Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Monique
  • Klaproosje
  • Eddy Meuris
  • Monica
  • Vifke
    Categorieën
  • Humor (569)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (69)
  • poëzie (166)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    13-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Calle de las Madres.
    Image Hosted by ImageShack.us

    Het was een gewone weekse dag ergens in “ den vreemde” en ik maakte een rondritje met de auto op de flanken van een berg. Dat op zich was al heel ongewoon want ik waagde mij niet zo gauw alleen op " sightseeing tour" in het buitenland...
    Terwijl ik genoot van de omgeving, de zon en de rust van de bergen bleef ik de hoofdbaan volgen altijd maar hoger en hoger zonder een bepaald doel voor ogen. Ik wist alleen dat ik niet van die baan mocht afwijken want ik ben hopeloos als het op oriëntering van wegen aankomt. Op een bepaald moment bemerkte ik een huis in aanbouw en zonder reden besloot ik om even te stoppen. Het bleek het huis van een vriendin te zijn zo vertelde mij een vrouw die toevallig langs kwam. Ik kende haar niet maar moest haar wel geloven toen ik daar de man en het  zoontje van mijn vriendin zag rondlopen. 
    Ik stond er wat onwennig rond te  zien. We hebben mekaar niet aangesproken want blijkbaar herkenden zij mij niet.
    Ik besloot de wagen te laten staan en verder te voet de omgeving te verkennen. Ik zou niet meer hoger gaan maar de afdaling nemen … Ik bleef maar dalen en genieten. Intussen was het al laat in de namiddag geworden en ik besloot terug te keren naar mijn wagentje… Ik volgde de hoofdbaan terug bergopwaarts maar niets kwam mij nog bekend voor.. Ik vond geen enkel herkenningspunt en liep er verloren bij.
    Opeens stond T naast mij, zijn werkdag zat er op en samen zouden we wel de auto vinden want hij is een crack in het herkennen van een omgeving alleen… nu moest hij op mijn aanduidingen verder gaan en die waren blijkbaar heel verwarrend. Ik wist enkel nog dat de auto aan een huis in opbouw stond en dat het toebehoorde aan een vriendin…

    Opeens lag ik klaarwakker in ons bed.
    Dat was deze morgen naar de vroege ochtend toe dat ik mij vlijmscherp mijn droom herinnerde en de auto die ik ergens had achtergelaten bij een huis en …de naam van een straat: Calle de las Madres…( Straat van de moeders)
    Hoe ik aan die naam gekomen ben, weet ik niet want in mijn droom was mij dat niet opgevallen.

    Ik probeerde om terug in mijn droom te stappen om van dat frustrerend gevoel van iets achter gelaten te hebben af te geraken en nam T mee op zoek naar die straat… We hebben samen nog wat in de “sluimering “ van de ochtend gezocht op die bergflank ergens in een Spaans sprekend gebied, maar het lukte mij niet meer om opgeslorpt te worden in “mijn droom”.

    Nu loop ik al gans de dag met het “ ambetante” gevoel dat drie dissonanten de toetsen van mijn geheugen bespelen: een auto ergens achtergelaten op een heuvelflank; een huis van een vriendin in aanbouw en de naam van een straat Calle de las madres…..
    Maar een mooie symfonie vormen die droomflarden niet…..

    Dromen doen we allemaal, maar niet iedereen kan ze onthouden. Voor diegene die ze wel onthouden kan een droom soms heel verwarrend overkomen.


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (4)

    13-12-2008
    Wist je dat elk individu iedere nacht zo'n 20 tal minuten droomt......

    Dromen zijn geen bedrog zoals men wel eens wil beweren... Het zijn gewoonweg boodschappen uit het onderbewuste.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

    Dromen is een natuurlijke gebeurtenis, die een mens nodig heeft om een gezond, evenwichtig en gelukkig leven te kunnen leiden. De droom is het tweede leven dat wij leiden en heeft ook een belangrijke functie in het streven naar een evenwicht
    van de totale persoonlijkheid.

    's Morgens bij het ontwaken, bij het krieken van een onbezonnen dag, willen we het liefst alles op zijn beloop laten door ons positief op te stellen. Maar, omdat we niet alles kunnen incasseren en verwerken sturen wij onze problemen naar ons onderbewuste. Daar liggen ze veilig opgeborgen om 's nachts terug voor onze geest te verschijnen. Zo kunnen onze dagdagelijkse problemen, door eenvoudige droomanalyse worden toegelicht om zo nadien te worden opgelost!

    Image Hosted by ImageShack.us

    13-12-2008 om 23:40 geschreven door Amor Fati


    ...
    Wat jammer dat je die vriendin niet hebt aangesproken, dan was misschien meer van je droom duidelijker geweest.

    13-12-2008 om 18:47 geschreven door thea


    ..
    Dat terug in je droom stappen lukt gewoonlijk niet. Anders zou je ook op voorhand je dromen kunnen bestellen. Stel je voor...om nooit meer te willen ontwaken. Groetjes.
    gtbyeis5.gif¨Prettige feestdagen

    13-12-2008 om 17:24 geschreven door Ludovikus


    naar 't schijnt ..
    zou het vooral tegen de ochtend aan zijn dat je het best je dromen herinnert , want dromen schijnen we allemaal te doen , en je calle de las madres ? met je mams in je onderbewustzijn ....?!
    niet aan tillen natoken , er komt heus een moment dat je ook mooie dingen zal dromen, nu ben je nog erg "verloren "
    een warme knuffel !

    13-12-2008 om 13:55 geschreven door ani









    Laatste commentaren
  • hahaha (ani)
        op Nen mens mag toch eens lachen of niet?
  • Bij de dokter (Maarten)
        op Nen mens mag toch eens lachen of niet?
  • humor doet altijd deugd Nancy ! (meeuw)
        op Nen mens mag toch eens lachen of niet?
  • Ik blijf je volgen! (Maarten)
        op Ons eigen plekje
  • Dag Natoken ,, (Ingrid )
        op Ons eigen plekje
  • Nancy, houden zo. Ik woon ook op wandelafstand van het bos. (eddy meuris)
        op Ons eigen plekje
  • jij je boscage en ik in t blote , laat me er aub blijven tot het einde --- (ani)
        op Ons eigen plekje
  • oost west thuis best...nog veel plezier in jullie stekje Natoken (mariska)
        op Ons eigen plekje
  • Fijne zondag (Jan en Elena pps)
        op Ons eigen plekje
  • Goedemorgen (Dirk)
        op Ons eigen plekje
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!