03/04/2012 Ondertussen heeft mijn zelfvertrouwen een serieuze deuk gekregen. Ik
voel me niet meer veilig in mijn vel en in mijn hoofd en het is nog een
dikke maand wachten op de uitslagen van de onderzoeken.
We proberen alleszins de moed erin te houden en de muizenissen uit ons
hoofd te bannen met kleine verwennerijtjes (extra spelletje op de laptop
en een stukje chocola) en schroeven het trainingsschema een beetje
terug (hoewel dat niet echt hoeft van de neuroloog). Verder proberen we
gewoon verder te doen zoals we bezig waren en hopen er het beste van
zoals gewoonlijk dus. Het verwondert mij wel nog steeds dat die migraine-aanval verlopen is zonder hoofdpijn. Dat was voordien wel anders. Dan zag ik aura's in combinatie met heel zware hoofdpijn en verdroeg ik geen licht en geen luchtverplaatsing aan mijn hoofd (naar huis fietsen na het werk was dan uitgesloten). Zo heb ik eens naar huis gebeld om te horen of er iemand was die mij met de wagen kon komen halen. Dat viel gelukkig niet zoveel voor.
Reacties op bericht (1)
04-04-2012
even laten weten
hoi Lieve
Ik kan het goed geloven dat die ervaring van zaterdag een deuk in je zelfvertrouwen heeft gegeven. Gelukkig met goede afloop. Het positieve moet je er ook van zien. De alertheid van de hulpverleners en van je ventje. De hulp in het ziekenhuis... gelukkig wonen wij in België ... Even weer moeten stil staan en alles weer eens op een rijtje zetten. Revalidatie moet en liefst zoveel mogelijk maar ... af en toe eens genieten van een stukje chocolade , geen slecht gedacht, dat moet ook kunnen. Jij bent wel zeer streng voor jezelf hé... het mag soms wat minder zijn hé. Van op afstand denk ik veel aan jullie, dat weet je toch hé. De blog is voor mij een hele hulp. Bedankt
