Ik vond het volgende gezegde en wil dat met jullie delen.
" Het leven is alleen achterwaarts te begrijpen, maar we zullen het wel voorwaarts moeten leven".
Zo is het, een mens leert bij en verandert naarmate hij ouder wordt. Met de jaren krijg je meer levenservaring, je verleden bepaalt mee je toekomst en de keuzes die je maakt. Alles wat je meemaakte of ervaren hebt, heeft een invloed op je al zal de ene ervaring wel meer doorslaggevend zijn dan de andere. Heel vaak bekijk je de dingen later heel anders dan op het moment zelf, vaak omdat je dan meer weet en een beter overzicht hebt over het geheel. Daarom is soms eens terugkijken naar het verleden niet slecht alleen mag je in het verleden niet blijven hangen. Je moet steeds vooruit kijken maar af en toe toch eens achterom om zo kritisch te blijven over je levensloop. Dan pas kan je als mens blijven groeien en verder werken aan de weg die je wil bewandelen zelfs als de " herfst" zich aankondigt. Juist daardoor ziet die weg er bij iedereen zo verschillend uit en dat is maar best anders zou het hier een saaie bedoening zijn als alles zo voorspelbaar was. Het is juist in het onvoorspelbare van het leven dat de uitdaging zit en het daarom toch steeds boeiend maakt. En daar gaat het toch om niet lieve mensen? En neen het is geen schuldgevoel wat ik nu ervaar. Ik blijf overtuigd dat ik alles gedaan heb wat mogelijk is om aan ma's wens tegemoet te komen. Nu ligt het niet meer in mijn handen. Alleen knaagt het een beetje dat je in je familiekring over dergelijke levensvragen niet altijd open kan spreken omdat er geen begrip is voor een andere visie. Ma stond ( staat) op haar leeftijd opener en realistischer tov het leven dan bepaalde van haar kinderen!! Ja, ik zit nog steeds in mijn " denkperiode" maar dat "ziekt " wel uit evenals de griep. Het is eens iets anders dan poëzie!!. God was is een mens toch een complex geheel!! En toch houd ik van het leven!
Reacties op bericht (4)
25-09-2008
Het leven is alleen achterwaarts te begrijpen........
Aan het vertrouwen dat men in zichzelf heeft, ontspruit het grootste deel van het vertrouwen dat men in een ander heeft.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als mensen die elkaar niet begrijpen tenminste maar begrepen dat ze elkaar niet begrijpen, dan begrijpen ze elkaar beter dan wanneer ze elkaar niet begrijpen, veeleer dan dat ze niet eens begrijpen dat ze elkaar niet begrijpen! ( kan je nog volgen ..smile )
Vaak proberen mensen hun leven in omgekeerde richting te leven. ze trachten meer dingen, meer geld te hebben en meer te doen wat ze willen, in de hoop ze gelukkiger zullen zijn.
Maar de wijze waarop het in feite werkt is omgekeerd: Je moet eerst zijn die je werkelijk bent, dan doen wat je moet doen, om te hebben wat je wilt.
25-09-2008 om 23:45
geschreven door Amor Fati
...
Och ja, het leven met al zijn up's en down's heeft ons tenslotte gemaakt tot de mens die we nu zijn en die regelmatige terugblikken maken een mens vaak zachtmoediger en begripvoller voor de ander. En zolang we maar beseffen dat geen mens in staat is om alles volmaakt te hebben of te laten zijn, dan blijken we echte mensen te zijn. Maak je niet druk om wat een ander denkt of doet, zolang jij het gevoel hebt dat je het gedaan hebt wat je kon, dan is het toch goed. Een mens is maar een mens en dat is soms maar goed ook!
Sterkte met je griepje. Gelukkig is het nog niet hier heen gewaaid.
25-09-2008 om 08:43
geschreven door thea
Goed denkwerk natoken
Dag Natoken, ik word hier ineens in het water gegooid, dus kan ik nog geen commentaar geven omdat ik alles niet gelezen heb, komt nog wel hoor. Heb wel iets te zeggen over meningen, krijg het wel over en weer van mensen die zwart-wit denken, en ondanks argumenten hun mening niet bijschaven of tenminste moeit doen om iemand anders te begrijpen. Zo Natoken, ga er verder niets over zeggen, kwestie van geen blunders te schrijven. Blij dat ik op uw blog ben terecht gekomen, en je hoort nog wel van mij. Nog een fijne dag, groetjes van pietje-bob
25-09-2008 om 07:49
geschreven door peeters robert
..
En het is met dat idee in je hoofd waarmee je verder moet gaan, je hebt gedaan wat je kon. Wensen is soms alles wat we hebben. Maar wensen blijven soms ook maar wensen. Je laatste woorden doen me goed, "dat je van het leven houd", het heeft dan ook toch zijn mooie momenten. Als je wat ouder word dan neurie je nog de melodie, maar soms ben je de woorden vergeten. Vandaag in mijn hoekje bij het raam met zicht op de tuin, kwam voor de tweede maal een roodborstje tot op stoep, alsof het wil zeggen, "he, het wordt kouder, wanneer begin je te voederen. Of mijn orchidee die in Juni zes bloemen baarde en nu bijna eind September staat ze nog even mooi. Er is niet veel nodig om gelukkig te zijn. Groetjes.
)
