Soms maakt onze geest bokkensprongen en die van mij kent er bij momenten wat van dus probeer die niet te volgen , ik heb het er al moeilijk mee (:-)!!!!! Toen ik deze morgen opstond en dat prachtig, helderwitte tapijt zag , dacht ik ineens aan het sterke contrast met zwart en flitste zomaar het lied Swing low, sweet Chariot door mijn geest en zo zat ik in de wereld van Afro Amerikanen. Vraag mij niet waarom!!! Meteen dacht ik terug aan mijn favoriete songs toen ik zon 21 was en voor het eerst voor de klas stond. Ik heb toen mijn leerlingen (17j) proberen mee te slepen in wat voor mij the rhythm and the blues waren op dat moment!!! Negro Spirituals!!! Ik heb geprobeerd om hen te passioneren met de verhalen over de slavernij tijdens de burgeroorlog in Amerika, stukken voorgelezen uit het boek De hut van oom Tom, de achtergrond van de Negro Spirituals uitgelegd en mijn zware, houten bandopnemer die T. voor mij in elkaar gestoken had ( en toen waren dat nog banden!!) meegesleurd en samen hebben we genoten en bewogen op het ritme van de muziek .
Als ik het nu neerschrijf, lijkt het wel of ik opnieuw tussen dat jonge volkje sta en kan ik die passie van toen weer terug oproepen!! Op de éen of andere manier voelde ik mij verbonden met die zwarten. Ik had het boek De hut van oom Tom al zeker 2x verslonden en mijn ballingschap bij de nonnen (8j internaat) was "pea nuts" in vergelijking met de slavernij van toen. Wij werden weggehouden van rock en roll en beat en swing, dat stond synoniem voor zonde en verderf Religieuze liederen daarentegen waren dagelijkse kost. Maar de drang naar ritme, beweging en dans die diep in mij borrelde en als een lontje aan een buskruitvat om vuur vroeg , vond een uitlaatklep in de blues, de passie en het
meeslepende van Negro Spirituals.
Negro spirituals waren liederen ontstaan bij de Afro Amerikanen in de slavernij. Afrikanen gebruikten liederen om hun geschiedenis, hun gevoelens en alles wat met het leven te maken had, uit te drukken. Meestal was het een enkeling die een song maakte maar die werd dan door de groep overgenomen. Negro Spirituals waren christelijke liederen en vanuit hun geloof verwoordden ze het verlangen en de hoop dat ze ooit eens vrij zouden zijn. Ze baseerden zich vaak op verhalen uit het oud testament waar het volk ook uit de verdrukking opstond. Daar vonden ze hun intens geloof dat ze ook ooit de vrijheid zouden kennen. Omdat de slaven geen controle hadden over hun leven sprak ook de zorg en de angst uit hun liederen. Maar ze hadden geen vrees voor de dood want ze geloofden in een beter leven na de dood, daar zou het einde liggen van hun lijden. Vandaar dat het niet te verwonderen was dat ze graag het lied Swing low, Sweet chariot zongen dat de dood verwelkomde.
In hun liederen verwerkten ze soms ook codes die verwezen naar ontsnapping en het gaan naar een vrij land. Als ze spraken over home dan was dat een veilige plek waar iedereen kon leven in vrijheid .. en dat was als de hemel voor de zwarten. Vandaar dat ze reden in a chariot en een trein Dat verwees indirect naar de underground railroad een informele organisatie die slaven hielp te vluchten. " Swing Low Sweet chariot " verwees naar een station van de ondergrondse waar vluchteling- slaven welkom waren. Het lag in een dorp op een berg bij de Ohio rivier die niet gemakkelijk kon overgestoken worden. Dus om dat station te bereiken moesten de slaven wachten op hulp uit de bergen. Vandaar de woorden: I looked over Jordan en what did I see/ coming for to carry me home/ a band of angels coming after me/ coming for to carry me home!!!... en zo probeerde ik mijn passie over te brengen...
Waarom ik daar uitgerekend nu aan dacht?? Misschien het contrast zwart/ wit of de reinheid en het licht van de sneeuw tegen het wrange , zwarte van de verdrukking...Ik weet het niet maar ik wilde het even kwijt want heel even voelde ik in mij dat ritme en die passie van zoveel jaren terug. Daarom een paar " Negro songs" op mijn blog om jullie heel even " mee te sleuren"... Ik in ieder geval kan er niet bij stil zitten ( nog steeds niet !!!!!!). Het is alleen spijtig dat ik de originele versies die ik vroeger liet horen niet terug vind bij mijn muziekprovider want dat was stukken beter!!!!
en intussen even genieten van de mooie natuurbeelden van vandaag
Reacties op bericht (8)
07-01-2009
.
ja, 't is ook mijn ding, die spirituals! op de laatste "proms" was er een koor die het vuur aan de lont stak, maar helaas ook enkele keren goed de pedalen van de juiste toon verloor toen ze het a capella deden...wat een toeval dat jij dit nu juist schrijft : maandagavond was er op canvas een reportage over religie in amerika en een groot deel werd gewijd aan de zwarte kerken en hun muziek : niet gezien dan? ------ en in het antwerpse zeggen wij ook "crocheteren", natoken, gewoon geleend van het frans hé, we zijn toch vlamingen voor iets zeker? ik brei nog altijd veel: zopas een mohair wikkeltrui voor een vriendin, een pull voor Maura, en twee dagen voor zijn vertrek naar de sneeuw, nog een bij de kleur van zijn salopette passende muts voor Dries. ik brei meestal 's avonds voor de tv, anders kan ik niet zolang blijven zitten. ben het Jade aan 't aanleren, maar omdat het op school niet meer gebeurt, vrees ik dat ze nooit zo'n gretige breister zal worden.dikke kus, op deze manier krijg je er de microben niet bij hé ;)
07-01-2009 om 10:37
geschreven door paz
..
Ik had geen vermoeden dat er meer achter stak dan verdriet. Ik herinner me nog Mahalia Jackson, goh wat had dat mens een stem. Mooie sfeer beelden van het sneeuwlandschap. En ja zelfde plaats en zelfde tijd baby. Groetjes.
07-01-2009 om 00:19
geschreven door Ludovikus
06-01-2009
wit , inderdaad
mooi wit Natoken ! hier alleen koud , geen witte pracht en geen ellende .... ik kan zelfs niet meepraten over nonnen , ik ben er nooit bij op school geweest ! over de hut van oom tom wel , hij heeft zelfs een hut in Canada , waar hij zou geleefd hebben na zijn ontsnapping ; ik was daar in 1992 .en van die muziek hou ik wel , alhoewel , toch een beetje triest hé , een beetje zoals de fado ? nog een warme avond hé
06-01-2009 om 22:54
geschreven door ani
Negro Spirituals ...
.... leunt wel aan bij gospelmuziek maar oorspronkelijk was het een soort uiting van verdriet door de slaven. Kunnen we dus moeilijk gaan vergelijken met internaat in vergelijking met wat die slaven meegemaakt hebben nog soft was alhoewel we dit ook niet echt willen herbeleven. Maar hoe je daar bij het aanschouwen van het sneeuwlandschap bij komt..... lijkt me een raadsel wel....... en de hut van oom Tom was wel een boeiend boek om lezen.
06-01-2009 om 22:36
geschreven door Amor Fati
WirWar,
Hier is het heel gemakkelijk een antwoord te geven want ja ik ben het helemaal eens met je , je kunt niet stil zitten op zo'n prachtig ritme van muziek. En ja op internaat ik zei altijd ,dat ik toen in het gevang zat maar ja de slavernij was heel iets anders dan was mijn gevangenis toch nog een paradijs. Maar nu naar Amorke, dat is een vervolg op gisteren geen antwoord op terug gekregen maar vandaag komt zijn wraak hahaha. Groetjes Wirwar
06-01-2009 om 18:18
geschreven door WirWar
*
Ik kan mij ook zo laten meeslepen door die muziek. Ze is geinspireerd door de slavernij, en dat voel je gewoon. Maar in feite doe ik dat bij elke muziek. Misschien ben ik in een vorig leven toch een troubadoer geweest, hahaha. Ik kan ook niet lezen met de muziek aan, dan kan ik mijn gedachten gewoon niet bij mijn boek houden. 'De negerhut van oom Tom' heb ik ook meermaals gelezen, maar wat mij nog het meest nabij staat is de televisie reeks 'Roots'. Genoeg stof om een boom over op te zetten, want van onderdrukte naar tiraniserende crimineel (bende vorming en gevangenissen die vol zitten met moordende kleurlingen) het is een hele stap. Wat MIJN nonnen en muziek betreft, het enige goede dat ik daar kan over zeggen is dat ze me de klassieke muziek hebben doen kennen. Het waarderen echter, door de dwang, kwam pas enkele jaren later.
Je ziet, je bent niet alleen met gedachten die bokkensprongen maken. Lieve en warme knuffels, en hopelijk tot vrijdag.
06-01-2009 om 16:46
geschreven door huismusje
Lieve deugd ja,
die tijd herinner ik me erg goed. Ik was toen ook op internaat en wij zijn dan naar de opvoering gaan kijken int Antwerpen van Black Nativity, gezongen en gedanst door zwarten. Ongelooflijk mooi. Na al die jaren staat het nog steeds op mijn netvlies gebrand en op het einde van het stuk kwamen de koren door de gangen gelopen tussen het volk en wij waren begeesterd (germanisme maar weet er niet direct een beter woord voor!)
Hetzelde heb je met gospel en waarschijnlijk hebben we daardoor zo'n succes met ons koor, omdat we wel eens van die liederen brengen, zoals nu met het Kerstconcert.
Warme groet van uit een heel koud Limburg.
Ik ga nu mijn nieuwe button uitproberen bij jou, en hoop maar dat het lukt.
06-01-2009 om 14:38
geschreven door Michelly
...
Mooie gedachte op zo'n witte dag. Ooit maakten wij een kerstviering mee in senegal en daar swong het letterlijk de kerk uit. Schitterend om mee te maken, want niemand zat er rustig op zijn plek.