Ik ben voorstander
van Art. 35 van de grondwet,
voor een Verenigd Koninkrijk België
met Brussel als gemeenschappelijke Hoofdstad.
Noteer dat Vlaanderen in 1970, bij het tot stand komen van de cultuurraden, lijk de Walen, ook uit Brussel weg wou.
De Walen kozen als hoofdstad Namen en de Vlamingen Mechelen.
Ik behoorde tot degenen, die terug wilden naar Brussel.
Ik ben niet tegen Brussel, maar wel tegen een anti-Vlaams en een imperialistisch Brussel.
Ik ben niet tegen de Francofonen, maar wel tegen Francofonen, die er van uitgaan dat de tijd, dat het Vlaamse lands gedeelte door een volks vreemde caste als een kolonie kon besturen, nog steeds niet voorbij is.
Mijn oplossing voor België is bovendien 100% grondwettelijk.
Als ik een extremist ben, dan ben ik een grondwettelijk extremist.
Mijn oplossing?
Ze werd reeds goedgekeurd door meer dan 2/3 van de stemmen en met meer dan de helft van de stemmen in beide taalgroepen.
En alle ministers en alle parlementsleden in functie hebben publiek de grondwettelijke eed afgelegd en zullen hem opieuw afleggen.
Die eed luidt als volgt:
Ik zweer de grondwet na te leven".
Ik ben tegen een meinedig parlement. Ik ben tegen een meinedige regering.
Ik ben zeker tegen meinedige politieke koehandelaars
Ik ben voor eerbaar vergelijk maar tegen compromitterend compromissen. Ik vindt dat, communautair in vlaaderen dezelfde regels gelden als in Wallonie.
Al de moeilijkheden waarmee we nu te maken hebben het gevolg oude slordigheden en discriminatie
a. van 1963. Nadat in de bevoegde commissie, waarin de Francofonen de meerderheid waren een taalwetwas afgewerkt,werd ze, onder achterschermse druk van een zekere Brusselse Francofonie,in hertoginnedal, een feestneus opgezet door een uitzonderlijk statuut voor de Rand.
b. In 1979 werden de Europese verkiezingen geogan iserrd op basis basis van twee kieskringen, een Vlaamse en een Waalse, maar men voegde, volgens de filosofie en als loense achterbakse wraak van de Egmonters het ganse arrondissement, tegen de taalwet in, ook bij de Waalse kieskring. Alle latere compromitterende compromissen gebeurden binnen dezelfde lijnen.
En nu zitten we daar, zoveel jaren later, met die bekakte tweeling op de schoot.
Mijns inziens is de enige correcte onderhandelings methode gebonden door gelijkheid en wederkerigheid tussen Vlaanderen en Wallonie en tussen de Vlaamse en francofone gemeenschap in het gemeenschappelijk hoofdstedelijk gebieg?
Dit alles aangevuld door de toepassing van art. 35 van de grondwet.
-------------------
En wat zegt art.35 ?
----------------------
De federale is slechts bevoegd voor die aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.
De Gemeenschappen of de Gewesten zijn, wat hen betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in art.4 laatste lid
En wat staat in art.4, laatste lid?
De grenzen van de vier taalgebieden kunnen niet worden gewijzigd of gecorrigeerd dan bij een wet, aangenomen met de meerderheid van stemmen in elke taalgroep van elke Kamer, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van elk taalgroep aanwezig is en voor zover het totaal van de ja-stemmen in beide taalgroepen twee derden van de uitgebrachte stemmen bereike n.
Een duurzame regeling kan pas als alle kampen terug met hun voeten op de grondwettelijke grond staan. Hopelijk zonder een nieuwe voorafgaande grote of rampzalige institutionele crisis.
Mijns inziens wordt het met dat 35, de realisatie van het zogezegd confederaal model, wat wij nu al voor de helft zijn? Zie de hiërarchie van de wetten. Wij zijn nu al een koninkrijk van verenigde republieken.
Er bestaan geen buitenlandse modellen? Juist, maar er bestaat ook maar één België, Het is een oplossing sui generis
Er bestaan ook geen buitenlandse modellen van het zogeheten Belgisch federalisme, een federalisme zonder hiërarchie in de wetgeving?
Wat is goed voor België ? Daarover gaat het ?
Alleen zijn de bevoegdheden van de Gewesten niet groot om nog beter te kunnen borg staan voor alle materiële zorgen van de mensen.
Noteer mijn vaderland dat zijn niet de partijen noch,de ministers noch de Koning, In een goed bestuurd land zijn dat, voor mij, de dienaars van het algemeen belang van de mensen van de mensen die dit land bewonen,
Wellicht draaien de bestuurders, op zijn Belgisch, nog een tijd rond de pot, maar daar is m.i.-als de crisis lang genoeg geduurd heeft, of als de eeuwige meinedige treuzelaars het land volledig geruïneerd hebben, maar een oplossing.
Wij los van die compromitterende compromissen.
de methode van een eerlijk vergelijk toepassen.Voor Vlaanderen moeten, communautair dezelfde regels gelden als voor Wallonie, noch min noch meer. Geen twee maten en twee gewichten
Jan Verroken
Ik ben voorstander
van Art. 35 van de grondwet,
voor een Verenigd Koninkrijk België
met Brussel als gemeenschappelijke Hoofdstad.
Noteer dat Vlaanderen in 1970, bij het tot stand komen van de cultuurraden, lijk de Walen, ook uit Brussel weg wou.
De Walen kozen als hoofdstad Namen en de Vlamingen Mechelen.
Ik behoorde tot degenen, die terug wilden naar Brussel.
Ik ben niet tegen Brussel, maar wel tegen een anti-Vlaams en een imperialistisch Brussel.
Ik ben niet tegen de Francofonen, maar wel tegen Francofonen, die er van uitgaan dat de tijd, dat het Vlaamse lands gedeelte door een volks vreemde caste als een kolonie kon besturen, nog steeds niet voorbij is.
Mijn oplossing voor België is bovendien 100% grondwettelijk.
Als ik een extremist ben, dan ben ik een grondwettelijk extremist.
Mijn oplossing?
Ze werd reeds goedgekeurd door meer dan 2/3 van de stemmen en met meer dan de helft van de stemmen in beide taalgroepen.
En alle ministers en alle parlementsleden in functie hebben publiek de grondwettelijke eed afgelegd en zullen hem opieuw afleggen.
Die eed luidt als volgt:
Ik zweer de grondwet na te leven".
Ik ben tegen een meinedig parlement. Ik ben tegen een meinedige regering.
Ik ben zeker tegen meinedige politieke koehandelaars
Ik ben voor eerbaar vergelijk maar tegen compromitterend compromissen. Ik vindt dat, communautair in vlaaderen dezelfde regels gelden als in Wallonie.
Al de moeilijkheden waarmee we nu te maken hebben het gevolg oude slordigheden en discriminatie
a. van 1963. Nadat in de bevoegde commissie, waarin de Francofonen de meerderheid waren een taalwetwas afgewerkt,werd ze, onder achterschermse druk van een zekere Brusselse Francofonie,in hertoginnedal, een feestneus opgezet door een uitzonderlijk statuut voor de Rand.
b. In 1979 werden de Europese verkiezingen geogan iserrd op basis basis van twee kieskringen, een Vlaamse en een Waalse, maar men voegde, volgens de filosofie en als loense achterbakse wraak van de Egmonters het ganse arrondissement, tegen de taalwet in, ook bij de Waalse kieskring. Alle latere compromitterende compromissen gebeurden binnen dezelfde lijnen.
En nu zitten we daar, zoveel jaren later, met die bekakte tweeling op de schoot.
Mijns inziens is de enige correcte onderhandelings methode gebonden door gelijkheid en wederkerigheid tussen Vlaanderen en Wallonie en tussen de Vlaamse en francofone gemeenschap in het gemeenschappelijk hoofdstedelijk gebieg?
Dit alles aangevuld door de toepassing van art. 35 van de grondwet.
-------------------
En wat zegt art.35 ?
----------------------
De federale is slechts bevoegd voor die aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.
De Gemeenschappen of de Gewesten zijn, wat hen betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in art.4 laatste lid
En wat staat in art.4, laatste lid?
De grenzen van de vier taalgebieden kunnen niet worden gewijzigd of gecorrigeerd dan bij een wet, aangenomen met de meerderheid van stemmen in elke taalgroep van elke Kamer, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van elk taalgroep aanwezig is en voor zover het totaal van de ja-stemmen in beide taalgroepen twee derden van de uitgebrachte stemmen bereike n.
Een duurzame regeling kan pas als alle kampen terug met hun voeten op de grondwettelijke grond staan. Hopelijk zonder een nieuwe voorafgaande grote of rampzalige institutionele crisis.
Mijns inziens wordt het met dat 35, de realisatie van het zogezegd confederaal model, wat wij nu al voor de helft zijn? Zie de hiërarchie van de wetten. Wij zijn nu al een koninkrijk van verenigde republieken.
Er bestaan geen buitenlandse modellen? Juist, maar er bestaat ook maar één België, Het is een oplossing sui generis
Er bestaan ook geen buitenlandse modellen van het zogeheten Belgisch federalisme, een federalisme zonder hiërarchie in de wetgeving?
Wat is goed voor België ? Daarover gaat het ?
Alleen zijn de bevoegdheden van de Gewesten niet groot om nog beter te kunnen borg staan voor alle materiële zorgen van de mensen.
Noteer mijn vaderland dat zijn niet de partijen noch,de ministers noch de Koning, In een goed bestuurd land zijn dat, voor mij, de dienaars van het algemeen belang van de mensen van de mensen die dit land bewonen,
Wellicht draaien de bestuurders, op zijn Belgisch, nog een tijd rond de pot, maar daar is m.i.-als de crisis lang genoeg geduurd heeft, of als de eeuwige meinedige treuzelaars het land volledig geruïneerd hebben, maar een oplossing.
Wij los van die compromitterende compromissen.
de methode van een eerlijk vergelijk toepassen.Voor Vlaanderen moeten, communautair dezelfde regels gelden als voor Wallonie, noch min noch meer. Geen twee maten en twee gewichten
Jan Verroken
Ik ben voorstander
van Art. 35 van de grondwet,
voor een Verenigd Koninkrijk België
met Brussel als gemeenschappelijke Hoofdstad.
Noteer dat Vlaanderen in 1970, bij het tot stand komen van de cultuurraden, lijk de Walen, ook uit Brussel weg wou.
De Walen kozen als hoofdstad Namen en de Vlamingen Mechelen.
Ik behoorde tot degenen, die terug wilden naar Brussel.
Ik ben niet tegen Brussel, maar wel tegen een anti-Vlaams en een imperialistisch Brussel.
Ik ben niet tegen de Francofonen, maar wel tegen Francofonen, die er van uitgaan dat de tijd, dat het Vlaamse lands gedeelte door een volks vreemde caste als een kolonie kon besturen, nog steeds niet voorbij is.
Mijn oplossing voor België is bovendien 100% grondwettelijk.
Als ik een extremist ben, dan ben ik een grondwettelijk extremist.
Mijn oplossing?
Ze werd reeds goedgekeurd door meer dan 2/3 van de stemmen en met meer dan de helft van de stemmen in beide taalgroepen.
En alle ministers en alle parlementsleden in functie hebben publiek de grondwettelijke eed afgelegd en zullen hem opieuw afleggen.
Die eed luidt als volgt:
Ik zweer de grondwet na te leven".
Ik ben tegen een meinedig parlement. Ik ben tegen een meinedige regering.
Ik ben zeker tegen meinedige politieke koehandelaars
Ik ben voor eerbaar vergelijk maar tegen compromitterend compromissen. Ik vindt dat, communautair in vlaaderen dezelfde regels gelden als in Wallonie.
Al de moeilijkheden waarmee we nu te maken hebben het gevolg oude slordigheden en discriminatie
a. van 1963. Nadat in de bevoegde commissie, waarin de Francofonen de meerderheid waren een taalwetwas afgewerkt,werd ze, onder achterschermse druk van een zekere Brusselse Francofonie,in hertoginnedal, een feestneus opgezet door een uitzonderlijk statuut voor de Rand.
b. In 1979 werden de Europese verkiezingen geogan iserrd op basis basis van twee kieskringen, een Vlaamse en een Waalse, maar men voegde, volgens de filosofie en als loense achterbakse wraak van de Egmonters het ganse arrondissement, tegen de taalwet in, ook bij de Waalse kieskring. Alle latere compromitterende compromissen gebeurden binnen dezelfde lijnen.
En nu zitten we daar, zoveel jaren later, met die bekakte tweeling op de schoot.
Mijns inziens is de enige correcte onderhandelings methode gebonden door gelijkheid en wederkerigheid tussen Vlaanderen en Wallonie en tussen de Vlaamse en francofone gemeenschap in het gemeenschappelijk hoofdstedelijk gebieg?
Dit alles aangevuld door de toepassing van art. 35 van de grondwet.
-------------------
En wat zegt art.35 ?
----------------------
De federale is slechts bevoegd voor die aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.
De Gemeenschappen of de Gewesten zijn, wat hen betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in art.4 laatste lid
En wat staat in art.4, laatste lid?
De grenzen van de vier taalgebieden kunnen niet worden gewijzigd of gecorrigeerd dan bij een wet, aangenomen met de meerderheid van stemmen in elke taalgroep van elke Kamer, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van elk taalgroep aanwezig is en voor zover het totaal van de ja-stemmen in beide taalgroepen twee derden van de uitgebrachte stemmen bereike n.
Een duurzame regeling kan pas als alle kampen terug met hun voeten op de grondwettelijke grond staan. Hopelijk zonder een nieuwe voorafgaande grote of rampzalige institutionele crisis.
Mijns inziens wordt het met dat 35, de realisatie van het zogezegd confederaal model, wat wij nu al voor de helft zijn? Zie de hiërarchie van de wetten. Wij zijn nu al een koninkrijk van verenigde republieken.
Er bestaan geen buitenlandse modellen? Juist, maar er bestaat ook maar één België, Het is een oplossing sui generis
Er bestaan ook geen buitenlandse modellen van het zogeheten Belgisch federalisme, een federalisme zonder hiërarchie in de wetgeving?
Wat is goed voor België ? Daarover gaat het ?
Alleen zijn de bevoegdheden van de Gewesten niet groot om nog beter te kunnen borg staan voor alle materiële zorgen van de mensen.
Noteer mijn vaderland dat zijn niet de partijen noch,de ministers noch de Koning, In een goed bestuurd land zijn dat, voor mij, de dienaars van het algemeen belang van de mensen van de mensen die dit land bewonen,
Wellicht draaien de bestuurders, op zijn Belgisch, nog een tijd rond de pot, maar daar is m.i.-als de crisis lang genoeg geduurd heeft, of als de eeuwige meinedige treuzelaars het land volledig geruïneerd hebben, maar een oplossing.
Wij los van die compromitterende compromissen.
de methode van een eerlijk vergelijk toepassen.Voor Vlaanderen moeten, communautair dezelfde regels gelden als voor Wallonie, noch min noch meer. Geen twee maten en twee gewichten
Jan Verroken
Ik ben voorstander
van Art. 35 van de grondwet,
voor een Verenigd Koninkrijk België
met Brussel als gemeenschappelijke Hoofdstad.
Noteer dat Vlaanderen in 1970, bij het tot stand komen van de cultuurraden, lijk de Walen, ook uit Brussel weg wou.
De Walen kozen als hoofdstad Namen en de Vlamingen Mechelen.
Ik behoorde tot degenen, die terug wilden naar Brussel.
Ik ben niet tegen Brussel, maar wel tegen een anti-Vlaams en een imperialistisch Brussel.
Ik ben niet tegen de Francofonen, maar wel tegen Francofonen, die er van uitgaan dat de tijd, dat het Vlaamse lands gedeelte door een volks vreemde caste als een kolonie kon besturen, nog steeds niet voorbij is.
Mijn oplossing voor België is bovendien 100% grondwettelijk.
Als ik een extremist ben, dan ben ik een grondwettelijk extremist.
Mijn oplossing?
Ze werd reeds goedgekeurd door meer dan 2/3 van de stemmen en met meer dan de helft van de stemmen in beide taalgroepen.
En alle ministers en alle parlementsleden in functie hebben publiek de grondwettelijke eed afgelegd en zullen hem opieuw afleggen.
Die eed luidt als volgt:
Ik zweer de grondwet na te leven".
Ik ben tegen een meinedig parlement. Ik ben tegen een meinedige regering.
Ik ben zeker tegen meinedige politieke koehandelaars
Ik ben voor eerbaar vergelijk maar tegen compromitterend compromissen. Ik vindt dat, communautair in vlaaderen dezelfde regels gelden als in Wallonie.
Al de moeilijkheden waarmee we nu te maken hebben het gevolg oude slordigheden en discriminatie
a. van 1963. Nadat in de bevoegde commissie, waarin de Francofonen de meerderheid waren een taalwetwas afgewerkt,werd ze, onder achterschermse druk van een zekere Brusselse Francofonie,in hertoginnedal, een feestneus opgezet door een uitzonderlijk statuut voor de Rand.
b. In 1979 werden de Europese verkiezingen geogan iserrd op basis basis van twee kieskringen, een Vlaamse en een Waalse, maar men voegde, volgens de filosofie en als loense achterbakse wraak van de Egmonters het ganse arrondissement, tegen de taalwet in, ook bij de Waalse kieskring. Alle latere compromitterende compromissen gebeurden binnen dezelfde lijnen.
En nu zitten we daar, zoveel jaren later, met die bekakte tweeling op de schoot.
Mijns inziens is de enige correcte onderhandelings methode gebonden door gelijkheid en wederkerigheid tussen Vlaanderen en Wallonie en tussen de Vlaamse en francofone gemeenschap in het gemeenschappelijk hoofdstedelijk gebieg?
Dit alles aangevuld door de toepassing van art. 35 van de grondwet.
-------------------
En wat zegt art.35 ?
----------------------
De federale is slechts bevoegd voor die aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen.
De Gemeenschappen of de Gewesten zijn, wat hen betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in art.4 laatste lid
En wat staat in art.4, laatste lid?
De grenzen van de vier taalgebieden kunnen niet worden gewijzigd of gecorrigeerd dan bij een wet, aangenomen met de meerderheid van stemmen in elke taalgroep van elke Kamer, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van elk taalgroep aanwezig is en voor zover het totaal van de ja-stemmen in beide taalgroepen twee derden van de uitgebrachte stemmen bereike n.
Een duurzame regeling kan pas als alle kampen terug met hun voeten op de grondwettelijke grond staan. Hopelijk zonder een nieuwe voorafgaande grote of rampzalige institutionele crisis.
Mijns inziens wordt het met dat 35, de realisatie van het zogezegd confederaal model, wat wij nu al voor de helft zijn? Zie de hiërarchie van de wetten. Wij zijn nu al een koninkrijk van verenigde republieken.
Er bestaan geen buitenlandse modellen? Juist, maar er bestaat ook maar één België, Het is een oplossing sui generis
Er bestaan ook geen buitenlandse modellen van het zogeheten Belgisch federalisme, een federalisme zonder hiërarchie in de wetgeving?
Wat is goed voor België ? Daarover gaat het ?
Alleen zijn de bevoegdheden van de Gewesten niet groot om nog beter te kunnen borg staan voor alle materiële zorgen van de mensen.
Noteer mijn vaderland dat zijn niet de partijen noch,de ministers noch de Koning, In een goed bestuurd land zijn dat, voor mij, de dienaars van het algemeen belang van de mensen van de mensen die dit land bewonen,
Wellicht draaien de bestuurders, op zijn Belgisch, nog een tijd rond de pot, maar daar is m.i.-als de crisis lang genoeg geduurd heeft, of als de eeuwige meinedige treuzelaars het land volledig geruïneerd hebben, maar een oplossing.
Wij los van die compromitterende compromissen.
de methode van een eerlijk vergelijk toepassen.Voor Vlaanderen moeten, communautair dezelfde regels gelden als voor Wallonie, noch min noch meer. Geen twee maten en twee gewichten
Jan Verroken
v
|