Gilbert en Edgard zitten tegenover elkaar in de trein. Gilbert vult een kruiswoordraadsel in. Plots schudt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen Edgard:
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk. Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is: 'vrouwelijk geslachtsorgaan' en het begint met een v. "
Waarop Edgard vraagt :
“ Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop Gilbert antwoordt : " Horizontaal " .
"Tja", zegt Edgard, "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
Hier de vragen van een examen en de antwoorden van de student. Professor chagrijn kan er niet om lachen, de student werd gebuisd, maar ik zou hem 100 % geven voor originalteit!
V: In welke oorlog stierf Napoleon?
In zijn laatste.
V: Waar is het verdrag van Versailles getekend ?
Onderaan de laatste bladzijde.
V: In welke staat vloeit de Missisipi ?
In vloeibare staat.
V: Wat is de voornaamste oorzaak van echtscheiding?
Het huwelijk.
V: Wat is de grootste oorzaak van buizen ?
De examens.
V: Wat kun je nooit eten als ontbijt ?
Middagmaal en avondmaal.
V: Wat lijkt op deze halve appel ?
De andere helft.
V: Als je een rode steen in de zwarte zee gooit, wat gebeurt er dan?
De steen wordt nat.
V: Hoe kan een man acht dagen zonder slapen?
Geen probleem : hij slaapt ’s nachts.
V: Hoe kan je een olifant met één hand optillen?
Je zult nergens een olifant met één hand vinden.
V: Als je in één hand 2 appels en 3 peren hebt en in de andere hand 2 peren en 3 appels, wat heb je dan ? Zeer grote handen.
V: Als acht man 10 uur nodig hebben om een muur te metsen, hoelang zou het duren met zes man ?
Zuster Maria, die voor ' Thuiszorg ' werkte, was haar ronde aan het doen om aan huis gebonden patiënten te bezoeken, toen haar benzine opraakte.
Het gelukkig toeval wilde, dat er een benzinestation een huizenblok verder was. Ze liep er heen om een benzineblik te lenen en wat benzine te kopen.
De bediende van het benzinestation zei haar, dat het enige benzineblik dat hij had uitgeleend was, maar dat ze mocht wachten tot het teruggebracht werd.
Daar Zuster Maria onderweg was naar een patiënt, besloot ze niet te wachten en liep terug naar haar auto. Ze zocht of er iets in de auto lag dat ze met benzine kon vullen, en haar oog viel op de pispot die zij naar de patiënt moest brengen.
Altijd vindingrijk, droeg Zuster Maria de pispot naar de benzinepomp, vulde de pispot met benzine en droeg de volle pot terug naar de auto.
Toen ze de benzine in haar tank goot, keken twee moslims van de overkant van de straat toe. Eén van hen wendde zich tot de andere en zei :
Goeie morgen iedereen. Na een serieuze regendag gisteren schijnt hier weer volop de zon. De natuur is content, mijn bloemen hebben zich bezat aan de regen dus ik ook content. Een aangename vrijdag !
Omg, mijn laatste zekerheid werd mij ontnomen… Kunnen we vanavond om 20.00u misschien 1 minuut stilte houden…. Want het laatste wereldnieuws slaat in als een bom, de kranten en media staan er vol van …Herman Brusselmans heeft zijn haar laten knippen!
Heel de wereld is naar de kl.... want Herman was er altijd om ons terug tot de oermens te brengen maar zie, hij heeft de auteursrechten van Johan Daisne gekocht en wil de verkoop van diens boek “ De man die zijn haar kort liet knippen” wat boosten.. Waar gaan we naar toe?
De Janssens hadden geen kinderen en besloten een donor te zoeken om moeder Janssen te bevruchten en zo hun gezin te starten. Op de dag dat de donor langs zou komen, moest meneer Janssen op zijn werk zijn. Dus hij kuste zijn vrouw en zei: "Ik ga ervandoor, die meneer zal hier snel zijn."
Een half uur later kwam heel toevallig een deur-tot-deur babyfotograaf langs en belde aan.
"Goedemorgen, mevrouw. U kent me niet, maar ik ben hier om ..."
"Oh, je hoeft niets uit te leggen, hoor. Ik verwachtte je al," onderbrak mevrouw Janssen hem. "Werkelijk?" vroeg de fotograaf.
"Nou, prima! Mijn specialiteit zijn baby's."
"Dat hoopten mijn man en ik al. Kom alsjeblieft binnen en ga zitten."
" uhum. " Waar gaan we precies beginnen?" vroeg mevrouw Janssen blozend.
"Laat alles maar aan mij over, mevrouw. Meestal doe ik er eerst twee in de badkuip, één op de bank, en soms nog een paar op het bed. Vaak is de vloer in de huiskamer ook leuk. Dan heb je een groter oppervlak." "Badkuip, huiskamervloer?
Geen wonder dat het niet werkte voor mij en Harry."
"Nou, mevrouw, niemand kan het in één keer goed doen. Maar als we verschillende posities proberen en ik schiet van zes of zeven verschillende hoeken, dan weet ik zeker dat u tevreden zal zijn over de resultaten."
"Ik hoop dat we dit snel achter de rug hebben," piepte mevrouw Janssen.
"Mevrouw, in mijn soort werk moet een man zijn tijd nemen. Het kan makkelijk binnen vijf minuten, maar dan weet ik zeker dat u daar niet tevreden over zal zijn."
"Ik weet het wel zeker!!" riep mevrouw Janssen uit.
De fotograaf opende zijn koffer en pakte zijn album met babyfoto's.
"Deze is gemaakt op de bovenkant van een dubbeldekkerbus midden in Antwerpen."
"Mijn God!", riep mevrouw Janssen uit, aan haar zakdoek plukkend.
"En deze tweelingen zijn bijzonder goed gelukt, er rekening mee houdend dat de moeder nogal moeilijk deed." De fotograaf gaf haar de foto.
"Moeilijk?" vroeg mevrouw Janssen.
"Ja, helaas wel. We moesten uiteindelijk naar het stadspark om het voor elkaar te krijgen. Overal om ons heen stonden mensen te dringen om het maar goed te kunnen zien.
"Te dringen?" vroeg mevrouw Janssen, haar ogen open van verbazing.
"Ja ... " vertelde de fotograaf,"...en voor langer dan drie uur! Het mens bleef maar schreeuwen en commentaar geven. Ik kon me amper concentreren. Toen begon het donker te worden en moest ik het snel afwerken. Toen er uiteindelijk eekhoorntjes aan mijn gereedschap gingen knabbelen, moest ik alles wel weer snel terug stoppen."
Mevrouw Janssen leunde naar voren. "U bedoelt dat ze werkelijk aan uw uhum gereedschap knabbelden?" "Jazeker. Nou mevrouw, als u er klaar voor bent, zal ik de standaard opzetten, zodat we aan de slag kunnen."
"Standaard?" Mevrouw Janssen keek nu ontzettend bezorgd.
"Ja natuurlijk, ik heb de standaard nodig om mijn Canon op te laten rusten. Hij is veel te groot voor mij om vast te houden wil ik goed kunnen schieten .. Mevrouw? Mevrouw?
Goeie God, ze is flauwgevallen! Zou ik iets verkeerds gezegd hebben?"
Rustig aan, niks forceren, je tijd nemen, je laten verwennen….het klinkt allemaal misschien zalig in de oren maar als je kleine oortjes hebt en bij het uitdelen van geduld op de laatste rij stond dan klinkt dit eerder als een beproeving. Wie mij kent zal mij begrijpen …..
Revalideren als je niet echt ziek bent en het kriebelt om alles terug onder controle te hebben….. geloof mij dat is ook geen cadeau! Maar soms moet een mens luisteren naar de dokter, zijn halfbedde en zelfs de kids…
Wat dat oplevert?
Een ongeduldige 78jarige die het moeilijk heeft om zich te voegen naar de huidige omstandigheden, die niet alleen kriebelende handen heeft maar ook voeten en tenen want lang stilzitten is echt niets voor mij…
Ik weet het ,iedereen bedoelt het goed en mijn halfbedde die doet echt zijn best en de kinderen menen het ook als ze zeggen “ ma.. je zal even moeten wat door de vingers zien…” maar die vergeten dat ik tussen mijn vingers kieren heb om te spieken….
Maar ach zou ik klagen? Welnee zeker ,alles gaat voorbij als je maar geduld hebt .. lap ik bots dus voortdurend met mijn neus op mijn “ zondeke”….
Ik doe zo mijn best dat ik zelf al een litanie verzameld heb..
Van alle ongeduld …. Verlos mij
Van enige drang om te willen poetsen … verlos mij
Van opstapelende strijk…. Verlos mij
Van onkruid dat op mijn “ siskes” werkt …. Verlos mij
Voor de bloemen die vragen om in een vaas gezet te worden… Laat ze verder welig bloeien .
Voor de groenten en bloemen die naar water snakken … laaf hun dorst.
Voor die paar buren die ons praatje aan de brievenbus missen….. laat hen nu zelf maar volop aan het woord…
Voor mijn lieve slaapgenoot die echt zijn best doet …. Geef hem een dikke pluim.
Voor mijn gezaag en dwaas geschrijf hier … vergeef het mij ik heb teveel tijd!
MAAR over 4 weken laat ik de riemen los en ‘ de hemel aanhore mijn verlangen” alles en iedereen zal het geweten hebben…..
Nadat hun vliegtuig is neergestort op een vlucht naar het zuiden, kan een koppel zich redden op een onbewoond eiland. Niets wijst erop dat ze nog zullen gevonden worden.
De man vraagt zijn vrouw (blijkbaar is zij degene die de financiën beheert):
'Lieverd, heb je onze inkomstenbelastingen betaald voordat je vertrok?'
En zij antwoordt: "Nee".
Hij vraagt haar ook: "Heb je onze onroerende voorheffing betaald voor vertrek?"
En zij antwoordt: "Nee".
Hij vraagt haar ook nog: "En heb je onze verkeersbelasting betaald voordat je wegging?"
En zij antwoordt andermaal: "Nee".
Dan springt de man recht, omhelst haar en kust haar uitzinnig.
Goeie morgen vanuit een redelijk zonnig Zuiden. De laatste 10 dagen was het hier niet echt stralend maar eerder fris. Ik liet me door een Spanjaard vertellen dat het komt omdat Saharazand voor de zon hangt ... we zullen het maar geloven hé .
Vrienden of familie zorgen in ieder geval dat we de humor niet verliezen dus deel ik het graag met jullie En voor ik het vergeet een aangename zondag aan iedereen!
Het belang van een grote woordenschat :
Ik nam onlangs contact op met een oude schoolvriend die tegenwoordig ingenieur is als ik hem over zijn beroep hoor praten.
Ik vroeg hem aan welk project hij momenteel werkte.
Hij informeerde mij dat hij bezig was met aqua-thermische behandeling van keramiek-aluminium-en staal in een beperkte omgeving, maar onder strikt toezicht.
Ik was zwaar onder de indruk tot ik begreep dat hij borden en bestek aan ’t afwassen was, met heet water, onder toezicht van zijn vrouw.
)
