|
Wij zijn de spruiten nog uit liefde gemaakt, meestal in het donker of met het licht uit...
Wij waren de sterken uit de jaren ’40, ’50, ’60 of nog van daarvoor!
Vooreerst hebben wij een normale geboorte overleefd, met moeders die rookten, en of dronken gedurende hun zwangerschap.
Zij namen aspirines, aten vinaigrettesaus, mayonaise en desserten en zij werden niet getest op suikerziekte of cholesterol.
En na dat trauma werden wij op onze buik te slapen gelegd in kinderbedden geverfd met mooie blinkende loodverf.
Er waren geen kindersloten op de deuren en als wij met de fiets reden hadden wij basketbalpetten op en geen helmen.
Als baby of kind reden wij mee op de schoot van moeder in auto’s zonder gordels, noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.
Wij dronken putwater of water van de kraan en geen water uit een plastic fles.
Wij aten taartjes, wit brood, echte boter, spek met eieren en beukennootjes en walnoten die al op de grond lagen.
Wij dronken warme chocolademelk met echte suiker erin. We hadden geen last van obesitas. WAAROM??? OMDAT WIJ STEEDS BUITEN SPEELDEN. DAAROM!!!
Wij verlieten de woning ’s morgens vroeg om naar school te FIETSEN (er waren toen geen moeders die ons met de auto even konden brengen), of om heel de dag te spelen in de frisse lucht en dit op voorwaarde dat we ‘s avonds bij donker thuis waren. (of als de straatverlichting begon te branden)
Onze ouders wisten helemaal niet waar we uithingen. We hadden geen gsm maar we hadden ook Dutroux nog niet meegemaakt.
We hadden "vuile kleren om te spelen" en "schone kleren" om op bezoek te gaan, zondagse kleren werden ze genoemd.
Wij hadden uren nodig om ons speelgerief zelf te maken. Wij hadden geen Playstations, Nintendos, X-box, iPod enz. Er waren geen videospelen, geen 150 tv kanalen, geen videofilms of Dvd’s geen stereoketens.
Voor 18 uur keek je alleen naar het 'testbeeld' Er waren GEEN computers of internet.
WIJ HADDEN NOG VRIENDEN!!! en we gingen buiten om met hen te spelen.
Wij vielen uit bomen, sneden ons, braken af en toe een arm, been of een tand,
We gingen appels en peren "plukken" en er waren daar geen gerechtelijke vervolgingen voor, om iemand daarvoor de schuld te geven. Als we dan toch gepakt werden, dan kregen we een pak slaag en thuis hielden wij wijselijk onze mond.
Wij kregen voor onze 12de verjaardag een grote fiets, speelden met stokken als degen, een deksel van de vuilbak als schild, katapulten, slingers, boog en rieten pijlen met vooraan een grote nagel...
We maakten van oude messen, goede werpmessen en oefenden ons op een boomstam of een oude vogelpikdoel uit het café. Ondanks dat men ons vertelde dat wij ons ogen konden verliezen of ons gingen kwetsen met die dingen hebben wij dat allemaal overleefd.
Wij reden met de fiets of gingen te voet tot aan de woning van een vriend en gingen gewoon langs achter binnen. Wij waren er van harte welkom en schoven soms mee aan tafel voor het middagmaal.
Het idee dat onze ouders ons uit de gevangenis dienden te halen, was absurd, dat bestond gewoon niet. Zij waren Met en Voor de wet, en Met de leraars.
Als we op school een straf kregen, kregen we thuis nog eens extra straf erbij!
Onze generaties hebben enkele van de beste ondernemers, denkers en uitvinders van alle tijden en van heel de wereld voortgebracht. Deze jaren brachten een explosie van nieuwigheden en nieuwe ideeën.
Wij hadden de vrijheid om te proberen, de schrik voor het falen, het succes en de verantwoordelijkheid die er mee gepaard ging.
Wij hebben geleerd om dat te beheersen en om daar mee om te gaan.
ALS U EEN VAN HEN BENT? PROFICIAT!
|
)
