Zoals zo vaak de laatste jaren, ging de Sint vannacht weer ons dak voorbij... Ik heb dan maar zelf voor een versnapering gezorgd nl. chocolademelk met Sinterklaaskoeken.. en dat smaakte heerlijk!
Over het weer zwijg ik in alle talen want ik kan er niets positiefs over zeggen en toch geloof ik in ...
Het lag deze morgen wat wit op onze gazon en op de daken van de huizen en inderdaad de temp. was even onder nul gegaan maar we kregen toch een redelijk mooie dag. Samen met mijn slaapgenoot hebben we de rozenbogen gesnoeid en alles door de compostmolen gedraaid zodat ook die klus achter de rug is. Rozen zonder doornen die hebben we niet dus heb ik af en toe wel eens iets op zijn West Vlaams geroepen in de aard van wat hieronder staat!!
Vandaag nog maar eens geprofiteerd van het mooie weer en mijn tuin verder winterklaar gemaakt. Hij zag er nog maar zelden zo netjes uit op deze periode van het jaar . Ikke fier dus en ik dacht om hier en daar wat van onze eigen compost aan de planten tegeven... Toen ik dat ding tegenkwam , was het wel even verschieten! Van goeie compost gesproken
Gisteren haalden we hier lokaal 29gr en vandaag meer dan 30gr en dat in september... gewoon van het goede teveel tenzij je wil geroosterd worden!!
Braden in de oven wordt vaak toegepast bij grotere stukken vlees, wild of gevogelte want het is makkelijker om deze producten in de oven te bereiden dan in een pan of aan het spit. Ok, maar wat met al die honderden of duizenden die als een mals of taai stuk vlees op de stranden liggen te braden weliswaar niet aan het spit maar het scheelt niet veel?
Het weekend dat eraan komt zal het weer van dat zijn. Als je er ook zin in zou hebben hier een paar tips! 😉
Magere individu’s garen beter afgedekt om uitdroging te voorkomen. Dit kan gebeuren door een flinke laag zonnecrème over het stuk vlees te smeren!
Vetter vlees kan beter met de vetlaag naar boven in de zon liggen zo kan tijdens het braadproces het vlees meerdere malen bedropen worden met het braadvocht in dit geval het zweet om uitdroging te voorkomen. 🙂
Normaal geniet men als een mals stukje geroosterd vlees geserveerd wordt , maar in ons geval hier wordt dat gegarandeerd " blaasje prik" “ velletjes trek” en veel ai's en oei's na een paar dagen afzien en ongemak! Dus lieve mensen …bak en braad zoveel je maar wil maar dan liever een echt “ lekker eetbaar” stukje vlees!
Gilbert en Edgard zitten tegenover elkaar in de trein. Gilbert vult een kruiswoordraadsel in. Plots schudt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen Edgard:
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk. Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is: 'vrouwelijk geslachtsorgaan' en het begint met een v. "
Waarop Edgard vraagt :
“ Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop Gilbert antwoordt : " Horizontaal " .
"Tja", zegt Edgard, "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
Hier de vragen van een examen en de antwoorden van de student. Professor chagrijn kan er niet om lachen, de student werd gebuisd, maar ik zou hem 100 % geven voor originalteit!
V: In welke oorlog stierf Napoleon?
In zijn laatste.
V: Waar is het verdrag van Versailles getekend ?
Onderaan de laatste bladzijde.
V: In welke staat vloeit de Missisipi ?
In vloeibare staat.
V: Wat is de voornaamste oorzaak van echtscheiding?
Het huwelijk.
V: Wat is de grootste oorzaak van buizen ?
De examens.
V: Wat kun je nooit eten als ontbijt ?
Middagmaal en avondmaal.
V: Wat lijkt op deze halve appel ?
De andere helft.
V: Als je een rode steen in de zwarte zee gooit, wat gebeurt er dan?
De steen wordt nat.
V: Hoe kan een man acht dagen zonder slapen?
Geen probleem : hij slaapt ’s nachts.
V: Hoe kan je een olifant met één hand optillen?
Je zult nergens een olifant met één hand vinden.
V: Als je in één hand 2 appels en 3 peren hebt en in de andere hand 2 peren en 3 appels, wat heb je dan ? Zeer grote handen.
V: Als acht man 10 uur nodig hebben om een muur te metsen, hoelang zou het duren met zes man ?
Zuster Maria, die voor ' Thuiszorg ' werkte, was haar ronde aan het doen om aan huis gebonden patiënten te bezoeken, toen haar benzine opraakte.
Het gelukkig toeval wilde, dat er een benzinestation een huizenblok verder was. Ze liep er heen om een benzineblik te lenen en wat benzine te kopen.
De bediende van het benzinestation zei haar, dat het enige benzineblik dat hij had uitgeleend was, maar dat ze mocht wachten tot het teruggebracht werd.
Daar Zuster Maria onderweg was naar een patiënt, besloot ze niet te wachten en liep terug naar haar auto. Ze zocht of er iets in de auto lag dat ze met benzine kon vullen, en haar oog viel op de pispot die zij naar de patiënt moest brengen.
Altijd vindingrijk, droeg Zuster Maria de pispot naar de benzinepomp, vulde de pispot met benzine en droeg de volle pot terug naar de auto.
Toen ze de benzine in haar tank goot, keken twee moslims van de overkant van de straat toe. Eén van hen wendde zich tot de andere en zei :
Goeie morgen iedereen. Na een serieuze regendag gisteren schijnt hier weer volop de zon. De natuur is content, mijn bloemen hebben zich bezat aan de regen dus ik ook content. Een aangename vrijdag !
Omg, mijn laatste zekerheid werd mij ontnomen… Kunnen we vanavond om 20.00u misschien 1 minuut stilte houden…. Want het laatste wereldnieuws slaat in als een bom, de kranten en media staan er vol van …Herman Brusselmans heeft zijn haar laten knippen!
Heel de wereld is naar de kl.... want Herman was er altijd om ons terug tot de oermens te brengen maar zie, hij heeft de auteursrechten van Johan Daisne gekocht en wil de verkoop van diens boek “ De man die zijn haar kort liet knippen” wat boosten.. Waar gaan we naar toe?
De Janssens hadden geen kinderen en besloten een donor te zoeken om moeder Janssen te bevruchten en zo hun gezin te starten. Op de dag dat de donor langs zou komen, moest meneer Janssen op zijn werk zijn. Dus hij kuste zijn vrouw en zei: "Ik ga ervandoor, die meneer zal hier snel zijn."
Een half uur later kwam heel toevallig een deur-tot-deur babyfotograaf langs en belde aan.
"Goedemorgen, mevrouw. U kent me niet, maar ik ben hier om ..."
"Oh, je hoeft niets uit te leggen, hoor. Ik verwachtte je al," onderbrak mevrouw Janssen hem. "Werkelijk?" vroeg de fotograaf.
"Nou, prima! Mijn specialiteit zijn baby's."
"Dat hoopten mijn man en ik al. Kom alsjeblieft binnen en ga zitten."
" uhum. " Waar gaan we precies beginnen?" vroeg mevrouw Janssen blozend.
"Laat alles maar aan mij over, mevrouw. Meestal doe ik er eerst twee in de badkuip, één op de bank, en soms nog een paar op het bed. Vaak is de vloer in de huiskamer ook leuk. Dan heb je een groter oppervlak." "Badkuip, huiskamervloer?
Geen wonder dat het niet werkte voor mij en Harry."
"Nou, mevrouw, niemand kan het in één keer goed doen. Maar als we verschillende posities proberen en ik schiet van zes of zeven verschillende hoeken, dan weet ik zeker dat u tevreden zal zijn over de resultaten."
"Ik hoop dat we dit snel achter de rug hebben," piepte mevrouw Janssen.
"Mevrouw, in mijn soort werk moet een man zijn tijd nemen. Het kan makkelijk binnen vijf minuten, maar dan weet ik zeker dat u daar niet tevreden over zal zijn."
"Ik weet het wel zeker!!" riep mevrouw Janssen uit.
De fotograaf opende zijn koffer en pakte zijn album met babyfoto's.
"Deze is gemaakt op de bovenkant van een dubbeldekkerbus midden in Antwerpen."
"Mijn God!", riep mevrouw Janssen uit, aan haar zakdoek plukkend.
"En deze tweelingen zijn bijzonder goed gelukt, er rekening mee houdend dat de moeder nogal moeilijk deed." De fotograaf gaf haar de foto.
"Moeilijk?" vroeg mevrouw Janssen.
"Ja, helaas wel. We moesten uiteindelijk naar het stadspark om het voor elkaar te krijgen. Overal om ons heen stonden mensen te dringen om het maar goed te kunnen zien.
"Te dringen?" vroeg mevrouw Janssen, haar ogen open van verbazing.
"Ja ... " vertelde de fotograaf,"...en voor langer dan drie uur! Het mens bleef maar schreeuwen en commentaar geven. Ik kon me amper concentreren. Toen begon het donker te worden en moest ik het snel afwerken. Toen er uiteindelijk eekhoorntjes aan mijn gereedschap gingen knabbelen, moest ik alles wel weer snel terug stoppen."
Mevrouw Janssen leunde naar voren. "U bedoelt dat ze werkelijk aan uw uhum gereedschap knabbelden?" "Jazeker. Nou mevrouw, als u er klaar voor bent, zal ik de standaard opzetten, zodat we aan de slag kunnen."
"Standaard?" Mevrouw Janssen keek nu ontzettend bezorgd.
"Ja natuurlijk, ik heb de standaard nodig om mijn Canon op te laten rusten. Hij is veel te groot voor mij om vast te houden wil ik goed kunnen schieten .. Mevrouw? Mevrouw?
Goeie God, ze is flauwgevallen! Zou ik iets verkeerds gezegd hebben?"