xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het Jaar voor De Grote Revolte

Leuven Vlaams mobiliseert

 op verscheidene Fronten

De intrede van het Pluralisme

Na het  verwerpen van ons voorstel schakelde het parlementaire front over naar de waakvlam

Iedereen kent het standpunt van onze parlementaire fraktie over de vestiging van Leuven Frans in het eigen taalgebied ,in het belang van dit gebied ,daar heeft de universiteit alles wat ze nodig heeft en meteen zijn alle conflicten opgelost . Hoe langer ge daarmee wacht hoe rotter de situatie wordt .

Wij kunnen er ook niet nevens kijken dat slogan “Walen buiten” het niet gemakkelijker maakt en haast normaal als reactie oproepen “Nous restons”

Maar een universitair corps bestaat normaal toch uit verstandige mensen, ook als dit corps uit Francofone bestaat,en die moeten op den duur toch tot bezinning komen ? Dus was ons standpunt “wait and see”

Buiten het parlement zijn er verscheidene fronten

Daar is het probleem bij de inrichtende macht ,met de levensernstige vraag ; hoe het probleem en het gezag terug in handen krijgen met de vraag :wie kan ons daarin helpen  . waarvan acte .

Daar is het probleem van de feitelijke Universitaire leiding .  Met alle respect,niet onze bevoegdheid

.

Het professorencorps  is aan Vlaamse zijde verenigd in VVP en aan Waalse zijde hoofdzakelijk in Acapsul , alletwee met ongeveer 500 leden ,alletwee nogal gesloten blokken .

Wel zal prof. Derine er in slagen een fraktie uit Acapsul nl Rénovation Wallonne overtuigen dat er een andere en betere weg bestaat dat de inplanting in het eigen taalgebied geen vals probleem is en met prof.Lagasse (later FDF) komt hij tot een akkoord .

Het gaat over zowat een goede 100 man ,de verhuizers,les déménageurs ,die het moeten ontgelden .

Ontstaan te Charleroi ,hebt ge ook Les Comités de Défense de l’Université de Louvain (ongeveer 20), die een actieve belangstelling  hebben voor de gebeurtenissen in Vlaanderen . Zij gingen ervan uit :de bisschoppen zijn verdeeld ,dus er is gen leiding meer.

Na een colloquium in Vlaanderen te hebben bijgewoond waren zij sterk onder de indruk van de constructieve geest in Vlaanderen

En wat met de studenten ?

Aan Vlaamse zijde worden constructies uitgevonden om agerende studenten tegen dreigende sancties te beschermen .Maar daar hangt zwaar onweer in de lucht ;

Bij de heropening van het studiejaar in Oktober 1966 ,wordt de stoet van de professoren met de rug bekeken

 en uitgejouwd tot en met de vulgairste antikerkelijke

slogans . Als men niet beter wist, zou men kunnen geloven dat Leuven de meest antiklerikale universiteit van de wereld was.

Met de zesdaagse Meredith-mars van Oostende naar  Leuven komt een nieuwe geest mee nl het partijpolitiek en het mentaal pluralisme en nieuwe slogans voor democratisatie , voor inspraak van de studenten voor studentensyndicaten .In sommige geledingen riekt het al naar het bekende internationale Mei 68 .

Het jaar 1967 is dan ook goed gevuld met allerlei nieuwsoortige problemen

Aan het hoofd van de studente revolte een nieuwe naam Pol Goossens.

 Ik wijd daar niet verder over uit ,maar men moet het weten .

Naast al wat voorgaat is er nog een conflictfront ,nl dat van de pers.

Aan Vlaamse zijde heeft DeStandaard een hoofdzaak gemaakt van de strijd voor Leuven Vlaams ,

Praktisch alle andere bladen staan positief tegenover het thema van de ontdubbelingen  van de twee vrije universiteiten Leuven en Brussel , tot en met De Volksgazet (SOC.)

 Alleen De Nieuwe Gids  en Het Belang van Limburg ,weten niet war ze staan en spelen zedenmeester ,met als hoofdredacteurs  Tenax (Hubert Leynen) en Van Haeverbeke (Toon Breyne)

Ook de ganse georganiseerde  Vlaamse gemeenschap wordt gemobiliseerd

.

Het begint met Het Coördinatie Comité ,met als Voorzitter M. Van Hagendoren , die het geheel stevig bijeen weet te houden ,als een grote paraplu waar alle anderen zich terugvinden ; Later in 1967 al dit alles nog ruimer worden en zal men van uit alle politieke horizonten aantreden achter Het 5 November Comité .

Alle mogelijke Syndicaten ontbreken niet op het appel .

Haast nooit tevoren stond men in Vlaanderen zo samen om aan hetzelfde zeel te trekken en bovendien aan dezelfde kant van het zeel

Op 15 April1967 had een groot Colloquium plaats en op 22 April verscheen, daarbij aansluitend ,het zogeheten manifest van de 31 ;Ik heb het document, tot mijn groot spijt, niet bij de hand ,maar bij de studie “Leuven Vlaams” van Willy Jonckheere en Todts vind ik er enkele terug die u al iets moeten vertellen.

Zij citeren: Piet De Somer ,de prorector , Lode Craeybeckx ,K. Poma (LIB) en prof. A.Verhulst (Willemsfonds, Gent) K.Van Cauwelaert ,de professoren J.Vandenbroucke, Z. Van Hee en Windekens . Nog uit Gent.  Prof C. Hooft ;

 En verder nog H. Fayat , L. D’Haeseleer(LIB) , J.Verroken , De drie oorspronkelijk bedoelde ondertekenaars van” Het Voorstel”

Van de Liberalen zal vooral K.Poma het in La Libre moeten ontgelden .

.E.Leemans,de Commissaris Generaal van de ganse Universiteit Leuven gaf op voormeld Colloquium en uiteenzetting over de universiteiten in Nederland ,wat eveneens wrevel verwekte in het Francofone Kamp

Naar het einde van het jaar,ging er te Antwerpen nog de grote 5 November betoging door waar duizenden manifestanten uit alle politieke geledingen aan deelnamen en waaraan ik niet kon deelnemen.

Het ging niet alleen over Leuven ,maar evenzeer over de splitsing van de ULB en voor een zelfstandige Vlaamse Universiteit, de latere VUB .

Men had het eindelijk begrepen .

Nu moest men alleen noch begrijpen alleen nog begrijpen dat de inplanting van Leuven Frans in het eigen taalgebied , goed was voor voor de Universiteit,

Voor het eigen taalgebied , dat dit lag in de logica van de eentalige landsdelen die en in 1932 en in 1952 en in 1962 op verzoek van de Walen werd ingevoerd

.

Nu moest men alleen nog begrijpen dat men aan de Vlamingen meer dan 100jaar lang twee eigen vrije universteiten hadden onthouden waar de Francofonie al sinds 1834 kon over beschikken en dat het alleen de vrede en de goede verstandhouding

Kon bevorderen indien ieder baas was in eigen huis en niet voor een of ander de toelating moest vragen aan de andere enz.

Twee maand later brak te Leuven de grote revolte uit en op 7 Februari 1968 viel de Regering ,

Niet door  maar ter gelegenheid van onze interpellatie ;