatie van de vervalste Taaltelling .

En  tijdens de regering Lefèvre -Spaak , hadden wij toch goed samengewerkt voor de bevordering van de Vlamingen in Buiten landse Zaken  (zie de Fayat-boys).

En het doortrekken van de Taalwet oversteeg toch de grenzen van de Partijen , temeer dat mijn voorstel veel ruimer was dan Leuven alleen . Het ging toch ook over het bekomen van een Vlaamse (vrijzinnige) Universiteit binnen de grenzen van Brussel ?

Toen ik hem de vraag stelde was hij onmiddellijk akkoord,maar wilde toch eens kijken als hij voldoende rugdekking kon vinden in zijn toen nog unitaire Partij .

Ondertussen zou ik contact opnemen met Louis D’Haeseleer (Lib, Aalst)

Het waarom voor D’haeseleer ? En  wiens waarom?  Dat ben  ik vergeten . Ik kon hem echter niet onmiddellijk bereiken,maar eens zover ,moest ik het geen twee keer vragen ; had ik het document bij de hand gehad hij had ter plaatse getekend  .

Spijtig genoeg kon Fayat zijn afspraak niet waar maken . Dit zal niet beletten dat , bij de volgende verkiezingen , Fayat hiervoor te Brussel van de lijst werd gezet maar opgevangen op een andere lijst,”De Rode Leeuwen”.  Zo kon hij toch opnieuw verkozen worden .

 Een ander gevolg van dit verhaal was, dat ik ook afscheid moest nemen van Louis D’Haeseleer  .

 Toen kwam Lode Creybeckx (SOC. Burgemeester van Antwerpen) me opzoeken met de troostende woorden : maak u geen zorgen ,alles komt in orde . Maar ge hebt het verkeerd aangepakt;ge moest mij aangesproken hebben; onze vriend Fayat is te kwetsbaar in zijn kieskring ,maar ik zal er voor zorgen dat gij niet alleen staat bij het   in overweging nemen.

Terug in de autonome Vlaamse CVP- Fraktie was het voltallig Bureau  onmiddellijk bereid het voorstel te ondertekenen Uiteindelijk gebeurde dit niet ,omdat de Fraktie van oordeel was ,dat het  voorstel een te scherp CVP-profiel zou krijgen, wat voor de andere  patijen een bijkomende reden kon zijn om het voorstel te verwerpen, niettegenstaande mijn benadering veel ruimer gesteld was dan het probleem Leuven alleen

Het ging immers over het van toepassing maken van de Taalwet op alle vormen van hoger onderwijs,waarin begrepen de splitsing van de ULB/VUB en dit alles in het vooruitzicht van een echte” Culturele Autonomie “.

Maar ook in de politiek komt het voor dat men gewoon niet wil zien wat men niet graag ziet .

Op zoek naar de meest neutrale of zakelijke formule,met een zo laag mogelijk partij-profiel   , kwam plots iemand op het idee: laat gewoon alle leden van de Commissie van Onderwijs meetekenen ,”waarom een probleem moeilijk maken als gemakkelijk ook gaat ?”

Maar ook in de politiek doet men nogal graag het omgekeerde  en verkiest men eerder de regel :”waarom iets gemakkelijk maken als moeilijk ook gaat”

Wij waren precies met zes , en straffer nog,alle Provincies waren erdoor vertegenwoordigd: Karel Blanckaert(Antwerpen),Mevrouw Craeybeckx (Limburg) Roger Otte (Oost-Vlaanderen) Gerard Eneman (West-Vlaanderen), Godelieve Devos (Brabant-Leuven)

Er waren ook vrouwen  bij  en alle andere evenwichten waren aanwezig .

Politiek nogal technisch enz Hoe konden wij zolang sukkelen ,dit gaapte toch lijk een oven ?

Nog eens,hoe konden wij zolang sukkelen ?
Wel, een normale politieke week telt maar vier dagen,van Dinsdag tot Vrijdag en drie vier weken zijn voorbij zonder dar gij het weet ;

Op 8 juni werd de tekst uiteindelijk rond gedeeld en op 28 juni werd hij in de Kamer besproken .

 Dat er nog eens 20 dagen bijkwamen ,heeft alleen te maken met de programmering ,door het bureau van de Kamer.
Het kan wel waar zijn dat we zelf niet hebben aangedrongen op een snellere behandeling ,om aan de journalisten en vooral aan de parlementairen de tijd te geven om het voorstel grondig te lezen .
Het komt immers meervoor ,dat men even enthousiast voor als tegen een wetsvoorstel stemt zonder het ooit te hebben gelezen
 ,zwijge van de toelichting .  .En dat zal ook wel zo geweest zijn in ons geval, niettegenstaande al het lawaai dat erover gemaakt werd .
.

Over de bespreking in de Kamer kan men alles lezen in allerhande publicaties  .

Het belangrijkste feit voor mij is , dat mijn  Voorstel in de Kamer verworpen werd met 91 stemmen voor en 103 stemmen tegen  en twee onthoudingen .

En een heel pak van de aanwezigen had de zaal verlaten voor de stemming .

Wat voorgaat heeft iedereen gezien ,maar wat blijkbaar tot hiertoe niemand gezien  heeft , is dat precies de helft van de Vlaamse Socialisten mee de zaal verlaten heeft en dat precies de andere helft  gebleven is en voor heeft gestemd .

 De Vlaamse Liberalen stemden tegen met vooral het argument van het tweejarig bestand dat wij hadden goedgekeurd bij de instalatie van de regering .

De Liberale voorzitter van het Willemsfonds ,prof. A.Verhulst

en die van Het Volksbelang ,Piet Van Brabant zullen mijn voorstel bij de Liberalen hardnekkig steunen

en de goekeuring ervan door de Kamer hard verdedigen ,maar het blijft bij fluiten in de wind .

Bij de Vlaamse Socialisten was de toestand anders;zij waren niet in de regering  .
 De normaal te verwachten tactiek was dat Van Eynde met zijn stem ,die ge dwars door de dikste muren kon horen,voor de stemming zou roepen : kom mannen dat is een zaak van de” tseven” laat ze hun plan trekken,wij stappen het af .

En aldus gebeurde ,maar 18 Vlaamse Socialisten bleven zitten en stemden voor, als gevolg van de actie van Craeybeck (Controleerbaar ? Zie kamerverslag.)

Van de Walen bleef alleen de socialist Ernest Glinne en stemde voor ,als voorstander van de culturele automie.

Was het Voorstel in de Kamer verworpen,hetzelfde wetsvoorsel werd in de Senaat onmiddellijk overgenomen door Karel Van Cauwelaert en Alois Sledsens ,twee vroegere leden van de groep van de Acht , uit de tijd dat de Vlaamse CVP nog niet autonoom was ,maar thans statutair fungeerden als leden van het Bureau van de Fraktie .

Het resultaat van deze poging  was: ook hier verworpen bij staking van stemmen nl. 79 stemmen voor en 79 stemmen tegen én drie onthoudingen.
Houben ,de Nationale Voorzitter, ook de Koepel voorzitter genoemd had zich onthouden wegens bij zijn functie passende neutraliteit  .

-------------------------

Tot hier de feiten . het volgend bericht over de miserie .

19-02-2007 om 00:00 geschreven door jan verroken