Vrijdag - 2/11/2012 - Op de valreep nog een berichtje (met
mijn excuses voor de Franstaligen, die dit later zullen ontvangen) met een
beetje teleurstellend nieuws : mijn schedelreconstructie wordt een maand
uitgesteld. De prothese zal niet klaar zijn voor nieuwjaar. Nog een
maand langer hoofdpijn betekent dit. Maar volgend jaar kan ik er dan weer
volop tegenaan. Ik voel me nu wel niet meer zo veilig in mijn hoofd (Is
er nog bot genoeg over voor een maand extra ? Nu mag ik zeker nergens
tegen stoten !) Ik hoop nog op consultatie te kunnen gaan, voor het zover
is, om deze vragen te stellen. We zullen er maar weer het beste van
proberen te maken. Uitgesteld maar niet verloren ! Mochten er
complicaties zijn na de operatie dan lig ik tenminste niet in het ziekenhuis
met de feestdagen. We gaan een rustige Kerst en eindejaar tegemoet.
Dat is ook niet slecht. Nu eerst een week naar zee, daarna mijn nieuwe
schoenen inlopen, dan feesten en daarna een nieuwe 'carrosserie' (=schedeldak).
Ik begin stilaan op de missing link met de neanderthalers te lijken met die
wenkbrauwboog boven mijn rechteroog ! Nog even inhangen en hopelijk is
mijne kop daarna voorgoed in orde en kunnen we weer verder. Mijn kinesist
heeft mij bevestigd dat mijn hersenen 8 jaar nodig hebben om nieuwe
verbindingen aan te maken die de beschadigde zenuwbanen kunnen vervangen. Mijn
verlamming zal dus grotendeels van voorbijgaande aard zijn maar dat vraagt nog heel
veel geduld, oefeningen en doorzettingsvermogen. Een opdracht om U tegen
te zeggen, vind ik dat. Daar was de Galibier oprijden niks tegen, maar
dat was wel veel plezanter !
Dinsdag - 30/10/2012 - Gisterenmorgen, heel vroeg, telefoon van de orthopedist, dat mijn schoenen volgende week klaar zullen zijn ! 't Was te denken, dan zit ik met Marcel en ons moeder aan zee, natuurlijk. Een week langer wachten geblazen, dus. Maar vanaf dan sta ik weer in de startblokken om het stappen weer op te nemen. Te beginnen met 10 min. per dag en dan elke week weer 5 minuten erbij. De gedwongen rustperiode is dan eindelijk voorbij !!! Ik ben toch al weer dagelijks 12 km aan het fietsen, mijn conditie is niet nul om te beginnen stappen. Hopelijk kan mijn enkel het verdragen. Onder begeleiding van mijn kinesistes zal dat wel lukken, hoop ik. Gelukkig heb ik mijn muziekopdracht aan de laptop al af en heb ik zo tijd voor wat anders. Zondag werd mijn schoonzus, de oudste zus van Marcel, 65 jaar. Dat hebben we gevierd met een verrassingsfeestje in de taverne van één van zijn nichtjes. Veel hapjes en taart. Maandag werd ik verwacht op een etentje met het groepje van het freepodium van het koorweekend. Iedereen moest zorgen voor tapas voor 4 personen. Dat was beter voor 2 geweest want we hadden weer teveel eten, maar het was allemaal heel lekker en leuk en gezellig ! Daarmee lag ik later in mijn bed dan gewoonlijk maar ik heb goed geslapen, dus we kunnen er weer tegen. Vanavond blijf ik thuis en morgen is er weer koorrepetitie. Vorige week was er nog eens een stemcoach en die complimenteerde ons met onze mooie koorklank. Dat deed deugd, zie. Ik zou nu al reclame willen maken voor ons concert van februari : heel mooie muziek van Scarlatti, Handel, Mozart, Byrd, Tallis en Purcell voor koor en orkest. We hebben al een kamerorkest dat wil meedoen. Warm aanbevolen, dus ! Als je ons nog niet gehoord of gezien hebt, is het nu het moment om eens te komen luisteren. Het wordt prachtig, al zeg ik het zelf.
Maandag - 22/10/2012 - Vrij rustig weekend achter de rug met
een bewogen start op vrijdagmiddag. Na het bezoek van mijn huisarts ben
ik gevallen. Dat was heel lang geleden (van december 2011) en was
waarschijnlijk te wijten aan de losgekomen hak van mijn linkerschoen. Die
is destijds half doorgezaagd om er een beugel (voetheffer) op te kunnen
monteren.Mijn kinesiste had dat al een
week eerder opgemerkt maar aangezien ik toch nooit achteruit stap en ik er nog
perfect mee kon stappen, dacht ik dat dat eigenlijk geen kwaad kon. Tot
vrijdag blijkbaar. Ik had iets willen opruimen en zette daarbij een pasje
achteruit; mijn linkerschoen haperde en mijn rechtervoet wou corrigeren maar
bleef steken op de rand van het tapijt waardoor ik mijn evenwicht verloor en
achterover viel. Gelukkig stond daar de driezitsbank van ons salon die
mijn val brak. Ik had alleen wat pijn aan mijn linkerarm en verder
niets. In een mum van tijd waren Marcel en mijn huisarts weer
boven. Blijkbaar produceer ik nog genoeg volume als ik val want ze hadden
me horen roepen tot aan de voordeur. Marcel is dan zaterdag met mijn
schoen naar de schoenmaker getrokken om die hak te laten plakken. We (ik,
Mattias en mijn moeder) kwamen er verder met de schrik vanaf. Wim kwam
zaterdag nog langs om zijn 29ste verjaardag te gaan vieren met Robbe en enkele
vrienden. Mattias moest die nacht weer werken en kon dus spijtig genoeg
niet mee.
Paul, de man van mijn zus Magda is vorige week verkozen in
het gemeentebestuur van Haacht ! Hij wordt tweede schepen en is bevoegd
voor ruimtelijke ordening en milieu. Het was een woelige formatie want
blauw had eigenlijk gewonnen en Paul is bij groen. Maar door samen te
spannen met enkele andere kleine partijen hebben ze de macht naar zich toe
getrokken. Het moet er hevig aan toe gegaan zijn want Magda was nogal
onder de indruk. Och arme. Ik heb hen nog niet gesproken want
zondag was er niemand thuis. We zijn dan maar in de buurt een pintje gaan
drinken omdat de zon er eindelijk doorkwam
en zo hadden we een goed excuus nu het geen zin had om naar Tildonk te gaan want
er was niemand thuis. Marcel was 's morgens alleen gaan fietsen met
Join2Bike. Met die sombere, vochtige lucht vond ik dat niet erg. Ik
fiets nu weer alle dagen 12 km op de hometrainer. Dat brengt mij meer op
dan op de tandem omdat ik dan de inspanning zelfstandig moet doen en niet
zomaar wat meetrap met Marcel. Bij gebrek aan kine in het weekend heb ik
dan toch wat beweging zonder gesaboteerd te worden door het weer. Mijn conditie
mag tegen volgende zomer trouwens wat beter zijn want dan trekken we met
Join2Bike naar Oostenrijk om de Gletsjerstrasse te gaan doen. Dat is een
pakske straffer dan de col du Galibier. Spijtig genoeg had ik zondag een warme
winterbroek aan waardoor ik precies in de sauna zat. Ze geven voor de
volgende paar dagen nog mooi, warm weer (20 °C), dus heeft Marcel die warme
broek maar vervangen door een lichter exemplaar. Volgend weekend wordt
het gevoelig frisser, zeggen ze, dan kan ik die broek beter gebruiken.
Eind volgende week vertrekken we voor een week naar een revalidatiecentrum aan
zee. Mijn moeder gaat dan mee zodat ze daar al eens geweest is. Als
ze dan binnen afzienbare tijd haar tweede knie moet laten vervangen, kan ze
daar gaan revalideren.Nu ik haar niet
meer kan helpen, lossen we dat zo op. Het wordt zeker een gezellige
scrabbleweek want dat doen we alle drie graag ! Verder plannen we nog een
shoppingmoment in Nieuwpoort en een bezoekje aan een gehandicapte vriendin, met
aangepaste woning in Bredene. Die zijn we vorig jaar in december al eens
gaan opzoeken toen we ook een week in Nieuwpoort op vakantie waren in dat
revalidatiecentrum. Ik kan daar kine krijgen want die heb ik nu echt nog
wel nodig. Ik ben benieuwd of de kinesiste van vorig jaar daar nog
werkt. Dat was een frisse jongedame waar ik toen een goed contact mee had
en verandering van spijs doet nog altijd eten. Een welkome afwisseling
van de dagelijkse routine waar we nu inzitten dus !
Donderdag - 18/10/2012 - Gisteren was een goed gevulde dag. We begonnen met onze afspraak met de SWAL Sociale Woningbouw Arrondissement Leuven. De adjunct-directeur leegde ons uit hoe de planning van de verschillende sociale woningbouwprojecten van Leuven in mekaar zit. Daar zit een type woning in dat voor ons interessant kan zijn en dat
zijn de gelijkvloerse parkwoningen op de Centrale Werkplaatsen aan de
Diestse steenweg hier in Kessel-Lo. Deze hebben een berging, tuintje
met berging, 3 slaapkamers, badkamer maar geen garage. Er is wel
een staanplaats voorzien voor de woning en/of in een ondergrondse garage
in de buurt (niet handig voor een rolstoelgebruiker). Het kwam er vooral op neer dat er inderdaad geen aangepaste woningen voor rolstoelgebruikers voorzien zijn (die waren er oorspronkelijk, in 1975, wel maar door de veranderde normen voldoen deze al niet meer en worden ze ook niet meer aangeboden, hoewel er tot nu toe maar 6 kandidaten zijn en er meer parkwoningen gepland zijn). Dit project staat echter het laatst in de planning (na 2014) en men kan ons niet garanderen dat we daar terecht gaan kunnen. Telkens er een fase afgewerkt is, worden alle kandidaat-kopers uitgenodigd om een keuze te komen maken of hun kandidatuur in te trekken. De eerste fase is gelukkig Vlierbeekveld. Na de verdeling hiervan krijgen we een nieuw volgnummer en zal de wachtlijst al ingekort zijn. We kunnen echter niet riskeren van hier niet op in te gaan omdat we geen optie kunnen nemen op een parkwoning en als we daar naast grijpen, staan we nog nergens. Dus als we op Vlierbeekveld, hier achter de hoek, een stukje grond (de prijs aan sociaal tarief wordt ons nog meegedeeld) of een woning met een gelijkvloerse slaapkamer kunnen krijgen, zullen we dat zeker niet afslaan. Zomer 2014 is de streefdatum en in afwachting daarvan gaan we dan toch maar beginnen met de aanpassing van onze badkamer met een inloopdouche voor ons eigen gemak. Dat zal ons huis later voor kandidaat-kopers trouwens veel aantrekkelijker en interessanter maken. Onze traplift is momenteel defect maar Marcel hoopt hem nog te kunnen herstellen zodat hij nog een paar jaar mee kan zodat we nu nog geen nieuwe lift hoeven te laten plaatsen. Zo lang zullen we er hier dan nog het beste van maken en blijven uitkijken naar iets anders in de buurt. Wordt vervolgd ! In de namiddag zijn we het zwembad van het Balanske in Tielt-Winge gaan uitproberen. Dat is een jaccuzi met tillift annex sauna. Dat richt zich tot gezinnen met gehandicapte kinderen maar ik mocht er ook in. We dachten die tillift niet nodig te hebben maar het leek ons toch niet veilig om het zonder te doen. Nu een half uur proberen, hebben we dan toch maar hulp ingeroepen zodat we uiteindelijk toch nog een halfuurtje in het bad hebben gelegen (lekker relax in water van 37 °C, eindelijk alle spieren ontspannen) met een relaxmuziekje op de achtergrond en onderwaterbeelden op de muur, een kwartier in de sauna en een warme douche om af te sluiten. Volgende keer beter ! Geen kine voor een keer maar wel nog koorrepetitie 's avonds. Ik was echt doodmoe toen ik eindelijk in mijn bed lag. Vandaag blijft het rustig. Iedereen naar zijn werk en ik het rijk voor mij alleen ! Mag ook wel eens. Straks alleen nog kine en een avondje voor de buis.
