Het was mij het dagje wel vandaag. Vanmorgen rap nog iets gebakken om de laatste cursusles te kunnen afsluiten bij een tasje koffie of thee en natuurlijk een gebak. In de namiddag dan de cursus en als ik terug thuis kwam rond 17 u nog rap de laatste plankjes afschuren want ik haat het als een werk half gedaan blijft liggen. Ik heb precies geteld 109 plankjes geschuurd.:twisted: "Waarom dat nu allemaal vandaag moest" , vroeg mijn ventje... Kent hij mij dan nog niet na al die jaren?? Als ik aan iets begint, dat is het " vollen bak". Zo was het vroeger als kind ook en dat bracht mij bij mijn kinderjaren.
Herinneringen!! We spreken zo gemakkelijk van schatten op zolder maar heb je er ooit al eens bij stil gestaan dat er ook schatten in de kelder kunnen verstopt zitten? Ik weet het,dat is nu niet bepaald de gezelligste plaats om te blijven hangen maar de ervaring leerde ons dat je daar ook soms rariteiten kan terugvinden!! Bij mijn schoonouders hebben we bij het opruimen van het huis in de kelder 4 piepschuimen koppen gevonden die mijn schoonvader gebruikte om zijn haarstukjes op te verluchten!! Het leidde tot hilarische toestanden want elke kop kreeg een naam en ze bleven maar komen . Ook aan de weckpotten kwam maar geen einde. Ze stonden langs alle kanten vol of leeg en brachten de herinnering boven aan al het lekkers dat er toen in bewaard werd. Hoe het komt dat ik daar nu aan denk, weet ik ook niet. We zeggen steeds tegen de kinderen, je moet niet blijven stilstaan bij het verleden maar vooruit kijken. Waarom blik ik nu zelf terug in het verleden? Misschien omdat te ver vooruit denken wat afschrikt, want ouder worden kan soms onaangename verrassingen in petto hebben. Toen ik een tijd terug mijn lagere schooljaren herbeleefde, kwamen zoveel andere vergeten herinneringen terug boven. Wat heb ik toch heerlijke kinderjaren gehad. Als ik nu de kinderen bezig zie met hun technische vernufjes en speeltjes, dan vind ik het zo spijtig dat er zoveel uit onze tijd verloren gegaan is. Buiten dat was onze speeltuin en daar vind ik tot op heden nog het best mijn draai. Steek mij niet in de stad ik zou er niet aarden. Uiteraard geldt dat niet voor iedereen maar de stad met zijn drukte en gebrek aan ruimte is niet aan mij besteed. Als kind leefde ik buiten, op straat, langs de velden en in de bomen. Mijn grootouders hadden een grote boomgaard met veel fruitbomen. Elke zomer zat ik met mijn grootvader ergens op de takken fruit te plukken. Je wil de emmers kersen, pruimen, appelen en peren die ik geplukt heb niet tellen. Maar dat was geen straf, het was zalig daar op een van die stevige takken te zitten turen met een sappige peer of pruim in de hand of met de kersen die aan mijn oor bengelden en waarvan er voor elk handvol in de emmer een paar in de mond verdwenen!!! In de bomen klimmen en van daaruit de " wereld" beleven en gadeslaan, dat was éen van mijn lievelingsspelletjes.En als er dan nog eens volop fruit in de buurt was...... Bij ons thuis was de zomertijd een heel drukke tijd. Er werd dan volop fruit en groenten ingelegd in steriliseerpotten.( weckpotten ). Mijn grootouders kweekten ook elk jaar een varkentje en dat werd dan ten gepaste tijde geslacht en daarvan werden dan hespen gerookt en paté gemaakt en worst gedraaid en vooral kop , hoofdvlees heet dat bij ons, gemaakt. Daarvoor werd eerst het vlees in stukken gesneden, dan moest het van de benen gehaald worden en daarna gekookt. Daar werd dan vleesgelei bijgevoegd om alles samen te houden en alles werd dan in grote, glazen potten gesteriliseerd. Dat was vlees om je duimen van af te likken en dat samen met kleine aardappels in hun frakske gekookt heerlijk was dat. We hadden ook van die grote stenen kruiken daar werd dan spek in gepekeld. Bloedworst werd door de slager gemaakt. Ik heb gans dat proces meegemaakt , een unieke herinnering en drukke tijden .. Dat brengt mij bij wat mijn grootmoeder ooit vertelde. Gedurende de oorlog werd veel vlees in stenen potten "opgelegd".Frigo's bestonden toen nog niet. Ooit moesten ze schuilen bij een bomaanval in de tweede wereldoorlog. Ze waren met zijn allen in de kelder gevlucht. Bleek achteraf dat éen van de vrouwen juist op dat moment ongesteld was ;; Gevolg al de stenen potten met opgelegd vlees waren slecht!!! Een fabeltje?? Neen hoor. Ik heb het ook aan de lijve ondervonden dat die bepaalde periode van de maand een mens soms parten kan spelen. Je moest me dan niet vragen om mayonaise te maken. Ooit had ik een buurvrouw in het buitenland die dat maar flauwe praat vond . OK, zei ik de eerst volgende keer dat het zover is, maak jij mayonaise en ik zal erbij komen, we zullen zien! Dat hebben we dan ook uitgeprobeerd. Ze was volop bezig om een mooie, gladde mayonaise te maken tot ik erbij kwam . Nog geen minuut later begon dat brijtje te schiften en vloog ik terug buiten. Wat moest bewezen worden!!!! :lol: Mijn grootouders hadden een winkel, deels kruidenierszaak en deels kleerwinkel Een rare combinatie???? Mijn grootmoeder was nogal handig met naald en draad en had zo al eens voor klanten iets gerepareerd en van t een kwam het andere en zo begon ze alledaagse kleren te maken. Toen we klein waren en ons ma druk bezig was ( kapster) werden mijn oudere zus en ik bij grootmoeder boven op de tafel gezet met een lapje om ons bezig te houden. Mijn oudste zus kon daar uren zitten, mij hebben ze er twee keer opgezet en twee keer donderde ik binnen de kortste keren naar beneden ..Gevolg ik mocht weer lekker rondlopen :lol:. Stilzitten was dus niet aan mij besteed en is dat nog steeds niet hahaha!!!( wordt vervolgd)
En als afsluiter wisten Huismusje, Amor Fati en Hotlips dat : De liefde niet van éen kant kan komen. Het volgende kan je best niet letterlijk uitvoeren.!
D E . . T . N O . . E . I . . A N . . . T O . L . A G . . ! Het volgende kan je best niet letterlijk opnemen!!
Reacties op bericht (4)
23-05-2008
Groetjes uit het zonnige Koekelare
Nke, ik kom u een fijne vrijdag wensen. Deju ik ben altijd te laat voor de oplossing. Ja wie kent zijn vrouwke hé, ik ben al 39 jaar gehuwd en ik sta bijna iedere dag voor een verassing, hahahahaa. Vriendelijke groetjes...knufff. Raf.
23-05-2008 om 16:18
geschreven door Rafsduivenloft
Weckbokalen kwamen nog na de eerste gewone steriliseerbokalen denk ik.... waren iets moderner Natoken....
De poten onder iemands stoel zagen <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er wordt veel onzin verteld over menstrueren. Sommige onzin gaat al zo lang mee dat men die volkswijsheid is gaan noemen. Zo wordt er beweerd dat als een vrouw menstrueert:
Groenten in blik of bokaal zullen gisten.
Er geen schuimkraag op een frisse pint staat.
De mayonaise mislukt.
Ijzer roest
Die vrouw ongeluk brengt.
Messen en scharen bot worden.
Olijven verschrompelen en direct van de boom vallen als die vrouw een blik werpt op de olijfbomen.
En zij tussen twee mannen doorloopt, één van hen straks zal doodgaan.
Allemaal verhaaltjes, dat spreekt voor zich, maar ze hebben toch nog gevolgen. Zo mag een vrouw tijdens haar menstruatie veelal niet in de keuken van een restaurant komen omdat dan de mayonaise zou mislukken en zo kunnen we nog een tijdje doorgaan met dit soort verhalen.
23-05-2008 om 11:00
geschreven door Amor Fati
*
Ik denk dat je het als kind helemaal niet erg vind om klusjes op te knappen. Zeker niet in onze kindertijd, het was de normaalste zaak toen. Alleen, en dat heb ik ondervonden, mag het geen dwinglandij worden. Moeten werken om geld binnen te brengen wanneer je amper acht/negen jaar bent, is helemaal geen leuke ervaring. Vreemd dat je dat nu schrijft want ik heb een stukje klaarstaan die over mijn kinderarbeid gaat, om morgen op mijn blog te zetten. Ik heb weinig of geen leuke herinnering aan vroeger, daarom lees ik zo graag de ervaringen van ander, meer gelukkige kinderen.Bon, de oplossing van het spreekwoord: "De poten onder iemands stoel zagen." In dit spreekwoord zit ook weer varieteit van streek naar streek.Dikke knuff en tot de volgende.
23-05-2008 om 01:10
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Dan was jij dus een echte kwajongen (kwameisje klinkt niet). Och, ik ben een echte stadsjongen geweest en heb daar zeker geen spijt van. Ik had ook geen andere keuze. Alles heeft zijn voor en zijn nadelen. Toch denk ik dat kinderen van "den buiten" zoals wij ze noemden een beter leven hadden. Wat dan ook weeral werd tegengesproken door die "kinderen van den buiten" die ik later leerde kennen. Het werk op de boerderij was dikwijls hard in weer en wind, s'morgens op met de haan en s'avonds doodmoe met de kippen op stok. Dan ben jij een heel gelukkig kind geweest. Groetjes. PS: Van dat ongesteld zijn en de mayonaise heb ik wel gehoord, van de weck potten wist ik niet, heb het nooit aan den lijve ondervonden.
)
