Woensdag - 29/08/2012 - Goed en minder goed nieuws deze keer.  Marcel is vorige week eens gaan informeren hoever het nu staat met die nieuwe sociale woonwijk hier in de buurt.  Wij hadden dus volgnummer 6 gekregen voor een aangepaste woning en nr. 1 voor een sociale kavel.  Wat blijkt nu : die volgnummers slaan op Groot-Leuven en, op de koop toe, zijn er geen aangepaste woningen of sociale kavels voorzien hier in Vlierbeekveld !  Begrijpe wie kan !!! Aangepaste woningen plan je toch niet op voorhand.  Die plan je toch pas in als er vraag naar is, of is dat te nuchter geredeneerd ?  Het ziet ernaar uit dat we toch nog zullen moeten verbouwen !  Wij hebben geen zin om naar Herent, Wilsele of Wijgmaal te verhuizen terwijl we hier zo comfortabel wonen.  Ik heb alvast een slaapplaats geregeld voor Mattias, met zijn nachtwerk kan hij moeilijk thuis op een werf komen slapen overdag.  Gelukkig was de man, van het koor, die ik daarover aansprak er direct voor te vinden en zit Mattias dan op 5 minuten van zijn werk gelogeerd.  Toch alweer een zorg minder !  Vorige donderdag zijn we nog eens naar de orthopedische werkplaats geweest in Pellenberg.  Mijn spalk was nog steeds zeer pijnlijk om dragen en bijna onmogelijk om mee te stappen.  Nu hebben ze er een zachte zool ingeplakt waardoor het al een stuk menselijker is.  Toen ze daar hoorden dat ik die 's nachts draag om te kunnen opstaan voor mijn sanitaire behoeften hebben ze me daar direct een echte nachtspalk laten proberen.  Bij navraag bleek die geen 600 maar slechts 205 € te kosten.  We hebben die dan maar direct op eigen kosten aangeschaft.  Als we achteraf nog aan een voorschrift kunnen geraken, mogen we dat nog binnenbrengen en zien we wel of we daar nog iets van terugkrijgen van het ziekenfonds.  Die is wel niet bedoeld om te stappen maar vermits ik toch maar juist tot aan de toiletstoel op 1 pas van mijn bed moet geraken, is dat toch haalbaar.  Ik heb er wel een paar nachten over gedaan om eraan te wennen.  Gelukkig moest ik maandag naar een orthesist om de maat te laten nemen voor mijn orthopedische schoenen en hebben we daar wat uitleg gevraagd over die nachtspalk.  Na thuis de gebruiksaanwijzing nog eens doorgenomen te hebben, gaat het nu veel beter en wordt ik niet meer wakker van de pijn.  Weer een hindernis overwonnen en probleem opgelost.  We komen er nog wel maar 't zal nog niet voor morgen zijn.  Afgelopen weekend was het dan koorweekend in Cinq Fontaines in Luxemburg.  Dat was gewoonweg ZALIG !!! We hebben weer veel plezier gehad en veel gezongen (7 repetities op 3 dagen).  Ik was op het lumineuze idee gekomen om het kussentje dat ik gewoonlijk op mijn schoot leg om mijn linkerarm te ondersteunen naast mij op de leuning van mijn rolstoel te leggen.  Daardoor kon ik veel beter rechtop zitten en dat is een ideale houding voor het zingen.  Ik heb weer echt voluit kunnen meedoen en heb er met volle teugen van genoten.  Vermits het allemaal nieuwe muziek was, lag de lat voor iedereen gelijk.  Bij het hernemen van oude partituren hink ik altijd een beetje achterop omdat ik de altpartij nog niet ken en dat is knap lastig.  Alten zingen zelden de melodie en hangen altijd ergens tussenin en als je niet echt vlot noten kan lezen zoals ik en uit het geheel moeilijk de juiste toon kan vinden, is het echt heel lastig.  Daarnaast waren de koorleden allemaal heel lief en behulpzaam.  Daar had ik op voorhand niet echt bij stil gestaan maar het deed me zo'n deugd !  Het was twee jaar geleden dat ik nog eens een volledig weekend kon meemaken.  Vorige zomer was ik nog in het ziekenhuis en ben ik maar 1 dag kunnen gaan omdat ik op zondagavond al terug in Pellenberg moest zijn.  Nu dus niet en ik heb zelfs mee kunnen doen aan het free podium op zaterdagavond (en ik heb het zelfs helemaal uitgezeten !).  Ik had in de late namiddag nog een extra uurtje kunnen rusten waardoor ik  's avonds langer kon op blijven.  Bij dat free podium werden we verrast met een filmpje over onze beklimming van de Galibier.  Zo ontroerend in beeld gebracht en op muziek van Yasmine (één van mijn favoriete Vlaamse zangeressen).  Daarna kon ik geen woord meer uitbrengen, hoewel het de bedoeling was dat ik een woordje uitleg gaf.  Gelukkig is er in het koor nog iemand die in Pellenberg werkt.  Zij heeft dan wat tekst en uitleg gegeven over Join2Bike en het nieuwe project dat ze aan het opstarten zijn.  Ze willen namelijk een fietsotheek uitbouwen waar revalidanten aangepaste fietsen kunnen uitproberen en ontlenen tot ze de middelen bijeengespaard hebben om er zelf één aan te kopen.  Het kwam erop neer dat ik wou zeggen dat mijn prestatie erin bestond om Marcel op de tandem te krijgen en dat hij uiteindelijk toch wou proberen om met mij die berg op te rijden en daarvoor tot het uiterste is moeten gaan (met een platte batterij en te weinig zuurstof in de lucht op die hoogte).  Het blijft toch een huzarenstuk om dat al te doen na amper een half jaar training !  We zijn al benieuwd naar volgend jaar.  Hoe zou het zijn als we wel goed voorbereid zijn ?  Er worden al plannen gemaakt maar die zijn nog niet definitief dus daar kan ik nu nog niet veel over zeggen.