Vrijdag - 2/11/2012 - Op de valreep nog een berichtje (met
mijn excuses voor de Franstaligen, die dit later zullen ontvangen) met een
beetje teleurstellend nieuws : mijn schedelreconstructie wordt een maand
uitgesteld. De prothese zal niet klaar zijn voor nieuwjaar. Nog een
maand langer hoofdpijn betekent dit. Maar volgend jaar kan ik er dan weer
volop tegenaan. Ik voel me nu wel niet meer zo veilig in mijn hoofd (Is
er nog bot genoeg over voor een maand extra ? Nu mag ik zeker nergens
tegen stoten !) Ik hoop nog op consultatie te kunnen gaan, voor het zover
is, om deze vragen te stellen. We zullen er maar weer het beste van
proberen te maken. Uitgesteld maar niet verloren ! Mochten er
complicaties zijn na de operatie dan lig ik tenminste niet in het ziekenhuis
met de feestdagen. We gaan een rustige Kerst en eindejaar tegemoet.
Dat is ook niet slecht. Nu eerst een week naar zee, daarna mijn nieuwe
schoenen inlopen, dan feesten en daarna een nieuwe 'carrosserie' (=schedeldak).
Ik begin stilaan op de missing link met de neanderthalers te lijken met die
wenkbrauwboog boven mijn rechteroog ! Nog even inhangen en hopelijk is
mijne kop daarna voorgoed in orde en kunnen we weer verder. Mijn kinesist
heeft mij bevestigd dat mijn hersenen 8 jaar nodig hebben om nieuwe
verbindingen aan te maken die de beschadigde zenuwbanen kunnen vervangen. Mijn
verlamming zal dus grotendeels van voorbijgaande aard zijn maar dat vraagt nog heel
veel geduld, oefeningen en doorzettingsvermogen. Een opdracht om U tegen
te zeggen, vind ik dat. Daar was de Galibier oprijden niks tegen, maar
dat was wel veel plezanter !
Dinsdag - 30/10/2012 - Gisterenmorgen, heel vroeg, telefoon van de orthopedist, dat mijn schoenen volgende week klaar zullen zijn ! 't Was te denken, dan zit ik met Marcel en ons moeder aan zee, natuurlijk. Een week langer wachten geblazen, dus. Maar vanaf dan sta ik weer in de startblokken om het stappen weer op te nemen. Te beginnen met 10 min. per dag en dan elke week weer 5 minuten erbij. De gedwongen rustperiode is dan eindelijk voorbij !!! Ik ben toch al weer dagelijks 12 km aan het fietsen, mijn conditie is niet nul om te beginnen stappen. Hopelijk kan mijn enkel het verdragen. Onder begeleiding van mijn kinesistes zal dat wel lukken, hoop ik. Gelukkig heb ik mijn muziekopdracht aan de laptop al af en heb ik zo tijd voor wat anders. Zondag werd mijn schoonzus, de oudste zus van Marcel, 65 jaar. Dat hebben we gevierd met een verrassingsfeestje in de taverne van één van zijn nichtjes. Veel hapjes en taart. Maandag werd ik verwacht op een etentje met het groepje van het freepodium van het koorweekend. Iedereen moest zorgen voor tapas voor 4 personen. Dat was beter voor 2 geweest want we hadden weer teveel eten, maar het was allemaal heel lekker en leuk en gezellig ! Daarmee lag ik later in mijn bed dan gewoonlijk maar ik heb goed geslapen, dus we kunnen er weer tegen. Vanavond blijf ik thuis en morgen is er weer koorrepetitie. Vorige week was er nog eens een stemcoach en die complimenteerde ons met onze mooie koorklank. Dat deed deugd, zie. Ik zou nu al reclame willen maken voor ons concert van februari : heel mooie muziek van Scarlatti, Handel, Mozart, Byrd, Tallis en Purcell voor koor en orkest. We hebben al een kamerorkest dat wil meedoen. Warm aanbevolen, dus ! Als je ons nog niet gehoord of gezien hebt, is het nu het moment om eens te komen luisteren. Het wordt prachtig, al zeg ik het zelf.