voorlopig ontwerp

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

II) ELIO DI RUPO  dag allemaaal
 

Vervolg

3)De Vlamingen zouden een politiek akkoord willen verbreken door van splitsing van BHV te vragen enz.(Zie inleiding)
.

Een voorafgaande nuance :De Francofonen moet men altijd in twee groepen verdelen NL a) de erfgenamen van het Franskiljonisme en b)de Walen .

a) Het  Franskiljonisme ,niet als scheldwoord gebruikt maar als duidelijke term voor een mentaliteit en een tendens om het Belgicisme te monopoliseren , Vlaanderen als een annex van  België te behandelen als  gewezen kolonie en het thans vrije zone voor kolonismete behandelen .
Ze zijn wel  francofoon maar Waal moogt ge hen niet noemen ,dat zou een belediging zijn Voor hen moogt ge het woord Vlaams niet te luid uitspreken of ze krijgen onmiddellijk een hele reeks andere hoedanigheidzwoorden voor de geest zoniet in de mond .Zij zijn fundamenteel antiregionalist  

Zij herkennen zich in de uitschuiver van de Waal Destrée van 1912 : "Sire,ils nous ont volé la Flandre "(Sire ,zij hebben ons Vlaanderen ontstolen). In dezelfde brief zou hij zich herpakken en aan de Koning zeggen dat er geen Belgen zijn ,maar alleen Walen en Vlamingen ? Een loutere wensdroom?

b) De Walen vereenzelvigen zich met  de streek die thans als geheel Wallonië heet ,met de administratieve ,economische,sociale ,ecologisch ,culturele ,taal zorgen enz. problemen van dit gebied .

Zij,de Walen  zijn ook de eersten in België die het regionalisme verdedigd hebben ? Zij waren ook de eersten ,binnen de Francofonie die aan de Vlamingen en aan Vlaanderen dezelfde rechten toekenden die zij opeisten voor henzelf en voor Wallonie . 
Het begon klaar en duidelijk weer met Destrée die reeds in 1898 de Gelijkheidswet had goedgekeurd en thans een federaal België voorstond met een ééntalig bestuurd Wallonië en een ééntalig bestuurd Vlaanderen
( Noteer goed: dat heeft niets te maken met de individuele kennis of gebruik  van een of meerdere andere talen ) 
Het franskiljonisme maar bleef volhouden dat het,wat Vlaanderen betreft, het om louter "valse problemen" ging.

Valse problemen wat zij dat ? Dat zijn de problemen van de anderen ,problemen die groter zijn dan de dag-dag problemen ,die groter zijn dan de politieke partijen,problemen die de weg naar een betere toekomst versperren zonder dat men het zelf weet of ziet .

OVER VERBROKEN AKKOORDEN

Het voorspel . Het jaar na de beroemde brief van Destrée ,in 1913,werd een taalwet gestemd voor het Leger En ieder Belg ter goeder trouw kent de rest van het verhaal ? Noch voor noch na 17 werd daar rekening mee gehouden ?

Soit,maar toen kwam de" Koninklijke Belofte "van “Gelijkheid in Rechte en in Feite” En wat gebeurde er daarna ? Soit, dat waren geen Vlaams –Waalse akkoorden .

I) De Wetten van 1932 En de Taalgrens .

   Of het eerste Vlaams Waals akkord .
 

Een onmiskenbaar keerpunt onder specifiek Waalse druk(Zie het Socialistisch Taal Congres van 1929 .De Walen verwerpen in zachte termen het Compromis des Belgjes van Huysmans-Destrée en willen een compromisloos” -wederzijds verGELIJK - een wederzijds akkoord” op basis van ééntaligheid .

De Taalgrens voor hen dat is de grens waar een Waalse gemeente aan een Waalse paalt .En daar heeft de grens van Brussel niets mee te maken,want daar palen de Vlaamse gemeenten aan een tweetalige gemeente ?

De tellingen mogen geen invloed hebben zeker niet -----beneden de Taalgrens ----dus ook niet daarboven ?

Alleen in de Taalgrensgemeenten mogen de tellingen gevolg hebben. zoniet zou er risico kunnen onstaan voor taaleilanden en dat willen zij in geen geval;denk aan de 30.000 Vlamingen rond Charleroi.

Hoe zo een telling daar zou aflopen was bijzaak ,maar er moest een vaste grens komen tussen Wallonie en Vlaanderen,ook tussen Vlaanderen en het tweetalig gebied Brussel .
  Het Hoofdstedelijk Gebied was tweetalig,de tweede landstaal moest er in alle scholen onderwezen ,dus de uitwijkende Brusselaars konden zich overal aanpassen zonder problemenen zonder moeilijkheden te scheppen .Waarom zouden zij dit niet kunnen als de   30.000 Vlaamse inwijkelingen rond Charleroi zulks wel konden ?

Officiële tweetaligheid kon alleen voor Brussel en de 30% Taalgrens gemeenten volgens de “laatste “ telling ,NL van1930

En wat de centrale besturen en aanverwante betreft ,die zouden tweetalig zijn maar ,eisten de Walen ,op basis van eentalig personeel van laag tot hoog.
Er kon hier geen sprake zijn van tweetalig personeel , want dan zouden de Walen totaal uitgesloten worden en het ganse staatsapparaat zou uitsluitend in handen komen van de Franskiljons en van de Vlamingen,want de laatst zijn tweetalig geboren . En dat was voor hen geen vals probleem ?

Er moest wel een "billijk evenwicht "zijn. Wat onder billijk evenwicht diende verstaan te worden ,werd over gelaten aan de "wijsheid "van de gezagvoerders

En wat gebeurde er met dit akkoord ?

In de tweetalige Taalgrensgebieden met Vlaamse minderheid en in de Centrale Besturen ,waar een billijk evenwicht tussen de taal- gemeenschappen was voorzien ,werd de  wet ",het akkoord",  nooit toegepast .

Wat de centrale diensten betreft,  die uitgebouwd werden op basis van de Waalse eisen ,tweetalig op basis van eentaligen mits "billijk evenwicht ",werd de uitvoering een kil cyniek bedrog.Dertig jaar lang hielden de Vlamingen ,voor hun "valse problemen", er niets anders aan over dan een doofstomme klaagmuur.
Zulks had eens met de Walen of met Wallonie moeten gebeuren ??? FAS ESt AB HOSTE DOCERI .


Gewezen Minister Gerard Van den Daele maakte over het "billijk evenwicht",in het begin van de jaren 50,een zakelijk rapport over de stand van zaken in alle departementen(ben de uitgever vergeten) .
In de toen zowat 150 Uno-landen waren een paar Vlaamse diplomaten (volgens de Taalrol )

Dat duizenden toekomstmogelijkheden aan de Vlamingen  ontstolen werden ? Een vals probleem ?  Daar lag toch niemand van wakker ?

En het gaat trouwens niet alleen over verloren functies ,maar ook over practisch aanwezigheid in het beleid ,om zoveel antennes gericht op de zorgen van de Vlaamse mensen ;immers wie er niet is geldt er niet . En dat hebben de Walen altijd goed begrepen .

 En wat gebeurde er aan de Taalgrens met de zogezegde tweetalige gemeenten met een zogehetenVlaamse minderheid ?

Sprekend en onbetwistbaar is er het schrijnend voorbeeld van de Waalse stad Moeskroen ,waar de wettelijke tweetaligheid nooit werd toegepast .
Deze Waalse stad was in één mensenleeftijd meer dan verzesdubbeld van bevolking ,van 6.000 tot 38.000 (groter dan Charleroi), praktisch allemaal Vlaamse arbeiders die naar daar afgezakt waren om in Noord-Frankrijk te gaan werken .Na de oorlog werden de laatste Vlaamse scholen afgeschaft en daar was alleen M.O. in het Frans , zowel in het  Katholiek als in het Staatsonderwijs  ?

Soit,als er contract breuk was ,dan was het zeker niet vanwege de Vlamingen ?

II) Het Harmelcentrum of het volgende akkoord .

Wat 32 betreft heb ik wel naast  de wetten, de debatten en de commentaren gelezen en daarbij het verslag van het Socialistisch  Taalcongres van 1929 Dit laatste heb ik haast van buiten geleerd als en soort Vlaamse “Catechismus” maar ik was er niet bij .

 Ik heb wel,als parlementair sinds 1950, nog jaren lang de daders van 1932 mogen ontmoeten . Van Vlaamse zijde waren dat Van Cauwelaert en Huysmans ,twee pioniers en De Schrijver ,de eerste Vlaamse initiatiefnemer voor het vastleeggen van de Taalgrens
En buiten het parlement ,in het Centrum, mocht ik veel leren van Herman Vos ,de eerste Vlaamse initiatiefnemer voor een federaal Belgie en Julius Hoste  met Julius de 1ste de onomstreden liberale fakkeldrager voor de Vlaamse ontvoogding.

Ik verscheen in het Centrum niet als CVPer ,maar wel met steun van de ganse fraktie . Kort tevoeren ,in December 1950 ,had ik namens de Fraktie, Walen inbegrepen, mogen tussenkomen (maidenspeech) in een debat over de niet-publikatie van de uitslagen van de Taaltelling_.

De man die mij uitnodigde was de  voorzitter van van het Harmelcentrum ,Soudan,de Francofone Burgemeester van  Ronse en Prof. aan de ULB, die er prat op ging dat hij destijds, als Minister van Justitie de beste Taalwet had mogen begeleiden . Daarbij komt dat ik in zijn stad,als vertegenwoordiger van Minister Duvieusart, de vervalsers op heterdaad kon laten betrappen (natuurlijk met hulp van zeer goed geplaatste derden,maar dat is een ander verhaal)

Zij die thans nog spreken of schrijven over telling of referendum weten niet waarover zij het hebben,zij hebben nooit een telformulier gezien ,vier Moniteurbladzijden kleine druk .Geen vijf op honderd mensen hebben dit formulier zelf ingevuld . de telling werd door de tellers gedaan en door niemand anders,zeker niet door de getelden ,ook in de Voerstreek niet.

 De valsheid van dit gebeuren werd in dit Centrum  door niemand meer betwist,noch door Vlamingen noch door deWalen en nog het allerminst door de Directeur van de dienst Statistieken ; De Hamvraag was:wat in de plaats ?

De eerste conclusie was : geen publicatie . Wat door Minister Duvieusart werd onderschreven ?

Vier jaar later gebeurde dit toch, maar niet door een Waal .

De vraag  bleef :wat in de plaats? Het algemeen antwoord was,af schaffen van de telling , aanpassen van de administratieve grenzen aan de Taalgrens  ,wat het mogelijk moest maken de bestuurlijke  enz. eentaligheid van Wallonië  en dus ook Vlaanderen te realiseren . Een oude droom van Destrée en van de Walen op het Socialistisch Congres van 1929 .

Maar hoe die grens zo zakelijk en objectief mogelijk vaststellen ?

Twee personen werden aangeduid om met hun groep alle mogelijke gegevens en standpunten te bekijken   en een ontwerpte maken van een objectieve lijn ?

Aan Waalse  zijde viel het lot op de Luikenaar Van Crombrughe en aan Vlaamse kant viel het lot op mijn hoofd .Wat mij betreft, ik denk dat ik haast alle taalgrens kaarten,Vlaamse en Waalse, in mijn bezit had ,wist waar ze samen vielen en waar niet .In dienst zijnde van de Nationale Propagandadienst  van de CVP kon ik tussen 1947en 1950 mij er plaatse en zonder veel lawaai , van Ploegsteert tot Sippenaken een vrij zakelijk beeld vormen .

De klap op de vuurpijl kwam echter, op de dag dat wij ons werkstuk moesten inleveren .

Tot onzeen mijne verbazing was onze lijn zona identiek,behalve dat ik er ook de lijn voor de tien gemeenten van de Platdietse streek had bijgenomen en het probleem   van Eupen en Malmedy.

Toen heb ik mijn kaart terug opgeborgen en hem voorgesteld samen de zijne te ondertekenen en voor te stellen .Wat gebeurd is .

Gelukkig dacht ik er nog aan ,hem voor te stellen dat ik er een schriftelijke inventaris zou willen bijvoegen  van de wijken die van gemeente en de gemeenten die van provincie zouden moeten veranderen ,NL een vijftig tal . 
Toen Minister Vermeylen later meedeelde dat de kaart verloren was gegaan ,was er nog het document Nr 156 ,met de lijst van de bewuste wijken en gemeenten .

 Wat voorgaat ten behoeve van diegenen die het voorstellen alsof het alleen over Komen/Moeskroen en de Voer ging en al lang vergeten zijn of nooit geweten hebben ,dat het ook ging over het ganse kanton Landen ,over de Jekervallei  enz.Het was puur toeval dat er precies 25 gemeenten naar elke taalstreek werden overdeheveld .

Hoewel wij  pleitten voor het samenstellen van een Commissie( nota nog steeds in mijn bezit) beperkte het Centrum zich tot enkele speelse bezoeken aan enkele plaatsen ;maar maakte onze lijn tot de zijne . Indien er nog verfijning nodig was , dan moest dat maar tegensprekelijk in het parlement gebeuren .

Toen Minister Moyersoen alleen in zijn Memorie van Toelichting verwees naar de Besluiten van het Centrum, maar voor de rest van zijn Ontwerp van Wet bleef bij de benadering van 1932 waren de Walen er het eerste bij om terecht te protesteren .

En zo bleef het  besluit van het Harmelcentrum zonder toepassing tot 1962 .

Tot aan de regering Van Acker 1954/58 moet men toegeven dat de Walen zich strikt aan het akkoord hebben gehouden . Men kan alleen betreuren  dat zij gezwegen hebben toen  drie gemeenten ,los van het geheel in 1954 bij Brussel werden gevoegd .
 
Anderzijds is het mij niet ontgaan ,

dat ze er wel vrede genomen hebben, dat de kwaadaardige publicatie geen wettelijke gevolgen zou hebben ,dat ze zelfs positief gezwegen hebben ,toen de Vlamingen zich verzet hebben tegen een poging in1960,om tegen het akkoord van het Centrum in ,een nieuwe telling te organiseren .
 Het ware echter nog prachtiger geweest indien zij er zich tegen verzet hadden dat in de Vlaamse stad Edingen en in Moeskroen uitsluitend Franstalig M.O. onderwijs werd ingericht .
Maar ze zwegen ook positief  toen, stuk na stuk ,de Voer bij Limburgse gewestelijke diensten  werd aangesloten ;ook toen Collard hetzelfde deed
 met de  Inspectie van de scholen , en dit niettegenstaande de vervalste Taaltelling de Vlamingen er overal in de Minderheid overalals minderheid had geteld .

III)En toen kwam het plechtig derde Waals Vlaams akkoord van 1962 en volgende

Ook dit akkoord heb ik mogen mee maken en gedeeltelijk als Verslagever ,van het Verslag dat eenparig werd goedgekeurd en dat men derhalve best eens zou lezen ,voor men  over dat akkoord spreekt of er commentaar over geeft .M.I. is  dit een intellectueel minimum.

Daar al die vroegere akkoorden al lang op het kerkhof liggen , lijkt me dit laatste het meest de moeite waard .

Dit lijkt mij destemeer  belangrijk daar de miskenning ervan en het eenzijdig verwerpen  van de verdere toepassing ervan ontzettend zware gevolgen heeft gehad ,het constructief dialoog heeft verbroken de Partijen gesplitst , steeds op Waals initiatief , wat honderd duizenden Vlamingen de vraag doet stellen over de structuren van het land met inbegrip van  het land zelf ?

Natuurlijk weer valse problemen ,maar met de vraag of de echte niet veel beter zouden kunnen opgelost worden als Vlamingen en Walen  hun eigen potje zouden kunnen koken .

Ik geloof wel niet in het scenario van de betwiste RTBF uitzending . Als er ooit een splitsing komt dan zal het gebeuren als met de partijen en op initiatief van de Walen E dit zal gebeuren op den dag dat zij  geloven dat zij het kunnen zonder de Vlamingen en op die dag verbreken zij alle akkoorden .

Maar eerst willen wij onderzoeken in hoever Di Rupo gelijk heeft over het verbreken door de Vlamingen van een akkoord, dat hij al te klaarblijkelijk nooit gelezen heeft en waarover hij al te kennelijk  bij  niet Waalse instanties te rade is geweest ?

Maar ook dat is voor een volgende keer .

.