Nu ik toch bezig ben met herinneringen op te halen....:-D
De decembermaand is de maand bij uitstek om overal kaarsjes aan te steken en zo een romantische sfeer te creëren . Bij al dat kaarslicht gaan mijn gedachten wel eens terug naar mijn tienerjaren en die weekends bij het licht van een .....draagbare radio!
Ik zat nog op kostschool en was enkel om de maand met het weekend thuis. Mijn ouders vonden dat ik op een redelijke tijd naar bed moest en uiteraard vond ik die tijd niet redelijk, maar dat terzijde. Omdat mijn zus 6 jaar ouder is, had ik op die avonden vaak " vrij spel" en dan zette ik soms zachtjes haar transistor radiootje aan. Vanuit mijn warm bed lag ik dan met dat radiootje, met een grote ronde schijf waarop je de zender kon kiezen weg te dromen. Ik schoof mijn kussen naar het speakertje toe en schreef bij het licht van het toestelletje in mijn dagboek want als tiener, met hartverscheurende belevenissen, hield je uiteraard een dagboek bij.
:oops: Ondertussen luisterde ik naar Radio Veronica, de echte muziekzender die vanaf het schip op de Noordzee muziek uitstuurde en door de politiek en media: piratenzender werd genoemd. ( Tiens, we hadden het gisteren op de blogbijeenkomst nog over die zender!!) Er was een programma ( ik ben de naam vergeten)
dat laat begon maar de moeite waard was.
Met zwoele stem werden gedichten van luisteraars voorgelezen die deze in hun diepste "liefdes"- wanhoop hadden toegestuurd.
Soms eindigde zo'n gedicht met een gebroken stem, waarna uiteraard de tranen bijna op mijn kussen dropen. Och wat een leed, och wat zielig, het was meer dan een tienerhart kon verdragen en zeker een tienerhart dat onder een streng kostschool regime gevangen zat. :evil: Natuurlijk hadden wij ook "papieren" liefdes of van die filmsterren waar je over droomde en die nog noooooooit van jou gehoord hadden. Die gedichten pasten feilloos bij die gevoelens.
Na die tienertijd verdween het programma uit mijn belangstelling en als ik het nog eens een keertje hoorde, dan gingen mijn haren overeind staan van narigheid. Bah, wat een blikkentrommel lyriek maar toen als tiener raakte het mij wel. Ach ja, die tienerjaren, tegenwoordig steevast de pubertijd genoemd, maar ik vind tienerjaren leuker klinken.
De zwijmelende tijd, die zo kort duurt, waar je -als ze goed waren- je leven lang met een glimlach naar terugkijkt met of zonder kaarslicht.
:wink:
Reacties op bericht (6)
15-12-2012
mijmeren . . .
Over het kostschoolleven kan ik niet meepraten maar wel van het leven op het platteland zoals het vroeger was. Al leefden mijn ouders wel een ander leven dan velen onder hen in die tijd. Ze beleefden harde tijden want maakten de oorlog mij, ikzelf werd pas vlak erna geboren. Maar toch ook was er toen nog schaarste, zo kreeg ik ook een manteltje uit een "soldatenstof", al droeg ik die wel graag omwille van zijn warmte. Alleen was soms mijn kin helemaal rood van de harde stof maar ja, dat nam je erbij als kind. Schoenen, wel die droegen we gewoon om te stappen maar heel vaak waren die dan ook nat tegen we in school kwamen en ook wanneer we naar huis gingen. Onder de middag naar huis gaan zat er voor mij niet in omdat we te ver van de school woonden. En het was toch heerlijk om die boterhammen in school op te eten. Melk drinken zat er ook niet tussen maar ik weet wel dat we tussendoor wel eens een bekertje melk kregen aangeboden, wat al redelijk snel werd afgevoerd volgens mij. Ik zie me ook nog met mijn koffer van bivak komen en zo die zware koffer torsend naar huis stappend, dat enkele kilometers verderop was gelegen. En bloemen plukken langs de weg, dat deed ik ook wel vaak, zo hadden ze thuis telkens iets in een vaasje staan. Al waren er bij ons thuis wel genoeg bloemen in de hof. En heb ik het al verteld dat we ook een grote serre hadden staan, wel die was er dus. Ook daar zijn er verhalen over te vertellen maar dat zou ons te ver brengen . . . Nog fijne dagen toegewenst en tot volgende keer.
15-12-2012 om 14:03
geschreven door Chrisje
Ook ik luisterde naar die zender lieve Natoken
We hoorden daar de nieuwste hits uit die tijd en ook dat programma met gedichten...kan even niet op de naam komen..zit me suf te prakkiseren lieverd.Maar even wat anders...we leven nog dus de wereld is niet vergaan...dus gaan we gezellig op de kerstdagen aan. Ik wens je een heel prettig weekend toe, met lieve groet en een warme knuffel van Rozemarijn.
15-12-2012 om 13:03
geschreven door roze
Groeten van Fjak@
Ja zoals je weet zat ik gevangen in een franstalige kostschool, maar daar stond wel ergens een klein radiootje in een voor ons verboden terrein, dubbel leuk dus en dan luisterde wij naar Salue les Copains, met o.a. Françoise hardy, France Gall, Richard Anthony, Brenda lee I'm Sorry en ja Dalida. Dat was de tijd dat ik voor dat ene open poortje stond :"durft nu toch te gaan lopen" maar ik zag al zo die ogen van ons ma, dus nooit gaan lopen en daar nog altijd spijt van dat ik zo laf was het niet te doen ik haatte dat internaat. Een film uit die tijd vergeet ik nooit Dirty Dancing, wat kon dat koppel dansen de rest was film maar dansen konden ze. Knuffel van Fjak@
15-12-2012 om 12:12
geschreven door Fjak@
Piepelou ...
De week zit er weeral op Niet te doen hoe de tijd voorbij raast ... 'k wens jouw van harte een fijne zaterdag omake ..ik zou hier graag verder op ingaan mateke maar de tijd onbreekt me ik wordt seffens verwacht bij een vriendin n we gaan samen sporen naar Lier
Een knuffie & Jeske
15-12-2012 om 09:29
geschreven door Jeske
Goedemorgen Natoken.Hier schijnt voor het ogenblijk het zonneke en ik wens Je een prettige zaterdag toe.
We zijn vandaag zaterdag 15 december.Het weekend is van start gegaan en amper 10 dagen scheiden ons nog van het Hoogfeest van Kerstmis.Vandaag wordt het gevoelig warmer want we krijgen temperaturen van om en bij de 10 graden en ook het zonneke zal wel even komen piepen doch houd zeker Jullie paraplu in de buurt want of het zal droog blijven vandaag is een ander paar mouwen.In ieder geval wens ik Jullie een fijne en prettige dag toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
15-12-2012 om 09:27
geschreven door Jos Vande Ghinste
dat nooit meer
in mijn tienertijd viel er niets te zwijmelen van emotie. Als ik al eens zwijmelde was het van de honger . Tijens de oorlog kon je nooit je buikje rond eten hoe moeder ook haar best deed iets eetbaars en buikvullend op tafel te toveren.---Als men dan met veel centen wat gesmokkeld eten kon kopen moest daar zuinigjes mee omgegaan worden. Dat wens ik niemand toe. Leuke tienertijd niet ?
)
