|
Omdat mijn (v)echtgenoot zijn portefeuille verloor in Spanje moest hij - eenmaal thuis - een nieuwe identiteitskaart aanvragen .De aanvraag verliep snel want alles gaat nu via computer. Wat een verschil met vroeger maar ja ook onze identiteit moet het modernisme volgen hé.
Ik herinner mij nog dat we naar het gemeentehuis moesten om een kaartje aan te vragen voor onze kleine kinderen zodatze mee naar het buitenland konden. In feite was het niet meer dan een stukje wit karton dat men met een lint rond de nek kon hangen. Omdat kinderen rap veranderen, ben ik toch een paar keer naar het gemeentehuis moeten gaan om een” lifting” te laten doen van hun identiteit.
Rond een jaar of twaalf mochten ze de echte identiteitskaarten gaan halen. Nadat ze schoon gewassen waren en hun haar netjes gekamd, moest er een pasfoto getrokken worden. Ja, je moet er deftig opstaan want het was voor lange tijd. Later evolueerde ook de administratieve wereld en werden onze identiteitskaarten geplastificeerd, een harde plastieken kaart waar jouw naam, adres en het geslacht op vermeld stonden. In feite stond alles er op zodat je zeker niet aan jezelf kon twijfelen. Ja, er stond zelfs een vervaldatum op maar na een tijdje kreeg je toch een oproepingsbrief in de bus om een elektronische kaart te laten maken.
Ik weet nog dat een oudere persoon voor mij nogal luid praatte en wat ik hoorde deed me glimlachen De dame aan het loket:
-Goeiendag, kan ik u helpen?
-Euh…ja ik kom voor mijn elektrieken pasport.
-Uw elektrieken pasport?
-Awel ja, ik heb hier een papier in de bus gekregen dat ik mij moest….
-Ha ja ik zie het al, het is voor uw elektronische identiteitskaart.
-Ja, als gij het zegt.
-U mag mij volgen!
Verder weet ik het niet meer want ik zat nog na te gniffelen.... Opgelet uw identiteit is iets wreed serieus en daarmee moet je niet teveel gaan lachen. De foto moet tegen een witte achtergrond getrokken zijn en wat jouw gezicht betreft, hebben ze liever dat je niet teveel je tong uitsteekt of je neus naar omhoog krult, daarom sta je er dan meestal ook wreed serieus en bijna onherkenbaar op. Als alles goed is moet je ook nog eens een handtekening zetten op een blad papier. De dag van vandaag moet dat op een klein scherm van het toestel dat jouw gegevens opslaat! Heb je dat al eens geprobeerd? Niet simpel.
Als alles geregeld is moet je nog enkel 19€ betalen al heb je daar niks gegeten of gedronken, dat is de prijs van uw elektronische identiteitskaart . Tsja, de aansluiting op het modernisme mag wat kosten hé en in feite is het maar de aanloop naar de volgende stap van onze evolutie. Wie weet hoe onze identiteitskaart er over twintig jaar zal uitzien?
Misschien krijgen we dan zoals bij sommige dieren wel een chip ingeplant met alle details op? Misschien krijgen we aan ons lichaam wel een aansluiting waarmee we op een computer kunnen aangesloten worden? Misschien zijn we tegen het einde van deze eeuw wel allemaal robotten? Och…we kunnen er eens mee lachen, hoewel we vijftig jaar geleden waarschijnlijk ook nooit zouden gedacht hebben dat de toekomstmuziek een serenade van elektronica zou geweest zijn. We kunnen niet anders dan met onze tijd mee lopen hoewel de tijd steeds sneller loopt en onze benen een dagje ouder worden hé.
De dag van vandaag gaan we ook bij de dokter om de nodige pillen en vitamientjes en wie weet lopen we binnen een paar decennia zoals dat konijn op de televisie met batterijen die langer meegaan? Ik weet het niet maar als ik mag kiezen kunnen ze mij best aansluiten op zonne-energie. 🙂
In elk geval het doet niks terzake want onze identiteit zal waarschijnlijk niet meer veranderen of het zou moeten zijn dat we ons nog laten opereren.
Voor diegenen die dit epistel ten volle gelezen hebben, chapeau en ik beloof het voor de rest van de week korter te houden 🙂
|
)
