1984-01-20, 20h 28 - Montoir

Dag allemaal en huisdieren, 

WSN zou straks op de kaai staan, dus kan ik deze keer waarschijnlijk niet bellen. Geen nood,
volgende keer gaan we waarschijnlijk niet op anker, enkel binnen en buiten. 
Dus binnen de 10 dagen zijn we weer in Montoir en dan heb ik wél tijd om te gaan staan aanschuiven aan de foon. 

Het zal weer nipt worden. Ik heb 2 dagen doorgepeesd gelijk een zotte, zodoende hebben ze me morgen
kwestie van cabines maar voor een paar dingen nodig. Het programma : om ±06h tegen de kaai, tot 07h proviand nemen
-'t is maar weinig, al goe- ontbijt serveren, cabines afbiljaren, middagservice en om 13h staat bibi aan de gangway.
In looppas naar de gates, in de auto springen en daar val ik dan ongeveer in slaap.
Tot 17h ben ik aan de wal. Wat ze hier met hun linnen willen doen mag allemaal, de pot op IK ga aan de wal.
Om 17h20 avond service en pantry schuren en om 19h30 ga ik weer weg. Nà.
Zo ziet een dag in Montoir er uit.

De reis naar Arzew dient dan om uit te rusten. Larie natuurlijk.
Als we in de Golf rollen komt er niet veel van slapen in huis. Dat is nu al twee reizen hetzelfde.
Richting Arzew rollen we gelijk zot en in het terugkomen gebeurt daar niks. Vorige keer was het erg hoor.
'k Was er puur zeeziek van. Klein beetje, maar toch. 

De chef mecanicien en de elektrieker monsteren af. De chef-cargo wordt chef mecanicien en
elektrieker F wordt vervangen door elektrieker P. Plezant eigenlijk, een vaste ploeg. Bijna familie. 

We gaan stuurboord tegen de kaai, ook goed, dan liggen we dichter tegen de gates en de parking.
Alleen jammer voor de stores & proviand want de magazijnen en de koelkamers (frigo's) liggen aan bakboord.
Daardoor moeten we met al onze verse groenten & fruit en wc-papier, etc, gans die alleyway door.
Maar 't zal moeten rap geen deze keer.
Vorige keer was het nacht en hebben we een deel van de koelcontainertjes moeten laten staan tot 's anderendaags.
Dat was dat twee keer gesleur en geduvel. De derde dag was ik stijf tot in mijn merg. En dan rolde het schip juist.
Ge hebt dan elk spierke nodig om mee te geven zodat ge in evenwicht blijft. Toen sliep ik goed hoor, rollen of niet.
En dan nog wat nausea erbij. De chef vond dat ik er wat 'slappekes' uit zag. Da's nog vriendelijk uitgedrukt van onze baas.
Ge ziet, het is dus één en al avontuur hé, het zeeleven. Vooral op de lijn Montoir-Arzew-Montoir.
Verder naar het zuiden is het tof genoeg. Zon stralend, zee blauw, lucht blauw, wolken wit, alles zoals het moet zijn
volgens de kindertekeningen. En hoe meer we naar Montoir komen, hoe grijze alles wordt. Erg hoor.
Soms heb ik de indruk dat we in een emmer grijze verf varen.
Een mens zou de Perzische Golf nog als een vakantie-oord gaan zien. 

Tot binnen 10 dagen aan de foon.