Oh happy day.....
Meestal heb ik geen probleem om de woorden te vinden om te zeggen wat ik denk of voel.. maar vandaag is mijn Duracelleke nog zo volgeladen dat mijn geest en hart blijven op replay staan en ik niet weet waar te beginnen om te vertellen wat een prachtige, warme , gezellige en feestelijke dag we gisteren beleefd hebben samen met onze beide families, onze kinderen en kleinkinderen en onze dierbare vrienden die we koesteren omdat ze een warme plek hebben in ons hart.
Het gezelschap was top, de verrassingen van de kinderen suppertop, het eten verdiende een sterretje, de geschenken waren verrassend, de bloemen waren een streling voor het oog en voor mijn bloemenhart maar wat ons vooral zo’n deugd heeft gedaan, is dat iedereen er met een big smile bijzat en blijkbaar mee genoot met ons.
De foto’s en films die gisteren getrokken werden, hebben we intussen al voor een groot deel toegstuurd gekregen en die krijgen zeker een plaats in een album die oma wel in mekaar zal steken…ik vind het alleen spijtig dat ik de warmte, de vriendschap en de liefde die we gisteren gevoeld hebben niet in een album kan vastleggen.
De warmte die we mochten ervaren, is iets dat we voor de rest van ons leven meedragen. Velen dromen van zo'n feest als ze 50 j getrouwd zijn maar wij hebben het beleefd. Daarom in de eerste plaats een dikke merci aan onze kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen …jullie gaven het feestje een extra dimensie door de bijdrage van iedereen . En onze tweede “dank je wel” gaat naar al de anderen die door hun aanwezigheid ons feest opfleurden….
Dat deze oma gisterenavond een probleem had om die ADHD rakker in haarzelf het zwijgen op te leggen zodat ze haar dikke teen zoals de voorbije 50 jaar tegen die van opa kon leggen, moet ik niet verklaren zeker?
Vandaag lopen we hier beiden met een grote glimlach en een dankbaar gevoel rond!
|