|
Ik kreeg vandaag een pps toegestuurd met een Engelse tekst over ouder worden, geschreven door George Carlin. Ik heb die even vertaald want vond het de moeite:
Besef je wel dat de enige tijd in ons leven dat we willen ouder worden onze kindertijd is? Als je jonger bent dan 10 ben je zo opgewonden om ouder te worden, dat je in stukjes denkt.
" Hoe oud ben je ?" "Ik ben 4,5j !" Maar je ben nooit 36,5j!! Neen je bent 4,5j en op weg naar 5j!! Dat is de verklaring!
Dan word je een tiener. Niemand kan je nu nog tegenhouden! Je springt al naar het volgende getal of soms zelfs verder! "Hoe oud ben je?" Ik word 16! Je bent nog maar 13 maar je gaat naar de 16!!
En dan de grootste , belangrijkste dag van je leven! Je wordt 18!! Zelfs het woord alleen al "18" klinkt als muziek in je oren! Je wordt 18 en vanaf nu word je bij de volwassenen gerekend.
Maar dan volgt de 30. Oh wat gebeurt er nu? Je klinkt als een zuurpruim. Wat is er mis? Wat is er nu zo veranderd?
Je bent 18, gaat naar de 30 stoot door naar de 40. Whaw, begin al maar te remmen want voor je het weet bereik je de 50 en zijn al je dromen weg!
Maar wacht! Je geraakt zelfs tot 60, nooit gedacht dat je zover zou geraken!...
Dus samengevat je bent 18, je wordt 30, je stoot door naar 40, je bereikt 50 en uiteindelijk zit je al aan 60!! Je hebt nu zo'n snelheid opgebouwd dat je zonder dat je er erg in hebt naar de 70 vliegt! Daarna is het dag per dag.
Zit je al aan 80 dan is iedere dag een complete cirkel! Je hebt lunch, geraakt tot aan het vieruurtje en uiteindelijk tot aan de avond. En nog eindigt het niet.
Als je de 90 bereikt, begin je weer terug te draaien. Je was juist 92, niet meer en niet minder! Dan gebeurt er iets vreemds. Als je over de 100 bent , word je weer als een kind!
" Ik ben 100,5j oud ". Je rekent weer met halve jaren. Deel je die visie ook of heb je een andere kijk op je leven? Laat het dan weten!
Nog een prettige dag. Geniet ervan of je nu met halfjes werkt of niet:
|
)
