|
De tijd dat vrouwen bovenop de barricades kropen en hun bh’s ritueel verbrandden om verandering te eisen, ligt achter ons. Dat van die bh’s verbranden, bedoel ik dan. De harde korsetten veranderden in bodyfit en ultrasofte stofjes met nauwelijks voelbare beugels. Geen strakke keurslijven meer, maar ademend katoen en zijdezachte kant. Enfin. De bh’s zijn niet de reden dat ik hier schrijf dan was ik wel tot bij Marie Jo of zo gereden. Geef toe, ’t trok wel jullie aandacht. Die wilde ik. En - no worries - ik hou m’n kleren aan.  Ik begin oud te worden, versleten. Mijn lijf 73, mijn hoofd gelukkig nog steeds euh….40 kan dat? . Of is het omgekeerd?
Versleten, klink zwaar, maar toch. ..Kleermakerszit op de grond vergeet het ik geraak nooit meer recht tenzij ik me laat vallen en op handen en voeten probeer recht te komen want ook geen zicht is dus kleermakerszit .. afgedaan!
Opstaan na een zware nacht die al bij al niet eens meer zo zwaar is de dag van vandaag..een ramp! Onlangs kreeg ik zelfs een kater van twee gin-tonics, éentje is geentje hé. Een vriendin die ook op trammeke 7 zit, stond er zelfs mee op, met die kater bedoel ik niet met de drank.
Zo’n schapenvachtje op m’n fietszadel vb (Heb ik niet) maar ‘k geef toe dat het me erg comfortabel lijkt.
Maar het aanlokkelijkste van al? Een middagdutje in de zetel voor de TV terwijl het nieuws loopt .Zo’n powernapje waar je wat verdwaasd uit wakker wordt.. De plooien van het kussen donkerrood in je wang gedrukt. Je krijgt ze niet weg, die lijnen, niet met wrijven niet met fond de teint of blush. Het brandmerk van vrouwen die af en toe eens een momentje stelen voor zichzelf, die van de schamele momentjes tussen werk-strijk-koken en partner eens een keertje me-time hebben gemaakt. Het doet zo’n deugd.
Dus als je me – héél af en toe – bij het aanbellen aan de deur ziet staan met rode strepen op m’n wang, een lichtjes krokant haarpuntje vooraan omdat het opdroogde in een straaltje speeksel dat langs mijn mondhoeken sijpelde, ietwat verkreukelde kleren en ogen die er nog wat wazig bij staan… kom dan maar binnen om met me te babbelen. Fijn! Heel graag. Maar doe het zachtjes, voorzichtig, geen kreetjes en geen lachjes. Ik ben dan maar net wakker.
|
)
