ELIO DI RUPO ,dag allemaal .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het artikel in “Dag Allemaal” heb ik niet gelezen .Derhalve kan mijn bijdrage geen reactie zijn op dat artikel . Ik las alleen een stukske hierover in de Standaard van15-1-2007

De stellingen
                    1)De taalgrens ,1963 heeft geen enkele historische legitimatie ,want nooit in de geschiedenis lagen de grenzen van Vlaanderen waar ze nu liggen ?

                     2)De taalgrens is het product van een politiek compromis 43 jaar geleden,in ruil voor een aantal rechten ten behoeve van 100.000 Franstaligen in Vlaanderen?

                     3)De Vlamingen willen nu dit politiek akkoord verbreken ,door de splitsing van BHV te eisen ? Als compensatie vragen wij de aansluiting van Sint-Genesius- Rode bij (Brussel ?)met hierbij de verzekering dat de Vlaamse minderheid in Brussel haar bescherming gewaarborgd krijgt?

                     4)Men verwijt ons ,dat wij altijd “neen” zeggen,maar als wij een intelligente oplossing voorstellen dan zeggen de Vlaamse Partijen :”neen nooit”

                     5)Hij hoopt , dat de “ware politieke leiders”tot een akkoord komen/tijdens discrete ontmoetingen ,ver van de camera’s.

Ik ga ervan uit dat  deze samenvatting objectief en correct is ?

MIJN BEDENKINGEN bij

HISTORISCHE LEGITMATIE VAN DE TAALGRENS ? WAT IS DAT?

1) De Landsgrenzen werden in Londen gemaakt ?Tegen de wil van de Belgen in en tegen de wil van Nederlands Limburg en Luxemburg ? Na14/18 werden de Oostkantons eraan toegevoegd tegen de wil van de Socialisten ? En wat met de bevolking ?

Met welke historische legitimatie ? Al eens een kaart van de Oostenrijkse Nederlanden bekeken ? En die uit de Napoleontische periode ?(Ge kunt ze “allemaal”terug vinden o.a. in XXX /Standen en Landen,1964 ,verzameld door de toenmalige Arrondissementscommissaris van Brussel-Hoofdstad en Halle - Vilvoorde ).

2)Onze Provinciegrenzen werden in Parijs gemaakt ? Het zijn de grenzen van gewezen Franse Departementen . Historisch ? Integendeel, De Heer Bouteville had als precies de omgekeerde opdracht  NL alle historische grenzen ongedaan maken en qua benamingen zeker geen historische namen,maar namen van stromen en rivieren behalve voor Henegouwen dat “Jemappes” werd genoemd ?

Vraag:Waar liggen de historische grenzen van Wallonië ,en van Luik en van Limburg enz ???

3)De taalgrens werd eerst in het paritair samengesteld Harmelcentrum (paritair tussenVlamingen en Francofonen ),voorgezeten door een Francofoon, eenparig goedgekeurd ?(zie over het tot standkomen  in dit blog:”Pour les Flamands la meme Chose”

 Tien jaar later werd zij opnieuw unaniem goed gekeurd  ,na grondige besprekingen, waar alle parlementairen konden aan deelnemen ,en in een Parlementaire Commissie waar de Francofonen de meerderheid waren en onder het gezag van twee Francofone ministers ? ( Gilson en Larock )

Deze keer werd de taalgrenslijn niet alleen eenparig,maar plechtig rechtstaand (op Waals initiatief) goedgekeurd . Het scheelde niet veel of de Brabançonne werd gezongen. In de plaats daarvan werd op een andere plaats nog samen een glas gedronken en  nagekaart tot in de kleine uurtjes.

Dit "eerbaar wederzijds verGELIJK" doorstond verder de doortocht door Kamer en Senaat, natuurlijk niet zonder opmerkingen en eindigde met twee derden van de stemmen in de Grondwet ?

Noteer: het is de enige Belgische grens die  de Belgen zelf gemaakt hebben op de meest democratische manier na tien jaar bezinning ? Maar die zou niet legitiem zijn?

Wat daarna wel gebeurde is,dat de “ware politieke leiders”ver van de camera’s in Hertoginnedal , samenkwamen om een gedurende tien jaar gerijpte oplossing ,in één nacht, voor jaren lang te compromitteren   en, in plaats van iets op te lossen ,een nieuw probleem  op de wereld hebben gezet? (Waar we nog altijd mee zitten)

De afspraak was dat wij als normaal zouden aanvaarden, voor alle Vlamingen ,die in Wallonie gevestigd waren  of er zich zouden vestigen ,zich zouden integreren
of op zijn minst adapteren ,aaanpassen , en dat de Walen dezelfde houding  zouden aannemen tegenover de Francofonen in Vlaanderen .
En hetzelfde gold voor de Brusselaars, des te meer daar Brussel een tweetalig statuut heeft en zij de tweede taal wettelijk verplicht aanleren in de school . Daar zij te
Brussel leefden in een tweetalige sfeer ,wat de praktijk van een tweede taal alleen  kan bevorderen . meende wetgever,dat ze nergens problemen hoefden te maken en
ze zich best overal konden  aanpassen ,zowel in Vlaaanderen als Wallonie ?

Ze zouden eens moeten proberen zich in Wallonie aan te stellen als in Vlaanderen ? In de kortste keer krijgen zij een hakenkruis op hun deur met het verzoek zo gauw mogelijk hun pakken te maken ? Waarom zou het terriorialiteitsprinciepe goed moeten zijn voor Frankrijk en Wallonie en niet voor Vlaanderen ?

Waarom zou men in Vlaanderen die kolonistenmentaliteit moeten aanvaarden en in Wallonie niet ?

Gelijwaardigheid en wederkerig respekt , dat wilde de wet .

 

2)DE TAALGRENS IN RUIL VOOR EEN AANTAL RECHTEN TEN BEHOEVE VAN 100.000 DUIZEND FRANCOFONEN IN VlAANDEREN ?

Een van de documenten die vooral in het Harmelcentrum een rol speelden,was het verslag van het "Socialistisch Taalcongres van 1929 ".
Eén van de sleutelverklaringen tegen de eventuele gevolgen van een taaltelling voor Wallonië   was: ---rond Charleroi alleen wonen er 20.000 à 30.000 Vlamingen, (Het Charleroi was minder bevolkt dan Moeskroen) als gij hen taalrechten gaat toekennen dan zal er een leger van Vlaamse onderpasterkes en nonnekes af dalen naar het hartje van Wallonië en hier de taalstrijd komen  aanwakkeren. Wij willen geen tweetaligheid,geen “macedoine”,wij willen de eentaligheid voor Wallonië en ook voor Vlaanderen ;De Vlamingen een Vlaamse Universiteit ,wel ze mogen die hebben .En wat die Vlaamse bourgeoisie betreft ze moeten zich maar aanpassen ; als wij hen bezondere rechten geven zullen zij er misbruik van maken tegen de Vlaamse arbeiders en daar doen wij niet aan mee . daar is maar één goede oplossing Wallonië Frans en Vlaanderen Vlaams . Dit is een Vlaamse samenvatting van Waalse speech,de pointe van dit Congres . Waarop Huismans het woord nam om te zeggen met bange gevoelens naar dit Congres gekomen waren maar aangenaam en positief verast waren  .  En ze hebben toen wel rechtstaande –niet de Brabançonne ,maar de Internationale gezongen

Dit was meteen het einde van "Le Compromis des Belges", tussen Huismans en Destrée ,die wel enige ruimte gelaten hadden voor een zekere tweetaligheid .

 

Ook bij de taalgrenswet was er nooit  sprake van om 100.000 Francofonen in Vlaanderen bezondere rechten toe te kennen die men niet toekende aan de Vlaamse arbeiders in Wallonië .Wij hebben aan de Walen toegestaan alles wat zij vroegen onder één voorwaarde “Pour les Flamends la meme Chose”

Integendeel ,de aanpassing van de administraieve   grenzen aan de Taalgrens had precies als doel en gevolg  de eentaligheid van Vlaanderen door afbouw van de sociale taalgrens .
Meer nog ,in de taalwet van 1932  werd ,uit het wets-artikelover Brussel en Taalgrens ,de term Taalgrens geschrapt (? )met akkoord van Minister Larock , bijgestaan door zijn Cabinetchef  De Brock , voorzitter van de Socialistische Partij te Ronse en latere Rector van de VUB.

Talloze transmutatieklassen in Vlaanderen werden afgeschaft als gevolg van de eentaligheid .

            In Wallonië bleef dit zonder gevolg, daar er in Wallonië nooit transmutatieklassen werden opgericht.

Ziedaar de feitelijke en historische waarheid .

In feite had de taalwet beter kunnen heten :

"Vastleggen van de géografische  Taalgrens
            en
Afschaffing van de -   Sociale  -   Taalgrens

De punten 3,4en 5 zal ik in mijn volgend bericht behandelen;het zou anders  teveel ineens worden .

Zie vroegere berichten