|
Zo komen we in de geschiedenis boeken terecht...
Het was Maart 2020…De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en landen gingen op slot. Een virus "corona genoemd" had een ganse wereld in zijn macht! De mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch. In de supermarkt waren allerlei schappen leeg, men vocht bijna om een pak wc papier of bloem of rijst …Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door getrokken en niemand wist wanneer dat weer kon. Duizenden mensen stierven door corona, ouderen in de homes stierven met honderden, duizenden…Iedereen wist wat er aan de hand was alleen de natuur blijkbaar niet. De bloemen bleven bloeien en de zon scheen volop. De zwaluwen kwamen terug en de lucht werd roze en blauw.
Het was Aprilt 2020…De jongeren studeerden online vanuit huis en kinderen speelden vooral in huis. De pubers verveelden zich, ouders wisten niet hoe werken thuis en kinderen te combineren. De mensen kwamen alleen even buiten met handschoenen aan en een masker op om boodschappen te doen of om de hond uit te laten, bijna alles was gesloten …zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars. Reizen was verboden, de grenzen waren gesloten. De overheid steunde bedrijven en zelfstandigen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan .Om 20:00 uur s ‘avonds kwamen mensen in allerlei landen buiten om te klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden. Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld… iedereen zat nog thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief. Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was al sinds 2 maanden een bedreiging. Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk. Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was. Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt.
Het was Mei 2020, ijverige naaisters openden hun naaimachines thuis en werkten aan mondmaskers die er zo tekort waren in verschillende sectoren. En toen kwam de dag van trage bevrijding… De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodmaatregelen zouden bijgesteld worden. We mochten in een bubbel weer familie of vrienden zien, kinderen keerden voor een paar dagen per week terug naar school. Kappers en winkels mochten terug openen onder strikte voorwaarden. We kregen terug hoop!
Het was juni 2020. De bubbel werd uitgebreid, restaurants en bars mochten onder coronavoorwaarden terug openen. Reizen in het binnenland werd weer mogelijk, parken verwelkomden terug de natuurliefhebbers, iedereen kwam terug buiten met tranen in de ogen. Kinderen stonden 's morgens glimlachend op omdat ze weer naar school mochten en vriendjes terugzagen. We hadden het virus bijna onder controle als we maar voorzichtig bleven. De coronacijfers werden langzaam beter. Zou de wereld nu mooier en liefdevoller geworden zijn? Waren de mensen na 3 maanden isolement humaner geworden en hadden ze weer waarden en normen ? Het bleek allemaal ijdele hoop want in de VS vond alweer een Afro-Amerikaan George Floyd de dood bij een politieoptreden. Protestbeweging deden de Verenigde Staten op hun grondvesten daveren. Overal ter wereld kwam men - niettegenstaande de coronapandemie - in massa naar buiten om te protesteren. Zou nu al de moeite en inspanningen van miljoenen mensen teniet gedaan worden door de onvoorzichtigheid van een paar duizenden? Dit is nefast voor de verspreiding van het virus",…..
Hoe gaat het verder? Soms word je er moedeloos van. Ik begrijp de afkeer van wat er gebeurd is maar in deze coronatijd ,waar nog steeds maatregelen genomen worden , zou men beter moeten weten!
|
)
