Vandaag is het precies 1 jaar geleden dat je van ons heenging lieve mams. In augustus wisten we dat je heel ziek was en in november werd je al gecremeerd. De pijn van je ziekte was fel, te fel naar het einde toe. Ik herinner me nog die laatste blik van jou en je vraag om hulp. Ik heb gesmeekt opdat je zou mogen sterven, want verder leven zat er voor jou niet meer in. Ik werd uiteengescheurd van verdriet maar besefte ook dat je die pijn en zo'n leven niet meer wilde, jij die zo graag leefde en kon genieten en die zo graag trots en onafhankelijk was. Ik vergeet je nooit mams, je leeft nog zo intens in mij. Zolang ik leef, zal jij verder bestaan in mijn hart. Ik blijf hopen op een ontmoeting van onze " zielen " in een ander bestaan maar ... geloof er jammer genoeg niet in. Jij was en bent mijn liefste mams en ik weet wat je mij nu zou zeggen mocht je de kans krijgen want het is hetzelfde als wat ik aan onze kinderen zou zeggen als het éénmaal zo ver is:
Koester niet je verdriet koester mijn herinnering.
Nestel je niet in het verleden, nestel je met mij in het heden.
Denk aan mij met een glimlach op je lippen, en een glinstering in je ogen.
Laat mij een weldaad zijn, een bron van vreugde, geen poel van tranen en verdriet, maar zacht en teder een herinneren van wat wij eens samen waren,
Je zou kunnen huilen omdat ik er niet meer ben,
of je zou blij kunnen zijn omdat ik geleefd heb.
Je zou je ogen kunnen sluiten en verlangen dat ik terug mag komen, of je kunt je ogen openen en zien naar alles en iedereen die ik achterliet.
Je hart kan leeg zijn, omdat je mij niet meer kan zien, of het kan vol zijn van die liefde die je met me deelde.
Je kunt morgen de rug toekeren en voor gisteren gaan leven, of je kunt mijn herinneringen bewaren en ze voort laten leven.
Je kunt huilen en je afsluiten, leeg zijn,
of je zou kunnen doen wat ik zou willen dat je doet:
Je ogen openen, je tranen afvegen, genieten van het leven , liefhebben en doorgaan.
En dat is wat ik echt ook doe, maar vandaag gaat het eventjes niet!
Reacties op bericht (9)
03-11-2009
Och
Het zijn steeds droeve dagen als de herinneringen knagen... maar de scherpe kanten slijten met de tijd... gelukkig maar...
03-11-2009 om 22:52
geschreven door Myette
02-11-2009
Hallo
Ik weet niet zo goed wat zeggen...ik mis mijn moedertje ook heel erg...knuff
02-11-2009 om 23:56
geschreven door Athea
Je zult haar
blijven terugvinden in je kinderen, je kleinkinderen en jezelf: een blik, een woord, een gebaar, een houding, een oogopslag en zo zal ze nooit sterven, maar eeuwig verder leven. Warme knuf. Michelly
02-11-2009 om 23:49
geschreven door Michelly
Verdriet slijt maar langzaam Natoken...
.... en soms komt het ook wel terug. Maar wat wellicht helpt dat je ook veel steun kan vinden aan wat je mams voor jou betekende toen ze nog leefde. Wat ze voor jou gedaan heeft en wat jou kinderen en familie zich nog van haar herinneren. En soms hoor ik ook wel eens mensen die het gemis zo sterk ervaren dat ze bijna verlangen naar die periode te herbeleven vlak na de dood van hun geliefde(n); maar dan wel om reden van dat het op dat moment nog niet zo doordrong wat het allemaal betekende op dat moment zelf. De scherpe kantjes zullen wel slijten maar helemaal weggaan zal het misschien nooit... dus bewaar of denk vooral aan de mooie dagen en herinneringen ! Want...... we kunnen de zaken toch niet terugdraaien ....
02-11-2009 om 23:02
geschreven door Amor Fati
lieverd
jou ma , zou je een goedkeurende blik geven , als ze dit zou lezen !
en 't is zoals je zegt , in ons hart blijven ze altijd !ik omarm je nu , in stilte , maar zorg gewoon goed voor jezelf , lieve , N , dat vooral zou je ma willen !
02-11-2009 om 19:40
geschreven door ani
..
Er is zoveel in het heelal waar we geen plausibele uitleg voor vinden. Misschien aanhoort je mama je wel telkens je aan haar denkt. En indien niet,.. jij voelt haar wel in je hart. En zo gaat het leven verder....
Welgemeende groetjes
02-11-2009 om 15:45
geschreven door ludovikus
..
Ik zeg nu ook liever niets Natoken..sterkte!
Tussen hoop en herinnering bloeit uw geluk. we gedenken vandaag onze geliefden een warme knuffel op deze trieste dag
02-11-2009 om 13:18
geschreven door lipske
Ik wens je veel sterkte lieverd op deze dag van herinnering van je ma
Een hart geeft je wat je moet krijgen. Een hart zal altijd van je blijven. Een hart laat je emoties tonen. Een hart laat je komen waar je moet komen. Een hart laat je doen wat je moet doen. Een hart laat je slechte dingen overdoen. Een hart laat jefouten overmaken. Eeen hart laat je gevoelens raken. Een hart laat je pijn lijden. Een hart laat je tranenvermijden. Een hart laat liefde geven. Een hart laar je leven Groetjes dikke knuff
)
.
.