Ik maak een sprong in de tijd want er valt niets speciaals te vertellen Omdat T hier 6 maanden opleiding moet geven, heeft hij na de werkuren nog heel wat tijd nodig om schema's enz te bekijken en éen en ander voor te bereiden tegen de volgende dag. Daardoor komt het meeste geloop voor nog hangende administratieve zaken op mijn schouders terecht. Dat moet allemaal per taxi of met openbaar vervoer gebeuren. Vermits we niet in het centrum van de stad wonen, is dat soms een groot probleem. T had ook al ondervonden dat het niet zo eenvoudig was om naar het werk te gaan en terug!. We besluiten dan maar om uit te kijken naar een tweedehandse auto, dat zou heel veel tijd besparen voor T en in geval van nood kan ik hem wel even naar het werk voeren... alleen ik ben niet zo'n " crack" in het herkennen van wegen. Het wordt dus een tijdje " stressen" als die auto er eenmaal is.!!
Het grote voordeel van ons appartement is dat er een zwembad bij hoort. Daar maak ik dagelijks gretig gebruik van en zo krijg ik stilaan mijn zuiders kleurtje terug...( T ziet er eerder uit als een kreeft als hij gaat zwemmen wat bij menig lokale bewoner een glimlach tovert!!!)
Op donderdag 23/12 hebben we ons wagentje. Het komt goed uit want vanaf morgen verdubbelen de taxitarieven. Dat blijkt hier elk jaar zo de gewoonte te zijn , kwestie van zo een 13e maand te verdienen!!
Vrijdag 24/12 '71
Het wordt onze tweede Kerst in het buitenland maar wat een verschil met Mexico. We zouden met onze vrienden en hun 2 kinderen samen Kerst vieren, dus was het aan de dames om inkopen te doen en voor alles te zorgen. Het eerste wat ons opvalt, is dat er in Caracas op Kerst heel wat vuurwerk afgeschoten wordt. Het zijn geen kleine bommetjes of vuurpijlen maar wel echte knallers die een prachtig kleurenspel geven! Het is hier dus " België avant la lettre".
T had in zijn weinige " vrije tijd" een paar klankboxen in mekaar gestoken om wat extra decibels aan onze muziek te geven. Niet dat je die hier niet kan kopen maar we wilden ze integreren in onze woonkamer vandaar... Die boxen nemen we dan ook eventjes mee naar de vrienden want we willen qua " lawaai" niet onderdoen voor de Venezolanen!!! Het werd een gezellige hoewel niet al te stille Heilige Nacht..Het deed wel beetje pijn dat we de dag ervoor niet op het trouwfeest van T's jongste zus aanwezig waren! Dat is dan de keerzijde van de medaille.....Maar zijn ouders hebben ons veel foto's beloofd! ....We kijken er al naar uit.
Nu we ons wagentje hebben ,kunnen we ook wat meer van de omgeving verkennen en ... op zoek gaan naar een autocinema. Daar zijn er heel wat van in Caracas en .. we zo kunnen we in de toekomst veel films gaan zien als er tijd voor is!!!!
Vermits we mobiel zijn, denken we eraan om de eindejaarsdagen op reis door te brengen. Onze keuze valt op Puerto La Cruz. op zo'n 400 km van Caracas. We hebben de tijd om het rustig aan te doen en meteen eens een goed beeld van Caracas en omgeving te krijgen. Eventjes tijd om er samen tussenuit te zijn is welkom. Ik wist al van Mexico dat ik veel tijd alleen zou doorbrengen en ook dat T voor bepaalde zaken volledig op mij rekende. Mijn jaren kostschool hadden dan toch zin gehad... daar had ik ook moeten leren om de heimwee een plaats te geven en mijn plan te trekken. Maar dat neemt niet weg dat er steeds periodes blijven dat ik het moeilijk heb met de keuze die ik indertijd maakte toen ik ja zei tegen T en mee trok naar het buitenland!!....Nooit gedacht dat je soms zo alleen kan zijn tussen zoveel mensen en dat niettegenstaande die ene persoon voor wie je zo " unconditional" gekozen hebt...Ik heb gewoon te weinig om handen !! Daar moet dringend wat aan gedaan worden!!:wink:
Reacties op bericht (5)
05-02-2009
*
Dat is nog het ergste wanneer je zoals in jouw situatie in een vreemd land bent, de verveling die toeslaat. Dan ga je piekeren. Je kunt tenslotte niet blijven ronddobberen in dat zwembad.
Bedankt voor je lieve woorden van troost, Natoken.
05-02-2009 om 01:33
geschreven door huismusje
04-02-2009
een veel gehoorde bemerking ....
.... is inderdaad na een tijdje wanneer zo alles op orde is geraakt qua huisinrichting en dergelijke dat men met een zee van tijd geconfronteerd wordt en die velen willen overbruggen...... de ene kan dit al beter dan de andere, uiteraard ook rekening houden met de lokale mogelijkheden die ter beschikking zijn......
04-02-2009 om 23:07
geschreven door Amor Fati
..
Moest weer lukken dat jij de uitleg op je blog had gezet over Lichtmis he Natoken! Ik heb mijn pannenkoeken ook gebakken zenne,ben benieuwd voor vrijdag ,of het gaat meevallen,dikke kus!
Prettige midweek, een dikke knuffel van Lipske!
04-02-2009 om 12:33
geschreven door hotlips
Ik kan me dat levendig voorstellen
Als ik niet weet wat doen, loop ik tegen de muren op! Daarom raak ik ook in paniek als het weekend nadert en ik geen boeken meer heb om te lezen! Je kunt natuurlijk niet de hele dag lezen maar het vult wel een en ander op. En inderdaad, een mens kan zich zo ongelooflijk alleen voelen midden in de menigte en dat alleenzijn is nog veel erger dan alleen alleen zijn. Dat is tenminste mijn ervaring.
Warme knuf.
Michelly
04-02-2009 om 11:07
geschreven door Michelly
te weinig om handen...
...en ik weet dat jullie daar een uitstekende oplossing voor gevonden hebben . het boeleke zal niet meer lang op zich laten wachten zeker? dikke kus