xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Noteer :dit bericht werd ondertussen grondig bijgewerkt met enkele essentiele gegevens ,die zeer belangrijk zijn voor de volgende berichten .

Leuven Vlaams/Mijn Verhaal

Het ganse gebeuren rond Leuven Vlaams speelt zich af in verscheidene middens,van de straat tot de staat en duurt van 1960 tot 1968 , zonder rekening te houden met de naweeën .

En als men het achteraf bekijkt , kan men toch de vraag niet ontwijken :waarom ?

Het had toch een win/win operatie kunnen zijn voor iedereen ?

De Walen krijgen een universiteit bij, in hun eigen taalgebied en dat op een plaats die ze zelf gekozen hebben,een universiteit met mondiale uitstraling en  met alle belangrijke economische en culturele  neveneffecten  ?  
En wat een presence en profilering  voor de katholieke Walen als nooit tevoren én meteen zijn al hun  taalproblemen opgelost? Franstalige scholen van laag tot hoog en functionele scholen en geen administratieve taalproblemen ,noch op het locale noch op het gewestelijke vlak.

Ze kregen  bovedien een geneeskundige faculteit binnen de Brusselse Agglomeratie .Hierdoor werden  ook hier , niet alleen alle voornoemde problemen opgelost . Meteen werden ze ook verlost  van het onoverzienlijk dreigend  tekort aan bedden en patiënten.

 Ik weet het, dit alles was toen bijzaak ;het ging over “de symboliek”

En tevens werden de  Vlamingen verlost van die eeuwige conflictsituatie in Leuven stad en universiteit . Ze konden zich voortaan 100% procent inzetten voor de echte problemen  van Leuven stad en Leuven  universiteit.

Op de koop toe kregen ze een nieuwe Vlaamse universiteit binnen de Brusselse Agglomeratie

Maar ?

 Wist gij dat dit alles voordien wettelijk onmogelijk was vanwege het bestaan van de grendelwet van 1911.

Die grendelwet verbood dat ULB/VUB zich buiten Brusselse Agglomeratie te vestigen en verbood de Kath. Universiteit van Leuven zich buiten het arrondissement Leuven te vestigen ?


Een kleine anekdote ter illustratie ? Van tijd tot tijd,in een parlementaire commissie vergadering ,als Van Eynde weer eventjes goesting had om de Tseven te treiteren , verweet hij dat voor  hen het officieel onderwijs Vlaams moest zijn van hoog tot laag ,maar Leuven ,daar moest men af blijven.
Waarop dan steeds prompt ,door de ene of de andere geantwoord werd : wanneer gaat gij eens een voorstel indienen om de gredel van 1911 te laten springen ?

Wat hij daarna mummelde kon niemand nog verstaan.


 

Ook belangrijk om weten is ,dat senator Houben in 1962 een wetvoorstel had ingediend om die grendel van 1911 te laten springen en zo mogelijk te maken elders in het land universitaire kandidaturen te kunnen vestigen  .

Ge moet hierbij onthouden dat tot 1965 duurt voor de grendelwet springt en het voorstel Houben Wet wordt . .

Tot zolang zat Leuven en Brussel achter de grendel ?

Maar van dan af staat de deur op een kier ?

Een kleine,toch niet onbelangrijke anekdote.Er lag in het arrondissement Leuven wel een Franstalige gemeente Hamme-Mille , maar als dispuut uitbrak was ze er al uit verwijderd en bij Wallonië gevoegd ,door de Taalgrenswet

Zoals ik bij de inleiding van dit blog zei,wil ik me ook hier beperken tot wat ikzelf heb meegemaakt en dat is maar een zeer klein deel van het gebeuren .

Over de rest bestaan zeer interessante eerlijke boeken  in beide talen ,

Zoals “Leuven Vlaams” door Willy Jonckheere , Davidsfonds

(een doctoraatsthesis waard ).

En “L’Affaire de Louvain 1960_1968” door Christan Laporte ,De Boeck-Université

Daar staan zeer veel interessante zaken in ,waar ik toen niets over wist .Geen propaganda maar geschiedenis .Wel met enkele vergissingen, maar vergissingen ter goeder trouw;geschiedenis is nog steeds geen exacte wetenschap ,

Als parlementair was ik toevallig lid én van de Commissie van Onderwijs(Onderwijswet) én van de Commissie van Binnenlandse Zaken(Taalwet)zodat ik daar bij alle aspecten van het probleem betrokken was .

Voor het eerst: “Walen buiten” in 1960

In maart 1960  ging in Charleroi een taalwetcongres door van de CVP/PSC

Ge weet nog, de streek waar duizenden Vlamingen woonden ,en voor wier kinderen geen Nederlandstalig onderwijs (zelfs geen transmutatieklassen) mocht opgerichtworden ,waar geen administratieve faciliteiten mochten komen ?enz

Zwijge van een anderstalige universiteit .

(Zie blog: “Pour les flamands la meme chose” en “le droit du sol is een Franse uitvinding” ).

Ik had toen deel uitgemaakt van een taalgemengde werkgroep die de besluiten voor dit congres had voorbereid .

28 zware vergaderingen hadden wij er aan gewerkt en waren akkoord geraakt op besluiten zeer nauw aansluitend bij die van het Harmelcentrum ,wat een zeer sterke positie was ,in het vooruitzicht van de parlementaire besprekingen met de andere partijen .

Toen we op het congres verschenen had het Nationaal Comité van de Partij daar wel iets aan toegevoegd wat niet aan onze besprekingen werd voorgelegd . Wat statutair mag .Ge moet het echter meemaken om te weten hoe  vervelend dat is .zelfs als op het congres nog kan uitgevochten worden .

Maar toen verscheen Oud-minister Duvieusart ,met de stelling:

“Un territoire n’a pas de langues”.
Zo met een krassende stem als van een scherpe roeste zaag die door merg en been gaat, en dat in dat zelfde Charleroi  waar de tweede landstaal  vogelvrij was verklaard ,gevolgd door een pleidooi in functie van Leuven Frans dat niet kon overleven in een Vlaamseentalig gebied ?

Het zal niet langer dan acht dagen later geweest zijn dat hij, op uitnodiging van de Francofone studenten federatie ,het woord zou voeren te Leuven, wat hem belet werd door een georganiseerde ingreep van Vlaamse studenten . En daarmee zat het spel op de wagen en het zou ,met tussenposen ,duren tot 1968.
De rel nam toe,de Waalse studenten zakten in groep af naar het Stadhuis om daar de Marseillaise te zingen ,waarop  de reactie van de Vlaamse studenten met Walen Buiten . en ook dat zou duren tot 1968 .

Ook in de politiek is er niet veel tijd nodig om en brand aan te steken  maar het kan lang duren om te blussen ,ongeacht de schade die overblijft  .

En toen kwam Hertoginnedal

Nadat wij in de parlementaire Commissie klaar waren met een tekst voor de nieuwe taalwet en dit, als vroeger aan getoond,  in een Commissie waar de Francofone de meerderheid hadden en onder het gezag van twee francofone Ministers ,meende de Staatslieden het weer nodig een tabakspruim in onze pap te moeten gooien  , onder de achterschemse druk van instanties voor wie een parlementair vergelijk een nutteloze omweg is .

Deze keer ging het om de Randgemeenten er van uitgaande dat het voor uitgeweken Brusselaars (aan wie toch wettelijk de tweede landstaal onderwezen werd) zich moeilijk konden aanpassen (ik zeg niet integreren lijk de duizenden eenvoudige Vlamingen in Wallonië) ?

Met Walen in ons plaats zou zulk een poging geen vijf minuten geduurd hebben ?

Maar daar lag nog een tweede tricolore tabakspruim in de pap,NL het probleem Leuven .

Stop, zei Van Eynde, dat is en probleem van de Tseven (waarmee vriendelijk en meestal achterbaks de Katholieken worden )

Gevolg:dezeflde avond ,5 Juli 1963, ging in een zaalke van het parlement een andere onderhandeling door NL bij de Tseven.

Waren aanwezig :Francofonen,Harmel(kwam wat later en vertrok wat vroeger) Destexhe, Le Hodey . Als Vlamingen,Mgr. Philips ,Fernand Lefere, Verroken .

En nu moet ge eerst weten wat in de Wet staat en stilzwijgend , zonder debat door het Parlement werd aangenomen ?

Geen wijziging noch aan het administratief noch aan het onderwijsstatuut van Leuven.

a) Administratief,(art. 40) .
Wie meende een wettelijk geldige vertaling van een document nodig te hebben , kon die gaan halen op de diensten van de universiteit ? Zodat wanneer de universiteit verhuisde er niets achterbleef .

b)Inzake onderwijs(art.7)
 bleef een transmutatie-afdeling in de instelling van Heverlee beschikbaar . Er werd niets nieuw opgericht ,zodat daarna

niets moest gesloten worden .

Controlerbaar ?

Hoe is dit mogelijk na al dat lawaai in het zog van Minister Duvieusart ? Wie heeft daarvoor moeten pleiten ? Niemand .

Bijna onder ede werd meegedeeld (Le Hodey,voorzitter van Les Amis de Louvain,dat later Acapsul zou worden) dat het om een overgangsoplossing ging ,want er zou gewerkt worden aan een inplanting van Leuven Frans in het eigen taalgebied. Er waren toen al gronden in optie genomen van Kanunnik (?) gelegen in Nijvel.

 Zou iemand het verklappen , dan zouden wij

samen loochenen ,gezien de delicate fase van het probleem .

De man zou vroegtijdig overlijden ,maar in de partij .vervangen worden door zijn echtgenote ,die op een latere besloten  vergadering ,in aanwezigheid van mgr Descamps ,mijn versie van de feiten zou bevestigen ?Waarvoor ik nog steeds dankbaar ben

Maar ook zonder dit verhaal  , kijk naar de taalwet en zoek eens een andere uitleg dan de reeds ingecalculeerde verhuis ?

Nog twijfelen ? Neem dan eens het boek "L'Affaire de Louvain " van Laporte ter hand,blz 126 waarde auteur , op 7 Nov.1963,Philippe Le Hodey zijn  pleidooi laat houden voor de overplanting van Leuven Frans naar Wallonie o.a.tegenover Houben enTheo Lefèvre . En hij zal hem dat kort daarop nog eens laten doen te zijnen huize,avenueAvenue Franklin Roosevelt ;(blz.127) De waarheid .en dit alles werd overgenomen uit de memoires van de meer dan gekende Woitrin ?

De francofone plannen voor een inplanting in het eigen taalgebied begonnen in 1962 .

En in functie van deze waarheid werden  art. 7 en art. 40 van de Taalwet van 1963 opgesteld en anders kan men ze niet verklaren ? En als er dan een akkoord gesloten werd ,ondrleiding van Le Hodey o.a. met Verroken , dan was het dit en geen ander .

Volgt later 1964,66 en 68

a)De studidag van de Vlaamse CVP

b)Het CVP-congres van Luik ,met de toegestane autonomie van de Vleugels ,plus een akkoord  de ander te informeren en te overleggen wanneer een initiatief  een belang van de ander raakte .

c)1966 .Het wetsvoorstel Verroken

d)1968 De beruchte interpellatie en de val van de regering VDB.

--------------------------------------------------------------------
Toen ik later, samen met de parlementsvoorzitter Dequa,als ondervoorzitter en in gezelschap van het ganse bureau van de Kamer, Zaire eens mocht bezoeken ,en toen zei Mobutu :"c'est vous le tombeur des gouvernements ???"daar waar iedereen erbij stond:grapje .
Aan het einde van de trip werd ik toch ,samen met de anderen, gedecoreerd met de Orde van de Leopard.,bezegeld door het spelen van de Brabançonne .Wat jammer dat de Libre dat niet mocht meemaken .Eerlijk gezegd ,ik ben er nog niet goed van.

Bij ons afscheid kregen we nog ,als speciale attentie een gans bezonder Vlaams lied te horen "vi van Bomma en --"