Nauwelijks begon de dag en... het is al zes uur ' s avonds.
Nauwelijks aangekomen op maandag en het is al vrijdag. ...
en de maand is alweer voorbij. ...
en het jaar is bijna voorbij
. ... en alweer 50 , 60 , 70 jaar of meer van ons leven voorbij. ...
en we beseffen dat we onze ouders, familie of vrienden verloren hebben.
en we beseffen dat het te laat is om terug te gaan...
Dus... Laten we ondanks alles proberen om van de resterende tijd te genieten...
Laten we blijven zoeken naar activiteiten die we leuk vinden...
Laten we wat kleur in ons grijs doen...
Laten we glimlachen naar de kleine dingen in het leven en ondanks alles moeten blijven genieten zolang het kan.
Laten we proberen de afters te elimineren...
Ik doe het na...
Ik zeg na...
Ik denk erover na...
We laten alles achter voor later alsof ′′ na ′′ van ons is.
Want wat we niet begrijpen is dat:
Na afloop de koffie koud wordt...
Achteraf prioriteiten veranderen...
Daarna de charme gebroken is..
daarna gezondheid voorbij gaat...
Daarna de kinderen opgroeien...
Na afloop ouders oud worden...
Na afloop beloftes vergeten worden...
nadien de dag de nacht wordt...
achteraf het leven eindigt...
En dan is het vaak te laat....
Dus... Laten we niets achterlaten voor later...
Want nog steeds wachten tot straks, dan kunnen we kunnen de beste momenten verliezen,
de beste ervaringen,
beste vrienden,
de beste familie...
De dag is vandaag... Het moment is nu...
We zijn niet meer op de leeftijd waar we het ons kunnen veroorloven om uit te stellen wat er gelijk gedaan moet worden.
Hopelijk kunnen we die corona in 2021 wel achter ons laten en inhalen wat we dit jaar allemaal uitgesteld hebben!
|