BIJ THEO LEF7VRE EN SPAAK ___OP HET BANKSKExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Even de verhoudingen voorstellen.

A)Theo Lefèvre ?

De verhoudingen waren altijd slecht,ook als wij er dezelfde mening op nahielden Ik heb er pas later iets van begrepen ,als hij al lang overleden was ; NL toen ik de biografie van Michiel Van de Kerckhove las .
Tijdens de oorlog. maakten ze beiden deel uit van groep (+ Tony Herbert) die ik als de belangrijkste stichters van de CVP beschouw; Maar Theo maakte zich zorgen over de kansen van zijn kandidatuur te Gent ,vanwege een gevreesd verzet door Gerard Van den Daele .Men ging er daar echter van uit  dat Vindevogel uit het Arrondissement Oudenaarde zou verdwijnen .En daar zag men een kans .

Met het oog op vervanging van Vindevogel door Theo Lefèvre,werd op het einde van de oorlog in dit arrondissement een heel politiek netwerk uitgebouwd 
Toen hij dan toch in Gent terecht kon ,dacht hij zich bevoegd om zichzelf ,in het arrondissement Oudenaarde ,eigenmachtig te kunnen laten vervangen .
Ook toen dit uiteindelijk mislukte, bleef hij de rest van zijn leven in dit arrondissement ,waar ik onbewust al zijn  beschermelingen voorbij liep ,rondkuieren .Dat moet even zwaar op zijn heupen gewerkt .hebben als op de mijne.

B)Paul Henry Spaak ?

 Voor mij de beste redenaar uit het Belgisch Parlement ,waar ik met bewondering naar opzag .Minister van Buitenlandse Zaken ,met wie ik eigenlijk niets te maken had ?

Een man die ,naar mijn oordeel ,geen woord Vlaams verstond  en met wie ik dus geen zinnig woord kon spreken ,noch hij met mij ? Voor hem een totaal nieuw naoorlogs fenomeen .Zelfs de grootste vooroorlogse Vlamingen spraken allemaal Frans,of vertaalden hun eigen tussen komsten ,als ze uit princiep eerst Vlaams spraken .

Maar ik behoorde tot de eerste producten van de taalwetten van 1932,daarbij was ik een van de eerste producten van een bescheiden democratisatie van het universitair onderwijs .

 Uit een Vlaamseentalig economisch bescheiden gezin en als gewezen Germanist Engelse Licentie was mijn tweede taal Engels, gevolgd door Duits en dan Frans .

Ik sprak dus Nederlands ,niet uit principe , maar om dezelfde reden waarom de anderen Frans spraken , met de bijgedachte :”als er iemand zich moet belachelijk maken ,dan laat ik dat liever over aan de tegenpartij" .

Wat was er precies gebeurd ?

Op een zogeheten zwarte dinsdag,tijdens de bespreking van de eigenlijke Taalwet , had ik met de Vlaamse CVP  collega’s twee amendementen ingediend ,die door Voorzitter, Moyersoen  geweigerd werden .
Ik wil hiermee geen oordeel uitspreken over de Voorzitter die kennelijk verrast werd door de nieuwigheid van ons voorstel ,

Het ging NL in een wet voor de Openbare Diensten

 a) over de vernederlandsing van het bedrijfsleven en

 b) over de invoering van taalkaders in de Buitendiensten van   Buitenlandse Zaken .

Twee onderwerpen die in de wet van 1932 niet behandeld werden  en waarover de Voorzitter Moyersoen ,op eerste zicht ,kan gedacht hebben dat ze niet thuis hoorden  in dit ontwerp van wet ?
Wellicht heeft hij er wel bijgedacht : daar kent Verroken toch niets van .Maar dat weet ik niet .

Als reactie op deze verder hardnekkige weigering ,hebben alle Vlaamse CVP leden samen de vergadering verlaten ,met de mededeling dat we niet zouden terugkeren zolang onze amendementen onbehandelbaar werden verklaard .

Gevolg ? Een soort minicrisis .
We waren samen zo koppig als arduin en we kregen bovendien nog de steun van de meerderheid in de Fractie, met enkele weifelende vraagtekens bij enkele andere collegas, die weifelden als kaarsvlammekes in een zacht windje .

Gevolg :op het bankske geroepen in het kabinet van de Eerste Minister .

Ik zie ze nog zitten . ALs voorzitter Theo Lefèvre , mijn beste vriend , rechts naast hem Spaak ,de Frans eentalige ,links  een tolk (Wat anders nooit gebeurde bij confidentiële vergaderingen ). En verder Collard  die ik ,al bij al, altijd nog bij de wijze mannen heb geklasseerd (maar hierover later)
 Was er ook Jos Van  Eynde , die ik aanzag als een soort Schotse  herdershond ,die zonder ophouden rond de rode kudde liep om te beletten dat er hier of daar een schaap zou verloren lopen ,en wee de snoodaard die zich eventjes te dicht riskeerde .

De rest van de vergadering heb ik op dit ogenblik niet voor het oog .

 Moyersoen was er niet; Fayat was er wel en rechts van mij zat De Saeger .

Ik hoor Van Eynde nog fluisteren , dat gij het kond horen tot in de Wetstraat :geef hem eens een briefke van  duizend frank, hij zal het niet laten vallen omdat er Frans op staat ,

Waarop De Saeger :Trek het u niet aan, hou gerust uw betoog , ik zal het daarna vertalen ,dan hoeren zij het twee keer ..Op mijn stille vraag over de tolk daar (?) reageerde hij :het is toch

een schone kandelaar ,laat hem maar zitten ,Ik zal u vertalen .

En toen gebeurde het.

1)
En toen kreeg ik het woord over het invoeren van taalkaders in de buitendiensten van Buitenlandse Zaken .
 Ik wil hier niet te lang bij stilstaan .  Als ik gedaan had met mijn verhaal,wilde Lefèvre het woord aan de tolk geven , maar De Saeger was hem voor . Spaak reageerde echter met de woorden  in het Frans : niet nodig ,ik heb alles verstaan en ik zal het zelf vertalen .

Den enen keek naar den anderen , hun ogen rolden nipt niet uit hun kassen.
  En Spaak vertaalde en het klonk tien keer mooier dan mijn eigen verhaal ,zo als een onweerstaanbaar pleidooi . 
 En Spaak besloot :"Et moi ,je suis d’accord "..
 Gij nu ?----tijd  voor een glas water—

En dan legde hij uit waarom ?

2)
Daarna kreeg ik het woord voor mijn tweede betoog  over het vervlaamsen van het bedrijfsleven (later zal men die term vervangen door “ vernederlandsing)van het bedrijfsleven .

Dit klinkt echter te radikaal ;wij moeiden ons niet met de samenstelling van de kaders wij vroegen alleen dat alle sociale papieren in de streektaal zouden gesteld worden en wij stelden dat hetzelfde moest gebeuren met alle wettelijk verplichte documenten  en met alle briefwisseling die gericht werd tot een Nederlandstalige administratie,van welk niveau ook .'t Is alles .

Hetzelfde scenario als met Spaak----   Maar wie zal antwoorden ?

En toen gaf de voorzitter,Theo Lefèvre, het woord aan zichzelf .
De vertaling klonk niet zo mooi ,maar veel luider . Hij voegde er nog een en ander aan toe , wat ik niet gezegd had ,
En Theo Lefèvre besloot : en ik ben akkoord .

 Tot op vandaag heb ik nooit het waarom van dit scenario begrepen ? Men had dit alles toch evengoed stillekes aan Moyersoen kunnen meedelen ?

En wat daarna?
 

De volgende dagen keerden wij terug naar de Commissie . De twee amendementen werden zonder meer aanvaard en ze gingen door de Commissie besprekingen lijk een mes door de boter . Wij kregen hier en daar zelfs nog een  toemaatje .

Waarover ging het nu allemaal in detail en waar had ik mijn mostaard gehaald ?

Daarover een volgende keer .

Zij die over ons boekske  “Twintig  Jaar Vlaamse Weerbaarheid” beschikken kunnen hierover meer lezen .Dit is geen reclame ,want het is al lang uit de markt ..
---------------------------------------------------------------------------------

P.S.Ik brand niet graag voor zondekes waar iemand anders deugd aan beleefd heeft .

En ik steek niet graag pluimen op mijn hoed , die iemand anders verdiend heeft .