Vandaag vieren we - zoals ik gisteren schreef- de Eerste Communie van onze kleinzoon maar daarover meer in één van de volgende logjes want vandaag is het ook moederdag en dan gaan mijn gedachten altijd terug naar ma en daar wil ik het heel even over hebben zeker nu ik vandaag niet naar haar toe kan gaan.
Vandaag, op deze moederdag, zal ik weer wakker worden in de stamboom van mijn leven en met zoveel herinneringen. Ma heeft ons ooit allemaal aan één van die takken van haar bronzen stamboom gehangen om dan te pronken op haar kast. Maar de stevige stam dat was zij. Ik weet nog hoe ze ons op haar manier vertroetelde.
Als een kuiken liep ik onder haar vleugels en zelfs als ik al eens wat verder vooruit liep, keek ik steeds achter mij om te zien of ma wel volgde.
Aan haar hand stapte ik door het leven en de plaats in haar handpalm werd steeds kleiner naarmate ik groeide. Op een bepaald moment waren onze handen zelfs even groot!
Ma was er steeds, ze was er toen ik mijn babyvel ruilde voor dat van een kind.
Ma hielp mij door de kinderziektes , zij gaf mij een leven zoals zij vond dat het goed was.
Zij was het die altijd onderaan de trap stond om mij te wekken en dagelijks op de goede weg te zetten. Vandaag sta ik onderaan die denkbeeldige trap en roep dat ze nog wat mag blijven liggen omdat het moederdag is.
Ze hoeft niet op te staan in de drukte van het leven, nee, in gedachten rijd ik wel zelf naar haar toe naar de plek waar ze eeuwig rust misschien naast andere moeders die er vandaag ook rustig maar sommigen eenzaam bijliggen.
Mijn denkbeeldig boeket witte rozen is klein tegenover de kleurrijke herinneringen aan haar.
Duizend vragen stel ik mij weer.
Negenhonderd keer zal ik weer vragen " waar ben je" en de honderd andere vragen zullen persoonlijk zijn van kind tot moeder. In gedachten slenter ik over de kiezels naar de strooiweide en al van in de verte zoek ik naar haar laatste plek om te zien of alles nog goed is zoals ook zij vroeger al van in de verte naar mijn thuiskomst keek.
En als ik dan bij haar laatste rustplaats sta, begin ik in gedachten een gesprek met haar. Zo gaat het.... - Dag ma.
- Dag Natoken. - Hoe is dat hier nog?
Bij mijn eerste vragen krijg ik niet altijd antwoord omdat ik de antwoorden in haar plaats moet geven en de krop in mijn keel het verhindert.
-'t Is schoon weer hé ma? - Ja, Natoken. - Euh ma ik heb wat bloemen mee voor jouw moederkensdag.
- Dat had ge niet moeten doen, ik ben al blij dat ge gekomen zijt.
- Och t is een kleine moeite en ik weet dat je van bloemen houdt. Maar ik kan niet lang blijven ma want we vieren vandaag de Eerste communie van Th. - Geef hem maar een dikke kus van mij, hij is al veel gegroeid zeker? En zo zal het verder gaan... Met mijn hoofd naar beneden en met gevouwen handen zal ik zoeken naar mijn woorden en vooral naar haar antwoorden. Wat zou ik graag hebben dat ze mij zelf een paar vragen stelt over ons, de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maar het blijft stil naast die tak van de stamboom die daar afgebroken ligt.
Herinneringen vliegen voor mijn ogen alsof het gisteren was en af en toe stoppen ze even bij die strooiweide om mij eraan te herinneren waar ik vandaag in gedachten sta.
Het is een afwisseling van lachen en tranen. Naarmate het gesprek tussen ma en mezelf in mijn gedachten verder afspeelt, wordt de stilte ondraaglijk. Ik sta daar als een klein kind van 67 jaar dat staat te zoeken naar de hand van zijn moeder, op zoek naar de rok waar mijn kleine handjes aan trokken telkens ik iets nodig had, op zoek naar haar ogen die mij steeds rust brachten, op zoek naar haar stem die vandaag de mijne is geworden.
Nog twee woorden zeg ik haar :
-Gelukkige moederkensdag, ma.
Het blijft stil geen antwoord.
Ma is niet thuis, zal ik dan maar denken, ik zal volgend jaar nog wel eens terug komen maar dan echt en niet in gedachten...
Ik wil via deze weg nog een gelukkige moederdag wensen aan alle moeders die hier langs komen. En nu ga ik verder in de dag van vandaag om onze lieve schat een geslaagd Communiefeest te bezorgen.
Reacties op bericht (10)
14-05-2012
..
ik kwam hier om jouw relaas te lezen over jullie communifeest ... de weergoden zijn ons goed gezind geweest hé Natoken?! Zoals Ludovicus schreef : bij ons wordt moederdag in augustus gevierd, dus ik stond er gisteren zelfs niet bij stil, maar ook zoals hij schrijft is elke dag een moederdag, want er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mijn moeder èn aan mijn vader denk. Dikke kus en bij leven en welzijn hopelijk tot morgen.
14-05-2012 om 12:37
geschreven door bojako
Goedemorgen Natoken
We zijn vandaag maandag 14 mei en we starten vandaag terug een nieuwe week.Vandaag wordt het een zonnige dag en het blijft droog tot deze avond.Ik wens Jullie een mooie en zonnige lentedag en een goed begin van deze nieuwe week toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
14-05-2012 om 08:13
geschreven door Jos Vande Ghinste
en ???
gisteren ben ik hier niet geraakt , en ben ik curieus naar het verslag van de dag gisteren na het lezen van jou gesprek met je moeder Natoken is het best dat ik het gisteren niet zag , want ... weemoed ... kon ik gisteren niet aan . mijn trots is ziek , ik ben gisteren zelf geweest , en oudste zus ... ze takelt zo af .. neen gisteren was mijn dag niet , ik hoop zo : de jouwe wel ! liefs
14-05-2012 om 07:46
geschreven door ani
Verdomme ...ik zit hier met tranen in men piepers ...diene sterke bronsen tak ook
zeker weten als dat over je schouders mee gelezen heeft ....en dacht ons Nanneke haren tak mag er gerust wezen want tis er eentje gewoeden van eik sterk en mooi ! mateke onze moederkes hoe oud ook we zelf mogen worden zullen we blijven missen ...en zonneke was er hé op het communiefeest !...de plantjes zijn er goed van afgekomen gisteren morgen ...ik had over de enkele patatjes die we staan hebben bloempotten overgezet ..dikke knuf en een goei weekske !
14-05-2012 om 06:44
geschreven door Jeske
13-05-2012
Nabeschouwing moederdag.
Eigenlijk lieve schat hebben we helemaal geen speciale datum nodig om onze lieve moeders te herdenken. Ze zitten voor altijd en eeuwig in ons hart gesloten. Er is zoveel rondom ons, zoveel kleine dingen, sommige gezegden, woorden die zij zo mooi kon zeggen, die ons bijna dagelijks aan haar herinneren. Onze geliefden zijn dichter bij ons dan we denken, de gedachten aan hen zullen met de tijd vervagen, maar weg zullen ze nooit zijn. Kuskes.
13-05-2012 om 16:18
geschreven door Ludovikus
..
Voor ons Antwerpenaren is er maar een moederkesdag en dat is 15 Augustus, onze Lieve-Vrouw Hemelvaart, Sainte- Marie of Moederkesdag. Zo is het altijd geweest sedert 1913. De Amerikaanse president Woodrow Wilson besliste in 1914 naar aanleiding van een gebeurtenis uit hun burgeroorlog in 18honderd en zoveel, dat de tweede zondag van Mei een feestdag ter ere van alle moeders zou worden. Na de tweede wereld oorlog kregen we samen met "Chewing Gum" van onze bevrijders er een moederkesdag bij. Wat door de commerce met open armen werd ontvangen. Maar waarom ik hier op bezoek kom is in de eerste plaats om jullie proficiat te wensen met je communicantje. Moge het een reuze tof feestje zijn. Voor Axelle echter is het eerst op de 17de. Zo kan de nieuw geborene, haar neefje Isaak, mee komen feesten. In elk geval hartelijk dank voor de wensen. Kuskes. PS. Hoe de fiere ouders op die naam gekomen zijn, daar hangt een mooi verhaaltje aan vast. Vertel ik wel eens.
13-05-2012 om 15:51
geschreven door Ludovikus
Mooie en zonnige MOEDERDAG !!!!!
We zijn vandaag zondag 13 mei en we zetten vandaag al onze mamas en omas dik in de bloemen.Verder vind ik geen woorden voor mezelf te troosten en trek me op aan mijn geloof dat zij steeds mijn Engelbewaarder zal blijven.Zonnige zondagsgroetjes vanwege Jos.
13-05-2012 om 12:05
geschreven door Jos Vande Ghinste
*
Hier voelt het nog altijd een beetje vreemd op dagen als moederdag zo zonder.... moeder. Ik wens jou op mijn beurt (ook even vlug, want moeders moet koken!!!)
een hele fijne dag liefs Loes
13-05-2012 om 10:10
geschreven door Loewiesa
Groeten van Fjak@
Natoken , wat een mooi eerbetoon aan je moeder, maar ik ben er zeker van dat jij vandaag ook in de bloemenkes gezet wordt door je kinderen en kleinkinderen en op handen en handjes gedragen wordt. Want jij bent ook zo'n moeder en oma. De zon is er dus mooi communiefeest voor je kleinzoon en de hele familie. Fjak@
13-05-2012 om 09:49
geschreven door Fjak@
hai natoken
wat een heerlijkheid om zulke goede herinneringen te hebben. Ik wens je een heel fijne moederdag en een mooi communifeest.
)
