Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Gé
	Michelly
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Kinrooiradio
	Monique
	Ella
	Klaproosje
	Monica
	Vifke
	Tiny en Ans

Categorieën

Humor (555)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)

poëzie (163)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

26-12-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

We gaan weer verder......

We zijn een beetje aan het uitbollen na Kerstmis.
Het familiefeestje van Kerstavond was reuze gezellig met de kinderen en kleinkinderen rondom ons.Het begon met de dochter in de bloemetjes te zetten voor haar verjaardag en dat was het startsein voor de allerjongsten!!! De schoonzoon had er zelfs voor gezorgd dat ons ma er even op een speciale manier ook bij was. Bedankt Stefan, een onverwachte maar warme attentie!
Later op de avond zorgde mijn ventje met een speciaal cadeau om ma er nog eens even bij te brengen. Het was intens en goed!
De enige valse noot was dat uitgerekend de 24ste mijn ventje opstond met een aanval van Crohnen. Het was al lang geleden dat hij daar zon last van had. Op hem heb ik dus niet moeten rekenen en het werd stressen om op tijd alles rond te krijgen Hij is niet de ganse avond bij ons kunnen blijven want zijn buik speelde teveel op. Nu gaat het al iets beter maar het blijft uitkijken.

Gisteren aten we de laatste restjes op van de Kerstmaaltijd. Zoals ieder jaar had ik van alles teveel. Het is een beetje stil nu, een anticlimax na een paar drukke dagen. We kunnen ons rustig houden tot maandag want dan komt de tweeling een paar dagen logeren. Daarna wuiven we bij vrienden 2008 uit en zullen er op de gepaste manier 2009 inzetten. We zullen weer 3 zoenen geven en mekaar het allerbeste toewensen en natuurlijk met een heleboel goede voornemens het nieuwe jaar starten.

Kerstmis vieren is nu zo totaal anders geworden dan vroeger. Als klein meisje keek ik altijd uit naar Kerstavond. We hadden toen nog geen TV maar brachten de lange winteravond door met een gezellig etentje. Dan aten we tomatensoep met heeeel veel balletjes. Ik mocht op de vooravond van Kerst altijd balletjes rollen en "kroketjes" helpen draaien om te eten bij konijn of een grote kip ( pas later deed de kalkoen zijn intrede) en daarbij smulden we van die zelfingelegde peertjes!! Daarna speelden we soms met het ganzenbord of het paardjesspel en was er muziek op de achtergrond.( Strauss: het land van de glimlach, de mooie blauwe Donau, Stille nacht Heilige nacht... kwamen steevast uit die grote houten bak die we radio noemden en die stond te prijken op de buffetkast!) Pure Kerstnostalgie..

Nu behoren we tot de sandwichgeneratie met onze kinderen die we het beste ter wereld willen geven aan de ene kant en vaak met onze ouders of éen ervan aan de andere kant. En op Kerstmis en Nieuwjaar komen we dan meestal samen want we willen mekaar een Zalige Kerst wensen en een week later een gelukkig Nieuwjaar. Daarbij moeten we allemaal eten en drinken en moeten we geschenkjes geven en willen we persé weten wat de kinderen op school gedaan hebben en hoe het op het werk is.. Kortom teveel verplichte nummertjes omdat het al jaren zo is. En zo komt het dat je op éen week tijd een paar kilootjes bijkomt omdat je de kans niet hebt om veel te bewegen.
Daarom bij deze mijn wens aan alle sandwich-lotgenoten een goede gezondheid , weinig eten en veel bewegen de komende weken en laten we genieten van onze eigen ,broze cocon!!!

En tot slot het Kerstverhaal en de kribbe.
Ik had het stalletje dat we vanuit Afrika meegebracht hadden weer eens boven gehaald en opgesteld.Toen kleinzoon 2 op Kerstavond aankwam, zag hij het staan en vertelde mij dat alle deurtjes open waren waren en het kindje nu in het stalletje lag. Gelukkig kon oma vlug de link leggen en herinnerde ik mij iets van een adventskalender bij de dochter... Op mijn reactie ivm het "kindje", wist de schoondochter te vertellen dat bij hen het " kerstverhaal" wel heel live beleefd werd de voorbije dagen. De tweeling had er niets beter op gevonden om Maria en het kindje Jezus te spelen... Gelukkig was kleinzoon 1 er om hen erop te wijzen dat het kindje nog niet in de stal mocht.....Ik had die 2 schatjes willen bezig zien..... Hoe lang zal het " Kerstverhaal " hen blijven boeien en... wat had ik graag eens, op dat moment, in het hoofd van de zoon gekeken!!!

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (7)

31-12-2008

kerst

Ach Natoken als ik kleinkinderen had zou ik de kerst ook met veel meer plezier beleven, nu is het maar bijeenkomen om te eten en te drinken, maar kinderen die zijn er nog enthousiast over, ik herinner mij nog heel goed de kerst toen ik kind was, dat was in de oorlog, geen vetpot maar er werd toch iets speciaals gedaan...
Prachtige muziek op je blog schat.
Kus van me en tot ziens.

31-12-2008 om 12:20 geschreven door Myette

30-12-2008

Dat is het rendier dat van de kerstman is weggelopen om je een gelukkig Nieuwjaar te wensen.

30-12-2008 om 16:24 geschreven door Ludovikus

happy new-year!

Niet veel tijd ,maar ik wens je alle goeds in 2009;alles wat je maar wenst...je verdient het!

Ik wens voor jou
en alle mensen
de vervulling
van vele stille wensen
Dikke kus van Lipske!

30-12-2008 om 14:17 geschreven door hotlips

...

Ja ... het kerstverhaal ... voor hoeveel mensen heeft dat nog waarde? Vooral wanneer je net in de krant leest dat de oorlog nog niet echt begonnen is het het eens beloofde land.
Het stemt me triest dat zoveel mensen de komende dagen in angst zullen doorbrengen.
Wanneer zal het ooit vrede zijn???

30-12-2008 om 11:33 geschreven door thea

27-12-2008

Kinderen hebben nu eenmaal nog een kinderlijke fantasie (gelukkig). Je moet ze wel in't oog houden. Nu denk ik aan een schippers kind op een lichter in de haven. Ze had zo'n oude telefoon hoorn in het bedje van kindje Jezus liggen bij gebrek aan een pop. Het moet kunnen he.
Ja dat Kerstverhaal is een "never ending story", begint elk jaar opnieuw.