Rustig aan, niks forceren, je tijd nemen, je laten verwennen….het klinkt allemaal misschien zalig in de oren maar als je kleine oortjes hebt en bij het uitdelen van geduld op de laatste rij stond dan klinkt dit eerder als een beproeving. Wie mij kent zal mij begrijpen …..
Revalideren als je niet echt ziek bent en het kriebelt om alles terug onder controle te hebben….. geloof mij dat is ook geen cadeau! Maar soms moet een mens luisteren naar de dokter, zijn halfbedde en zelfs de kids…
Wat dat oplevert?
Een ongeduldige 78jarige die het moeilijk heeft om zich te voegen naar de huidige omstandigheden, die niet alleen kriebelende handen heeft maar ook voeten en tenen want lang stilzitten is echt niets voor mij…
Ik weet het ,iedereen bedoelt het goed en mijn halfbedde die doet echt zijn best en de kinderen menen het ook als ze zeggen “ ma.. je zal even moeten wat door de vingers zien…” maar die vergeten dat ik tussen mijn vingers kieren heb om te spieken….
Maar ach zou ik klagen? Welnee zeker ,alles gaat voorbij als je maar geduld hebt .. lap ik bots dus voortdurend met mijn neus op mijn “ zondeke”….
Ik doe zo mijn best dat ik zelf al een litanie verzameld heb..
Van alle ongeduld …. Verlos mij
Van enige drang om te willen poetsen … verlos mij
Van opstapelende strijk…. Verlos mij
Van onkruid dat op mijn “ siskes” werkt …. Verlos mij
Voor de bloemen die vragen om in een vaas gezet te worden… Laat ze verder welig bloeien .
Voor de groenten en bloemen die naar water snakken … laaf hun dorst.
Voor die paar buren die ons praatje aan de brievenbus missen….. laat hen nu zelf maar volop aan het woord…
Voor mijn lieve slaapgenoot die echt zijn best doet …. Geef hem een dikke pluim.
Voor mijn gezaag en dwaas geschrijf hier … vergeef het mij ik heb teveel tijd!
MAAR over 4 weken laat ik de riemen los en ‘ de hemel aanhore mijn verlangen” alles en iedereen zal het geweten hebben…..
Amen!
|