Werden gisteren nog maar eens met de realiteit van het leven geconfronteerd!
Kregen een telefoontje dat een goede kennis van ons (59j) gestorven was aan kanker! Dit was de derde persoon uit onze kennissenkring in 3 weken tijd en het hadden er evengoed 4 kunnen zijn.... Vorige vrijdag vernamen we het overlijden van een kennis- vriend van mijn man. Ze hadden mekaar de dag ervoor nog gesproken en alles leek ok!! Toen we het nieuws wilden melden aan een andere vriend vernamen we dat die juist opgenomen was op spoed met een lichte hartaanval!!! Het werd allemaal een beetje teveel. Ja ,zo word je met de neus op de feiten gedrukt dat alles zo relatief is en we in een leeftijdsgroep komen waar "genieten" van elke dag belangrijk wordt want je weet nooit wat morgen brengt!! Het jaareinde brengt altijd een gevoel van weemoed met zich mee om wat er geweest is en om wat er nog komen moet en dat je een jaartje mag toevoegen aan je leeftijdskalender.. maar dit jaar is het wat moeilijker omdat op zo'n korte tijd 3 mensen uit ons leven verdwenen en dat is zo definitief!! Wat een periode van gezelligheid en rust zou moeten zijn , is voor ons nu een tijd van bezinnen geworden en van verwarring.Het mag zo stilaan ophouden ... En toch zouden we heel gelukkig moeten zijn want we kunnen nog samen genieten van elke dag, we hebben er onlangs een gezond kleinkind bij gekregen en vandaag zijn we nog gezond!!! Redenen genoeg om dankbaar te zijn zeker?? Dus trekken we ons daar aan op en proberen we toch volop te genieten van deze periode van het jaar! Maar je wordt er toch wel even stil van, vandaar die afsluiter...
Ik ben mij gaan afvragen of al onze daden en gedachten niet achter ons aan het wandelen zijn, of ze niet een deel van ons zijn, ons gevolg, onze hovelingen waarvan de stoet aangroeit naargelang wij zelf slinken! Een stoet die we evenmin kunnen negeren als onze vleselijke kinderen en die misschien fluisterend nablijft lang nadat wij zelf tot stilte gebracht zijn......( Willem Elsschot)
Een gezellige en zeer intieme Kerst voor ieder bezoeker aan mijn blog!
Reacties op bericht (1)
22-12-2007
*
Erg...dat jullie meerdere onverwachte overlijdens van veel te jonge mensen meemaken, Natoken. Het zou nu inderdaad een periode van vreugde en vrede moeten zijn, waarin jullie oprecht kunnen genieten van al het mooie binnen jullie eigen gezin. Helaas kunnen we dat zelf niet kiezen, of er zouden nooit zulke drama's gebeuren hé. Zeker is het wel, dat we intens moeten genieten van alle goeds wat de dag ons brengt, al zal dat jullie momenteel wel moeilijk vallen. Nu begrijp ik ook waarom het hier een poosje stil bleef.Veel sterkte toegewenst en toch een kerst met innig-mooie momenten.
)
