Zaterdag - 04/08/2012 - Mijn eerste avond en nacht zonder pijnstiller viel al bij al goed mee. Ik sliep redelijk snel in en ben niet te dikwijls wakker geworden waarna ik telkens weer tamelijk vlot verder sliep. Deze morgen ook geen pijnstiller genomen en het valt redelijk mee. Experiment geslaagd dus ! Ik zal hem nog moeten gaan geloven de 'grappige' assistent van gisteren. Toch blij dat die eerste keer goed meeviel. Het kàn dus en da's altijd goed om weten voor als het eens wat minder goed gaat. Afwachten wat de volgende dagen brengen. Vanmorgen op ROB (regionale televisie Oost- Brabant) mijn kozijn, bakker Jan Op de Beeck, nog eens teruggezien. Zo ongeveer 1 keer per jaar komt hij, de ambachtelijke, biobakker van Lubbeek, op tv. Ook een leuke manier om je familie af en toe eens te zien, zeker als die het zo druk heeft met zijn zaak ! Hij is al vele jaren goed bezig daar in Lubbeek en ik ben altijd blij om te horen dat hij het zo lang volhoudt. Nog een weekje en dan gaan we fietsen in Nederland (Valkenswaard), mooie, bosrijke streek naar het schijnt. Daar zullen we niet zo fel tegen de wind in moeten trappen als in Zeeland. Nu nog een beetje droog weer en die week kan niet meer stuk. Ik kijk er erg naar uit ! Een dikke week later gaan we dan op koorweekend. Met 3 repetities per dag en allemaal nieuwe partituren wordt het weer zwoegen en zweten. Maar, zoals we op ons concert voor 10 jaar Canzonetta, zongen : "Zwoegen in groep is plezant !" Morgennamiddag gaan we nog meedoen aan een familiefietstocht in Wilsele. Deze werd gepromoot door Pellenberg dus we hopen daar nog wat mensen terug te zien die mee naar de Galibier geweest zijn. Hopelijk geen plensbui bij het vertrek !
Vrijdag - 03/08/2012 - Tijdens de consultatie op Neurochirurgie in Gasthuisberg, deze voormiddag, hebben we niet veel antwoorden gekregen op onze vragen maar wel de raad om niet meer dagelijks pijnstillers te gebruiken, een voorschrift voor een vervangend onderhoudsgeneesmiddel (tegen hoge bloeddruk) en een paar nieuwe afspraken : eentje in januari 2013 ! op de hoofdpijnraadpleging en eentje eind augustus voor een 3D CT-scan. Daarna moeten we nog eens terug op consultatie komen en gaan ze een voorstel doen naargelang het resultaat van de scan. Ondertussen moet ik de hoofdpijn zoveel mogelijk verbijten zodat ik nog maar max. 3 x per week pijnstillers neem. Door het constante gebruik van pijnstillers werken die niet meer efficiënt en als ik dat kan doorbreken zou ik vanzelf al minder hoofdpijn hebben. Dat klinkt niet zo geweldig maar als het waar is, neem ik dan toch al minder medicatie. Over de niveauverschillen van mijn schedel kon hij ook al geen uitleg geven (omdat die assistent niet bij de operatie aanwezig was). Ja, logisch dan zou de operatiezaal te klein zijn ! Marcel zei nog : "ik werk ook hier in het ziekenhuis, als technieker, maar als ik zo'n werk zou afleveren, zou het 'kot' hier te klein zijn". Die assistent kon ook niet zo gauw terugvinden of het botluik wel teruggeplaatst was. "Dat was op 05/05/2011", zei ik direct. Daar keek hij even van op ! "Dat is de verjaardag van mijn zoon" (Mattias), zei ik daarop, "dat kan ik moeilijk vergeten en die is ondertussen alweer verjaard". "Ja, dat doen kinderen elk jaar", zei de flauwe plezante daarop. Ik zei : "Die is ondertussen al 26", om hem te laten voelen dat het hier niet over een klein kind gaat. Wat denkt die wel ! Als er iemand grappen mag maken over mijn situatie, ben ik dat in de eerste plaats en zover ben ik nog lang niet, maar ik hoop dat ik dat over een paar jaar wel kan. Dat zou nog eens een goed teken zijn ! Dan is het ergste voorbij en heb ik het een plaats gegeven. Marcel hoopt dat we over 5 jaar, als hij met pensioen gaat, niet veel meer in Gasthuisberg moeten zijn zodat we tijd hebben voor andere en leukere dingen. Dat zou goed zijn, dan kunnen we aan onze mooie, oude dag beginnen !
Woensdag - 01/08/2012 - Hoopvol nieuws van de kine. Mijn kinesiste geeft me wat meer hoop voor mijn linkerhand. Daar zullen we nog wel iets meer uit krijgen, zei ze deze middag. Op welke termijn laat ze in het midden maar met wat er nu al/nog in zit, kunnen we verder. Dat klonk als muziek in mijn oren !!! Zo'n nieuws wil ik nog wel krijgen ! Het feit dat mijn vingers nog vrij soepel zijn en dat ik, als ik mijn ogen sluit, vrij gemakkelijk de juiste spier kan aansturen, stemt haar positief. Geweldig toch ! Nu ga ik nog meer gemotiveerd zijn om met die hand te oefenen met/zonder Marcel. Verder niets bijzonders : mijn afspraak met de neurologe is een week uitgesteld. De eerstvolgende consultatie is dus nu vrijdag op neurochirurgie in Gasthuisberg. Mijn teruggevonden medepatiënte Inge gaat info inwinnen over fitness voor mindervaliden. Ik heb haar direct laten weten dat ik geïnteresseerd ben als het niet op woensdag is (vanwege de koorrepetities). Ik ben weer maar eens benieuwd wat daar gaat uitkomen ! De puzzle is ondertussen uitgepakt en we zijn eraan begonnen : kantjes uitzoeken. Nu Robbe (onze jongste) terug thuis is van vakantie is er weer een helper meer in huis. Deze is er één van 2000 stukjes, daar is dus wat werk aan, met grijze, bewolkte hemel en een donkere waterpartij, een ware uitdaging !
Maandag - 30/07/2012 - Ik heb op Facebook een medepatiënte van Pellenberg teruggevonden. Een jonge moeder met 2 zoontjes. Ze is er erger aan toe als ik maar ze was altijd vrolijk en maakte met iedereen een praatje. Onlangs zag ik haar op tv in 'het uur van belang, een item van het vakantieprogramma 'duizend zonnen' op Een. Daardoor vernam ik dat ze een infarct heeft gehad in de hersenstam. Dat is heel wat erger dan mijn hersenbloeding. Ze kan blijkbaar nog steeds niet stappen. Mijn kinesiste had mij verwittigd dat ze op tv zou komen door toedoen van één van haar patiëntes. Ik was blij verrast dat het Inge was en zeker nu blijkt dat zij ook bevriend is met Yvonne die ik ken van vroeger in de Chiro. Twee vrolijke madammen bijeen ! Daar was ik echt aan toe om weer vrolijk gezelschap te krijgen en zeker als ze weten wat het is om in mijn schoenen te staan. Vorige week heb ik nog een beetje 'goed' nieuws gehad. Het RIZIV liet mij weten dat ik, als zwaar zorgbehoevende, een kleine, bijkomende uitkering zou krijgen, tot aan mijn pensioen, omdat ik afhankelijk ben van hulp van derden. Dat 'zwaar zorgbehoevende' viel me even heel zwaar maar de extra centjes zijn uiteraard welkom. Dat ik dat krijg tot aan mijn pensioen is mooi meegenomen maar heeft toch de bijklank dat ik afgeschreven wordt voor actieve dienst. En ik die dacht dat de VDAB hier binnenkort aan de deur zou staan om mij terug aan het werk te zetten. Ze mogen komen hoor. Ik zal dan wel zien wat ik kan. Voorlopig nog niet veel. Papieren hanteren met 1 hand valt zwaar tegen heb ik al ondervonden. We zullen wel zien. Ondertussen ben ik al heel blij dat ik nog vrij gemakkelijk onder de mensen kan komen (met of zonder Joëlette of rolstoel). Ik kan nog mee op fietsvakantie (achterop de tandem) en op koorweekend. En daarna is de zomer alweer voorbij. Niet dat daar veel aan gelegen was. De Belgische zomers zijn nooit fantastisch geweest, vroeger niet en nu ook niet. Kwakkelweer en veel regen zoals gewoonlijk. Niets nieuws onder de zon. Global warming voelen we hier voorlopig nog niet. Deze week heb ik nog een paar consultaties te doen (Neurologie in Pellenberg en Neurochirurgie in Gasthuisberg). Ik heb de laatste tijd weer veel last van hoofdpijn en ben benieuwd wat ze daarvan gaan zeggen. Mijn verjaardag, gisteren, de eerste thuis, was druk maar gezellig. 's Middags een etentje met Marcel, Mattias, Wim en Noëlle. Daarna thuis : taart en koffie met daarna nog een bezoekje van ons Magda en ons moeder. Mijn koks hadden een mooie verjaardagstaart gemaakt. Mijn mixer is erop stukgedraaid maar die zullen ze wel snel vervangen. De jeugd heeft samengelegd voor een mooie, nieuwe puzzel. Zo gauw Mattias die uitpakt, kunnen we daar weer met vereende krachten gezellig aan puzzelen !
