Even ter zijde, ik heb geen schrik van muizen hoor lieve mensen maar ik hou voet bij stuk dat muizen niet in huis horen. Inderdaad op “den buiten” horen die beestjes er wel bij maar daarom hebben we hier in de tuin voor voldoende plaatsen gezorgd voor die “ schatjes”, hout met hopen!! En het plaatje naast de deur “ weer of geen weer altijd welkom” ja dat geldt dus blijkbaar niet voor iedereen !! 
Maar nu iets anders.
Nu ik me min of meer verzoend heb met het idee herfst, ben ik helemaal klaar voor knusheid en gemüdlichkeit. Iik begin al te kirren bij de gedachte aan knetterende haardvuren, warme pantoffels, knuffelkatten, ovenverse cake en natuurlijk liters warme thee! Maar helaas, de idylle zal niet lang duren, want het aanbreken van dergelijke aanlokkelijke tijden wordt de komende dagen weer danig verstoord en dat niet door storm en onweder, maar door een plotse invasie van allerhande prullaria in de winkels en op straat.
Waar men vroeger de blijde intrede van prins herfst op beschaafde wijze vierde met een toename aan flakkerende kaarsjes of een kunstig gevlochten bladerslinger, wordt de deur van menig woning heden ten dage ontsierd door wanstaltige gedrochten. O, gruwel, inderdaad. Nu kan ik best nog begrijpen dat een oranje pompoen enig esthetische extases kan opwekken maar moeten daar echt van die geniepige oogjes en een akelige grijns in worden uitgesneden? En dan heb ik het nog niet eens over die andere vormen van misplaatste creativiteit die het netvlies teisteren.
Neen, ik heb het niet zo voor weelderige webben met spichtige spinnen, akelige tronies en ellendig giechelende schedels maken bij mij geen goede beurt. En ook aan een strop wiebelende skeletten (al dan niet lichtgevend) keer ik met een zucht de rug toe. Voor zo’n danse macabre ben ik echt niet te vinden, jammer voor eenieder die zich zo heeft uitgesloofd. Halloween, ieder zijn meug, denk ik dan...
Tradities en volkscultuur: het is in theorie allemaal prachtig. Maar mag er iets meer bekommernis zijn om schoonheid en de zielenrust van de passerende medemens? Want het is nu wel angst en beven tijdens de ochtendwandeling zegt Natoken met enige zin voor pathos!! 
Misschien moet ik mij twee zwarte katten aanschaffen die me kunnen vergezellen op mijn wandelingen! Nu alleen nog even een akelig lachje instuderen en dan mijn bezemsteel op...
|